บอดี้การ์ดของคุณหนู

เขาได้รับบาดเจ็บ

ความเจ็บปวดรุนแรงระเบิดออกทุกจุดทั่วร่าง ส่วนที่สาหัสที่สุดก็คือศีรษะ เลือดที่พุ่งออกมาไหลลงมาตามใบหน้า บดบังทรรศนวิสัยของเขาราวกับหน้ากากสีแดง ทำให้เขามองสิ่งรอบกายไม่ชัด

เขาจัดการไปได้กี่คนแล้ว?

หกคน?

หรือว่าแปดคน?

เขาคว่ำคนร้ายที่มีฝีมือล้ำเลิศทุกคน แต่นึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะร่วมมือกันเปิดสงครามหมู่ ทำให้เขารับมือได้ยากลำบากยิ่งนัก แถมยังเจ็บหนักเพราะเหตุนี้ด้วย

ต่อให้คนเหล่านั้นล้มลงกับพื้นจนหมด เขาก็ขยับไม่ได้เช่นกัน กระดูกซี่โครงหลายซี่น่าจะหักแล้วทิ่มเข้าไปในปอด เลือดไหลออกมาไม่หยุด เขาไออย่างแรง บ้วนเลือดสดๆ ออกมาเต็มปาก และทุกครั้งที่ไอ แผลที่ศีรษะก็ยิ่งปวดมากขึ้นเรื่อยๆ

เจ้านั่นใช้อะไรโจมตีศีรษะของเขา?

ก้อนอิฐที่สมควรตายหรือ?

สายตาของเขาพร่ามัว สติสัมปชัญญะก็เลือนลางขึ้นเรื่อยๆ แต่กลับพยายามครองสติอย่างสุดชีวิต หลายครั้งที่พยายามลุกขึ้น แต่กลับล้มลงอย่างแรงอีกครั้ง นอนแผ่อยู่กลางกองเลือด

จะหมดสติไปไม่ได้!

เขาต้องกลับไป!

มีคนรอเขาอยู่ เขาต้องกลับไปให้ได้

มีคน...

การรับรู้ของเขายิ่งมืดลงเรื่อยๆ

ใครกัน? คนคนนั้นทำไมถึงรอเขาอยู่?

เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง? อายุน้อยหรือมาก? เขาจำได้แต่เพียงต้องกลับไป แต่สสารไร้รูปกำลังรบกวนความคิด ในตอนแรกเป็นหมอกสลัว ต่อมาเปลี่ยนเป็นเหมือนผ้าตาข่ายอ่อนนุ่ม ต่อมาเป็นกระดาษ จากนั้นเป็นไม้ เป็นเหล็ก...

ในที่สุดเขาก็หมดสติเพราะเสียเลือดมากเกินไป

ส่วนหน้าตาและเรือนร่างที่อยู่ในสมองนั้นก็ถูกผนึกไว้อย่างแน่นหนา เขาดิ้นรนอยู่หลายครั้งแต่กลับยังคงครองสติไม่ได้ เขาตกอยู่ท่ามกลางการหมดสติขั้นรุนแรง แม้แต่การรับรู้สุดท้ายก็ถูกตัดขาด ร่วงลงสู่ความดำมืดไร้ขอบเขต