Final Forever

-

เขียนโดย DevilTails

วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2562 เวลา 00.20 น.

  2 บท
  0 วิจารณ์
  2,565 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2562 18.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) Travel Start

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ผมเดินตามลูกศรมาจนออกมาจากป่า เมื่อก้าวออกจากป่า ลูกศรนำทางก็ได้หายไป ผมจึงจำเป็นต้องเดินตามทางเดินเรื่อยๆ จนมาถึงทางสามแยก 

          "ซ้ายหรือขวาดีเนี้ย ลูกศรก็ดันมาหายไปอีก เรียกมิวดีมั้ยเนี้ย" ระหว่างที่ผมกำลังเปิด Menu เพื่อจะเรียกมิวออกมานั้น

          "อ๊าก!!!!!!!!!!!"  มีเสียงหนึ่งตะโกนมาจากเส้นทางด้านซ้ายมือ ผมจึงหันไปดู  และในจังหวะที่หันนั้น มีวัตถุบางอย่างรูปร่างคล้ายคน วิ่งผ่านหน้าผมไปด้วยความเร็วสูง 

          "นั้นมันอะไรวะนั้น"  

          หลังจากผมสะบดออกมานั้น ก็มีเสียงฝีเท้าจำนวนมากมาจากทางด้านที่คนนั้นวิ่งมา และผมก็หันไปดูอีกครั้ง ครั้งนี้กลับพบหมูป่าจำนวนมาก 

          ใช่ครับ หมูป่าตัวที่ผมเคยสู้ด้วยนั้นแหละครับ แต่ครั้งนี้มันไม่ได้มาตัวเดียว มันมาเป็นฝูง มากกว่า 10 ตัวแน่ๆ แล้วผมจะทำยังไงดีเนี้ย

          ระหว่างที่ผมคิดนั้น มันก็เข้าใกล้ผมมาเรื่อยๆ  เรื่อยๆ และก็เรื่อยๆ และก็ค่อยๆผ่านผมไปทางขวา ทีละตัวสองตัว 

          "ชั้นยังไม่ตายหรอเนี้ย" ผมรู้แล้วว่าพวกมันไม่ได้เล็งที่จะมาเล่นงานผม ผมจึงโล่งใจ แต่และแล้ว

          เอี๊ยก!!!!!!!

          มีเสียงเบรคจากหมูป่าตัวท้ายแถวตัวสุดท้าย มันหยุดวิ่ง ยืนแข็งทื่อ และไม่นาน มันก็ค่อยๆหันหลังกลับมา ค่อยหันกลับมา หลังจากนั้น มันก็ค่อยๆเดินมาอยู่ตรงหน้าผม 

          ปิ๊ง!   มีสัญลักษณ์ยิ้มปรากฎขึ้นเหนือหัวของเจ้าหมูป่าตัวนั้น 

          หลังจากเห็นแล้ว ผมจึงยิ้มให้เจ้าหมูตอบเพื่อแสดงความเป็นมิตรให้มัน และหลังจากนั้น

          "โฮก!!!!!!" เจ้าหมูตัวนั้นได้คำรามขึ้นมาเสียงดังมาก แต่เสียงคำรามขึ้นมัน ไม่ทำให้ผมตกใจเท่ากับสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น

          เอี๊ยก!!!!! เสีบงเบรคที่ดังลั่นกว่าเสียงเบรคตอนแรกมาก  ผมจึงรีบหันไปมองตามเสียงที่เกิดขึ้น สิ่งที่ปรากฎนั้นคือ........

