นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

-

เขียนโดย กนกพัชร

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 เวลา 12.18 น.

  88 ตอน
  11 วิจารณ์
  59.08K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

31) ตอนที่ 31 เผชิญหน้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ไม่สามารถระบุเวลา

แท็กวิ่งฝ่าฝูงชนมากกมายที่ไม่รู้ว่ามาจากกันเยอะแยะ แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาสนใจอะไรทั้งนั้น นอกจากต้องรีบไปโรงพยาบาลที่มธุกรอยู่เท่านั้น หลังจากที่เขาผ่านการทดสอบมาแล้วยังไม่ทันที่จะหยุดพัก วิทยุที่อภิชัยนั้นใช้สำหรับดักฟังคลื่นของเจ้าหน้าที่ตำรวจ แต่ก็เกิดเสียงตำรวจดังขึ้นมาซึ่งเนื้อหาคือมีอันเดธจำนวนมาก บุกทะลวงเข้าประทะกองทัพหน้าที่ตำรวจที่ตรึงกำลังหน้าโรงพยาบาลจิตเวช และที่ทำให้แท็กนั้นต้องร้อนรนจนแทบอยู่ไม่สุขคือ เขาได้ยินเสียงการสนทนาระหว่างสารวัตรภาธรกับตำรวจนายหนึ่ง ว่าจะมีการย้าย "แขกVIP" ออกเพื่อความปลอดภัย

    ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นแท็กก็รีบใส่รองเท้าแล้ววิ่งออกมา โดยที่เขาไม่ได้พักในใจนั้นโฟกัสถึงมธุกรเพียงอย่างเดียว เพราะคำว่า "แขกVIP" นั้นเป็นรหัสที่พวกตำรวจใช้เรียกบุคคลในการอารักขา และแท็กเชื่อสุดใจว่ามธุกรกำลังต้องการเขา เนื่องจากถนนและผู้คนที่เดินเพ่นพ่านจนน่ารำคาญนี้ แท็กจึงเลือกวิ่งกระโดดข้ามตึกแทนซึ่งการกระทำดังกล่าวนั้น ทำให้แท็กรับรู้ได้ว่าพละกำลังความว่องไวของตนนั้นมีมากกว่าเดิม เขาพึ่งนึกได้ว่าตอนฝึกกับกิติพงศ์นั้นไม่ได้ฝึกแค่มวย แต่ยังร่วมทั้งการฝึกร่างกายอีกด้วย

    ทางฝั่งของทางโรงพยาบาลนั้นก็เกิดความวุ่นวายขึ้น กองกำลังอันเดธหลายสิบตนบุกโจมตีแค่โรงพยาบาล ซึ่งเหล่าเจ้าหน้าที่ตำรวจต่างใช้อาวุธทุกอย่างสกัดกันไม่ให้รุกล้ำเข้ามา ภายในอาคารโรงพยาบาลนั้นทั้งพลเรือนถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจ กวาดต้อนให้ไปหลบหนีทางข้างหลังเพื่อความปลอดภัย สารวัตรภาธรนั้นวิ่งสวนทางกับเหล่าพลเรือนเพื่อมาหา จ่าผล ซึ่งเป็นลูกน้องคนสนิทของเขากำลังคุมเชิงอยู่กับ หมวดอารักษ์ เพื่อวางแผนขับไล่อันเดธกัน ซึ่งเมื่อทั้งสองเห็นสารวัตรหนุ่มต่างทำความเคารพ

    "เป็นไงบ้างจ่า" สารวัตรภาธรถามขึ้นอย่างร้อนรนก่อนจะควักปืนแม็กนั่มคู่ใจออกมา

    "ตอนนี้มีฝูงอันเดธจำนวนหนึ่งบุกมาโจมตี ไม่ทราบจำนวนแน่ชัดแต่ที่แน่ๆมากันเยอะมากครับ" จ่าผลตอบแทน เพราะหมวดอารักษ์กำลังกวาดต้อนพลเรือนเข้าไป สารวัตรภาธรมองเห็นข้างนอกชัดเจนว่า ฝูงอันเดธพยายามจะฝ่าวงล้อมตำรวจเข้ามา

    สักพัก จ่าเข้ม พึ่งวิ่งเข้ามาเพื่อรายงานความคืบหน้า ซึ่งสารวัตรภาธรสังเกตเห็นว่าทวนสั้นซึ่งเป็นอาวุธของจ่าเข้ม เปื้อนน้ำขยะซึ่งคงเป็นเลือดของอันเดธนั้นเอง เขาเป็นชายวัยฉกรรจ์ร่างสูงกำยำผมสีดำ ดวงตาสีน้ำตาล ผิวขาวเหลือง และแสดงท่าทางหายใจหอบอย่างมาก จ่าเข้มเห็นทวนสั้นเปื้อนเลือดจึงสะบัดมันออกก่อนทำความเคารพสารวัตรภาธร

    "จ่าเข้มเห็นตัวการไหม" หมวดอารักษ์ถาม

    "ยังไม่เห็นเลยครับแต่ว่าจำนวนเยอะมาก ไม่แน่ใจว่าทางพวกผมจะต้านมันได้ไหม" จ่าเข้มตอบ

    "ถ้างั้นหมวดเรียกหน่วยสนับสนุนมาช่วย จ่าผลพาเจ้าหน้าที่ 5 นายตามไปสมทบข้างนอกกับผม ส่วนจ่าเข้มไปคุ้มครอง "แขกVIP" เดียวนี้เพราะเธออาจเป็นเป้าหมายพวกมัน"

    เมื่อได้รับคำสั่งชัดเจนแล้วจ่าเข้มรีบวิ่งเข้าไปทางตึกคนฝ่ายในทันที โดยมีตำรวจติดตามอีก 8 นายส่วนสารวัตรภาธรนำ เข้าประทะกับเหล่าอันเดธข้างนอกนั้น  ส่วนจ่าเข้มนั้นเขาจำได้ว่า "แขกVIP" นั้นถูกย้ายเข้าไปใกล้กับทางออกทางข้างหลัง ของโรงพยาบาลเพื่อใช้ในการหลบหนีในกรณีอันเดธบุกมา ซึ่งจ่าเข้มนั้นวิ่งสวนกับตำรวจหลายสิบนายที่วิ่งไปทางออก คงเพราะสารวัตรภาธรเรียกมาสมทบ เมื่อเขามาถึงตรงกลางลานอาคารซึ่งไม่ห่างจากทางออก จ่าเข้มได้เจอกับ จ่านนท์ เพื่อนสนิทของเขาเองที่มีกำลังตำรวจในสังกัด 10 นายคุ้มกัน "แขกVIP" สองคนคือ มธุสรและมธุกร

    "เฮ้ย เข้มข้างนอกเป็นไงบ้าง" จ่านนท์ถามเสียงดังแข่งกับเสียงวุ่นวาย

    "กำลังปะทะกับพวกอันเดธข้างนอกอยู่ เอ็งต้องพา "แขกVIP" หนีออกจากตรงนี้เดียวนี้เลย" จ่าเข้มพูด

    ยังไม่ทันที่จะเคลื่อนพลกันตัวอาคารก็เกิดการสั่นสะเทือน เหมือนแผ่นดินไหวเศษกระเบื้องร่วงหล่นปนกับฝุ่นเล็กน้อย สักพักทั้งจ่าเข้มและจ่านนท์ได้ยินเสียงวิทยุที่คุยกันไปมาว่า อันเดธระดับปานกลางเริ่มโจมตีหนักขึ้นและมันพยายามจะพังอาคาร สองตำรวจหนุ่มรู้แล้วว่าทั้งสองควรพาหนีออกจากที่นี้ แต่ยังไม่ทันจะก้าวมาได้ปรากฎว่าอาคารสั่นสะเทือนอีกครั้ง และรอบนี้เพดานถล่มลงมาครึ่งหนึ่งทำให้ฝูงชนที่พยายามหลบหนีนั้น แตกกระจายกันออกไปหนักขึ้นทำให้จ่านนท์รีบพาคณะออกไป

    กลุ่มจ่าเข้มวิ่งออกมาจากตัวอาคารนั้นผลออกมา ภายในอาคารกลับระเบิดออกมาพร้อมกับกลุ่มควัน ฟุ่งกระจายไปทั่วซึ่งก็ยังมีบางคนวิ่งออกมาจากอาคารปลอดภัย แต่อาจมีบาดเจ็บกันบางซึ่งเหล่าหมอและพยาบาลก็พยายามช่วย เท่าที่กำลังพวกเขาจะมีได้ในขณะเดียวกับกองตำรวจที่ตรึงกำลังอยู่ข้างหลังนั้น ก็เตรียมรถที่จะพาหลบหนีได้แต่ทว่า.....

     "ผึ้ง ผึ้งอยู่ไหน" เสียงร้องอย่างร้อนรนของมธุสรนั้นทำให้จ่าเข้มกับจ่านนท์ต้องหันไปมอง ทั้งคู่ก็เหงื่อแทบแตกเมื่อพบว่ามธุกรซึ่งเป็น "แขกVIP" อีกคนกลับหายไปพร้อมสายป่านซึ่งเป็นเพื่อนของเธอ หมอณัฐฐาที่อยู่ข้างๆก็ตกใจไม่แพ้กันจึงพยายามมองหา ก็ไม่พบเด็กสาวทั้งสองคนเพราะเหตุการณ์วุ่นวายมาก

     "เฮ้ย แขกVIPอีกคนหายไปไหน" จ่าเข้มตะโกนถามนายตำรวจในสังกัดอย่างหัวร้อน สักพักก็มีเสียงวิทยุดังขึ้นซึ่งเนื้อหาที่พวกเขาได้ยินนั้นแทบจะทำให้มธุสรนั้นแทบคลุ้มคลั่ง เมื่อปลายเสียงวิทยุบอกว่ามีอันเดธบุกหลายสิบตนบุกเข้าด้านข้าง ของอาคารและเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ยังอยู่ในอาคารกำลังรับมืออยู่ จึงขอกำลังเสริมด่วนนั้นทำให้จ่าเข้มกับจ่านนท์ตัดสินใจพา กองตำรวจเข้าไปข้างในโดยไม่คิดชีวิตในขณะที่มธุสรจะตามเข้าไป แต่หมอณัฐฐากับเยาวลักษณ์ห้ามเอาไว้ก่อน

     "อย่าเข้าไปค่ะคุณมธุสร ให้พวกคุณตำรวจเขาจัดการเถอะค่ะ" หมอณัฐฐาพูดพร้อมปลอบขวัญใหักับมธุสร ในใจนึกสงสัยอยู่ว่าแท็กหายไปไหนในเวลานี้

     ทางฝั่งสายป่านกับมธุกรนั้นที่ดันพลัดหลงกับกลุ่มจ่าเข้ม เพราะเกิดจากเหตุระเบิดและการวิ่งหนีตายของคนในอาคาร สายป่านตัดสินใจพามธุกรหนีขึ้นไปบนชั้นสองที่ห้องป่วยเดี่ยว ที่ไม่มีคนอยู่และนั่งอยู่ในนั้นเงียบๆเพราะสายป่านไม่มั่นใจว่า ข้างนอกจะมีคนหรืออันเดธและตอนนี้เธอเป็นที่พึ่งเพียงคนเดียว ของมธุกรแล้วในขณะเดียวกับมธุกรยังไม่มีท่าทีหวาดกลัวแต่อย่างใด เธอมองเส้นสีแดงสดใสบนนิ้วนางซ้ายของเธอ มธุกรรับรู้ได้ว่ายังไงเขาต้องมาแน่นอน

     เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้งพร้อมเสียงคำรามของอันเดธ สายป่านหยิบไม้แท่งเหล็กข้างๆไว้เหมือนเป็นอาวุธป้องกันตัว เธอรู้ดีว่ามันฆ่าอันเดธไม่ได้แต่อย่างน้อยก็น่าจะถ่วงเวลา ในการพามธุกรหลบหนีได้ตอนนี้เธอได้แต่ภาวนาขอให้ พวกเจ้าที่ตำรวจมาช่วยให้ทันเวลาเพราะสายป่านเห็นอันเดธ บุกทะลวงอาคารด้านข่้างและเธอเห็นนายแมนยืนออกคำลั่งตรงนั้น แน่นอนว่าสายป่านไม่มีทางเลือกนอกจากต้องมาหลบหนีขึ้นมาพบนี้

     "น้องผึ้งจ้าหลบอยู่ไหนจ้า พี่แมนสุดหล่อมาเยี่ยมน้องแล้วน่าอย่าเล่นซ่อนหาเลย เพราะพี่หาเก่งนะน้อง" เสียงของนายแมนดังขึ้นไม่ไกลมากนัก นั้นทำให้ทั้งมธุกรและสายป่านเงียบนิ่งและระวังตัวที่สุด เสียงฝีเท้าเริ่มเข้ามาใกล้ๆเรื่อยๆยิ่งทำให้ทั้งสองไม่ยอมขยับตัวมากขึ้น แต่ยังไม่ทันไหร่กระจกหน้าต่างแตกออก มีอันเดธหลุดเข้ามาในห้องที่สายป่านและมธุกรอยู่ มันกระโจนเข้ามามธุกรแต่สายป่านใช้แท่งเหล็กเสียบลำตัวของอันเดธ ก่อนจะจูบมือมธุกรหนีออกจากห้อง

     แต่เมื่อออกมาจากห้องแล้วสายป่านพบว่า ทั้งสองคนถูกอันเดธนั้นล้อมไว้หมดเลยแต่สายป่านก็ยังให้มธุกร หลบอยู่ข้างหลังของเธอไว้เพราะเธอรู้ว่าพวกมันมาล่ามธุกร และแล้วนายแมนก็เดินฝ่าวงล้อมของเหล่าอันเดธ มาเผชิญหน้ากับเด็กสาวทั้งสองคนด้วยใบหน้้าที่แฝงไปด้วยความโรคจิตไม่ต่างจากตอน เป็นมนุษย์เลยสักนิดสายป่านใช้ท่อนแท่งตั้งท่าสู้ขึ้น ทำให้นายแมนนึกขำในใจ

     "จะเอาแท่งแค่นั้นสู้พี่หรือจ๊ะน้องแบบนี้ก็...."

     ยังไม่ทันที่นายแมนจะพูดจบนั้นก็มีบางอย่างพุ่งทะลวงเข้ามาในอาคาร และใบหน้าของนายแมนก็โดนอัดด้วยของแข็ง จนใบหน้าบิดเบี้ยวดูไม่ได้แล้วลอยกระเด็นไปหลายเมตร เกือบจะตกอาคารชั้นสองแต่นายแมนเกาะไว้ได้พร้อมกับมึนงงว่า ใครคือคนที่ซัดหน้าเขาเหมือนกี้ และเมื่อได้เห็นหน้าอีกคนแล้วใบหน้าของนายแมน แสดงความโกรธเกรี้ยวออกมาชัดเจนมาก เพราะคนที่อยู่ตรงหน้าคือแท็กนั้นเอง มธุกรยิ้มอย่างดีใจที่ได้พบหน้าแท็กแต่เขาไม่มองกลับ เพราะต้องการโฟกัสที่นายแมนเพียงอย่างเดียว 

     "คำพูดนั้นควรเป็นของกูมากกว่านะ" แท็กกล่าว ก่อนที่อาวุธของเขาจะปรากฎที่แขนทั้งสองพร้อมกับดวงตาสีฟ้า ไฟธาตุวายุก็เช่นกัน

     เมื่อศัตรูที่ตนเองแค้นมากนายแมนจึงได้กลายร่างเป็นอันเดธ รูปร่างเหมือนกับคิงคองยักษ์ที่ไม่มีขนแท็กที่เห็นแบบนั้น ก็เพิ่งรู้ว่านายแมนคืออันเดธที่เขาประทะด้วยตอนที่อยู่บ้านอัยการอัศนัย ในเมื่อโผล่หัวออกมาให้กระทืบถึงที่งั้นเขาคงมีหน้าที่คือ ตอบสนองความต้องการของมัน อันเดธตัวอื่นถอยร่นกันหมดเพื่อให้เจ้านายของพวกมันออกโรง      

     "สายป่านรีบพาผึ้งไปจากตรงนี้ชะ ฉันจะถ่วงเวลาให้รีบไปเดียวนี้" แท็กพูดโดยไม่หันมามอง

     "เข้าใจแล้วระวังตัวด้วยนะ"

     ยังไม่ทันที่สายป่านและมธุกรจะขยับตัวอันเดธที่อยู่ข้างหลัง ก็มาขวางไม่ยอมให้ทั้งสองหนีแต่ปรากฎว่าไฟธาตุวายุ ทะลวงใส่เหล่าอันเดธจนร่างกายเละเทะเลือดกระจายพื้น สายป่านหันมามองคือแท็กเป็นคนอัดพลังใส่เพื่อเปิดทางให้ สายป่านไม่รอช้ารีบพาเพื่อนหนีลงบันไดทันที นายแมนส่งสัญญาณให้อันเดธไล่ตามไป แต่แท็กใช้หมัดขวาชกลงที่พื้นคลื่นพลังกระจายใส่ พวกอันเดธจนปลิวกระเด็นไปคนละทิศละทาง แท็กสัมผัสได้ว่าพลังของเขานั้นมันเพิ่มมากขึ้นจริงๆ

   "มึงงงงง อย่าอยู่เลย"

   นายแมนในร่างอันเดธวิ่งเข้าหาแท็กอย่างบ้าคลั่ง และแท็กเบี่ยงหลบซ้ายเล็กน้อยพร้อมกับสวนด้วยหมัดฮุดขวา ที่ชาร์ตพลังระดับ 3 อัดเข้าหน้านายแมน เลือดสีดำน้ำมันกระจายใส่หน้าของแท็กเล็กน้อย ในใจของเขาคิดคือน่าขยะแขยงมาก นายแมนถอยร่นออกไปเล็กน้อยสีหน้าตกใจพอสมควร เพราะรู้สึกว่าแรงหมัดของแท็กนั้นรุนแรงกว่าตอนที่ตัวเอง สู้กันก่อนหน้านี้มากแต่ยังไม่ทันนายแมนจะตั้งสติได้นั้น แท็กวิ่งเข้ามาพร้อมซัดหมัดตรงสลับซ้าย-ขวา เข้าที่กลางลำตัวของนายแมนและด้านข้างใบหน้า

    ด้วยความโกรธที่โดนเล่นงานฝ่ายเดียวนายแมน จึงคิดจะคว้าตัวของแท็กแต่เขาหลบไปทางข้างหลังของนายแมน และเหวี่ยงหมัดซ้ายเข้าที่ชายโครงของนายแมน ซึ่งเนตรฟ้าของแท็กได้แสดงภาพให้เห็นว่าอวัยวะภายใน ของนายแมนสาหัสพอสมควรแต่ใช่ว่าอีกฝ่ายจะล้มแค่นั้น นายแมนเหวี่ยงแขนขวาพร้อมหมุนโจมตีใส่แท็ก แต่เขาก้มตัวหลบก่อนจะสวนกลับด้วยหมัดอัปเปอร์คัต ที่อาวุธของแท็กชาร์ตพลังระดับ 1 ไว้อัดเข้าที่ปลายคางของนายแมน

    แม้จะไม่ล้มแค่เซไปเท่านั้นแต่นายแมนก็รู้สึกเหมือนตนถูกหยาม ภาพตอนที่ตัวเองถูกย้ำยี้ในสมัยยังเป็นมนุษย์ผุดขึ้นมา ตนเองเป็นเพียงแค่ไอ้เด็กไม่มีพ่อแม่รัก แถมหน้าตาไม่ดีหากเทียบกับนายบึ๊กเพื่อนของตัวเอง ขนาดได้มาติดตามนายแป๋วก็ยังเป็นได้แค่ลูกน้องกระจอกที่ไม่มีใครเห็นอยู่ในสายตา แม้แต่เป็นอันเดธแล้วก็ยังแพ้มนุษย์คนหนึ่งที่ขวางหูขวางตา ความโกรธนั้นทวีคูณขึ้นจนเส้นเลือดสีดำผุดขึ้นบนผิวกล้ามไร้ขน จนแม้แต่แท็กก็แปลกใจแต่ยังไงเสียเขาก็ไม่ประมาท

     นายแมนแผดเสียงคลุ้มคลั่งก่อนจะคว้ากองอิฐขนาดใหญ่ โยนมาทางแท็กซึ่งได้ตัดสินใจไม่ขอหลบหลีก และใช้หมัดตรงซ้ายทำลายกองอิฐนั้นแทน แต่กลายเป็นว่านายแมนพุ่งมาตอนไหนไม่รู้ แต่นายแมนคว้าตัวแท็กไว้ได้และทำการทุ่มตัวแท็กลงกับพื้นเต็มแรง และคิดจะจัดการกับเขาด้วยกองหิน แต่ทว่าแท็กที่นอนกับพื้นนั้นเขาเห็นว่าแขนขวา ไม่โดนทับจึงเหวี่ยงหมัดอัดเข้าชายโครงของนายแมน ทำให้นายแมนเซและถอยออกจากหัวของแท็ก เขาจึงตามไปซ้ำด้วยหมัดฮุดซ้ายเข้าปลายคางของนายแมน

     แต่แท็กไม่จบแค่นั้นเขาวิ่งเข้าหาพร้อมกระหน่ำ หมัดชุดซ้าย-ขวาแบบไม่ยั้งเหมือนปืนกล แม้ไม่มีเลือดแต่ภายในของนายแมนนั้นก็เริ่มสาหัสแต่นายแมนก็ไม่ยอมแพ้ ใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างผลักตัวของแท็กกระเด็นไปไกล พอสมควรซึ่งแท็กยอมรับว่าเขาจุกไม่ใช่น้อย แต่เพราะพลังของฟินิกซ์ทำให้เขาไม่เจ็บมาก ตรงข้ามกับนายแมนที่ตอนนี้กำลังฝืนสุดๆ แท็กคิดว่าสมควรแก่เวลาที่จะปิดฉากแล้ว

     นายแมนโมโหถึงขีดสุดจึงวิ่งเข้ามาแท็กในทันที และแท็กเองก็เลือกเข้าประทะเช่นกันแต่คราวนี้ ไฟธาตุวายุลุกโชนที่กำปั้นทั้งสองข้างของแท็กอีกครั้ง เมื่อทั้งสองฉะกันนายแมนเหวี่ยงแขนซ้ายหวังตบหัว แท็กให้กระเด็นแต่เขากลับหลบได้แต่ตอบโต้ด้วยท่าเด็มพ์ซี่ย์โรล หมัดฮุดซ้าย-ขวากระหน่ำเป็นชุดและรุนแรงมาก และด้วยแรงของมันทำให้เครื่องในทะลุหลังของนายแมน เลือดสาดกระจายไปทั่วพื้น ทำให้เหล่าอันเดธพากันตกตะลึง

     และเมื่อแท็กหยุดการโจมตีแล้วผลออกมาคือ ร่างกายของนายแมนนั้นเต็มไปด้วยรอยหมัด และเครื่องในที่ปะปนกับเลือดสีน้ำขยะที่ชวนสะอิดสะเอียน อย่างบอกไม่ถูกซึ่งแท็กนั้นทรุดลงกับพื้นทันที เหล่าอันเดธเห็นศัตรูล้มแล้วพวกมันไม่วิ่งหนี กลับวิ่งกรูเข้ามาหมายจะเล่นงานเขาโดยที่แท็กไม่สามารถป้องกันตัวได้เลย             

                                

                              

                                                                   ++++++++++++++++++++++               

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา