บ้านคณินธร

ทางด้านนิชากับคณินธร

คณินธรฉุดรั้งร่างบางของนิชาให้เข้าไปในห้องนอนของเขา นิชารู้สึกกลัวคณินธรมาก เพราะเธอไม่เคยเห็นเขาโกรธมากขนาดนี้มาก่อน

*คุณคณินคุณคิดจะทำอะไร คุณพาฉันมาที่ห้องนอนของคุณทำไมค่ะ*

*คุณพูดเองไม่ใช่หรือไง...ว่าคุณมีสิทธิเข้ามาในบ้านหลังนี้เพราะว่าคุณคือภรรยาของผม คุณก็ต้องทำหน้าที่ของภรรยาสิ*

*คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ คุณปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ*

*ใช่ผมมันบ้า บ้าที่เคยเชื่อใจผู้หญิงจอมลวงโลกอย่างคุณไง*

*คุณคณิน...*

นิชาอึ้งกับคำพูดของคณินจนพุดอะไรไม่ออกไปเลย

*ทำไม...คุณยอมรับความจริงไม่ได้อย่างนั้นเหรอ*

*ฉันขอโทษ ฉันไม่ควรทิ้งอะตอมไปแบบนั้น ฉันขอแก้ตัวใหม่ไม่ได้หรือค่ะ ฉันยอมรับผิดทุกอย่างคุณจะให้ฉันทำอะไรฉันก็ยอม ขอแค่เพียงให้ฉันได้กลับมาดูแลอะตอมเหมือนเดิม นะค่ะคุณคณิน*

*คุณแน่ใจนะที่พูดออกมาแบบนั้น*

*ค่ะ*

*ถ้าคุณต้องการอยู่ที่นี่จริงๆ ละก็ คุณต้องทำหน้าที่ของภรรยาในทุกเรื่อง ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องบนเตียง คุณทำได้ไหม ถ้าคุณทำได้ผมจะยอมให้คุณอยู่ที่นี่*

*คุณคณิน…*

นิชาอยากจะร้องไห้ เธอไม่คิดว่าคณินธรจะพูดจาร้ายกาจแบบนี้กับเธอได้ ผู้ชายที่แสนอบอุ่นและอ่อนโยนคนนั้นหายไปไหนแล้ว

*ผมให้เวลาคุณตัดสินใจหนึ่งคืน พรุ่งนี้ผมจะมาฟังคำตอบ เชิญคุณนอนที่ห้องของผมได้ตามสบาย*

พูดจบคณินธรก็เดินจากไปทันทีปล่อยให้นิชายืนอึ้งอยู่กลางห้องนอนของเขาเพียงลำพัง

คืนวันนั้น

ฮือออออ

นิชานอนร้องไห้สะอึกสะอื้นตลอดทั้งคืนเธอไม่คิดว่าคณินธรจะใจร้ายกับเธอได้มากขนาดนี้

*ยัยนิชา ยัยโง่ เธอคิดว่าเขาจะชอบเธอเหมือนกับที่เธอชอบเขาอย่างนั้นหรือ เขาไม่เคยชอบเธอเลยสักนิด ที่เขาทำดีกับเธอก็เพื่อลูกของเขาเท่านั้น ส่วนเธอไม่ได้มีความหมายอะไรกับเขาเลยสักนิดเดียว ฮือออออ*

เช้าวันใหม่

เมื่อคณินธรเดินเข้ามาในห้องนอน เขาก็พบว่านิชากำลังนอนหลับอยู่และเมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ๆ ร่างบางที่กำลังนอนหลับใหลอยู่นั้นเขาก็ได้ยินนิชาละเมอพูดอะไรบางอย่างออกมา

*คุณคณินฉันขอโทษ ฉันเห็นแก่ตัว คุณยกโทษให้ฉันนะค่ะ*

เมื่อพูดจบน้ำตาของนิชาก็ไหลรินลงมาอาบแก้มนวลของหญิงสาว

*มารู้สึกผิดเอาตอนนี้มันสายไปแล้วละนิชา*

คณินธรพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาสุดๆ ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องไป

ยี่สิบนาทีผ่านไป

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

*คุณนิค่ะคุณนิ...คุณนิตื่นหรือยังค่ะ*

*ค่ะป้าอุ่น ขอโทษนะค่ะที่ต้องให้ป้าอุ่นขึ้นมาตาม*

*ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อวานนี้ทะเลาะกันใช่ไหมค่ะ เมื่อคืนป้าเห็นคุณคณินนอนที่ห้องทำงานนะค่ะ คุณนิต้องเข้มแข็งไว้นะค่ะ คุณคณินนะไม่ใจร้ายกับคุณนิหรอกค่ะ*

*ป้าอุ่นรู้ได้ยังไงค่ะ ถ้าป้าอุ่นรู้ว่าเมื่อวานนี้เขาพูดอะไรกับนิบ้าง ป้าอุ่นจะไม่พูดแบบนี้แน่นอนค่ะ*

*เรื่องที่ไม่น่าจำ...ก็ปล่อยไปเถอะค่ะ...ตอนนี้ป้าว่าร่างกายของคุณนิกำลังต้องการอาหารเพื่อต่อสู้กับคุณคณินมากกว่าค่ะ ป้าอยู่ข้างคุณนะค่ะ ป้าตั้งสำรับอาหารเช้าเอาไว้ให้แล้ว เชิญที่ห้องอาหารได้เลยค่ะ*

*ขอบคุณค่ะป้าอุ่น*