          ฝูงหมูป่าที่วิ่งผ่านไปทั้งหมดนั้น ได้หยุดวิ่งและยืนแข็งทื่อกันหมด ผมเริ่มสังหรใจไม่ดีขึ้นมาฉับพลัน จึงหันกลับมามองเจ้าหมูป่าตัวตรงหน้าผม

          ปิ๊ง!  ดูรอยยิ้มมันสิ กวนประสาทแค่ไหน 

          หลังจากดูรอยยิ้มของเจ้าหมูป่าตรงหน้าแล้ว ผมรีบหันกลับไปที่ฝูงหมูป่าอีกครั้ง ตอนนี้มันทั้งหมด กำลังจะหันหลังมา ผมจากรางสังหรไม่ดีอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งไม่ดีกว่าเดิมอีก แล้วเริ่มรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมรีบวิ่งไปทางซ้ายโดยไม่ต้องมีการดีเลย์ตอนออกตัวเลย  เมื่อผมเริ่มวิ่งได้ไม่กี่ก้าว ผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของฝูงหมูป่าก็เริ่มวิ่งเช่นกัน แต่ครั้งนี้ มันวิ่งมาทางผม 

          "โถ่เว้ย! ไอ้หมูเวร!" ผมตะโกนด่าเสียงดังในขณะที่วิ่งสับเท้าแตกอย่างสุดแรงเกิด 

          หลังจากผมวิ่งหนีเจ้าพวกหมูมาได้ระยะนึง พวกหมูป่าก็ไม่ลดละความพยายามที่ไล่ตามผมแม้แต่น้อย 

          "ไอ้หนุ่ม! หมอบ!" มีเสียงตะโกนมาจากด้านหลังผม ง่ายๆคือเสียมาจากทางที่หมูป่าวิ่งไล่ตามผมมานั้นแหละ แต่ผมไม่สนใจฟังหรอก ผมต้องวิ่งหนีเจ้าพวกหมูป่า ไม่มีเวลามาฟังใครทั้งนั้น 

          "อุ้ย!" เนื่องจากที่วิ่งด้วยความเร็วจนไม่เห็นอะไรที่พื้น ผมจึงได้สะดุดก้อนหิน หัวทิ้มจนหน้าไถ่ไปกับพื้น ผมตายแน่ๆเลย 

          "ตอนนี้แหละ เมก้าเฟรม!" เสียงปริศนาดังขึ้น หลังจากสิ้นเสียง ผมรู้สึกว่ามีความร้อนได้แล่นผ่านเหนือตัวผม จากหัวไปยันขาตามลำดับ เมื่อความร้อนได้ผ่านผมไป ผมรีบดันตัวเองขึ้นมาเพื่อวิ่งหนีต่อ แต่ก่อนจะวิ่งผมกลับไปดูเจ้าพวกหมูป่าก่อน แต่สิ่งที่เห็นคือ เจ้าพวกหมูป่ากลับยืนนิ่งๆ และไม่นาน ตัวพวกมันก็ค่อยๆเรืองแสงสีฟ้า และค่อยๆสลายไปที่ละตัว จนไม่เหลือหมูป่าสักตัว นี้มันอะไรกัน 

          "เป็นไงบ้าง ไอหนุ่ม" หลังจากแสงสีฟ้าได้สลายไปจนหมดนั้น มาร่างๆนึงปรากฎขึ้นพร้อมกับวิ่งมาทางผม และค่อยๆชัดขึ้น ชัดขึ้น จนมาอยู่ตรงหน้าผม เป็นชายสูงวัย อายุอานามน่าจะประมาณ 35-40 ปี ดูจากสีผมที่เป็นสีขาวทั้งหัว ใบหน้าที่ดูคมเข้มแต่เต็มไปด้วยรอยหย่น ทำให้เดาได้ว่าคงไม่ใช่หนุ่มๆแน่นอน ส่วนสูงรูปร่าง สมส่วน ดูแข็งแรง 

          "เอ่อ....ไม่เป็นไรครับ" ไม่นานจากที่ผมพูดจบ ก็มีกล่องข้อความปรากฎขึ้นแต่ไม่ใช่ตรงหน้าผม แต่เป็นตรงหน้าของคุณลุงต่างๆหาก 

          "หู้ว ได้ของเพียบเลย" ลุงกดตกลงเพื่อรับของรางวัล 

          "ขอบคุณที่ช่วย อะ ลุงให้นี้ละกัน ค่าเหนื่อย 5555555" ลุงพูดพร้อมกับกดที่ Menu บนข้อมือของลุง 

          ติ๊ง! กล่องข้อความปรากฎขึ้นตรงหน้าผม 'เทรด' ผมกดตกลง กล่องข้อความก็หายไป และปรากฎขึ้นมาอีกครั้ง 

          "กดตกลงซ่ะสิ" คุณลุงพูดกับผม ผมจึงกดตกลง อยู่ ก็มีแสงปรากฎขึ้นรอบตัวผม และก็หายไป กล่องข้อความปรากฎขึ้นอีกครั้ง 'LV.3' ผมกดยืนยัน

          "ลุงเป็นคนทำหรอครับ" ผมเริ่มการสนทนาขึ้น 

          "ก็ทำนองนั้นแหละ"

          "ยังไงลุง ลุงอยู่ตั้งใกล้ จะเป็นคนทำได้ยังไง และความร้อนเมื่อกี๊คืออะไร" ผมถามต่อเป็นชุดๆเลย

          "อ๋อสิ่งนั้นอะนะ" ลุงตอบกลับด้วยรอยยิ้ม พร้อมเอามือเท้าเอว 

          "เคฟ!" ลุงตะโกนขึ้นมา 

          ฟิ้วววว มีเสียงคมดังขึ้น และก็มีสิ่งมีชีวิตค่อยๆบินลงมา และมาเกาะที่ไหลของลุง ขนาดพอๆกับลูกบอล มันมีลักษะเหมือนสัตว์เลื่อยคลาน ยืนด้วยสองขาหลัง ขาหน้าเป็นปีกขนาดใหญ่เหมือนปีกของค้างคาว แต่ใหญ่กว่า และหนากว่า มีหัวเหมือนไดโนเสาร์ทีเร็ก มีเขาสีทองบนหัวโค้งเหมือนเขากระทิง ตามกระดูกสันหลังมีหนามแหล่มปรากฎขึ้นยาวไปถึงปลายหาง ส่วนสุดปลายหางเป็นเหมือนลูกศร มันมีนิ้วเท้าสามนิ้ว แต่ละนิ้วมีกรงเล็บที่ดูคมและแข็งแรง พร้อมจะกระชากทุกอย่างที่มันจะทำลาย ทั้งตัวเป็นสีแดง ส่วนจั้งแต่คาง หน้าทาง จนถึงหางด้านล่างเป็นสีขาว 

          "เพราะเจ้านี้แหละ คู่หูของลุงเอง" ลุงแนะนำคู่หู

          "นี้ตัวไรอะลุง!"ผมถามด้วยความตกใจ

          "อ่าวไม่เคยเห็นหรอกหรอ 55555 ไม่แปลกเจ้านี้เป็นสัตว์หายาก ยากถึงยากมากๆ ไม่แปลกที่จะไม่ค่อยมีคนเห็น เจ้านี้คือเคฟ เป็นมังกร คู่หูลุงเอง" ลุงยังตอบแบบหน้าตาเฉย 

          "มังกร! มันมีจริงด้วยหรอครับเนี้ย" 

          "มีสิ เกาะอยู่บนไหลลุงนี้ไง 555555 ล้อเล่น มีจริงสิ ถึงจะหายากจนเรียกว่าตำนาน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีจริง" 

          มังกรปรากฎตัวตรงหน้าผมแหนะ มังกรตัวเป็นๆ แถมลุงบอกเป็นคู่หูลุงด้วย เท่จังงงง

          "จริงสิ ลุงชื่อเจฟ  เจฟ สมิธ เรียกสมิธหรือเจฟก็ได้ เป็นอาชีพผู้ใช้มังกร"

          "อ๋อๆ จริงด้วย ผมชื่อคาริน ริวเซครับ เรียกคิริวก็ได้ อาชีพหรอ ไม่ทราบครับ" 

          "ไม่ทราบอาชีพหรอ งั้นเอิ่ม.....ลองเปิด Menu สิ" ลุงพูดพร้อมกับแสดงสัญลักษณ์บนข้อมือลุง แต่มันไม่เหมือนของผม 

          "อ๋อๆ ได้ครับ ว่าแต่ สัญลักษณ์นั้นมัน" ผมเปิด Menu พร้อมกับถามลุงเริ่มสัญลักษณ์ของลุง สัญลักษญ์ของลุกเป็นวงกลมและมีมังกรอยู่ด้านใน

          "อ่อ สัญลักษณ์นี้หนะหรอ มันเปลี่ยนตั้งแต่ลุงได้รับอาชีพผู้ใช้มังกรหนะ"

          "รับอาชีพ แปลว่าผมสามารถเปลี่ยนอาชีพได้สินะครับ และสัญลักษณ์ก็จะเปลี่ยนใช่มั้ยลุง"

          "ค่อยๆถามแต่ก่อนอื่นเปิด Menu ก่อนมั้ยหระ" ลุงตอบผมจึงเปิดมันขึ้นมาจากข้อมือผม

          "จากนั้นไปที่ Status" ผมเลื่อนไปตามที่บอก 

          'คาริน ริวเซ  อายุ 18 ปี อาชีพนักผจญภัย 

Status Str:10 + - , Int:04 + - , DEF:06 + - ,Agi:02 + - , Vit:07 + - , Cri:01 + - , LuK:01 + -  

Lv.3  EXP 500/2,000 

Status poin 10' 

          "นักผจญภัยหรอ" 

          "นักผจญภัยสินะ ไม่แปลกที่จะไม่รู้อะไรเท่าไหร่ นักผจญภัยเป็นอาชีพเริ่มต้น เมื่อนายฝึกฝนต่อสู้จนมากพอที่จะเปลียนอาชีพได้ จากนั้นนายอยากเป็นอะไรก็เรื่องของนายแล้วหระ ส่วนสัญลักษณ์ จะมีแค่บ้างอาชีพที่จะเปลี่ยน เช่นของลุงเป็นอาชีพพิเศษ เลยเปลี่ยนสัญลักษณ์ต่างจากคนอื่นๆ 555" 

          "อาชีพพิเศษ แปลว่ามีอาชีพปกติด้วยสินะ"

          "ถูกต้อง อาชีพถัดจากนักผจญภัย ก็จะเป็นนักดาบ นักธนู และนักเวท ส่วนอาชีพพิเศษต้องผ่านเงื่อนไขหลายอย่างถึงจะเป็นได้"

          "และ Status มันคืออะไรหรอครับ "

          "อ๋อ มันคือค่าความสามารถที่จะเพิ่มทุกครั้งที่ เลเวลเพิ่มขึ้นหนะ โดยจะขึ้นให้เหมาะสมกับอาชีพที่เป็นอยู่ จะฟังมั้ยหระยาวนะ"

          "ถ้าเป็นประโยชน์ให้ผม ผมก็ฟังครับ" 

          "งั้นเริ่มหระนะ ค่าสามารถจะเพิ่มตามเลเวลจะมีตามนี้

-Str. เป็นค่าความแข็งแรง ยิ่งมีเยอะ อาวุธระยะใกล้ยิ่งแรงขึ้น เหมาะกับอาชีพนักดาบมาก 

-Int. เป๋นค่าความรู้ ยิ่งมีเยอะ การโจมตีประเภทเวทมนต์จะแรงขึ้น เหมาะกับนักเวท

-Def.เป็นค่าความแม่นยำ ทำให้การโจมตีกายภาพระยะไกล แม่นยำและแรงขึ้น ถ้าใช้จำพวกดาบหรือระยะประชิดความทนทางของร่างกายจะมากขึ้น เวลาโดนโจมตีเลือดจะลดน้อยลง หรือถ้าใช้เวทมนต์จะทำให้การร่ายเวทมนต์เร็วขึ้น ถือว่ามีประโยชน์หลายอาชีพเลย

-Agi.เป็นค่าความเร็ว ยิ่งเยอะยิ่งโจมตีและหลบหลีบเร็วขึ้น 

-Vit. เป็นค่าความทนทาน ยิ่งมีเยอะ Hp ยิ่งเยอะขึ้น 

-Cri. เป็นอัตราการโจมตีพิเศษ การโจมตีในบางครั้งจะแรงกว่าปกติ ค่าพลังนี้จะเพิ่มอัตราการเกิดการโจมตีแบบนั้นขึ้น 

-Luk. เป็นค่าโชคหนะ เหมือนกับ Cri.นั้นแหละ แต่ส่วนมาก ใช่ในการสร้างสิ่งของมากกว่า 

พอจำได้มั้ย"

          "ก็พยายามจำให้ได้หนะครับ เดี๋ยวก็จำได้หมดเองแหละครับ"

          "เออ นอกจากค่าพวกนี้จะเพิ่มตามเวลแล้ว ยังมีอีกวิธีนะ ลองดูที่ Status Poin สิ มีเท่าไหร่"

          "Status Poin? เอิ่ม 10 ครับ"

          "ลองกดปุ่ม + หลัง Str. สิ" ผมลองกดดูตามที่ลุงบอก Status Poin ลดลงเหลือ 9 ส่วน Str.กลายเป็น 11 

          "จากนั้นลองกดปุ่ม - ข้างๆดูสิ" ผมลองทำตามดู Status Poin กลายเป็น 10 ส่วน Str. กลายเป็น 10 ดังเดิม

          "Status Poin จะเพิ่มขึ้น 1-3 Poin ต่อ 1 เลเวล ที่เพิม่ขึ้น สามารถเพิ่มค่า Status ได้ แต่คิดให้ดีๆนะ ถ้ากดบวกแล้ว ปิด Menu จะไม่สามารไปแก้ไข Status ได้อีก เพราะงั้น จะเพิ่มอันไหน คิดให้ดีๆด้วย" 

          "ผมพอจะเข้าใจแล้วหระครับ ขอบคุณครับ" 

          "ดีมาก เข้าใจง่ายดี 55555555" ลุงตอบพร้อมกับหัวเราะ เป็นคนอารมดีเกินไปหรือเปล่าเนี้ย 

          "ลุง ว่าแต่จะเปลี่ยนอาชีพต้องทำยังไงบ้างครับ"

          "นั้นสินะ ก่อนอื่น คงต้องไปเมืองที่ใกล้ที่สุดก่อน แถวๆนี้ก็เมืองโรเนียร์แหละ" 

          "เมืองโรเนียร์? เมืองที่ผมกำลังจะไปนี้ครับ" 

          "อ่าว พอดีเลยไอหนุ่ม ลุงกำลังกลับบ้านพอดี บ้านลุงอยู่ในเมืองนั้นแหละ ไปพร้อมลุงเลยมั้ย 5555555"

          "ดีเลยลุง ลูกศรนำทางผมมันหายไปหนะครับ"

          "งั้นเองโชคดีแล้วที่เจอลุง เดี๋ยวลุงนำทางเอง55555"

          "โชคดีหรอ?" ไอพวกหมูนั้นนับว่าโชคดีดีมั้ยเนี้ย

          "งั้นไปกันเถอะ นำไปเลยเคฟ!" เมื่อสิ้นคำพูดเจ้ามังกรได้คำรามตอบรับ และบินนำหน้าพวกเราไป ผมจึงปิด Menu ลง และเดินตาม 

          "ว่าแต่ เจ้ามังกรนี้มันเกาะไหลลุงตั้งนานแล้วนะ ลุงไม่หนักหรือไง" ผมพูดเบาๆ ด้วยคำวามสงสัย และมองไปที่แขนของลุง ก็ทราบถึงสามารถ เนื่องจากแขนของลุงมีกล้ามขนาดมหาศาล ต่อให้สู้กับหมูป่าตัวๆ ผมว่าหมัดเดียว ลุงก็จัดการมันได้สบายๆเลย 55555555555

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

ขอความเห็นหน่อยสิ

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา