ตลกร้ายใต้สะดือ

9.7

เขียนโดย Jalando

วันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 15.03 น.

  45 ตอน
  9 วิจารณ์
  45.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มกราคม พ.ศ. 2562 15.17 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

43) ทนไม่ไหวแล้วโว้ย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ แหวะ ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร ก็ชวนอ้วกอยู่ดี ว่าแต่พี่มีทิชชู่มั้ย หนูจะเช็ดมัน ” สาวเจ้ายันกายลุกขึ้นยืน แต่เธอยังไม่ขยับกระโปรงทรงเอให้เข้าที่ ด้วยกลัวว่ากระโปรงจะเลอะคราบคาว 

 

“ ฮะ ฮะ ฮะ ไม่มีหรอก ขอโทษทีครับ ” บุญกอบตอบเสียงอ่อยๆ ดูเหมือนเกมกามาบทนี้จะเปลืองพลังงานของเขามิใช่น้อย 

 

“ อืม….ไม่เป็นไร หนูน่าจะพกกระดาษติดตัวมาด้วย ” เด็กสาวร่างอวบพูดจบ เธอก็ค้นหาสิ่งของในกระเป๋าถือของตนเอง 

          

 

       ในขณะที่เด็กสาวกำลังหาทิชชู่อยู่นั้น ดวงตาของบุญกอบก็ดันเหลือบไปเห็นบั้นท้ายกลมกลึงแบบเต็มๆ และสิ่งที่ขวางกั้นเนื้อในจากดวงตา มีเพียงกางเกงในสีครีมที่แสนบางเท่านั้นเอง 

 

“ โห….นี่มันของเกรดเอชัดๆ ทำไมถึงขาวอวบปานนี้ แถมมันยังบิดส่ายไปมาในตอนที่ขยับตัวอีก เมื่อไหร่นังหนูคนนี้ มันจะหยุดยั่วกูนะ (คิดเองเออเองอีกแล้ว) ” 

          

 

        บุญกอบมองเป้าหมายอวบใหญ่ที่ลอยอยู่ไม่ห่าง เพียงไม่นานเขาก็พลันรู้สึกถึงความแข็งเกร็งที่แข็งตัว 

 

“ โอ้ว…..จู่ๆ มันก็ผงาดขึ้นมาเองโดยไม่ได้นัดหมาย มันเป็นเพราะเราแข็งแรงหรือนังเด็กนี่เอ็กซ์เกินไปนะ ” บุญกอบนึกสงสัย พร้อมก้มลงมองอาวุธร้ายที่กำลังขยายตัว 

         

 

         แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุใด มันก็ไม่ทำให้บุญกอบเปลี่ยนความตั้งใจเดิม นั่นก็คือการยัดเยียดความเป็นผัวให้เด็กสาวนักศึกษา 

 

“ หึ หึ หึ ดีเลย เมื่อเป็นเช่นนี้ มันก็ไม่ต้องปลุกปั่นให้เปลืองเวลา ” บุญกอบหัวเราะเบาๆ พลางนึกชั่วอยู่ในใจ จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน เพื่อเดินตรงเข้าไปหาเด็กสาวที่กำลังหันหลัง 

          

 

         เด็กสาวนักศึกษาพยายามหาทิชชู่อย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะถ้าปล่อยเวลาให้เนิ่นนานออกไป คราบโสมมที่เหนียวหนืดย่อมจะแห้งและเกาะติดบนอันเดอร์แวร์ผืนบาง เพื่อไม่ให้อาภรณ์ผืนน้อยของเธอเปื้อนคาวโลกีย์ เธอจึงจำต้องชำระล้างมันออกไปให้ไวที่สุด แต่ไม่ว่าเธอจะควานหายังไง เธอก็พบแต่ของจุกจิกสารพัดชนิดที่ไม่อาจใช้งานได้ 

 

“ บ้าชะมัด เราจำได้ว่าเอาทิชชู่ติดตัวมาด้วยนี่นา ทำไมถึงหาไม่เจอ ” เด็กสาวบ่นพึมพำ ดูเหมือนเธอจะหัวเสียขึ้นมานิดๆ และในขณะที่เธอกำลังยุ่งอยู่กับภารกิจตามหากระดาษชำระ เธอก็พลันรู้สึกถึงบางสิ่งที่ทิ่มกระแทกเข้ามายังบั้นท้ายบิ๊กไซส์ของตนเอง 

 

“ อึ้ก…..” 

         

 

        เด็กถึงกลับผวาเฮือก เพราะเจ้าสิ่งนั้นทั้งอุ่นร้อนและแข็งเกร็ง มันสร้างความรู้สึกประหลาดให้แก่เด็กสาวอย่างมากมายจนเธอนึกแปลกใจ 

 

“ อู้ย…ทำไมเราถึงรู้สึกโหวงเหวงแบบนี้ ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันนะ ” 

          

 

         แม้เด็กสาวผู้ไร้เดียงสากำลังนึกสงสัย แต่เธอก็ไม่วายที่จะเหลียวหลังกลับมามองเจ้าสิ่งที่กำลังทิ่มแทงบั้นท้ายกลมกลึง และเมื่อสายตาเล็กๆได้โฟกัสกับเจ้าสิ่งนั้น เธอจึงรู้ว่ามันก็คือ…..ท่อนลำอาฆาตที่ทำให้เธอเปรอะเปื้อน 

 

“ ว้าย!....พี่บุญกอบจะทำอะไรน่ะ ” เด็กสาวร้องถาม พร้อมเตรียมขยับตัวหนี แต่หนุ่มอีสานร่างล่ำรู้ทัน เขาจึงล็อกกายเด็กสาวเอาไว้แน่น 

 

“ อื้อ…..” เด็กสาวนักศึกษาเชิดหน้าขึ้น ปากก็ครางดังออกมาหนึ่งที เพราะในจังหวะที่บุญกอบทิ้งน้ำหนักตัวลงมาประกบติด ท่อนลำอาฆาตได้ทิ่มทะลวงเข้าไปในซอกหลืบของบั้นท้ายอันอวบใหญ่ ส่งผลให้อารมณ์สยิวของเด็กสาวทะยานสูง 

          

 

         เด็กสาวไร้กำลังที่จะต้านทาน แถมกายล่ำสันที่ประกบติดก็แสนจะหนักอึ้งจนไม่อาจดิ้นหลุด เธอจึงได้แต่ร้องห้ามด้วยกระแสเสียงที่แผ่วเบา 

 

“ อย่านะ อย่าทำแบบนี้ ปะ…ปล่อยหนูไปนะ ” 

          

 

          บุญกอบอยากจะตอบกลับไปว่า…ปล่อยให้โง่หรือ อ้อยจะเข้าปากช้างอยู่แล้ว แต่เพื่อให้แผนล่าสวาทดำเนินไปโดยสะดวก เขาจึงต้องกล่าวปลอบประโลมให้เด็กสาวสบายใจ 

 

“ ไม่เป็นไร ไม่ต้องเกร็งไป พี่รู้ว่าน้องแพรเองก็รู้สึกวาบหวิวอยู่เหมือนกัน ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามอารมณ์ แล้วน้องแพรจะพบกับสรวงสวรรค์ที่เฝ้าคำนึงหา ” ทันทีที่บุญกอบพูดจบ บุญกอบก็นึกแปลกใจตัวเองที่สามารถปลดปล่อยคำพูดสละสลวยออกมา แต่นั่นก็ไม่ใช่ประเด็นที่จะต้องมาคิดในตอนนี้ เพราะศึกรักที่เร่าร้อนกำลังจะบังเกิดอยู่ตรงหน้าแล้ว 

 

“ อื้อ….ตะ…แต่นะ…หนูมะ….ไม่อยากทำแบบนี้ ” เด็กสาวร้องบอกเสียงสั่น ไม่ทันที่จะจบประโยค บั้นท้ายอวบใหญ่ของเธอก็โดนท่อนลำอาฆาตทิ่มกระแทกเข้าไปอีกครั้ง 

 

“ อ้า…..” 

          

 

         เสียงครางของเด็กสาวทำให้บุญกอบได้ใจจนถึงขั้นเอื้อมมือหยาบกร้านมาเคล้นคลึงทรวงอกอวบใหญ่ที่ด้านหน้า ส่วนช่วงล่างก็โยกกระหน่ำอย่างต่อเนื่อง 

 

“ ปั้บ ปั้บ ปั้บ…..” 

          

 

          บุญกอบรู้สึกเมามันในอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นสัดส่วนใดก็ล้วนเต่งตึงและเด้งสู้มืออย่างมากมาย แถมเนื้อนวลที่ขาวเนียนก็ยังหอมกรุ่นจนบุญกอบอดใจไว้ไม่อยู่ 

 

“ อ้า…….” เด็กสาวร่างอวบครางดังอีกครั้ง เหตุเพราะถูกบุญกอบขบกัดเข้าไปที่ซอกคอขาวๆแบบเต็มเขี้ยว แม้มันจะเจ็บอยู่นิดๆ แต่ก็แฝงความเสียวสยิวอย่างเต็มอารมณ์ อาการกระสันของเด็กสาวยิ่งทำให้บุญกอบเตลิดหนักจนเร่งความเร็วในการกระแทกกระทั้นให้เพิ่มทวีขึ้นไปอีกระดับ 

 

“ ปั้บ ปั้บ ปั้บ……” 

 

“ อ้า อ้า อื้อ……” 

         

 

        เด็กสาวร่างอวบครางหนักขึ้น ใบหน้ากลมที่ขาวเนียนบิดเบี้ยวเหยเกด้วยความเสียวสยิวที่สุดทน แต่บทเพลงกามาที่เร่าร้อนยังไม่จบลงแต่เพียงเท่านี้ อึดใจต่อมาเธอก็รู้สึกถึงแรงกดมหาศาลที่ดันกายขาวอวบห้ทรุดลงไปนั่งคุกเข่า 

 

“ เอ๊ะ!.....นี่มันคืออะไร ” 

         

 

        เด็กสาวนึกสงสัย แต่ยังไม่ทันที่จะได้คำตอบอันพึงประสงค์ เด็กสาวก็ถูกบุญกอบจับพลิกให้หันกลับมาประจันหน้า พร้อมยื่นมังกรอวบใหญ่ไปจ่อที่ริมฝีปากอันอวบอิ่ม 

 

“ ว้าย! พี่บุญกอบจะทำอะไรน่ะ ” เด็กสาวร้องถาม  

          

 

        ในจังหวะที่เธออ้าปาก จรวดทางเรียบก็พุ่งทะยานเข้าสู่ภายใน ส่งผลให้เกิดความคับแน่นในช่องปากอย่างรุนแรง 

 

“ อู้…..” เด็กสาวร้องอู้อี้ในลำคอ ดวงตาเล็กตี่เบิกกว้างด้วยความตกใจ  

           

 

        ร.ป.ภ.หนุ่มจากแดนอีสานไม่สนใจว่าเด็กสาวจะคิดหรือรู้สึกยังไง เพราะในหัวของเขาตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียวนั่นก็คือ…..ทำยังไงให้เผด็จศึกสวาทโดยไว เขาจึงขยับโยกบั้นเอวในทันที เพื่อให้มังกรร้ายที่ฝังอยู่ในโพรงปากได้มีโอกาสขยอกเข้าออก และนั่นทำให้เด็กสาวรู้สึกจิตตก 

 

“ ว้าย ว้าย ว้าย ไอ้นั่นมันทะลวงเข้ามาแล้ว แถมมันยังทิ่มเข้าทิ่มออกในปากเราเสียอีก น่าขยะแขยงสุดๆ ” 

         

 

        กระนั้นเธอก็ไม่อาจทำอะไรได้ เพราะช่วงท้ายทอยของเธอถูกมือแกร่งของบุญกอบรั้งเอาไว้แน่นจนหมดสิทธิ์ที่จะเขยื้อน เธอจึงจำยอมรับความอดสูที่สุดแสนจะต่ำตม 

 

“ ปล่อย ปล่อยชั้นนะ ปล่อย…..” 

         

 

        เด็กสาวหลับตาปี๋ เพื่อหนีจากภาพบัดสีเบื้องหน้า ส่วนริมฝีปากอวบอิ่มก็จำยอมรับการทิ่มเข้าออกทิ่มออกของมังกรร้ายอวบใหญ่ มันเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆตามอัตราความเร่าร้อนของ ร.ป.ภ.หนุ่ม เมื่อดีกรีทางอารมณ์ใกล้ถึงจุดเดือด มันก็กระแทกกระทั้นถี่รัวจนเด็กสาวรู้สึกเจ็บชาอย่างมากมาย 

 

“ โอ้ว…..เยี่ยม เยี่ยมเหลือเกิน ทำไมถึงสุดยอดแบบนี้ ซี้ด…..” ร.ป.ภ.หนุ่มครางดัง ดวงตาเหม่อมองใบหน้าขาวเนียนที่กำลังสร้างความสุขสมให้แก่เขาด้วยอาการลานใจ 

         

 

        เด็กสาวหลับตาพริ้ม พร้อมปล่อยตัวปล่อยใจให้ล่องลอยไปตามกระแสแห่งบทเพลงกามา และในขณะที่กำลังเตรียมใจรับธาราสวรรค์อยู่นั้นเอง ร.ป.ภ.หนุ่มก็พลันทำสิ่งที่ไม่คาดฝัน นั่นก็คือ…..การดึงเจ้ามังกรร้ายอวบใหญ่ออกจากโพรงปากอันอบอุ่น 

 

“ เอ๊ะ!.....ทำไมถึงหยุด ” เด็กสาวอุทานดังในใจด้วยความงุนงง แต่ในอึดใจต่อมาเธอก็รู้ถึงเหตุผลของการกระทำ ด้วยเธอถูก ร.ป.ภ.หนุ่มจอมหื่นผลักอย่างแรงจนล้มลงไปนอนหงายบนพื้นห้องในทันที จากนั้นเธอก็ถูกตามติดด้วยการขึ้นคร่อมบนเรือนกายอันขาวอวบ 

 

“ ว้าย!....พี่บุญกอบ พี่จะทำอะไร หยุดเดี๋ยวนี้นะ ” สาวแพรเกิดอาการขวัญผวามากกว่าเดิมอีกเท่าตัว เพราะไม่ว่าเธอจะซื่อปานใด ย่อมต้องล่วงรู้ว่า…..นี่คือกระบวนท่าที่เหล่าชายใช้ในการเผด็จศึกสวาทกับหญิงสาว 

          

 

        ด้วยความที่เธอไม่อยากจะเสียพรหมจรรย์ให้กับชายแปลกหน้าที่เพิ่งพบเจอ เธอจึงรวบรวมแรงเฮือกสุดท้าย เพื่อใช้สองมือผลักไสอย่างบ้าคลั่งจน ร.ป.ภ.หนุ่มนึกแปลกใจต่อการขัดขืนที่เกิดขึ้น 

 

“ ไม่นะ ไม่ ปล่อยหนูนะ ” 

 

“ เฮ้ๆ….อย่าดิ้นสิ อยู่เฉยๆอยู่นิ่งๆ ไม่นานน้องแพรก็จะพบกับสวรรค์ที่ตามหาแล้ว ” ร.ป.ภ.หนุ่มพยายามเกลี้ยกล่อม สองมือพยายามรวบสองแขนบางของเด็กสาวที่ปัดป่ายอย่างไร้ระเบียบ 

            

 

        ร.ป.ภ.หนุ่มพยายามอยู่ไม่นาน เขาก็รวบสองแขนของเด็กสาวเอาไว้ได้ จากนั้นก็จับกดลงไปบนพื้นห้อง พร้อมโถมกายล่ำสันทาบทับลงไปยังกายอวบขาวที่นอนแผ่หลาอยู่ด้านล่าง 

 

“ อ้า……” เด็กสาวสะดุ้งโหยง ปากก็ครางดังออกมาคำหนึ่ง เพราะในจังหวะที่เธอถูกทาบทับ เธอรู้สึกว่ามีบางสิ่งกระทบเข้ากับโหนกนาแปลงโตที่ซ่อนตัวตนอยู่ในกระโปรงทรงเอ เจ้าสิ่งนั้นน่าจะเป็นมังกรร้ายที่น่าสะพรึงกลัว เพราะมันทั้งแข็งเกร็งและอุ่นร้อน แถมยังชุ่มโชกไปด้วยเมือกเหนียวหนืดที่แสนเหนอะหนะ แต่เมื่อเธอปรับอารมณ์ตนเองจนสงบได้ในระดับหนึ่ง เธอก็พยายามหยุดพายุราคะที่พัดกระหน่ำด้วยการวิงวอนขอร้องแต่โดยดี 

 

“ พะ…พี่บุญกอบ พี่อย่าทำอะไรหนูเลยนะ นะ…หนูกลัวแล้ว ปล่อยหนูไปเถอะ ” 

 

“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า จะให้ปล่อยได้ยังไง กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่แท้ๆ ยอมแต่โดยดีเถอะ น้องหนูคนสวย ” บุญกอบพูดจบ เขาก็พยายามที่จะขยับโยกบั้นเอวช้าๆ เพื่อให้หัวบานทรงดอกเห็ดได้เสียดสีกับหนอกโหนกนูนที่กำลังหยาดเยิ้มอย่างแผ่วเบา 

 

“ อื้อ…..อ้า…..ขะ…ขอร้องเถอะ พี่บุญกอบ ยะ…อย่าทำหนูเลย ” สาวแพรยังวิงวอนไม่เลิกรา แต่ใบหน้าที่สาวแพรคิดว่าชวนน่าสงสาร กลับดูอ้อนมังกรในสายตาของ ร.ป.ภ.หนุ่ม 

 

“ ทำไมน้องแพรมันน่า…..ขนาดนี้นะ ทนไม่ไหวแล้วโว้ย…..”

 

 

สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจJalandoนักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณชอบนิยายเรื่องนี้แค่ไหน

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา