ทวงรักนางซิน

-

เขียนโดย Phaky

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562 เวลา 15.02 น.

  47 ตอน
  1 วิจารณ์
  30.88K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 11.27 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

47) E-book ทวงรักนางซิน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTY5MzI2MSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjE1Njc3NSI7fQ

 

E-book คุณธัญญ์คนหล่อพร้อมโหลดแล้วนะคะ ถ้าไม่โหลดบอกเลยว่าพลาดมาก

**********************************************

ไปซนอิท่าไหนเข้าละคะบอส ถึงได้นอนเดี้ยงแบบนี้ 

ถ้าจะไม่รักกันแล้ว  

คนถามกลั้นยิ้มสุดความสามารถ อยากจะสงสารแต่มันอดเอ็นดูผู้ชายตัวโตที่นอนบนเตียงไม่ได้จริงๆ นี่ถ้าไม่เกรงใจรังสีอำมหิตก็อยากหยิบโทรศัพท์มาบันทึกภาพเก็บไว้ดูตอนเครียดๆซะเหลือเกิน หมดกันเจ้าชายน้ำแข็งผู้เย็นชา สิ้นท่าแล้วเสือผู้หญิงตัวร้ายที่ทำสาวๆเสียน้ำตามาครึ่งค่อนประเทศ พ่อคุณคงกลัวเมียไม่รู้กระมังว่าตัวเองกำลังน้อยใจถึงขีดสุด ธรธัญญ์จึงยอมเบี่ยงหน้าคว่ำๆกลับมา ก่อนวางสายตาน้อยอกน้อยใจไว้ที่วงหน้าหวานแล้วตัดพ้อเรียกร้องความน่าสงสารออกสื่อ เห็นอย่างนั้นจงจิตต์แทบถลาเข้าไปกอดแล้วจุ๊บเหม่งปลอบโยน ติดที่กลัวจะโดนถีบกระเด็นออกมา เพราะคนที่ธรธัญญ์อยากให้จูบปลอบใจริงๆคงมีแค่แม่หนูเทพิมพ์คนเดียว 

คุณจง ฝากไปส่งพิมพ์ที่บ้านด้วย  

เมียไร้เดียงสาน่ะน่ารักสุดใจขาดดิ้น แต่บางทีความซื่อของเทพิมพ์ก็ทำให้หงุดหงิดได้เหมือนกัน เพราะหลังจากส่งสายตาว่า... ง้อฉันสิ ง้อฉันสิ อยู่นานสองนาน แต่เมียเด็กของเขากลับยืนบื้อไม่เข้าใจ จากที่งอนระดับอนุบาลเลยพาลกระฟัดกระเฟียดระดับปรมาจารย์ชั้นเซียน จากที่นอนรออ้อมกอดอุ่นๆ ธรธัญญ์เลยทำตรงข้ามด้วยการออกปากประชดให้จงจิตต์พาเทพิมพ์กลับไปส่งบ้านให้รู้แล้วรู้รอด ทำขนาดนี้ดูซิว่าจะรู้ตัวหรือยังว่าผัวกำลังงอน! 

หลังไหนคะ  

ถามเจ้าตัวสิ  

ปากบอกให้ถามความสมัครใจ แต่ถ้าเทพิมพ์ตอบว่าจะกลับบ้านหลังน้อยของตัวเอง พนันกันร้อยเอาบาทเลยว่าคนนอนเดี้ยงบนเตียงน่ะลุกขึ้นมาอาละวาดแน่ 

แล้วคุณธัญญ์? 

ผมจะค้างที่นี่  

อาการปรายหางตามองร่างบางนิดแล้วสะบัดเสียงตอบห้วนๆแบบนี้ มองปราดเดียวคุณจงก็รู้ว่าเจ้าตัวกำลังรอให้เมียคลานเข่าเข้ามาง้อนั่นแหละ ไม่ได้อยากอยู่ห่างเทพิมพ์จริงๆหรอก แต่ถึงรู้เท่าทัน ทว่าเธอก็เล่นไปตามบทที่เจ้านายชงมาให้ ถือซะว่าช่วยกันทำมาหากิน เพราะความสุขของธรธัญญ์คือความอิ่มเอมใจของเธอ 

รับทราบค่ะ หนูพิมพ์จ๊ะ กลับบ้านกัน เดี๋ยวคุณจงไปส่ง 

จงจิตต์เอื้อมมือแตะข้อศอกของเทพิมพ์เพื่อชวนกลับบ้านแล้วต้องลอบถอนหายใจ เอ็นดูหน้าคว่ำองคนงอนเมียก็จริง แต่พอมองหน้าเศร้าๆของว่าที่นายหญิงแล้วกลับนึกสงสารมากกว่า เทพิมพ์ยังอ่อนเดียงสาเกินกว่าจะตามทันารยาล้านเล่มเกวียนของธรธัญญ์ อยากจะจับมาติวเข้มให้รู้เท่าทันความร้ายหน้านิ่งของคนบนเตียง แต่ทำไม่ได้ เลยนึกมันเขี้ยวจนอยากหยิกพุงเจ้านายจอมเจ้าเล่ห์ให้เนื้อหลุดนัก รู้ว่าเทพิมพ์ไม่เข้าใจความต้องการที่สื่อก็ยังจะทำโกรธได้ลงคอ เก่งนักไอ้เรื่องล่อลวงเมียเนี่ย 

พิมพ์ไม่ไปค่ะ พิมพ์จะอยู่ดูแลคุณธัญญ์ นะคะ พิมพ์สัญญาว่าจะไม่ดื้ออีกแล้ว

*********************************************

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา