Couple เปลี่ยนคู่ปลอมให้จริง

*****เนื้อหาเรื่องนี้มีคำหยาบ โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน*****

“ว่าแต่มึงไปเอารถใครมาใช้?” ฉันถามเพื่อนขี้เสือกที่ขับรถหรูมารับฉัน หลังจากเลิกงานพาร์ทไทม์

“ก็รถผัวมึงนั่นล่ะ มันบอกให้กูเอารถคันนี้มาคอยรับส่งมึง แม่งจะ(อวด)รวยอะไรนักหนาว่ะ”

ไม่ว่าเปล่าไอ้ฟิล์มก็เตะเข้าที่ล้อรถเบาๆ เพราะถ้าทำรถเป็นรอยหรือเสียหาย ต่อให้ขายบ้าน ขายรถ ขายอวัยวะทั้งร่างกายก็คงไม่พอค่าซ่อมแน่ๆ

“ต้องไปรับลูกมึงมั้ยเนี่ย?”

“ไม่ต้องอ่ะ น้องสาวกูไปรับยูโรล่ะ”

ช่วงนี้ฉันเปลี่ยนคนขับรถส่วนตัวจากไอ้แบงค์เป็นไอ้ฟิล์ม ผู้ที่ชอบขี้เสือกจนได้เรื่อง... มันดันมารู้ความลับที่มีเพียงไอ้แบงค์รู้คนเดียว แต่ไม่น่าเชื่อว่าไอ้ฟิล์มมันรู้แต่โลกไม่รู้ ไอ้ปากสว่างอย่างมันไม่น่าเก็บเรื่องไว้ได้นาน

“แล้วไอ้แบงค์มันจะกลับมาเมื่อไหร่ คนที่บ้านกูจะสงสัยแล้วเนี่ย”

“สงสัยทำไมว่ะ? ปกติมึงก็ออกไปข้างนอกตลอดหนิ?” ผมมองหน้ามันที่มาส่งที่หน้าบ้านก่อนจะลงรถ

“กูเคยตื่นเช้ามั้ย? ยกเว้นเวลามีเรียน” ฉันส่ายหน้า มันไม่เคยตื่นเช้า... “แล้วพอ5โมงเย็นกูก็ต้องวิ่งออกจากบ้านเหมือนหนีเจ้าหนี้ เพื่อมารับมึงเนี่ย ยังไม่รวมรถที่กูเอาไปจอดไว้ที่บ้านอีก พ่อกับแม่กูก็เอาแต่มองอย่างกับว่ากูไปขโมยรถเขามาเนี่ย”

“แล้วพวกเขาถามมั้ยล่ะ?” ฉันถามมันกลับ มันก็เอาแต่ส่ายหน้า

ก็แน่ล่ะ... ก็ไอ้กล้องมันโทรมาหาฉันถามเรื่องรถ ที่เดาได้ว่าต้องเป็นของไอ้คนรวยอย่างไอ้แบงค์ แต่พอบอกไปว่ามันจะต้องไปดูงานต่างประเทศกับที่บ้าน 10 วันเลยวานไอ้คนว่างานอย่างพี่ชายมันมารับส่งฉัน ไอ้กล้องก็เคลียร์ทางฝั่งโน้นให้มันแล้ว ก็มีแต่มันเนี่ยล่ะที่ไม่รับรู้ ทำตัวสมองกลวงๆต่อไป

“วันเสาร์มันก็กลับแล้ว อดทนอีก4วันนะมึง”

“แต่มันบอกจะกลับวันพุธหน้าไม่ใช่หรอว่ะ?”

“มันบอกว่าดูงานเสร็จวันศุกร์ วันที่เหลือก็พักร้อนกับครอบครัว”

“แล้วพ่อกับแม่มันยอมหรอว่ะ? พักร้อนของครอบครัวเลยนะเว้ย”

“มันอ้างไปว่าให้พ่อกับแม่ไปฮันนีมูน มันเลยขอตัวกลับก่อน”

“รวยสาดๆเลยเพื่อนกู แล้ว....”

“พอแล้วมั้ยมึง? กูก็อยู่กับมึงที่นี่ ถ้ามึงอยากรู้อะไรเพิ่มเติมโทรถามมันเองเลย”

อีก 3 วัน... อีก 2 วัน... ในที่สุดเพื่อนกูก็จะกลับมาแล้ว

ไม่เคยดีใจอะไรเท่านี้มาก่อน ใช่แล้ว...ถ้ามันกลับมา ผมก็ไม่ต้องแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าไปรับไอ้ออมไปทำงาน และก็จะได้ไม่ต้องวิ่งเหมือนหนีเจ้าหนี้ไปรับมันกลับบ้าน ช่วงหลังๆมานี้ผมไม่ค่อยได้ไปรับน้องยูโร ลูกสาวของมันเพราะมันบอกว่าน้องสาวไปรับมาให้แล้ว ซึ่งก็จริง เพราะผมจะเห็นน้องยูโรวิ่งออกมารับมันที่หน้าบ้านประจำ มีหลานสาวน่ารักกูยอมเป็นลุง

มึงไม่ต้องมารับกูแล้วนะ

กูถึงบ้านแล้ว

ผมได้รับข้อความจากไอ้ออม ก่อนจะมองนาฬิกาข้อมือตัวเองที่บอกเวลา 17:00 น. อย่างนี้ผมก็มาเสียเที่ยวสิ อุตส่าวิ่งออกจากบ้านมาเพื่อรับมัน กะจะฝากขนมไปให้หลานสาวตัวน้อยสักหน่อย

“มาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

ผมได้ยินเสียงไอ้ออมจากด้านหลัง ก่อนจะหันกลับไปเหวี่ยงใส่มันที่กล้าโกหกผม เดี๋ยวกูจะฟ้องผัวมึง

“ก็คิดถึงอ่ะครับ”

หมับ

เชี่ย!!!!!!! ไอ้ออมกำลังกอดกับผู้ชายคนอื่น ถ้าเป็นเวลาปกติถ้ามีใครเข้าใกล้ไอ้ออม ไอ้แบงค์ก็จะเข้ามาขวาง พอไอ้ออมเผลอรอเก็บศพคนนั้นต่อเลยครับ แต่ถ้าไอ้แบงค์ไม่อยู่ ไอ้ออมมันก็ระวังตัวเองได้เหมือนกัน มันซัดหน้าไอ้คนที่เข้ามาแต๊ะอั๋งมันหมัดเดียวจอดสลบ ผมว่าหมัดนี้น่าจะได้การเล่าเรียนมาจากไอ้ไข่มุก