คลั่งรัก นายเพลย์บอย

เขียนโดย AIBERRY

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 12.30 น.

17 ตอน

0 วิจารณ์

9,109 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 15.49 น. โดย เจ้าของนิยาย

1) ทำงานพิเศษ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ในห้องเรียน ตึกการตลาด / MSU

จ๋าย >> "เบล เบล ตื่น อาจารย์สอนเสร็จแล้ว"

ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมา พร้อมกับเช็ดน้ำลายที่ไหลเยิ้ม

เบลล่า >> "หืออ เสร็จแล้วเหรออ ฮ่าววววว ง่วงจัง" ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาพร้อมกับหาวปากกว้าง

จ๋าย >>"ว๊ายยย ยัยบ้า ....ทำอะไรหัดเกรงใจหน้าตาตัวเองหน่อยนะ ฉันละเชื่อเลย นี้ถ้าแกหน้าตาทุเรส ฉันจะไม่ว่าซักนิด"

จ๋ายพูดพร้อมเอามือที่มีทิชชูมาปิดปากของฉันไว้

เบลล่า >>"ออ อน อัน อ้วง อะ"

ฉันพูดในขนะที่ยัยจ๋ายปิดปากฉันไว้อยู่

จ๋าย >>"พูดอะไรของแก เก็บของได้แล้ว ไปทำงานวันแรกเดี่ยวก็สายหรอก ฉันไม่รอนะ"

ยัยจ๋ายรีบเดินลุกไป โดยไม่รอ ฉันรีบเก็บของและวิ่งตามยัยจ๋ายออกไป

เบลล่า>>"จ๋ายย รอด้วย"

ฉันชื่อเบลล่าค่ะ เรียนอยู่มหาลัยปี 2 ฉันมีเพื่อนสนิท 1 คนค่ะชื่อจ๋าย วันนี้ฉันจะเริ่มทำงานพิเศษที่ใหม่วันแรกค่ะ ทำที่ไหนนะเหรอคะ ฉันไปทำงานที่ร้านเหล้าของพ่อจ๋าย ใช่ค่ะ! จ๋ายเป็นลูกเจ้าของร้านเหล้าชื่อดังแถวข้าวสาร จ๋ายเห็นว่าฉันโดนไล่ออกจากที่ทำงานเก่า และกำลังหางานพิเศษใหม่ทำก็เลย...ชวนมาทำที่ร้านเหล่านี้ละคะ ถึงจะดูเป็นแหล่งอโคจรซะหน่อย แต่ฉันก็ไม่สนค่ะ เพราะที่ฉันสนคือเงินเท่านั้นค่ะ......เงินเท่านั้นที่จะทำให้ชีวิตอยู่รอด

เวลา 18.00 ณ ร้านเหล้า

ฉันและจ๋ายมาถึงที่ร้ายเหล้า ทันเวลาเปิดร้าน ก่อนจะเริ่มงานจ๋ายพาฉันไปหาผู้จัดการร้าน

จ๋าย >> "อาพลค่ะ ฝากเพื่อนหนูด้วยนะคะ ยัยนี้มันขยันค่ะ ใช้งานมันได้ทุกอย่างเลยค่ะ"

อาพล >>"ได้ซิไม่ต้องห่วงนะจ๋าย หนูเบลก็เหมือนหลานคนนึงของอาเหมือนกัน"

จ่ายคุยกับผู้จัดการร้านซึ่งก็คืออาแท้ๆ ของจ๋ายนั้นเองค่ะ ฉันเองก็เคยเจอคุณอาพลบ่อยๆ

เบลล่า >> "รบกวนด้วยนะคะ คุณอา....ไม่ซิผู้จัดการ"

อาพล >>"ฮ่าๆ เรียกอาพลเหมือนเดิมก็ได้ หนูเบล ไม่ต้องเรียกผู้จัดการอะไรนั่นหรอก"

เบลล่า >>"ไม่ได้หรอกค่ะ เดี่ยวใครมาได้ยินเข้าจะหาว่าเบลเป็นเด็กเส้น"

อาพล >> "ฮ่าๆ ได้ๆ แบบนั้นก็ได้ เออ เดี่ยวลุงจะพาเบลไปแนะนำให้พนักงานในร้านรู้จักก่อนนะ หลานจะไปด้วยไหม"

จ๋าย >>"ไม่ละคะ เดี๋ยวจ๋ายกลับแล้ว ตอนเย็นมีนัดทานข้าวกับป๊าม๊าค่ะ เบลฉันไปก่อนนะ แกทำตัวดีๆละ"

เบลล่า>>"จ้าแม่ นี้แกเป็นเพื่อนหรือเป็นแม่ฉันกันแน่"

จ่าย >>"เป็นแม่ย่ะ แบร่(° ο°)~@ ไปแระ ไปก่อนนะคะคุณอา สวัสดีค่ะ"

หลังจากที่จ่ายกลับไปผู้จัดการก็พอฉันมาแนะนำให้พนักงานในร้านรู้จักพร้อมกับมอบหมายงานให้ทำ

อาพล >>"เอาละทุกคน อย่างที่ฉันได้แจ้งไปแล้วเมื่อวาน ว่าจะมีพนักงานใหม่มาเริ่มงานวันนี้ นี้เบลล่า พนักงานใหม่"

ฉันกวาดสายตาไปมองรอบพร้อมกับหยุดอยู่พนักงานในร้านประมาณ 10 กว่าคน ที่ยืนฟังอาพลแนะนำฉัน

เบลล่า >>"สวัสดีค่ะทุกคน (^人^) (^_^)/ ~~ ♡ ชื่อเบลล่านะคะ เรียกเบลเฉยๆก็ได้ค่ะ จากวันนี้ไป ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ"

อาพล >> "สำหรับอาทิตย์แรกให้เจ้าเรย์เป็นคนแนะงานให้เบลก็แล้วกันนะ...ฝากด้วยนะเรย์"

เรย์ >>"ได้ครับ"

อาพล >>"เอาละทุกคน วันนี้ก็ฝากด้วยนะ สู้ๆนะเบลช่วงแรกอาจจะหนักหน่อย"

อาพลตบไหลฉันเบาๆ พร้อมกับขยิบตาไห้ฉัน

เบลล่า >>"ขอบคุณค่ะคุณอา เอ้ย ผู้จัดการ ไม่ต้องห่วงค่ะ สู้ตายค่ะ"

หลักจากนั้นตาคนชื่อเรย์ก็เดินเข้ามาหาฉัน พร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ

// ตัวสูงเป็นบ้าเลยแฮะ คนหรือเสาไฟ //

เรย์ >>"ชื่อเบลเหรอ คิดยังไงมาทำงานที่นี้"

เบลล่า >>"คะ.....ทำไมต้องคิดละคะ ทำงานที่ไหนได้เงิน ฉันก็ทำหมดแหละค่ะ"

เรย์>>"ตอบตรงดีนิ แล้วเธอมีประสบการณ์อะไรมาบ้างละ"

เบลล่า>>"แคชเชียร์ เสริฟ ทำความสะอาด ผู้ช่วยเชฟ . . . . . . .. ฯลฯ"

เรย์>>"พอๆ โฮเค ถ้ามีประสบการณ์ขนาดนี้ฉันก็คงไม่ต้องสอนอะไรมาก"

เบลล่า >>"เดี่ยวซิค่ะ แต่เบล เอ้ยฉันไม่เคยทำงานร้านเหล้านะ"

เรย์ >>"เมื่อกี้ฟังดูดีแล้วนะ"

เบลล่า>>"หืออ หมายถึงอะไรคะ"

เรย์>>"ก็...ที่แทนตัวเองว่าเบลไง ฉันว่าดูน่ารักดี มันดูเข้าถึงได้ง่ายกว่าน่ะ"

เบลล่า>>"คะ....น่ารักงั้นเหรอ นี้ชมผู้หญิงที่เพิ่งเจอครั้งแรกว่าน่ารักได้ด้วยเหรอคะ"

เรย์>>"ฉันไม่ได้ชมว่าเธอน่ารัก แต่ฉันคือ เรียกแทนตัวเองว่าเบล มันดูน่ารัก เป็นกันเองดี อย่าหลงตัวเองขนาดนั้นซิ"

เบลล่า>>"เฮอะ! .⊙▂⊙ " // อะไรของเขานะอีตาคนนี้ ใครเขาหลงตัวเองละยะ ก็ฉันน่ารักจริงๆนิ ╮(╯_╰)╭ //

เรย์>>"เอาละ มาเข้าเรื่องงานได้แล้ว ร้านของเราจะเปิดตอน 20.00 จนถึง ตี 1 แต่พนักงานต้องเข้้างาน 19.00 แล้วก็ลูกค้าจะเริ่มเข้ามาในร้านเยอะช่วง 4-5 ทุ่ม และจะเยอะมากเป็นพิเศษคือช่วงคืนวันศุกร์-เสาร์ แล้วก็....ช่วงเวลาประมาณ 3 ทุ่ม ถึง เที่ยงคืนจะมีวงดนตรีมาเล่นผลัดเปลี่ยนกัน 2 วง วงละ ชั่วโมงครึ่ง ส่วนด้านนี้คือห้องน้ำลูกค้า ส่วนห้องน้ำและห้องพักผ่อนพนักงานจะอยู่ทางด้านโน้น ในห้องครัวถ้าหิวสามารถเข้าไปทานอาหารได้ จะมีอาหารเตรียมไว้ให้ เป็นสวัสดิการของที่นี้นะ และ...."

เบลล่า>>"ฉันมีคำถามค่ะ(^_^)/ "

เรย์ >>"อะไร"

เบลล่า>>"คืออออ...อาหารถ้ามันเหลือสามารถห่อกลับบ้านได้ไหมคะ"

เรย์>>"ห่ะ....ฉันนึกว่าเธอจะถามอะไรที่มันได้เรื่องกว่านี้นะ"

อีตาเรย์ทำหน้าตา ไม่อยากเชื่อสิ่งที่ฉันถาม

เบลล่า>>"แล้วอันนี้มันไม่ได้เรื่องยังไงคะ มันเรื่องปากเรื่องท้องชัดๆ"

เรย์>>"ทำไม เลิกงานไม่มีข้าวกินเหรอ ถึงต้องมาห่่อเอาจากที่ทำงาน"

เบลล่า>>"ก็.....ไม่เชิง ก็แค่ประหยัดนะคะ"

เรย์>>"ถ้าไม่มีอะไรกิน ก็บอกฉันก็ได้ เดี่ยวว่างๆพาไปเลี้ยง"

เบลล่า >>"จะเลี้ยงฉันทุกวันเหรอคะ ฉันกินจุนะ (・∞・)╭ "

เรย์>>"ฮ่าๆๆๆ เธอนี้มันเหลือเชื่อจริงๆ"

วันนี้ฉันโดยสอนงาน จำโน้นจำนี้จนแทบหัวจะระเบิด ดีว่าวันนี้ไม่ใช่คืนวันศุกร์ ไม่งั้นสงสัยฉันคงได้ตายแน่ๆ และวันนี้ก่อนฉันกลับ อิตาเรย์ก็ยื่นข้าวกล่องให้ฉัน 1กล่อง ...........ฉันขอบคุณแล้วก็ขอตัวกลับ

// จะว่าไปตานั้น ก็ดูไม่ใช้คนเลวร้ายอะไร //