บ้านคณินธร

ทางด้านคณินธร

*เรียกฉันออกมาทำไมวะ ให้ฉันมานั่งดูหุ่นยนต์ทำงานในวันหยุดอย่างนั้นเหรอ...ทำตัวเหมือนกับคนไม่มีหัวใจ ทำไมแกถึงไม่ไปตามหัวใจของแกกลับมาละ จะได้กลับมาเป็นผู้เป็นคนเหมือนเดิมสักที*

อัคพลพูดบ่นคณินธร

*แกพูดเรื่องอะไรไร้สาระ*

*ฉันพูดเรื่องจริงก็หาว่าฉันไร้สาระ…เข้าเรื่องเลยก็แล้วกันแกเรียกฉันมาทำไมวะ*

*ฉันจะปรึกษาแกเรื่องอาการของอะตอม*

*อะตอมเป็นอะไร*

*ตั้งแต่นิชาไม่อยู่ อะตอมก็เก็บตัวมากขึ้น แถมยังไม่ค่อยพูดกับฉันอีกด้วย*

*แกคิดมากไปหรือเปล่า ฉันว่าอะตอมก็ดูปกติดีนะ*

*แกไม่ได้อยู่กับอะตอมตลอดเวลาแกจะรู้ได้ยังไง*

*ฉันคิดว่าอะตอมอาจจะโกรธที่แกทำให้คุณนิต้องไปจากบ้านหลังนี้ก็ได้นะ*

*เรื่องนั้นก็อาจจะเป็นไปได้*

*แต่ฉันสงสัยอยู่หนึ่งเรื่อง*

*เรื่องอะไร*

*แกลองคิดตามนะ อะตอมรักคุณนิมาก...ทำไมอะตอมถึงไม่บอกให้แกไปตามคุณนิกลับมา...แล้วที่แปลกที่สุดก็คืออะตอมไม่เคยพูดถึงเรื่องของคุณนิอีกเลย แกว่าแปลกไหมละ*

*เรื่องนั้น....*

*ฉันว่าแปลกนะเพื่อน อะตอมรักคุณนิจะตายไป ทำไมถึงไม่ถามแกเรื่องคุณนิเลย มันแปลกมากเลยนะ*

คำพูดของหมออัคพลทำให้คณินธรคิดคล้อยตามได้เหมือนกัน

จริงๆ ด้วย อะตอมไม่เคยถามเราถึงเรื่องของนิชาเลย

คณินธรคิดในใจ

ณ บ้านคณินธร

อะตอมกำลังนอนคุยวิดีโอคอลกับนิชาอยู่บนเตียงนอน

*วันนี้เป็นยังไงบ้างครับอะตอม...สบายดีไหมครับ*

*ครับ*

*เมื่อไหร่คุณแม่จะเลิกงอนคุณพ่อแล้วกลับมาบ้านสักทีละครับบ้านที่ไม่มีคุณแม่มันไม่สนุกเลยนะครับ*

อะตอมอ้อนสุดๆ

*คุณพ่อเขาคิดถึงคุณแม่มากนะครับ ไม่ยอมกินข้าวด้วยนะครับ ทำแต่งานอย่างเดียว*

นิชานึกเป็นห่วงคณินธรเหมือนกัน แต่ความคิดด้านร้ายของนิชาก็ห้ามเธอเอาไว้ไม่ให้ใจอ่อนยอมเชื่อคำพูดของอะตอมง่ายๆ

หยุดคิดเป็นห่วงเขาเดี๋ยวนี้เลยนะนิชาเขายังไม่เคยเป็นห่วงเธอเลย เธอจะเป็นห่วงเขาทำไม หลายเดือนมานี้เขาไม่เคยคิดจะตามหาเธอเลยด้วยซ้ำ

เมื่อคิดได้ดังนั้นนิชาจึงสลัดความคิดด้านดีออกจากสมองของเธอไป

*อย่าพูดถึงคนอื่นเลยครับเราพูดแต่เรื่องของเราดีกว่านะ*

*แต่ว่าคุณพ่อไม่ใช่คนอื่นนะครับ*

*ถ้าอะตอมดื้อแม่จะไม่คุยด้วยแล้วนะครับ*

*ก็ได้ครับ ถ้าอย่างนั้นคุยเรื่องของอะตอมต่อเลยนะครับ*

*อืม*

*พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของอะตอมครับ...คุณแม่จะมาไหมครับ*

*เอ่อ! คือว่า แม่ขอส่งของขวัญไปให้แทนได้ไหมครับ*

*ไม่เอาผมอยากให้คุณแม่มางานมากกว่า*

อะตอมพูดพร้อมกับแกล้งตีหน้าเศร้า ซึ่งก็ได้ผลทุกครั้ง

*ถ้าอย่างนั้นอะตอมให้คุณพ่อจัดงานที่ร้านอาหารหรือไม่ก็โรงแรมได้ไหมครับ แม่ไม่อยากเข้าไปที่บ้าน*

*ได้ครับขอเพียงแค่คุณแม่ยอมมางานผมทำได้ทุกอย่าง*

*ตกลงครับ แล้วอย่าลืมส่งสถานที่จัดงานมาให้แม่ด้วยนะครับ*

*เย้! ดีใจที่สุดเลย แล้วเจอกันวันงานนะครับ ผมขอวางสายก่อน ใกล้เวลาคุณพ่อกลับบ้านแล้วด้วย*

*ตกลงครับ*

ทั้งสองคนไม่มีทางได้รู้หรอกว่าคณินธรนั้นได้ยินบทสนนาของทั้งสองคนจนหมดแล้ว

*เป็นแบบนี้นี่เอง อะตอมถึงได้ไม่ถามเรื่องนิชากับเรา*