King Arthur ปฐมบทสงครามราชาผู้โดดเดี่ยว

8.0

เขียนโดย FANTOM

วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2563 เวลา 01.46 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,757 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2564 21.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) พิธีกรรม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ร้านสะดวกซื้อ

 

"เอ๋...ทำไมทุกคนดูซึมๆ กันไปหมดเลยนะ เกิดเรื่องอะไรขึ้นรึเปล่านะ" ชิกิเดินเกินขนมปังไส้แกงกะหรี่ออกมาจากร้านสะดวกซื้อ

 

บรรยากาศในเมืองดูอึมครึม ผู้คนในเมืองดูแปลกๆ ไป แต่ชิกิก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากและเดินทางไปยังบ้านของpride prideเป็นคุณปู่ของนาเดียที่บ้านของเธอทำธุรกิจเกี่ยวกับด้านการเงิน เลยทำให้ตะกูลของเธอมีอำนาจเป็นเบอร์ต้นๆ ของโลกเลยทีเดียว เหตุการณ์ที่เครื่องบินตกใส่โรงเรียนก็เลยถูกนักข่าวบอกว่า เป็นการก่อการร้ายโดยหวังที่จะฆ่าหลานสาวของเขาเพียงคนเดียว

มันเป็นการนำเสนอข่าวที่ปัญญาอ่อนมากๆ และไม่มีความสมเหตุสมผลสักนิดถ้าจะฆ่าคนๆ เดียวทำไมถึงต้องเอาเครื่องบินมาชนโรงเรียนด้วย วิธีการอื่นที่ได้ผลดีกว่านี้ก็มีอีกตั้งเยอะ แต่ที่ไม่น่าเชื่อคือคนที่ยินข่าวแบบนี้ก็เชื่อกันไปหมด คิดนู่นนั่นนี่มาประกอบเป็นฉากๆ ผลสุดท้ายคนที่น่าสงสารที่สุดก็คือ นาเดีย นาเดียการถูกมองว่าเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ไป ทั้งที่จะต้องโกรธคนทำดันไปโกรธเกลียดคนถูกกระทำซะงั้น

 

บ้านของคุณลุงpride ที่ผมกำลังจะไปนั้นอย่าเรียกว่าบ้านเลยจะดีกว่าเรียกปราสาทเลยจะดีกว่า ที่นี่มีทุกๆ อย่างที่คุณต้องการ สระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ที่จอดรถที่เต็มไปด้วยรถหรู ลานกว้างขนาดใหญ่ที่เหมือนกับเอาสนามฟุตบอลสองสนามมาต่อกัน ตัวปราสาทออกแบบเหมือนปราสาทแชมบอร์ดไม่มีผิด

 

"เอ้า...นั่นชิกิคุงใช่ไหมหนะ มาหาคุณหนูใช่ไหม"รปภ.ทักทายชิกิ

 

"ครับผม...ไม่ทราบว่าเธออยู่นี่ใช่ไหมครับ"ชิกิเดินเข้าไปหารปภ.

 

"อยู่สิ! "นาเดียพูดขึ้นมา

 

วันนี้นาเดียแต่งชุดเดรสลูกไม้สีขาว เธอดูนุ่มนวล อ่อนโยนและสวยมากๆ

 

"ทำไมวันนี้เธอแต่งตัวแบบนี้หละ ปกติฉันไม่ค่อยเห็นเธอแต่งตัวแนวนี้เลยนะ"ชิกิที่มองตาไม่กะพริบถามนาเดีย

 

"มันไม่เข้ากับฉันอย่างนั้นหรอ"นาเดียหมุนตัวเธอไปมา

 

"ก็น่ารักดีนี่"ชิกิตอบนาเดียพร้อมกับหันหน้าหนีด้วยความเขิน ด้วยคำตอบของชิกิก็ทำนาเดียเขินไปเหมือนกัน

 

ในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังนั่งรถเข้าไปที่ปราสาท

 

"วันนี้ฉันต้องเข้าร่วมพิธีของปู่น่ะ"นาเดียอธิบายให้ชิกิฟัง

 

"เป็นชุดพิธีที่ดูแปลกจังเลยนะ แล้วมันเป็นพิธีอะไรหรอ"ชิกิถามนาเดีย

 

"ฉันก็ไม่ค่อยรู้รายละเอียดเท่าไหร่หรอก แต่เดี๋ยวหัวหน้าคุณปู่จะมาอธิบายอีกที คุณปู่เขาบอกมาแบบนั้นนะ"นาเดียตอบ

 

"นายยังจำครั้งแรกที่ฉันหิ้วนายมาที่บ้านของคนปู่ครั้งแรกได้ไหม"นาเดียหันไปถามชิกิ

 

"ได้สิ ทำไมหละ"ชิกิหันไปมองหน้านาเดีย

 

"วันนั้นฉันเกิดพลัดหลง จนตัวฉันเองลงไปติดท่อระบายน้ำของสวนคุณปู่ ตอนนั้นฉันทั้งร้องขอความช่วยเหลือ พยายามเอาตัวรอดอยู่นานจนตัวฉันเองถอดใจไปแล้ว ฉันคิดว่าฉันต้องตายแน่ๆ ในตอนนั้นนายกลับโผล่มาช่วยฉันไว้ได้ นายจำที่นายพูดกับฉันไว้ได้ไหม"นาเดียมองไปในตาของชิกิ

 

"ฉันจำไม่ค่อยได้เท่าไหร่...ฉันไม่ปล่อยเพื่อนสนิทมาตายไปต่อหน้าฉันหรอกหน่า"ชิกิหลบหน้านาเดียแล้วมองออกไปนอกรถ

 

"แต่ว่าครั้งนี้นะชิกิ นายไม่ต้องตามหาฉั..." ชิกิหันมาเอานิ้วดีดไปที่หน้าผากของนาเดียก่อนที่เธอจะได้ทันพูดจบ

 

"ไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่ ฉันก็จะตามหาแล้วช่วยเธอเอง"ชิกิหันไปมองตาของนาเดีย

 

นาเดียอิ้งไปชั่วครู่ เพราะประโยคที่เธอพึ่งได้ยินไปคือประโยคเดียวกับที่เธอเคยได้ยินเมื่อตอนนั้นไม่มีผิด นาเดียขยับไปใกล้ชิกิแล้วซบไปที่ไหล่ของชิกิ ชิกิที่เขินทำตัวไม่ถูกได้แต่หันไปมองนอกรถ

 

"อีตาบ้า.."นาเดียพูด

 

ทั้งสองเดินทางมาถึงปราสาทและไปนั่งคุยกันต่อที่ห้องรับแขก

 

"ที่สนามหญ้ามีอะไรสีขาวๆ เขียนไว้เต็มสนามเลยนะ"ชิกิมองออกไปที่หน้าต่างที่สามารถเห็นสนามหญ้าได้

 

"ตรงนั้นจะเป็นลานพิธีน่ะ"นาเดียอธิบาย

 

"จริงๆ เธอรู้ใช่ไหมว่ามันคือพิธีอะไร"ชิกิหันไปถามนาเดียที่หลบหน้าเขา แต่นาเดียก็ไม่ยอมบอกอะไร

 

จากนั้นprideก็เปิดตูห้องรับแขกเข้ามา เมื่อชิกิเห็นแบบนั้นเลยกะที่จะเข้าไปคุยกะpride

 

"คุณลุงครับ!! สามารถยกเลิกหรือเลื่อนพิธีไปก่อนจะได้ไหมครับ ถือว่าผมขอร้องหละครับ"ชิกิเดินเข้าไปขอร้องกับpride

 

"จะไม่มีการยกเลิกหรือเลื่อนอะไรทั้งนั้น!! แล้วคนคือภาชนะของฉัน"เสียงของชายสวมชุดสูทสีม่วงที่เดินตามหลังpride

 

"เด็กผู้หญิงคนนี้ขอรับ"prideผายมือไปทางนาเดีย

 

"นี่คุณเป็นใครกัน"ชิกิหันไปถามชายสูทม่วง

 

"ฉันจะเป็นใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับมนุษย์อย่างแก...เดี๋ยวนะทำไมแกถึงไม่มีปลอกคอ!! "ชายสูทม่วงพูด

 

หลังจากนั้นเขาก็เดินเข้ามาบีบคอของชิกิแล้วยกขึ้น พร้อมกลับเปลี่ยนร่างเป็นคนที่สวมชุดเกราะสีม่วงขลิบทอง

 

"เ..ท..พ..อ..ย่..า..ง..งั้..น..ห..ร..อ"ชิกิพูดหลังจากเห็นร่างที่แท้จริงของAplistía

 

"รู้ด้วยว่าข้าเป็นอะไรสินะ..แต่น่าเสียดายข้าไม่ใช่เทพอีกต่อไป..ตอนนี้ข้าคือมหาเทพAplistíaต่างหาก"Aplistíaพูดใส่ชิกิขณะที่กำลังบีบคอของชิกิ

 

Aplistíaสังเกตเห็นว่าบริเวณหน้าอกของชิกิมีวงเวทอยู่ Aplistíaเลยคว้างชิกิทะลุหน้าต่างกระเด็นไปยังลานพิธี ชิกิที่กระเด็นนั้นเกือบจะหมดสติเพราะขาดอากาศหายใจ Aplistíaได้เดินตามชิกิออกมา เขาเหมือนจับตัวนาเดียไว้เป็นตัวประกัน

 

"เจ้านั่นมันไปแอบอยู่ที่ไหน!!! " Aplistíaตะโกนถามชิกิ

 

"ไม่รู้โว้ย!!! "ชิกิที่พยายามลุกขึ้นยืน ตะโกนกลับไป

 

"ไม่บอกอย่างงั้นสินะ ไม่เป็นไรมันไม่ทันแล้วละ"Aplistíaผลักนาเดียไปยืนอยู่ด้านหน้าเขาเล็กน้อย

 

Aplistíaใช้มือแทงทะลุคว้าหัวใจของนาเดียจากด้านหลัง!

 

"ผสานร่าง! "Aplistíaแสยะยิ้ม

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา