แพทริเซีย

      "ฮั่นโล่! นี่เวนิสเองครับ"

"ว่าไงนี่ฉันเองนะ"

"ยัยชิสุ นี่แก"

"อะไรล่ะ ฉันไม่ได้โทรมาหาเรื่องแกสักหน่อย"

"แล้วต้องการอะไร"

"แค่อยากจะจ่ายค่าทำขวัญให้ ที่ฉันเคยเอากรรไกรแทงหน้าแกน่ะ สัก....25000ล่ะพอไหม ถ้าอยากได้ล่ะก็ไปปเจอกันป่าหลังโรงเรียนคืนนี้ แล้วก็ไม่ต้องบอกแม่แกล่ะ ไม่อย่างงั้น ฉันจะเอาไปบริจาคให้หมดเลย และที่สำคัญ ต้องมาคนเดี่ยวเท่านั้น"

"โอเคๆ เดี่ยวคืนนี้ฉันจะไปก็แล้วกันเตรียมเงินให้ครบล่ะ แค่นี่นะ"

"จ้ะ"ฉันวางสายไป เหอะตามที่คิดครอบครัวนี้หน้าเงินเหมือนกันทั้งแม่ทั้งลูกจริงๆเลย 

      ณ ป่าหลังโรงเรียน 

"ขอโทษที่ช้านะ"ฉันถือกระเป๋าใบใหญ่เดินมาหานายเวนิสที่ยืนอยู่กลางป่า

"หึ คิดว่าจะเปี้ยวสะแล้ว รีบๆเอาเงินมาจะได้ไปสักทียุงกัดขะแย่อยู่แล้ว"

"จ้ะ" ยันโยนกระเป๋าเงินออกไปให้ มันรีบรับไว้ก่อนจะเปิดกระเป๋าออกดู

"เดียวสิ! นี่มันแบงค์กาโม่ทั้งนั้นเลยนี่นา! นี่หลอกแหกตากันงั้นเหรอ!"นายนั้นโยนกระเป๋าทั้งด้วยความโมโหสุดขีด ฉันรีบหยิบกระเป๋าใบนั้นขึ้นมาอีกครั้ง

"ก็...ไม่ได้บอกนี่นาว่าจะเอาแบค์จริงมาให้น่ะ"ฉันแสร้งมองไปทางอื่น

"หน่อย ยัยนี่!"นายนั้นทำถ้าจะต่อยฉัน

"เดี่ยวสิ นายไม่สงสัยหน่อยเหรอ ว่าทำไมแค่กระเป๋าใส่เงินมันถึงใหญ่และหนักขนาดนั้นน่ะ"

"พลั่มละไรของแกหะ ยัย..."

ตุบ!! เสียงนั้นดังขึ้น ก่อนร่างของนายนั้นจะล้มลงไป

"โง่ จริงๆนะนายเนีย ทั้งๆที่กระเป๋ามันหนักขนาดนี้ยังไม่สงสัยอีก"ฉันถือดำเบลที่เปลื้อนเลือดไว้ในมือ

"จริงๆแล้วเรื่องเงินเป็นเรื่องหลอก ฉันแค่เอามาบังดำเบลไม่ให้นายเห็นก็เท่านั้น"ฉันนั่งลงไปข้างๆร่างของนายนั่น

"ยัย โรคจิต!"นายนั่นพูดออกมาอย่างยากลำบาก

"แล้วใครที่ทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้ ไหนตอบสิ"ฉันหยิบมีออกมาจากกระเป๋าใบเดิม

"เธอ.....ทำตัวเอง ก็แค่แกล้งนิดแกล้งหน่อย จะเป็นอะไรไปล่ะ"นายนั่นพูดออกมาด้วยความโกรธ ทำให้มันลืมความเจ็บปวดไปแปบหนึ่งแต่.....ของจริงมันต่อจากนี้ต่างหาก

"แกล้งนิดแกล้งหน่อยเหรอ....?......กล้าพูดนะมึง!เนีย"ฉันใช้มีดตัดแทงไปที่มือข้างขวาของนายนั่น จนเลือดพุ่งออกมา นายนั่นร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด

"แหกปากหาพ่องมึงเหรอ ที่ตอนกูโดนแกล้ง ยังไม่เห็นร้องให้ใครช่วยเลย"ฉันเงื่อมีดไปที่คอของมัน

"ถ้าไม่อยากตาย สารภาพมาให้หมดว่านายทำกรรมอะไรไว้บ้าง เพื่อฉันจะเห็นใจ"

"ฉะ....ฉันขอโทษ ฉะ....ฉันนี้ล่ะที่ใส่ร้ายว่าเธอทำปลาทองอาจารที่เลี้ยงไว้ตาย จริงๆแล้วฉันนี่ล่ะที่เอามันมาตากแดดจนมันแห้งตาย ทำให้เธอถูกทำโทษ ฉันนี้ล่ะที่เผาสมุดการบ้านเธอ ฉันนี้ล่ะที่เขียนโต๊ะด่าเธอ ฉันนี้ล่ะที่ตั้งกระทู้ด่าเธอในพันทิพ ฉันนี้ล่ะที่....."

"พอเถอะ กรรมหนักจนน่าเห็นใจจริงๆวะ"

"ก็ขอโทษแล้วำงจะเอาอะไรอีกล่ะ!"

"ถ้าขอโทษแล้วมันหาย บนโลกนี้คงไม่มีใครออกมาฆ่าใครแบบที่ฉันทำอยู่หรอก คนอย่างพวกแกพอขอโทษแล้วก็กลับมาทำใหม่ จริงๆแล้วพวกแกขอโทษเพื่อให้เขาให้อภัย แต่จริงๆนายไม่ได้สำนึกแม้แต่นิดเดียว"ฉันมองหน้ามันด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ภายในใจตอนนี้มีแต่คำว่าฆ่า....

"ไหนบอกมาสิ มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องปล่อยแกไป"

"....."

"เห็นไหมล่ะ ข้อดีขอแกขนาดแกยังไม่รู้ว่ามีไหมเลย~~"

"อย่างน้อย....ฉันก็รวยกว่าแก เรียนเก่งกว่าแก แถมยังมีเพื่อนเถอะกว่าแก และที่สำคัญกูมีแฟนเป็นเน็ตไอดอลด้วย แล้วมึงอะมีอะไร มีแต่แม่คนเดียว ไอ้ลูกพ่อตาย "

"ก็จริงนะ แต่ถ้ารวยด้วย เรียนเก่งด้วย แต่ต้องเลวแบบแก ฉันขอจนและโง่แบบนี้ไปตลอดชีวิตดีกว่า แล้วก็นะไอ้เพื่อนขอแกนะใช้เงินซื้อมาทั้งนั้น ถ้าแกไม่มีเงินสภาพก็คงไม่ต่างจากฉันเม่าไหร่ ส่วนแฟนเน็ตไอเดาของแก ถ้าแกเงินหมดเดี่ยวมันก็ทิ้งแกไป อ่อถ้าแฟนแกขายครีมเถื่อนด้วยล่ะก็...รอไว้ได้เลย แฟนแกต้องติดคุกแน่ๆ แล้วน้ำหน้าอย่างแกคงไม่มีปัญญามาแฟนออกมาหรอกเนอะ"

"อ่อแล้วก็.....ที่พอฉันตายน่ะเพราะมีคนเมามาขับรถชนแล้วหนี ซึ่งฉันก็รู้ด้วยล่ะคนชนมันก็คือ นายวรเนตร มหาเศรษฐีชน อ่อนามสกุลเหมือนนายเลยนะ อ่อก็พ่อนายนี่! พอโดนจับได้ แทนที่จะติดคุก พ่อนายกลับได้ออกมาสะงั้น ถ้าทางกว่าจะออกมาได้น่าจะหมดไปหลายแสนเลยนะ~~"

"ก็ใครจะรู้ว่า มันเป็นพ่อแก่ ค่าเสียหายฉันก็ให้แม่ฉันส่งให้แล้วไง ตั้ง50000 หึ เป็นแค่พนักงานบริษัตกระจอกๆ ให้แค่นี้ก็ถือว่าดีแล้ว อ่อถ้าเธอปล่อยฉันไปตอนนี้ฉันยินดีให้เธออีกล้านนึง"

ฉึก! ฉันแทงมีดลงไปที่ตาขวาของมันก่อนจะดึงจนลูกตาลุดออกมา  พร้อมกับเสียงกรีดร้องที่ดังระงม

"หึ นานเนียเอะอะๆ อะไรก็พูดแต่เรื่องเงินนะ ไหนดูสิว่าเงินจะคืนชีพให้นายได้ไหม"ฉันลากกระเป๋าใบนั้นมาข้างๆตัว

"คิดจะทำอะไรอีก..."

"อยากรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงพกกระเป๋าใบนี้มา"

"......"

"ถามสิวะ ว่าทำไมฉันถึงเอากระเป๋าใบนี้มา!"ฉันแทงมีดลงไปที่แขนซ้ายของมัน

"ทำไมเธอถึงเอากระเป๋าใบนี้มา?"นายนั้นดูหวาดกลัว

"ก็....เอามาใส่ศพแกไง แต่ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะตัดคอแกเป็นอย่างสุดท้าย แกจะได้เห็นร่างแกทุกตัดไปอย่างทรมาน ถ้าแกไม่ขาดใจตายสะก่อนล่ะนะ และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ฉแนยังไม่แทงลูกตาอีกข้างของแก หึๆๆ555555"ฉันหัวดราะลั่นก่อนจะค่อยหั่นร่างของนายนั้นใส่กระเป๋าไว้ แต่ยังไม้ทิ้งหรอกนะ เพราะฉันต้องใช้ศพของมันเรียกเมียหลวงที่น่ารักของมันออกมาก่อนไงล่ะ