คิไมระ

6.3

เขียนโดย หนึ่งตัวตน

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 เวลา 03.15 น.

30 ตอน

1 วิจารณ์

21.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2561 03.18 น. โดย เจ้าของนิยาย

5) สิ่งที่คาดไม่ถึง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โซระกลายร่างเป็นงูขนาดใหญ่โดยที่ลำตัวใสเหมือนแก้ว เขาเลื้อยแล้วปล่อยเข็มพิษออกมาเป็นจำนวนมาก แต่ผลลัพกลับล้มเหลวเพราะเจ้างูเผือกหลบได้หมดอย่างหวุดหวิด

(( โธ่ ตั้งใจหน่อยสิ ))

ไม่ได้ช่วยอะไรเอาแต่ตะโกนโวกเวกโวยวายอยู่ได้ตาแก่เนี่ย!

เมื่อใช้วิธีแรกไม่ได้ผล โซระก็ใช้วิธีแบ่งตัวด้วยทักษะสไลม์จนกลายเป็นฝูงงูขนาดเล็กและดักทางเจ้างูเผือกทุกมุมจนมันไม่สามารถหนีรอดออกไปได้

(( อื้ม! ค่อยฉลาดขึ้นมาหน่อย ))

จะชมจะด่าเอาให้แน่ตาแก่

ดีนะที่ผมยังสามารถแยกพูดในใจได้ไม่งั้นผมคิดอะไรตาแก่คงจะรู้หมด เดี๋ยวจะทำให้ผมมีแต่เรื่องซะก่อน

งูทั้งฝูงปล่อยของเหลวออกมาพร้อมกันจากปาก ของเหลวที่ว่านี้คือกรดระดับอ่อนสุดที่เมื่อจับสิ่งมีชีวิตอะไรได้มันจะทำให้ตัวที่โดนจับนั้นชาไปทั้งตัว

พอการละเล่นไล่จับจบลง ร่างของงูทั้งฝูงก็รวมตัวกันเป็นร่างเดียว

อึ๋ย! รู้สึกขยะแขยงตนเองยังไงก็ไม่รู้

(( เดี๋ยวใช้ไปนานๆเจ้าก็จะชินเองแหละ....ข้าไปก่อนนะ ))

หลังจากร่ำลาชั่วคราวกันเสร็จ สเนลก็ออกมาจากร่างกายของโซระโดยที่เขาหมดสติในขณะที่ยืนอยู่ ร่างของสเนลที่ออกมาจากท้องมาในรูปแบบดวงไฟสีม่วงและสเนลก็ลอยเข้าไปในร่างของงูเผือกที่โดนสะกดให้ชา

ทันใดนั้นร่างงูเผือกก็เริ่มส่องแสงและเริ่มมีเสียงทะเลาะออกมาจากตัว

(( ออกไปจากร่างของข้า! ))

(( เรื่องอะไร! บ้ารึเปล่า? ))

เอ่อ..คุณคุยอยู่กับใครครับ?

งูสีเผือกดิ้นไปดิ้นมาในกรงน้ำกรดระดับอ่อนเหมือนกำลังจะขาดใจตาย

" ตาแก่! "

โซระตกใจกับภาพที่เห็นและพยายามพูดให้กำลังใจ

" คุณอย่าตายนะแบบนั้นผมไม่ยอม "

พอได้ยินเช่นนั้นเจ้างูขาวก็กลับมานิ่งอีกครั้งและกระโจนทะลุกรงน้ำกรดออกมาจนถึงไหล่ของโซระ

(( ไม่นึกเลยนะว่าเจ้าจะเป็นห่วงข้าด้วย ))

เป็นห่วงอะไรกันล่ะ ผมแค่กลัวว่าท่านจะตายก่อนที่ผมจะได้เคล็ดวิชาต่างหาก ถ้าแบบนั้นก็เสียดายแย่

(( เจ้าเด็กบ้า! ทำให้ข้าหน้าแตก เจ้าเด็กเนรคุณ ))