รักวุ่นของสาวจอมจุ้น

-

เขียนโดย Hatzuchan

วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2562 เวลา 18.14 น.

  5 ตอน
  1 วิจารณ์
  5,868 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 มีนาคม พ.ศ. 2562 20.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) กันยา!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

(เน้นไปที่พีชกบกันยานะค่ะ ธันวาจะไม่ค่อยมีบทซะเท่าไร)

    "ทำไมช่วงนี้กันยาดูแปลกๆ" คำถามนี้ยังวนเวียนอยู่ในใจฉัน เพื่อไม่ให้ยืดเยื้อถามเลยดีกว่า "กันยาเป็นอะไรรึเปล่า"

"ก็เปล่านี่" กันยายิ้มส่งมาให้ฉัน ยังไงฉันก็ดูออกยิ้มแห้งๆแบบนั้นหน่ะ (เค้าไม่อยากให้เธอยุ่งไง//ฮัทสึ) (อย่ายุ่งหน่า//เมษา)

กริ๊ง กริ๊ง ๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของกันยาดังขึ้นพร้อมวิ่งออกไปรับโทรศัพท์ตรงระเบียง  ฉันสงสัยจึงรีบตามไป 

"สวัสดีค่ะ" "ค่ะ" "ห๊ะ!" ฉันเห็นกันยาตกใจ "ตกลงค่ะ" เมื่อกันยาคุยโทรศัพท์เสร็จก็วิ่งติดเกียร์หมา กระโดดขึ้นเตียงพร้อมทำเป็นว่าเล่นมือถืออยู่

กันยาบอกว่าจะลงไปซื้อน้ำ ฉันก็บอก อาอือไป เมื่อกันยาออกไปจากห้องก็วิ่งตามไป กันยาลงลิฟต์ ฉันรีบวิ่งลงบันได เพราะถ้ารอลิฟต์น่าช้าไป

กันยาวิ่งเข้าไปในห้องเก็บของในมหาลัย (คอนโดฉันอยู่ใกล้มหาลัยอะนะ) ฉันแอบดูอยู่ทางกระจก โป๊ก! (ตบหัวอีกแล้วว)

ฉันมองกลับไป นายธันวาเคาะหัวฉันอยู่นี่เอง พร้อมพี่พีช

"เมษามาทำอะไรตรงนี้หรอครับ" พี่พีชถาม

"ชู่วว"ฉันบอกพร้อมชี้ให้ดู

!! อะไรพี่พีชจะทุบกระจกเข้าไป แน่นอนภาพที่เห็นคือภาพที่กันยาโดนคนกลุ่มหนึ่งยืนล้อมตัวเธออยู่

"ไม่ได้นะค่ะ พี่พีช"

"ไม่ได้นะ" ธันวากับฉันช่วยกันห้าม

"ถ้าเกิดเข้าไปตอนนี้ กันยาอาจจะเจ็บตัวก็ได้นะค่ะ"

"ฟู่ววว"พี่พีชถอนหายใจ พร้อมนั่งลง  แกร๊ก อะไร แป๊ปเดียวคนกลุ่มนั้นก็เดินออกมาแล้ว

ฉันมองไปที่กระจกอีกครั้งก็ต้องตกใจ กันยานอนหมดสติอยู่ใบหน้ามีรอยมืออยู่ด้วย!! (โดนตบแน่นอนกันยา//ฮัทสึ)

ฉันรีบวิ่งไปเปิดประตู -ิบหายมันล็อคจากข้างใน เพล้งง! พี่พีชพังกระจกเข้าไป ธันวากบฉันก็เข้าไปด้วย ฉันไปปลดล็อคประตู

พี่พีชรีบอุ้มกันยาออกไปส่งที่คอนโด แน่นอน! คอนโดฉันกับกันยา พี่พีชและนายธันวาอยู่ที่เดียวกันข้างห้องกัน (บังเอิ๊น บังเอิน)

    ที่คอนโด

ฉันไขประตูห้อง พี่พีชวางกันยาลงบนเตียงพี่พีชเตรียมผ้าชุบน้ำเย็นเช็ดตัวกันยา เพราะกันยาตัวร้อนมากก

ฉันจึงไปทำข้าวต้มไว้ให้ (จะกินได้หรา//ฮัทสึ) (ว่าไงนะฮัทสึอยากโดนใช่ใหม//เมษา) (กลัวความโหดในตัวนาง)

ธันวาตามฉันมาด้วย ฉันจึงถามว่า "ทำไมถึงรู้ว่าฉันอยู่นั่นอะ"

"ก็เห็นเธอวิ่งออกมาหน่ะ พวกเราก็เลยตามไป" โอ๊ย! ฉันฟังจนเพลินก็เลยปอกเเครอทโดนนิ้วตัวเอง

(นิ้วขาดใหม//ฮัทสึ) (หุบปากค่ะ//เมษา)

ธันวารีบเอามือฉันไปเเช่น้ำล้างน้ำสะอาดให้เเละทำแผล ทำไมฉันรู้สึกว่ามือเค้ามันนุ่มมากเวลาจับฉัน..........ฉ่าา---หวาอยู่ดีๆก็ร้อนที่หน้าซะงั้นหล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คิดว่าไงบ้างเอ่ย แนะนำหรือติชมกันได้นะค่ะ

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา