ศึกมหากลียุคพิชิตพระเจ้า Great Chaos to conquer the Lord:Liem zero

-

เขียนโดย 麻美Asami

วันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2564 เวลา 17.40 น.

  2 ตอน
  1 วิจารณ์
  2,331 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 มกราคม พ.ศ. 2564 20.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) Ep.2 กลไกของกิเลสและความจริง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ตัวของดิชั้นมีชื่อว่า วาตานาเบะ ฮารุกะ ค่ะ ฮารุกะที่แปลว่า "ห่างไกล เป็นความฝัน" วาตานาเบะนั้นแปลว่า "การข้ามขอบเขต" ซึ่งหากนำมารวมกันตีความหมายได้ว่า : "การข้ามขอบเขตไปยังฝันที่ห่างไกล" ค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่ ช่วยกันตั้งชื่อให้ตอนที่ดิชั้นเกิดมา ดิชั้นย้ายมาจากโรงเรียนมัธยมโซกะ: 創価中学校・高等学校  ในในกรุงโตเกียวค่ะ เพราะได้เข้าร่วมโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนจึงได้มาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ค่ะ ที่มายังดินแดนแห่งวรรณคดีแห่งนี้ เพราะมีความชอบส่วนตัวค่ะ ในวันนี้ดิชั้นรู้สึกเป็นเกียรติ ประทับใจที่ทางโรงเรียนให้การต้อนรับเป็นอย่างดีและรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้มาเป็นนักเรียนและเปลี่ยน ณ ที่แห่งนี้ ค่ะ ดิชั้นอยากจะรู้จักกับทุก ๆ คนมากเลยค่ะ ฮึ ฮึ่ม~ เพื่อน ๆ ทุกคน! はじめまして!! (ฮะจิเมะมาชิเตะ!!) ฝากตัวด้วยนะคะ"

 

"นี่แหละ! คือโอกาสที่จะคว้าหัวใจของ

 

ทุกคนล่ะ (ꈍᴗꈍ) "

 

นี่คือสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้คิดในใจและสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นได้พูดท่ามกลางหมู่นักเรียนที่นั่งฟังและนั่งพูดคุย ทันใดนั้นเองเสียงปรบมือที่ซ้อนกับเสียงกรี๊ดของกลุ่มนักเรียน เหล่าสาว ๆ ก็ได้ดังสนั่นไปทั่วลานเข้าแถว เธอคนนั้นยิ้มแก้มปริก่อนจะเดินลงจากแท่นยืนลงมา

 

ผมที่ได้แต่สงสัยแล้วก็ได้มีเรื่องสงสัยอยู่เรื่องหนึ่งเด้งเข้ามาในหัว แต่ทันใดนั้นเองเธอคนนั้นก็ได้เดินมาทางที่กลุ่ม ม.ต้น ปีที่ 3 ที่พวกผมนั้นนั่งกันอยู่

 

"ละมุนจัง (◡ ω ◡) "

 

อัสได้เอ่ยคำนั้นขึ้นในใจ เป็นเพราะ ไอกลิ่นที่หอมนุ่มได้ออกมาจากผมเธอที่ได้ปลิวพริ้วไปตามสายลม ฝีเท้าของเธอได้หยุดลงอย่างช้า ๆ ซึ่ง ใบหน้าของเธอเป็นคนที่กำลังสงสัยอะไรบ้างอย่างอยู่ชั่วครู่

 

"ชั้น ปี3 ห้อง 15 คือตรงไหนเหรอคะ? "

 

สิ้นเสียงประโยคคำถาม คุณครูที่ประจำอยู่ ปี 3 ห้อง 15 ได้กระซิบอะไรบางอย่างกับหญิงสาวคนนั้นก่อนที่เธอจะไปนั่งต่อท้ายแถวผู้หญิงในห้องเดียวกันซึ่งก็คือห้อง 15

 

"ก็คงตามบทแบบเดิม ๆ งั้นสินะ พวกลูกคุณหนู"

 

อัสบ่นในใจและแล้วทุกอย่างก็กลับเป็นปรกติ การนั่งฟังครูบ่น จนเอือมระอา บ่นในสิ่งเดิม ๆ

 

"บ่นไปแล้วจะได้อะไรกันฟะ ลองแก้ไขด้วยสติปัญญากันบ้างสิเฟ้ย ಠ ೧ ಠ"

 

อัสก็คงบ่นในใจเช่นกันเหมือนเคยและในที่สุดช่วงเวลาที่รอก็มาถึง ช่วงปล่อยแถว~ เฮ่อ ๆ ผมยังคงเดินเกาะกลุ่มกับพวกเพื่อน ๆ เพื่อเข้าห้องเรียน....

 

หวา! คณิตศาสตร์คาบแรกด้วย ขอขอบคุณ

 

แอดมินที่อยู่บนฟ้าครับที่ส่งวิชานี้มาให้สิ่งมีชีวิตที่โง่เขลาอย่างเราได้ศึกษามัน (-_-;) "

 

แต่มันก็เท่านั้นน่ะนะ นี่แหละชีวิตวัยรุ่น ไม่ได้สดใสเหมือนกับใส่นิยายหรือซีรี่ย์ที่ดูเลยแม้แต่สักนิด

 

"ไอชีวิตวัยรุ่นที่เต็มไปด้วยเสรีจอมปลอมแบบนี้น่ะ ก็มีแต่พวกโง่เง่าที่สนุกสนานกับชีวิตที่เรียกว่าวัยรุ่นไปวัน ๆ เห็นทุกสิ่งอย่างเป็นเรื่องที่น่าสนุกและสวยงาม ทำอย่างกับตัวเองมีค่ามากนัก หลงระเริงเอาแต่มั่นหน้าเป็นไม่สนความเป็นจริง เสแสร้งทำเป็นผู้ดีเพื่อให้ผู้อื่นยอมรับและให้ความสนใจ ใช้ชีวิตที่เอาแต่ใส่หน้ากากเข้าหาคนอื่น ถ้าชีวิตของพวกมันจะเบ่งบานออกมาได้น่าสะเอียนและน่าสมเพชขนาดนี้ หากเป็นไปได้ชั้นอยากรู้จริง ๆ ว่าไอพระเจ้าที่ทุกคนนั้นสรรเสริญนักหนา ตอนนี้เจ้านั่นกำลังมองเราในสภาพอันน่าสมเพชนี้ด้วยความรู้สึกแบบไหน"

 

อัสที่จู่ ๆ ก็มีความคิดนี้ดังกึกก้องขึ้นในใจโดยไม่รู้ตัวว่าทำไมถึงคิด "แบบนั้น" ในขณะที่กำลังทานสลัดกับไข่ต้มเป็นมื้อเที่ยงถึงจะเป็นเมนูที่น่าเบื่อไปหน่อยก็ตาม ก่อนที่จะกลับเข้าเรียนครั้ง ระหว่างเดินเข้าชั้นเรียน อัสได้หันไปมองเห็นใบประกาศที่ติดอยู่ตรงกำแพงอาคาร....

 

เขียนว่า รายชื่อนักเรียนเข้าค่ายปรับเปลี่ยนเปลี่ยนพฤติกรรม ในตอนแรกอัสไม่ได้คิดอะไรกับใบประกาศนี้นัก แต่ได้มีบางอย่างที่สะดุดตาเข้าในใบประกาศนี้....

 

"นี่ตู ต้อง..มาสินะ (个_个) "

 

"เฮ้ย นี่นายมีรายชื่อกับเขาด้วยเหรอ ยินดีด้วยนะนายพยายามได้ดีมาก"

 

ไอเสียงปั่นรองเท้าของพวกนี้ทำให้อัสให้ขำแห้งเลยทีเดียว

 

"แฮ่ะ แฮ่ะ เรื่องแค่นี้สบายมากไว้ใจชั้นได้เลยพวก (หงุดหงิดเป็นบ้าเลยโว้ย) แฮ่ะ แฮ่ะ (• ▽ •;) "

 

หลายคนคงรู้ดีว่าจะเป็นยังไงต่อไป สาเหตุที่มีรายชื่อนั้น อัสมาสายบ่อยติดต่อกันเกือบ 2 เดือนจนแทบจะสนิทกับอาจารย์ที่จับสายเลยล่ะ

 

เเต่สำหรับโรงเรียนนี้ แค่มาทำความสะอาดโรงเรียนเท่านั้นล่ะ ล้างตรงนู้นตรงนี้ เก็บขยะแทน ภารโรงแต่ก็ถือว่าได้ช่วยคุณลุงคุณป้าภารโรงล่ะนะ..

 

"เฮ้อ เข้าเรียนดีกว่า ಠ﹏ಠ"

 

"เน่...........…."

 

"ยืนนายเหม่ออะไรอยู่น่ะ เดี๋ยวก็เข้าห้องสายหรอก......"

 

นั่นเสียงของสาวคูลเดเระหรือว่าคนที่มีร่างไร้วิญญาณล่ะนั่น

 

"เอ๋.…"

 

"เธอเองหรอกหรอ"

 

"อื้อ"

 

"แปลกจัง...ทำไมวันนี้เธอเข้าห้องช้าล่ะ"

 

"ปกติจะเข้าห้องเร็วมากนิ่ หรือว่าจะ...แอบไปอยู่กับหมอนั่นมาหร-"

 

"เดี๋ยวนะ ถ้าชั้นจะเข้าห้องเร็วหรือช้าก็เป็นเรื่องของชั้นนี่นา แล้วที่ว่าไปอยู่กับหมอนั่นนี่..หมายความว่ายังไงงั้นหรอ... เอ....คงอิจฉาล่ะสิ...คนที่อยู่ตัวคนเดียวแบบนายน่ะ..เอ..ไม่ใช่ตัวคนเดียวสิ..อยู่กับไอเจ้าไรตัวตนอีกคนนึงนี่นา...งั้นก็...คู่หูไร้วิญญาณสิน้า~"

 

เธอเอียงคอด้วยความสงสัยแต่ความจริงแล้วกับกำลังกวนโอ้ยอัสอยู่

 

"อือ..อือ...ไม่ผิดล่ะมั้ง...นะಠ ل͟ ಠ"

 

"(ยัยนี่.....จะเอาตีนตูไหม!)"

 

"อาจารย์มีนัดสอบเก็บคะแนนไม่ใช่หรอ นายเองก็รีบๆ เถอะ"

 

"โอะ..โอ้"

 

ยัยนี่พิลึกคนแฮะ.......

 

ผู้หญิงคนนี้อยู่ห้องเดียวกับอัส ชื่อสั้นๆ ว่า "มายล์ (mile) "

 

นิสัยก็อย่างที่เห็นแต่ถึงอย่างงั้นก็เรียนดีพอสมควร ถึงบางครั้งจะดูขี้เกียจบ้างก็ตาม....

 

 

 

 

 

 

 ตึ๊ง~ตึ่ง~ตึง~ตึ่ง~

 

"เลิกเรียนสักที~ เอาล่ะ! ได้เวลากลับบ้า-"

 

"เฮ้! ไอเจ้าฮิคิโคโมริ! "

 

"อีกแล้วเรอะ! "

 

"แล้วไอการทำร้ายด้วยคำพูดนั่นมันคืออะไรห้ะ! "

 

"คิดไว้แล้วนายเป็นโรค "ฮิคิโคโมริ" สินะ"

 

"อ่า...มั้งนะ...แฮ่ะ→_→"

 

"..……..............."

 

บรรยากาศเงียบที่และตึงเครียดสุดๆ ทำให้รู้สึกเย็นแปล๊บที่กระดูกสันหลังขึ้นมานิดหน่อยเลย.......

 

"แล้ว.…...รู้ได้ยังไง"

 

"ก็นายมันแสดงออกอย่างชัดแจ้งเลยนิ่ว่าไม่ชอบอยู่กับคนอื่น ไม่ค่อยคุยกับใครด้วย"

 

"แกล้งทำเป็นเดินกับกลุ่มเพื่อน.....แต่เดินห่างกัน 2 เมตรเนี่ยนะ"

 

"แถมเวลามีใครมาคุยด้วยก็เอาแต่ ฝืนทำเป็นพูดทั้งที่ไม่อยากพูดแบบนั้นน่ะ"

 

"นี่.....เป็นห่วงชั้นงั้นเหรอ"

 

"หึบ้าบอ......ใครจะห่วงนายกันล่ะ ชั้นแค่มา...ตะ...เตือน..ตะ..ต่าง...หะ..หาก....ล่ะ

 

(˶ ❛ ꁞ ❛ ˶) "

 

"เห..งั้นเหรอ..."

 

"................."

 

"โฮ่ยย! "

 

เสียงของใครบางคนที่ตะโกนมาทางอัสอย่างสุดเสียง

 

" มายล์ กลับกันเถอะ!! "

 

หนุ่มหน้าหวานประจำปี3 คนดังของสายชั้นที่เป็นญาติพี่น้องกับหล่อน...

 

"รอเดี๋ยวก่อนส-"

 

"รอไม่ได้หรอก!! วันนี้รีบน่ะ ถ้าชั้นไม่ไปส่งแล้วใครจะไปส่งล่ะ ก็เราสนิทกันนี่นา ใช่มั้ย~"

 

"ชั้นกลับเองได้น่-"

 

"ไม่ได้ เดี๋ยวแม่เป็นห่วงเอานะ เพราะงั้นแม่ของเธอเลยฝากชั้นให้ช่วยดูแลเธอไง"

 

"อะ..อือ (• ‿ •) " "

 

"งั้นไว้เจอกันนะ อัส"

 

"ถ้าเป็นไปได้ขอปฏิเสธละกัน"

 

"อืม..Ó╭╮Ò"

 

"เพื่อนงั้นหรอ"

 

"ใช่ ห้องเดียวกันน่ะ"

 

"ปากไม่ดีเลยนะ พูดกับผู้หญิงแบบนั้นน่ะ"

 

อัสที่เริ่มหงุดหงิดได้เดินออกจากตรงนั้นด้วยสีหน้าที่เย็นชาและดูไร้อารมณ์ แต่ภายในใจนั้น.......

 

 

 

"นี่ตู พูดอะไรใส่ผู้หญิงเนี่ยยย.·´¯` (>▂<) ´¯`·."

 

"ขอโทษนะ เราขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจน้าา

 

(≧Д≦) "

 

"ทำเท่ห์ไปได้เรา อีกฝ่ายจะเป็นไงบ้างนะ"

 

"........................."

 

 

 

"เฮ่อ (╯︵╰,) ..."

 

 

 

"ไอเราก็แค่คิดว่า ถ้าทำตัวแบบนี้แล้วจะมีคนมาชอบเราบ้าง ตรรกะพิลึกชะมัด"

 

"เป็นแค่พวกที่สร้างตัวตนที่ดู หยิ่ง ๆ แมน ๆ ให้ตัวเองดูเท่ห์แต่ดันปิดกั้นตัวเองจากคนอื่น"

 

"เราเองจริง ๆ ที่มาเรียนปกติแบบนี้ เพราะแค่อยากมีผู้หญิงเข้าหาเราบ้าง แค่เป็นคนที่ขี้เหงาที่อยากมีพวกเพื่อน ๆ ที่เป็นเพื่อนจริง ๆ บ้าง นอกจากเต้อแล้วจะมีใครเพิ่มอีกล่ะ คงไม่หรอก ปกติก็ไม่มีคนสนใจเราอยู่แล้ว"

 

"เป็นแค่เด็กที่ไม่รู้จักโตรึไงกันนะเราเนี่ย..."

 

อัส เริ่มแหงนเงยหน้ามองฟ้าด้วยสีหน้าที่เย็นชา เป็นครั้งแรกที่เขาทำหน้าแบบนี้แสดงแต่ว่า.....

 

เขาในตอนนี้นั้นกำลัง"เบียว" อย่างสุดขีด และกำลังคิดว่าตัวเองเหมือนตัวเอกที่เย็นชาแบบในอนิเมะที่เขากำลังดู

 

"เห็นมีคนหลายคนทั่วโลกว่ากันว่าพระเจ้ามีนั้นมีอยู่จริงงั้นสินะ..."

 

"เฮ่ย...นี่....ถ้าแกที่ทุกคนเรียกว่าพระเจ้ากำลังมองความเน่าเฟ๊ะของโลกนี้อยู่จากที่ใดที่หนึ่งบนฟากฟ้าน่ะ...."

 

"แกเนี่ย...ดูเหมือนจะสนุกกับการที่โลกเป็นแบบนี้อยู่ล่ะสิ"

 

"แต่แกคงไม่ได้สนในสิ่งที่ชั้นพูดหรอก เพราะชั้นที่เป็นแค่แบคทีเรียเล็ก ๆ ตัวนึงในสายตาแกสินะ"

 

"แต่ถ้างั้น ฉันขอบอกแกที่ต่อให้แกเป็นผู้สร้างจริงๆ หรือแกจะไปแย่งตำแหน่งผู้สร้างมาจากใครก็ตาม ตัวชั้นในฐานะ..ที่เป็นแค่แบคทีเรียตัวนึง..."

 

"ถึงคำนี้จะไปไม่ถึงแก ชั้นก็จะพูดต่อไป! "

 

*...............................*

 

 

 

"เฮ่อ....แย่ที่สุดเลยเรา"

 

"ขืนเป็นแบบนี้ คงต้องหาจิตแพทย์หน่อยแล้วมั้ง"

 

"..............."

 

"กลิ้งๆ"

 

"เหวออออ"

 

"ว๊ายยย! "

 

"ปัง!! "

 

*.......................................*

 

 

 

 

 

ติดตามตอนต่อไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา