King Arthur ปฐมบทสงครามราชาผู้โดดเดี่ยว

8.0

เขียนโดย FANTOM

วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2563 เวลา 01.46 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,759 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2564 21.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) หน้าที่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

เปิดตอนด้วยรูปของอาเธอร์ (สร้างจากPicrew)

 

 

 

"ที่นี่มันที่ไหนกัน" อาเธอร์ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับพบว่าตัวของเขาอยู่ในสถานที่แปลกๆ มันทุ่งหญ้ากว้างสุดลูกหูลูกตา เขามองไปรอบๆ ก็ไม่พบอะไรเลย

 

"เมื่อกี้เรายังอยู่ในห้องเรียนอยู่เลยหนิ แล้วก็ได้ยินคนตะโกนว่าเครื่องบินตก แล้วก็..." ทันใดนั้นอาเธอร์ก็ได้สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

 

มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนหินที่อยู่ใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง อาเธอร์แปลกใจมากตอนแรกเขาไม่เห็นต้นไม้หรือคนเลย แต่ตอนนี้มันดันโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้

 

"นี่คุณเป็นใครกัน! แล้วที่นี่มันที่ไหน! "อาเธอร์ตะโกนถามชายคนนั้นไป

 

ชายคนนั้นก็ได้หันมาหาอาเธอร์ หน้าของเค้าดูคล้ายกับอาเธอร์แต่คงเป็นอาเธอร์ที่ดูมีอายุกว่ามาก

 

"ทำไมนายไม่มานั่งตรงนี้ก่อนหละ" ชายคนนั้นพูดกับอาเธอร์

 

"คุณพ่อหรอ? "อาเธอร์ตอบด้วยสีหน้าตกใจ

 

แต่ชายคนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรตอบกลับมา เขาหันกลับไปมองอะไรบางอย่าง อาเธอร์จึงเดินมานั่งข้างๆ เขา

 

"คุณพ่อใช่ไหมครับ"อาเธอร์หันไปถามชายคนนั้น

 

"เวลาที่ฉันมีใกล้หมดลงแล้ว"ชายคนนั้นพูดขึ้น

 

"คุณพ่อจะไปไหนครับ แล้วที่นี่มันที่ไหนกัน แล้วผมจะต้องทำอะไรครับ" อาเธอร์ถามด้วยความสงสัย

 

แต่ชายคนนั้นก็ไม่ได้ตอบอะไรอาเธอร์เลย ชายคนนั้นได้ชี้นิ้วไปยังที่ที่เขามองอยู่ทำให้อาเธอร์นั้นมองตาม ภาพที่อาเธอร์ได้เห็นไม่ใช่ทุ่งหญ้าสีเขียวสุดลูกหูลูกตาอีกต่อไป มันกลายเป็นซากปรักหักพังกองทับถมกับซากเครื่องบนและคนอีกจำนวนมาก ทุกคนต่างร้องด้วยความเจ็บปวดและร้องของความช่วยเหลือ ตรงหน้าของอาเธอร์นั้นมีดาบสีทองเล่มหนึ่งถูกปักอยู่ในหิน ชายคนนั้นก็พูดขึ้นว่า

 

"จงทำหน้าที่ของราชา"

 

หลังจากแสงสีทองหายไปก็ปรากฏอัศวินสวนชุดเกราะหนักสีทองทั้งตัว พร้อมกับดาบสีทองที่ใบดาบสลักไว้ว่า Excalibur เมื่อprideเห็นแบบนั้นก็รีบประตูมิติหนี แต่ก็ถูกอัศวินดังกล่าวฟันคลื่นพลังงานใส่จนประมิติขาดหายไป อัศวินได้ฟันคลื่นพลังงานใส่พวกprideอย่างไม่ปรานี

คลื่นพลังฟันแขนขวาของgluttonyขาดทันที ในขณะที่คลื่นพลังกำลังมุ่งเข้าหาprideและAplistía prideได้ผลักAplistíaหลบคลื่นพลังไปทำให้Aplistíaไม่เป็นอะไร แต่แขนซ้ายของprideขาดไป อัศวินกำลังจะเตรียมตัวฟันในกระบวนท่าต่อไป

 

"เป็นไปได้ยังไงกัน แม้แต่gluttonyก็ฟื้นฟูไม่ได้อย่างงั้นหรอ"prideจับไปที่บาดแผลของตัวเอง

 

อัศวินที่กำลังจะฟันต่อนั้นก็หยุดไปก็เพราะว่าบริเวณโดยรอบของเขานั้นเหมือนถูกหยุดเวลาลงไป พร้อมกับมีเด็กผู้ชายผมสีดำ แต่งชุดนักเรียนประถมเดินมาหาอัศวินคนนั้น

 

"นี่ๆ ฉันว่าถ้ามากไปกว่านี้คงจะไม่ได้แล้วนะ" เด็กประถมคนนั้นแสดงสีหน้าไม่พอใจใส่อัศวิน

 

"ต้องขออภัยท่านด้วยจริงๆ อารมณ์มันพาไปหนะครับ"อัศวันได้ยกมือขอโทษเด็กประถมไป

 

"ฉันก็เข้าใจนายนะ แต่พวกฉันคงให้ทำมากกว่านี้ไม่ได้แล้วนะ"เด็กประถมพยายามที่จะตบไหล่อัศวินแต่ก็ทำไม่ถึง

 

"เอาเถอะๆ เข้าใจก็ดีแล้ว ฉันว่านายทำสิ่งนายอยากทำก่อนที่เวลาจะหมดก่อนเถอะ ฉันกับหมอนั่นอนุญาต"เด็กประถมพูดพร้อมกับเดินจากไป

 

"ขอบคุณที่อนุญาตผม ที่เอาแต่ใจตัวเองนะครับ"อัศวินก้มหัวขอบคุณเด็กประถมที่กำลังเดินจากเขาไป

 

จากนั้นอัศวินก็ทรุดลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น เวลาก็ดูเหมือนจะกลับมาเดินต่อ prideที่เห็นอัศวินเป็นแบบนั้นไปจึงใช้โอกาสนี้เปิดประตูมิติพาAplistíaและgluttonyหนีไปได้ Fantomที่เห็นแบบนั้นก็จะพยายามที่หยุดไว้แต่ก็ไม่ทันจึงหันมาอัศวินแทนแต่ก็ถูกMercifulห้ามเอาไว้

 

"เจ้ารออยู่ตรงนี้นะ"MercifulพูดกับFantomแล้วเดินไปหาอัศวิน

 

Fantomทำตามที่Mercifulบอก เขาเห็นพี่ของเขาพูดคุยอะไรบางอย่างกับอัศวินอยู่ จากนั้นอัศวินก็ถูกMercifulรักษาและMercifulก็ยื่นคทาของเธอให้อัศวินไป แต่อัศวินก็ไม่ได้รับไป พร้อมกับพูดอะไรบางอย่างกับMerciful MercifulจึงเดินถอยออกมาหาFantomที่รออยู่

 

"เดี๋ยวเจ้าอยู่คุ้มกันเด็กหนุ่มผมสีทองที่นี่ไปก่อน ข้าจะกลับไปรายงานเรื่องAplistíaกับเหล่าพี่น้องก่อน"MercifulพูดกับFantom

 

"เด็กผมทองคนไหนละครับ ผมไม่เห็นเลย แล้วคนเจ็บอื่นๆ ละครับ"Fantomพูดพร้อมกับมองออกไปรอบๆ

 

"เดี๋ยวถึงเวลาเจ้าก็จะเห็นเอง ส่วนเรื่องคนเจ็บปล่อยเป็นหน้าที่เขาคนนั้นเถอะ"Mercifulพูดพร้อมมองไปที่อัศวิน

 

อัศวินเกราะสีทองได้เปลี่ยนดาบของเขาเป็นคทา แล้วพูดว่า

 

"Excalibur! "

 

จากนั้นก็ใช้ด้ามของคทาตอกลงไปที่พื้นเบาๆ เกิดเป็นวงเวทสีเขียวขนาดใหญ่ครอบคลุมทั้งพื้นที่เกิดเหตุก่อนที่วงเวทจะเรืองแสงวาบขึ้น อัศวินก็ค่อยๆ หายไปเหลือเพียงอาเธอร์ที่หมดสติไว้แทน จากนั้นเจ้าหน้าที่กู้ภัยก็เข้ามาช่วยเหลือผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์

 

เหตุการณ์เครื่องบินตกใส่โรงเรียนมัธยมนั้นสรุปว่ามีเสียชีวิตและสูญหายไปทั้งสิ้น48คนและบาดเจ็บอีกหลายราย แต่ที่น่าแปลกคือไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บหนักเลยแม้แต่คนเดียว

 

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง

 

"มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน! "ชายคนหนึ่งกำลังพูดกับprideด้วยเสียงอารมณ์เสียสุดๆ

 

"หลังจากนั้นอัศวินนั่นก็หายไปเลยครับ"prideพูดกับชายปริศนา

 

"แล้วเจ้าgluttonyเป็นยังไงบ้าง"ชายปริศนาถามpride

 

"กำลังคลุ้มคลั่งที่เสียแขนไปครับและต้องการจัดการอัศวินคนนั้นให้ได้ครับ"prideตอบ

 

"รักษาไม่ได้จริงๆ สินะ แล้วมีเรื่องอื่นอีกไหม"ชายปริศนาถามprideต่อ

 

"หลังจากที่อัศวินหายไปก็มีเด็กผู้ชายผมสีทองโผล่ออกมาครับ ตอนนี้กำลังพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลครับ"prideตอบ

 

"งั้นก็ส่งเจ้าgluttonyไปเก็บไอเด็กนั่น แล้วดำเนินแผนการต่อไปได้แล้ว"ชายปริศนาสั่งpride

 

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง

 

อาเธอร์ได้พักรักษาตัวอยู่ในห้องคนกับFantomมาสักพัก อาเธอร์ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลยแต่เจ้าหน้าที่ก็ให้เขาที่สลบมาเช็กสภาพร่างกายที่โรงพยาบาล

 

"ว่าแต่คุณเป็นใครหรอครับ"อาเธอร์ถามFantomที่นั่งเฝ้าเขาอยู่

 

"ตอนนี้ฉันเป็นเจ้าหน้าที่พิเศษ มาคุ้มกันนายเฉยๆ อย่าใส่ใจเลย"Fantomตอบคำถามพร้อมกลับชูบัตรเจ้าหน้าที่ให้อาเธอร์ดูแบบขอไปที

 

"คุ้มกัน? "อาเธอร์เกิดความสงสัยขึ้น

 

"อย่าใส่ใจเลยๆ "Fantomตอบอาเธอร์แบบส่งๆ พร้อมกับจดบันทึกอะไรบางอย่างอยู่

 

"ว่าแต่ไม่มีใครมาเยี่ยมนายเลยนะ ของขอบคุณนายที่ช่วยพวกเขาไว้ก็ไม่มีสักชิ้นเลย"Fantomถามอาเธอร์ไปพร้อมกับจดบันทึกอะไรสักอย่างไป

 

"ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก ผมไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง พ่อของผมต่างหาก"อาเธอร์พูดด้วยท่าทีหงอยๆ

 

"พ่อ? "Fantomเงยหน้าจากสมุดมาถามอาเธอร์

 

เหตุการณ์ก่อนที่อัศวินเกราะทองจะปรากฏตัว

 

อาเธอร์พยายามดึงดาบที่ปักอยู่ในหิน แต่ดึงยังไงก็ไม่ออกจนชายคนนั้นบอกว่า

 

"ยังไม่ถึงเวลาของนาย แต่จงจำคำนี้ให้ขึ้นใจซะ จงทำหน้าที่ของราชา" ชายคนนั้นพูดเสร็จก็ดึงดาบออกจากหิน

 

"หลังจากนั้นผมก็จำอะไรไม่ได้แล้วมาตื่นอยู่นี่ครับ"อาเธอร์เล่าให้Fantomฟัง

 

Fantomกำลังจะพูดอะไรสักอย่าง แต่จู่ๆ ที่ชั้นล่างของโรงพยาบาลก็ระเบิดขึ้นหลายครั้ง Fantomจึงรีบเดินออกไปดูที่หน้าต่างก็พบgluttonyอาละวาดอยู่

 

"เอาแขนของข้าคืนมา!!! "gluttonyตะโกนลั่น

 

 

ก็จบไปสำหรับตอนที่9แล้วนะครับ ผมผู้สร้างเองครับไม่เจอกันเลยโควิดเป็นยังไงกันบ้างสบายดีกันนะครับ ยังไงผมก็ขอให้สุขภาพของผู้อ่านแข็งแรงๆ นะครับ ท้ายนี้ขอขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้จนยอดอ่านทะลุ500ครั้งไปแล้วทุกช่องทาง (RaedAWrite128 ขีดเขียน462 เด็กดี42 31/1/64) ในเดือนหน้าก็จะเริ่มปล่อยนิยายเรื่องใหม่อีกเรื่องนะครับเรื่องนี้ก็ยังไม่ทิ้งนะ555 และจะเปิดและปิดตอนด้วยใบหน้าของเทพทั้ง12นะครับ ยังไงก็อยากให้คอมเมนพูดคุยกันได้นะครับ

ขอบคุณครับปิดตอนด้วยรูปของFantom (สร้างจากPicrew)

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา