MY ENGINEER :วิศวะะที่รัก(Nawin&Alin)

-

เขียนโดย Nattharika

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2562 เวลา 16.49 น.

  1 ตอน
  0 วิจารณ์
  2,000 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2562 18.19 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) MY ENGINEER 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

@DarkNight Pub

เวลา22.15น.

“ไอ้ดินมึงแดกเบาๆหน่อย” ฉันละเหนื่อยใจกับมัน มาถึงก็ยกไปหลายแก้ว แล้วก็ไม่พูดไม่จา

“มึงเป็นเหี้ยอะไรเนี่ย มาถึงก็แดกเอาๆ ไม่พูดพวกกูจะรู้ไหม”ไอ้ต้นน้ำว่า

“เออใช่มึงเป็นไรบอกพวกกูมา”ตามด้วยเจ้าทัพ

“ฮึก” “เหี้ยยย!”พวกฉันตะโกนขึ้นพร้อมกันที่ได้เห็นน้ำตาไอ้ดิน

“อึก กูแม่งไม่ดีตรงไหนวะ ถึงไปมีคนอื่น”มันว่า

“อย่าบอกนะว่าแป้งนอกใจมึงอ่ะ”ต้นน้ำหันไปถามมัน แป้งที่ว่าคือแฟนไอ้ดินค่ะ

“เออดิ บอกกูว่าไม่สบายเลยไม่ได้ไปเรียน กูก็เป็นห่วงเลิกเรียนปุ๊บกูก็ตรงดิ่งไปหาที่คอนโดเลย”มันเล่า

“พอไปถึงกูเปิดประตูเข้าไปไอ้สัสแม่งเสือกเอากันกับผู้ชายคนอื่นอยู่ ไม่สบายเหี้ยอะไรล่ะ”โอ้ววว เห็นหน้าใสๆ ทำตัวเรียบร้อยนึกว่าจะเป็นกุลสตรีศรีสยาม ที่ไหนได้แม่นางเงียบๆแต่ฟาดเรียบนะจ้ะ(:

“เหี้ย!แป้งเนี่ยนะ”ไอ้ต้นน้ำอุทานออกมาอย่างไม่เชื่อ

“แล้วมึงทำไง”เจ้าทัพถาม เออฉันก็อยากรู้ “กูก็เดินออกมาแล้วมาหาพวกมึงที่นี่ไง”ออ ฉันก็นึกว่ามันจะเดินไปต่อยผู้ชายคนนั้นซะอีก

“กูอยากรู้ว่ามันจะมาตอแหลหลอกอะไรกูอีก อึก”ทั้งพูดทั้งร้อง แหมมมน่าสงสาร

“ตอนี้กูรู้แล้วว่าแม่งไม่ใสเหมือนหน้า ทั้งแรดทั้งร่าน”แรงส์

“ด่าได้โดนใจเจ๊มากกก”อ้าวอีเจ๊มันมาตอนไหนเนี่ย

“ไหนบอกไปหาผู้”ฉันถาม

“ได้ข่าวว่าผัวดินกูอกหักกูเลยรีบมาซ้ำเติม เห้ยๆ มาปลอบใจ”อีเจ๊โครตแหล

”เป็นไงล่ะเจ๊บอกแล้ว่วานางไม่ใสก็ไม่เชื่อเอง”เจ๊มันว่า “ก็ความรักมันทำให้คนตาบอดอ่ะเจ๊ อย่าไปว่ามันเลย มันก็แค่โง่เท่านั้นเอง(:

”ฉันพูดแล้วยิ้มให้ดิน “ลินมึงก็ไปซ้ำเติมมันอยู่ได้”เจ้าทัพหันมาดุฉัน

“กูจะไม่ปลอบใจหรอกนะ แต่กูอยากให้มึงรู้ดินถึงไม่มีมันมึงก็ยังมีพวกกู”ฉันบอกมัน

“ใช่พวกกูจะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหนมีอะไรก็ละบายออกมาให้หมด”ต้นน้ำเสริม

“ฮึก ฮึก พะ พวกมึง กูรักพวกมึงนะโว้ยขอบคุนที่ไม่เคยไปไหน อึก กูเจ็บ ขอโทษที่ไม่เชื่อมึงตั้งแต่แรกนะเจ๊”ว่าแล้วมันก็เข้ามากอดฉันแล้วก็หันไปพูดกับอีเจ๊

หมับ ”โอ๋ๆ เด็กน้อยวะดินร้องไห้เป็นเด็กไปได้ เลิกร้องได้แล้วเดี๋ยวไม่หล่อนะ”ฉันตบหลังมันเบาๆแล้วพูดปลอบให้มันเลิกร้องไห้

“ขี้แยวะ”เจ้าทัพว่าแล้วขยี้ผมมันเบาๆ

“ฮ่าฮ่าฮ่า”ว่าแล้วพวกเราก็หัวเราะขึ้นพร้อมกัน

คุยมาตั้งนานฉันขอแนะนำตัวหน่อยล่ะกัน ฉันอลิน อลินดา รัตนอัครวรเวชกุล เรียนวิศวกรรมศาสตร์ปี2 สาขายานยนต์ มหาลัยSC ฉันมีเพื่อนอยู่4 คน มีดิน ต้นน้ำ เจ้าทัพและคนสุดท้ายอีเจ๊มินนี่เพื่อนชายใจสาวที่จริงมันชื่อแมนแต่กระแดะอยากชื่อมินนี่มันดูไฮโซดีนางว่ามางี้พวกฉันก็เลยต้องจำใจเรียกแต่ส่วนมากก็เรียกแต่อีเจ๊ง่ายดี

ฉันมีพี่ชายหนึ่งคนชื่ออลันตอนนี้เฮียไปดูแลกิจการของคอบครัวอีกสาขาหนึ่งที่อยู่อเมริกาเฮียเรียนบริหารพึ่งจบก็โดนคุณพ่อเลยให้ไปดูแลที่นั่นแทน

ที่จริงคุณแม่อยากให้ฉันเรียนบริหารหรือไม่ก็เรียนหมอ แต่แหมมมมแม่คะเถื่อนๆแบบหนูไม่เหมาะกับสองคณะนี้หรอกยิ่งหมอนะยิ่งไปกันใหญ่ฉันกลัวจะไปตบคนไข้เขานะสิ

อีกอย่างบริหารพี่ชายก็เรียนไปแล้วฉันก็เลยเลือกเรียนวิศวกรรมศาสตร์สาขายานยนต์ฉันชอบรถเลยเลือกสาขานี้

พอคุณแม่รู้เข้าท่านจะเป็นลมเพราะลูกสาวคนเดียวอย่างฉันดันมาเลือกเรียนคณะวิศวะแบบนี้ ท่านกลัวว่าฉันจะโดนรังแก มีแต่ฉันนี้แหละจะไปรังแกคนอื่น555

ถึงหน้าตาพวกเราจะโหดแต่อยู่ในโหมดคิตตี้นะจ้ะ อิอิ

ถึงฉันจะเรียนวิศวะแต่ฉันก็ช่วยงานคุณพ่อตลอดนะคะ เก่งใช่ไหมล่ะ พอๆไม่อยากพูดเยอะเจ็บคอ(^O^)

“เศร้าได้แต่อย่าเศร้านานชีวิตคนเรามีอะไรที่ต้องทำอีกเยอะอย่ามาเสียใจแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวมันไม่ใช่เรื่องเลย”ฉันพูดขึ้นอึ้งแดกกันเลยอ่ะดิ

◑ˍ◐ “มึงคิดนานไหมประโยคนี้อ่ะ นางเอ้กนางเอก

”อ้าวอีเจ๊ “ก็กูมันนางเอกไง”พูดจบฉันก็สะบัดผมให้พวกมันทีหนึ่งแบบสวยๆ โฮะๆ(^O^)

“สะบัดมาได้สัส รังแคกระเด็นใส่แก้วกูหมด”อีดินนนนอีเลว คนทรยศ กูอุตส่าห์ปลอบมึง

“ฮ่าฮ่าฮ่า”พวกมันก็หัวเราะทันทีที่ไอ้ดินพูดจบ

“หัวเราะทำเหี้ยอะไร พวกเลววว”ชิ

“โอ๋ๆเค้าล้อเล่นอย่าโกรธกันเลยน้าน้องลินคนงามของพี่ดิน”พูดมาได้

“ยี๋ คนลุกวะ ว่าแต่มึงเลิกร้องไห้แล้วหรอวะ”ฉันพึ่งรู้ว่ามันเลิกร้องแล้ว

“ก็เพราะพวกมึงนั่นแหละ ขอบใจนะโว้ย(:”มันพูดแล้วยิ้มออกมา

“ก็ดีแล้วกับกันเถอะพวกมึงดึกแล้วเนี่ยพรุ่งนี้มีเรียนสมหญิงนะ”ฉันพูดกับพวกมัน

“เออใช่วะเดี๋ยวไปสายแม่งซวยอีก”ต้นน้ำมันบ่น

“เคๆ อีเจ๊มึงกลับกับอีดินแล้วก็ต้นน้ำนะ ส่วนกูจะไปกับเจ้าทัพ”ฉันหันไปบอกอีเจ๊เมื่อพวก เราเดินมาถึงที่จอดรถ

“เออเคๆไปขึ้นรถค่ะผัวทั้งสอง”ว่าแล้วพวกเราก็แยกย้ายกันกลับ

@M Condo

“พรุ่งนี้ไปพร้อมกูไหม”เมื่อเราเดินเข้ามาเจ้าทัพก็ถามฉันขึ้น

“ไปคร้าาไม่ไปกับมึงแล้วจะไปกับใครล่ะ”ฉันบอกมัน

“มึงควรหาแฟนได้ละ กูจะได้ไม่ต้องห่วงมึงเวลาที่กูไปรับมึงไม่ได้”มันว่า

“ไม่ล่ะกูยังอยากเกาะมึงไปอีกนาน(:”มันส่ายหัวให้กับฉันแบบเอือมๆ

“แล้วกูจะได้มีแฟนสักทีไหมเนี่ยมีลิงแบบมึงเกาะไปทุกที่แบบนี้” ปัง

“อ้าวเจ้าทัพไอ้เวรปิดประตูใส่หน้าสุภาพสตรีแบบนี้ได้เช่นไร”ฉันตะโกนอยู่หน้าห้องมัน

“มึงไปใช่สุภาพสตรี”ยังตะโกนกับมาอีกไอ้บ้าเอ้ย ฉันออกจะสวยขนาดนี้มาว่าฉันไม่ใช่สุภาพสตรีได้ยังไง

“ชิ มีตาหามีแววไม่”ฉันบ่นพึมพำแล้วเข้าไปอีกห้องที่อยู้ข้างกัน

ทุกคนสงสัยใช่ไหมว่าฉันกับเจ้าทัพเป็นอะไรกันถึงตัวติดกันตลอดเวลาไปไหนมาไหน มันเป็นเพื่อนสนิทฉันค่ะเรารู้จักกันตั้งแต่เด็กๆเลยสนิทกันมากกว่าเพื่อนในกลุ่ม สามคนนั้นเรารู้จักกันตอนขึ้นมัธยม พอๆไปอาบน้ำแล้วรีบนอนดีกว่าพรุ่งนี้จะได้ไม่ตื่นสาย ลั้ลๆลา

Instagram

ถูกใจโดยMinnie_m,Alan_nและ4,321อื่นๆ

Alin_n ฝันดีคร้าทุกคน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา