Cross sign : Dimension

-

เขียนโดย whitekamilia

วันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 01.45 น.

  1 chapter
  3 วิจารณ์
  1,343 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2564 02.48 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) Return of White wolf

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 เวลา 10:05 PM เขต K001 [ย่านฮงแดเก่า] กรุงโซลประเทศเกาหลีใต้ 

 

"ทุกหน่วยโปรดทราบ พิกัด K001 อยู่ในระดับวิกฤต ย้ำ อยู่ในระดับวิกฤติ อพยพพลเรือนโดยทันที"
  

เสียงประกาศตามไซเรนทั่วเขต K001 เนื่องจากค่ากัมมันตรังสีของ Cross Gate ใกล้ถึงขั้นวิกฤต บรรดาเอเจนท์จากบริษัทเมอเซอร์นารี่ต่างๆถูกลำเลียงมาที่นี่เพื่ออพยพผู้คนทั้งพ่อค้าแม่ค้าและคนทั่วไปออกจากเขต 

 

"ย่ำแย่ลงทุกวัน ตอนนี้ครอสเกทเปิดทุกๆ 24 ชม. และเปิดใจกลางเมืองเลยด้วย มีแนวโน้มว่าจะเปิดถี่ขึ้นและจำนวนเพิ่มขึ้น
ถ้าเราไม่ทำอะไรซักอย่าง" 

 

"เอเจนท์ระดับสูงตายไปเยอะมาก สัปดาห์ที่แล้วออก้ากับจุงวอนตายที่ปักกิ่ง เดือนก่อนเซบัสเตียนตายที่โรม เราเสียคิงและควีน
ไปในเวลาไล่เลี่ยกัน ทำให้กำลังรบของเราน้อยลง ยังไม่นับพวกเอเจนท์ระดับกลางและล่างที่ตายยังกับใบไม้ร่วง..."

 

"ไม่ใช่แค่บริษัทเราที่กำลังแย่ ทุกบริษัทในธุรกิจเมอเซอร์นารี่กำลังแย่เพราะขาดบุคลากรที่มีคุณภาพและไม่สามารถหามาทดแทนได้ทันเวลา
  ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปโลกจะตกสู่สภาวะวิกฤติ"

 

"แต่ถึงจะพูดแบบนั้นบริษัทเราก็โดนผลกระทบเยอะที่สุดอยู่ดี เราเสียยานขนส่งไป 10 ลำ ใน 3 เดือน เสียเอเจนท์ระดับสูงไป 3 คนใน 2 เดือน
ยังไม่รวมค่ายุทโธปกรณ์ที่เสียหายในสนามรบและสูญหายอีก สมาพันธ์โลกไม่ได้ชดเชยค่าเบี้ยสงครามให้เราเลย"

 

"สมาพันธ์โลกเองคงจะเอาตัวไม่รอดเหมือนกัน ได้ข่าวว่าเมื่อปีก่อนก็เสียเอเจนท์คนสำคัญไป 5 คน ตอนภารกิจยึดคืนกรุงมะนิลาของฟิลิปปินส์
กับไต้หวัน"

 

การประชุมบอร์ดผู้บริหารของบริษัท โซล่า คอร์ป 1 ใน 5 บริษัทยักษ์ใหญ่ด้านธุรกิจเมอเซอร์นารี่จัดขึ้นทุกๆสิ้นเดือน ครั้งนี้เป็นครั้งที่ตึงเครียด
ที่สุดตั้งแต่จัดตั้งบริษัท ประธานบริษัท โอ แชยอง ทายาทรุ่นที่ 3 แห่งตระกูลโอผู้ก่อตั้งบริษัทนั่งกุมขมับบนโต๊ะยาวด้านหน้าผู้บริหารทั้งหมด

สถานการณ์ในปัจจุบันถึงแม้ว่าเมื่อ 5 ปีก่อนมนุษยชาติจะสามารถโต้กลับและยึดกรุงโซลประเทศเกาหลีใต้กลับคืนมาทว่าสถานการณ์ก็ไม่ได้
ดีขึ้นเท่าที่ควร เนื่องจากจำนวนซีดีเอที่มากขึ้นทุกวัน อัตราการเกิดกัมมันตรังสีครอสเกทก็เพิ่มขึ้นจนน่าตกใจ และที่สำคัญกำลังพลพร้อมรบ
ที่น้อยลงๆจนหาคนมาแทนไม่ได้ขัดกับนโยบายที่ต้องการยึดเมืองหลวงของทุกประเทศคืนจากซีดีเอ ทำให้โซล่าตกที่นั่งลำบากเพราะ
ไม่สามารถตอบสนองนโยบายของสมาพันธ์โลกได้อย่างมีประสิทธิภาพ
   

"หน่วยไวท์ฮาวน์ เหลือใครบ้าง?"

 

 

"ตอนนี้เหลือเพียง มิรันด้าค่ะบอส นอกนั้นตายหมดแล้ว..."

 

 

"เฮ้อ.... เหลือแค่โอเปอร์เรเตอร์สินะ แล้วนี่ส่งเอเจนท์ไปช่วยอพยพคนจากพื้นที่ K001 แล้วใช่ไหม?" 

 

 

"ยังค่ะ ยานลำเลียงเกิดขัดข้องกะทันหัน ช่างกำลังซ่อมอยู่ค่ะ..."

 

 

"เฮ้ออออ...."

 

แชยองกุมหัวฟุบลงกับโต๊ะความเงียบปกคลุมห้องชั่วขณะ ปัญหาต่างๆประดังเข้ามาทำเอาสาวน้อยอายุ 18 ปวดหัวไมเกรน
เธอผ่อนลมหายใจยาวพร้อมกับท่องในใจว่า "วูซ่าาาา"

...รุ่นพี่คะ กลับมาทีเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว...

 

ระหว่างนั้นประตูห้องประชุมก็เปิดออกพร้อมหญิงสาวในชุดเอเจนท์ปฏิบัติการของโซล่าคอร์ป
ผมยาวสีขาวควันบุหรี่ที่เป็นเอกลักษณ์กับปืนสั้นคู่ที่สะพายไขว้ไว้ด้านหลัง เมื่อเห็นดังนั้นแชยองก็ตาลุกวาวขึ้นมาทันที

 

"พี่อาเมะ !!!" 

 

 

"อาเมริ?"

พัค ยอนจู หัวหน้าฝ่ายข่าวกรองเลิกคิ้ว 

 

 

"ยังไม่ตายอีกหรอ? หายหัวไปไหนมา เขาตามหากันให้ควัก !!!"

ควอน นารา หัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการและวางแผนตบโต๊ะดังปัง

 

 

"น่าจะกลับมาให้เร็วกว่านี้นะคะ ถ้ามีคุณอยู่บริษัทเราคงยังไม่ถึงจุดตกต่ำขนาดนี้..."
ซานดร้า กราเซียร์ หัวหน้าฝ่ายการเงินและกองคลังถลึงตาใส่ 

 

 

"เธอไปตายที่ไหนมา หะ !!! ....มิรันด้าจะกัดลิ้นตายอยู่แล้วเพราะรอเธอกลับมาน่ะ !" 

และสุดท้ายน้องสาวของโอเปอร์เรเตอร์แห่งหน่วยไวท์ฮาวน์เลขาประธานโอ แชยอง อเล็กซานเดรีย มิ้นท์ 

ภายใต้เสียงต่อว่าปนดีใจของเพื่อนร่วมงาน ยูเมโนะ อาเมริ ไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายอะไรกับคำพูดเหล่านั้น
เธอโฟกัสเพียงเป้าหมายและสิ่งที่เธอต้องทำ หญิงสาวตบโต๊ะเสียงดังลั่นก่อนจะตามมาด้วยความเงียบที่ปกคลุมห้องอีกครั้ง 

 

...กริบ... 

 

 

"ฉันจะไปอพยพคนที่เขต K001 เรียกหน่วยไวท์ฮาวน์ให้หน่อย"

 

 

"หน่วยไวท์ฮาวน์เหลือแค่มิรันด้า เธอจะเอามิรันด้าไปตีกับซีดีเอหรือไง?"

 

ควอน นารา เอ่ยถามพลันโยนเอกสารรายงานผู้เสียชีวิตจากหน่วยไวท์ฮาวน์ทั้งหมดให้อาเมริ
หญิงสาวหยิบขึ้นมาเปิดอ่านก่อนจะโยนมันกลับไปให้นารา 

"เข้าใจแล้ว"

 

 

"เฮ้ย ! จะไม่พูดอะไรซักคำหรือไง นังบ้า !!!"

 

เธอหันหลังเดินออกจากห้องอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงด่าตามหลังของควอน นารา บรรยากาศการประชุมกลับมาเงียบอีกครั้ง
การปรากฎตัวของหัวหน้าหน่วยไวท์ฮาวน์คนเก่าตำนานผู้ทวงคืนกรุงโซลคืนจากซีดีเอมีผลต่อการประชุมครั้งนี้ 

"ฉันว่า พวกเรามีความหวังแล้วล่ะ..."

 

แชยองพูดพร้อมรอยยิ้ม

 

 

บนยานขนส่งบริษัทอัลฟ่าเรด เวลา 10:35 PM ห่างจากจุด K001 12 นาที 

 

 

"ไม่ได้เจอกันนานนะ ยัยหมาป่าสีขาว อาเมริ"

 

 

"เช่นกัน ซุยจิน"

 

 

"เป็นยังไงบ้าง คิดยังไงถึงกลับมา คนอย่างเธอตัดสินใจอะไรแล้วไม่เคยหันหลังกลับนี่?"

 

 

"ฉันมีธุระนิดหน่อย...."

 

 

"เกี่ยวกับคนเมื่อ 5 ปีก่อนอีกแล้วสินะ ไปรู้อะไรมาอีกล่ะ ?"

 

ซุยจิน เอเจนท์แนวหน้าระดับควีนของบริษัทอัลฟ่าเรด บริษัทเมอเซอร์นารี่ระดับเดียวกับโซล่าแต่อัลฟ่าเรดมีสถานการณ์ภายในดีกว่า
เนื่องจากอัลฟ่าเรดก่อตั้งหลังโซล่าราวๆ 3 ปีและมีผู้บริหารที่มีเส้นสายภายในสมาพันธ์โลกจึงเหมือนเป็นคลื่นลูกใหม่ต่างจากโซล่าที่
ก่อตั้งมานานแล้ว

 

"ฉันแค่อยากสืบจนถึงที่สุดเท่านั้นน่ะ"

 

 

"อาเมริ เธอควรปล่อยวางบ้างนะ ในโลกนี้มีเอเจนท์เถื่อนเยอะแยะพอๆกับซีดีเอที่เราเจออยู่ 
เธอใช้เวลา 5 ปีเพื่อพลิกแผ่นดินหาเขา เสียทั้งเวลา เสียทั้งเงิน เธอต้องการอะไรจากเขากันแน่ ?"

 

 

"ตั้งแต่ฉันเป็นเอเจนท์มา คนที่ฆ่าราชินีซีดีเอได้ในดาบเดียวมีแค่เขาคนเดียว
เธอคิดว่าฉันต้องการอะไรจากเขาล่ะ ?"

 

 

"เธอคิดจะชวนเขาเข้าหน่วยไวท์ฮาวน์หรอ ?"

 

 

"...."

 

 

"อืม ฉันพอเข้าใจนะ ที่เธออยากได้คนเก่งเข้าหน่วยเพื่อช่วยโลกเพื่อแก้แค้นพวกนั้น"

 

 

"ฉันไม่ได้ทำเพื่อโลกหรือแก้แค้นอะไรทั้งนั้น ฉันแค่ทำเพื่อมีชีวิตรอด เพื่อเงิน ถ้าหน่วยฉันมีคนเก่ง
ภารกิจก็จะเยอะขึ้นเงินก็จะเยอะขึ้น เท่านั้นล่ะ... "

 

 

"ซึนได้โล่ไม่เปลี่ยนเลยนะ เธอเนี่ย..."

 

ซุยจินยิ้มมุมปากทิ้งตัวลงนั่งข้างอาเมริที่กำลังครุ่นคิดบางอย่างอยู่ ทั้งสองเป็นเพื่อนกันมานานตั้งแต่สมัยเข้าเป็นเอเจนท์แรกๆ
ฝึกมาด้วยกันในค่ายทหารกองทัพวัลคิรี่ 3 ปี ฝึกหน่วยรบพิเศษอีก 2 ปีและออกมาประจำที่บริษัทเมอเซอร์นารี่ 
เดิมทีซุยจินเป็นเอเจนท์ของโซล่าแต่เพราะอัลฟ่าเรดขอซื้อตัวในราคาสูงเธอจึงเปลี่ยนบริษัทมาอยู่ที่นี่ 

 

"ถ้าพูดถึงเรื่องหน้าเงินน่ะ ต้องฉันนี่ไม่ใช่เธอ ยัยซึน"


ซุยจินพูดพลางนึกถึงสมัยก่อนที่อัลฟ่าเรดเปิดใหม่ๆและมายื่นขอเสนอให้เธอกับอาเมริ 


"พวกนั้นให้เงินเธอสองเท่าของฉัน เธอยังไม่เอาเลย"

 

 

"ฉันอาจจะโง่ก็ได้..."

 

 

"ฮึ อย่างเธอน่ะหรอโง่ ยัยหมาป่าถ้าเธอไม่แน่จริงคงไม่ได้เป็นตัวหลักของโซล่ามาจนถึงตอนนี้หรอกนะ
การที่เธอหายตัวไปมีผลมากต่อโซล่า เธอรู้ใช่ไหม?"

 

 

"อือ..."

 

 

"นิสัยเผาป่าระเบิดกระท่อมของเธอถึงมันจะเป็นสาเหตุให้ผู้บังคับบัญชาปวดหัวแต่มันเป็นจุดเด่นและบ่งบอกว่าเธอไม่กลัวตายขณะปฏิบัติหน้าที่
เหมือนนักล่าที่ไม่เคยละเว้นเหยื่อแม้จะบาดเจ็บสาหัสขนาดไหน ฉายาหมาป่าสีขาวที่คนอื่นเขาเรียกเธอน่ะ มันไม่ได้มาเล่นๆนะ"

 

 

"ฉันทำเพื่อตัวเองเท่านั้น... ฉายานั่นฉันไม่ได้สนใจมันหรอก"


อาเมริหยิบปืนคู่ออกมาจากด้านหลัง ปลดล็อคด้วยระบบสัมผัสที่ด้ามจับและป้อนคำสั่ง Generate กระสุน
บนกระบอกปืนมีอักษรสลัก หนึ่งกระบอกเขียนว่า Incubuss และอีกหนึ่งเขียนว่า Succubuss 


"ไปกันเถอะ ถึงแล้ว" 

 

หญิงสาวลุกขึ้นเดินออกไปท้ายยาน ซุยจินคว้าปืนไรเฟิลขนาด .40Calและลุกเดินตามไป  

"อินคิวบัส ซัคคิวบัส เจ้าเขี้ยวคู่ของเธอไม่ได้เจอนานเลยนะนี่"

 

 

"อืม ฉันก็ไม่ได้เห็นความงามของบลัดดี้แมรี่มานานมากแล้ว"

 

หมาป่าสีขาวแห่งโซล่าเหลือบมองปืนไรเฟิลขนาด .40Calของซุยจิน , Bloody Marryไรเฟิลต่อต้านอากาศยานและยานเกราะ
สีแดงสดทั้งกระบอกปรับแต่งพิเศษ ควบคุมโดยระบบไฟฟ้าอิเล็คตรอนเทคโนโลยีเฉพาะของอัลฟ่าเรดที่ทำให้ปืน
สามารถชาร์จยิงเป็นปืนเลเซอร์ไฟฟ้าแรงสูง (Rail gun) ได้เพียงปรับโหมด

 

[เตรียมปล่อยตัวเอเจนท์] 

ไฟสีแดงเหนือประตูห้องโดยสารสว่างขึ้น 

 

 

"ไม่ต้องบอกคนอื่นนะว่า มากับฉันเดี๋ยวเรื่องไปถึงอัลฟ่าเรดแล้วจะยุ่ง"

 

 

"อือ ขอบใจมาก"

 

 

[ปล่อยตัวเอเจนท์] 

ประตูห้องโดยสารเปิดออก อาเมริทิ้งตัวลงในแนวดิ่งเช่นเดียวกับซุยจินทั้งสองพุ่งลงยังเป้าหมายจุด K001 ที่ตอนนี้กัมมันตรังสีครอสเกท
เริ่มหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ

 

"ทุกหน่วยโปรดทราบ เกิดปรากฎการณ์ครอสเกทแล้ว ย้ำ เกิดปรากฎการณ์ครอสเกทแล้ว 
ให้ทุกหน่วยเร่งมืออพยพคนและเตรียมรับมือการโจมตี" 

 

เสียงประกาศตามไซเรน เนื่องจากแรงกดอากาศโดยรอบเขต K001 เริ่มต่ำลงและเกิดสะเก็ดสีดำควบแน่นกับอากาศก่อตัวรวมกันเป็น
จุดสีดำขนาดเล็กก่อนจะใหญ่ขึ้นจนเกิดเป็นประตูมิติหรือที่เรียกกันว่า ครอสเกท (Cross gate) 

 

"ตรวจพบซีดีเอระดับ 3 ย้ำ ตรวจพบซีดีเอระดับ 3 ทุกหน่วยเตรียมรับมือการโจมตีขั้นสูงสุด" 

 

 ปรากฎขาขนาดใหญ่ของสัตว์ประหลาดลักษณะคล้ายแมงมุมก้าวออกมาจากประตูมิติ 

 

"... ตรวจพบซีดีเอระดับ 4 อีกหนึ่งตัว ย้ำ... ตรวจพบซีดีเอระดับ 4 อีกหนึ่งตัว ทุกหน่วยเตรียมพร้อมรับมือการโจมตีขั้นสูงสุด...."

 

เสียงประกาศตามไซเรนที่ขาดช่วงจากความตื่นตระหนกของผู้ประกาศ 

 

อาเมริกับซุยจินลงถึงพื้นได้อย่างปลอดภัย ทั้งสองหันมองไปยังซีดีเอที่กำลังออกจากประตูมิติ 

 

"ระดับ 4 หรอ? งานยากแล้วไง" 

 

ซีดีเอระดับ 4 คือสัตว์ประหลาดข้ามมิติขนาดยักษ์โดยปรกติจะพบในคีปจำพวกราชินีเท่านั้น พิษสงของมันสามารถต่อกรกับกองทหารทั้งกองพันได้ ในอดีตนอกจากในคีปแล้วพบพวกมันได้น้อยมากแต่ละตัวจะมีลักษณะพิเศษแตกต่างกันออกไป ในภารกิจที่ฮ่องกงและมะนิลาต้องใช้เอเจนท์ระดับบิชอปและรูคกว่าห้าสิบคนเพื่อล้มมัน อัตราการสูญเสียเอเจนท์มีมากกว่ารอดเมื่อเผชิญหน้ากับซีดีเอระดับนี้  

 

เปรี้ยง !!! 

 

เสียงปืนไรเฟิลขนาด .40Cal ของซุยจิน ความแรงของปืนทำให้เกิดลมปะทะออกรอบข้างกระสุนขนาดใหญ่พุ่งทะลุเป้าหมายทำให้ซีดีเอระดับ 3 
ที่เพิ่งออกจากครอสเกทเซไปชนกับตึกข้างหลังเกิดรูขนาดใหญ่บริเวณลำตัวของซีดีเอที่ถูกยิง

 

"เปิดก่อนได้เปรียบละนะ!"

 

 

"ฉันไปก่อนนะ คุ้มกันด้วย" 

 

 

"อืม ไว้ใจได้เลย" 

 

ซุยจินยกนิ้วโป้งให้อาเมริ เธอพยักหน้ารับและวิ่งออกไปยังเป้าหมายที่ตอนนี้ครอสเกทเปิดกว้างขึ้นเพราะซีดีเอระดับ 4 พยายามก้าวข้ามเข้ามา ระหว่างทางพบซีดีเอระดับ 1 และ 2 ตลอดทางมีแนวปะทะกันระหว่างหน่วยรบพิเศษของวัลคิรี่เป็นระยะ 

 

ปัง! ปัง ! ปัง ! 

 

อาเมริลั่นไกปืนเพื่อเปิดทาง ซีดีเอขนาดเล็กไม่เป็นอุปสรรคของหมาป่าสาวที่กำลังพุ่งไปหาเหยื่อที่ใหญ่กว่า 
มีเสียงปืนไรเฟิลของซุยจินดังสนับสนุนเป็นระยะ 

 

"ตายยากจริงแหะ!"

 

ชิ้ง... กริ๊ง 

 

เปรี้ยง !!!

 

ซุยจินดันลูกเลื่อนปืนเพื่อสลัดกระสุนเก่าในรังเพลิงออกก่อนจะลั่นไกออกไปอีก คราวนี้กระสุน.40Cal ของเธอเข้าหัวของซีดีเอระดับ 3 พอดี
มันเซไปเซมาชนกับตึกข้างทางจนล้มลงมาเสียหาย 

 

"Gottcha !"  

 

ซีดีเอระดับ 3 กระเสือกกระสนพยายามยื้อชีวิตตัวเองแต่มันไม่สามารถใช้ชีวิตได้หากปราศจากหัว... ซีดีเอระดับ 3 ถูกกำจัดอย่างง่ายดายโดย
เอเจนท์ควีนซุยจินแห่งบริษัทอัลฟ่าเรด

 

"ตรวจพบซีดีเอระดับ 5 ย้ำ.... ตะ...ตรวจพบซีดีเอระดับ 5 ทะ...ทุกหน่วยโปรด....ตั้งรับการโจมตี"

 

เสียงประกาศตามไซเรนขาดหายไป คาดว่าคนประกาศน่าจะเป็นลมไปแล้ว 

 

ระดับ 5 !? 

 

อาเมริกัดฟันกรอดขณะวิ่งไปยังที่หมาย เสียงมือถือของเธอดังขึ้นมือเรียวล้วงเข้าไปหยิบมันขึ้นมาก็พบว่าเป็นสายของซุยจิน 

 

"เธอได้ยินใช่ไหม ระดับ 5!" 

 

 

"อือ"

 

 

"ฉันกำลังตามไปนะ อย่าเพิ่งลุยไปก่อนล่ะ!"

 

ปลายสายตัดไปอาเมริเก็บมือถือเข้ากระเป๋าเสื้อคลุม สถานการณ์กลางกรุงโซลเข้าสู่สภาวะวิกฤติประชาชนตื่นตระหนกทหารเริ่มคุมสถานการณ์ไม่อยู่
เอเจนท์ขวัญกำลังใจหาย เสียงไซเรนประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินขั้นสูงสุดดังสนั่นเมือง ยานจู่โจมจากทุกบริษัทเมอเซอร์นารี่เข้าประจำจุดเพื่อเตรียมโจมตี 

 

[ โจมตี ! ] 

 

คำสั่งโจมตีจากผู้บังคับบัญชาสูงสุดของวัลคิรี่ถึงยานทุกลำ ซีดีเอระดับ 4 ออกจากครอสเกทสำเร็จมันมีลักษณะคล้ายแมงมุมแต่มีมือสองข้าง มีเกราะหนาทั่วตัวและปล่อยสารพิษสีม่วงจากปล่องด้านหลังได้ ศพทหารหรือคนธรรมดาที่รับสารนั้นเข้าไปจะกลายสภาพเป็นซีดีเอและเข้าทำร้ายคนอื่นทันที 

 

"แย่ล่ะ นั่นมันไม่ต่างจากไดเมนเคลื่อนที่..."

 

กรุงโซลกำลังจะกลายเป็นนรกบนดินในไม่ช้า...   

 

 

 

เวลา 11:05 Unknown Point 

 

[ Cross Gate access ]  

 

เสียง AI จากระบบนาฬิกาของชายหนุ่มชุดดำที่ยืนอยู่บนเทือกเขาหิมะ แรงกดอากาศโดยรอบเริ่มลดต่ำลงหิมะสีขาวแปรเปลี่ยนเป็นสีดำ
เกิดจุดสีดำขนาดเล็กและค่อยๆขยายตัวใหญ่ขึ้นจนเกิดเป็นประตูมิติ 

 

"วุ่นวายน่าดูเลยสิน่า..." 

 

ร่างสูงมองผ่านเข้าไปในประตูมิตินั่นเห็นการต่อสู้อันดุเดือดระหว่างซีดีเอระดับ 4 และ 5 กับเอเจนท์อีกหลายสิบคน กรุงโซลพังพินาศไปกว่าครึ่ง
ซากศพและเลือดนองไปทั่วเมืองมีแนวกั้นเป็นระยะของกองทหารวัลคิรี่เพื่อสกัดศพและมนุษย์ที่กลายพันธุ์ 

 

"ซุยจิน ใช้เรลกัน!" 

 

 

"ได้ ! คุ้มกันด้วย" 

 

อาเมริตะโกนบอกซุยจินที่สุ่มอยู่บนชั้นสองของซากตึก เธอเปลี่ยนระบบปืนเป็นการชาร์จเกิดกระแสไฟฟ้าวิ่งรอบตัวตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาที่ปืนหมุนวนรอบๆราวพายุและยิงออกไป 

 

เปรี้ยงงง!!!!

 

ลำแสงเรลกันยิงแหวกอากาศออกไปเป็นเส้นเกิดลมปะทะออกด้านข้างด้วยแรงถีบของปืนจนซุยจินผงะไปด้านหลัง 
ซีดีเอระดับ 4 โดนเรลกันยิงเข้าที่อกอย่างจังมันทรุดล้มลงแต่ยังไม่หมดฤทธิ์ อาเมริประสานปืนเข้าหากันชาร์จพลาสม่าบอล
ยิงซ้ำเข้าไป

 

โฮกกกกก!!!

 

เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของซีดีเอระดับ 4 ทำให้ซีดีเอระดับ 5 รีบวิ่งเข้ามาช่วยมันทันที
ซีดีเอระดับ 5 ตัวนี้มีลักษณะคล้ายลิงมีขนสีขาวปุกปุยยืนสองขามีแขน 4 แขน ที่สำคัญมันสร้างแผ่นดินไหวได้โดยการทุบพื้น

"อาเมริ ถอยก่อน!"

 

เมื่อเห็นดังนั้นซุยจินจึงส่งสัญญาณให้ถอย เอเจนท์คนอื่นๆยังคงระดมยิงและใช้อาวุธประจำตัวของตนสร้างความเสียหาย
ให้มันอย่างต่อเนื่อง 

 

"เจอบีสสายดินซะด้วย งานหนักหน่อยนะ"

 

ชายหนุ่มเดินก้าวผ่านครอสเกทมา เขายืนอยู่บนซากตึกสูงที่สามารถมองเห็นทุกอย่างและเห็นการต่อสู้ทั้งหมดได้อย่างชัดเจน 

 

"แต่มันน่าจะหนักไปหน่อยล่ะ ..." 

 

ดาบยาวที่พันผ้าด้านหลังถูกปลดออก... 

 

ฟิ้ง!!! 

 

 

ฉับ...!!!

 

 

โฮกกกก!!!

 

คมดาบขนาดใหญ่สีดำส่องประกายขึ้นพร้อมเสียงของซีดีเอระดับ 5 ที่ร้องโหยหวนเมื่อต้องเสียแขนข้างขวาไปทั้งสองแขน
เอเจนท์ทั้งหมดหยุดชะงักด้วยความตกใจโดยเฉพาะหมาป่าสีขาวแห่งหน่วยไวท์ฮาวน์

"นั่นมัน..."

 

ฉับ ฉับ ฉับ !!! 

 

ยังไม่ทันกระพริบตา คมดาบสีดำก็ส่องประกายราวแสงจันทร์ยาวค่ำคืนพุ่งเข้าตัดแขนที่เหลือทั้งหมดของซีดีเอตัวนั้นอีกครั้ง 
มันทิ้งตัวลงคุกเข่ากับพื้นเลือดสีม่วงไหลนองและระเหยไปอย่างรวดเร็ว 

 

"อะ...อะไรน่ะ" 

 

ซุยจินอ้าปากค้างมือยังแตะที่ไกปืน ซีดีเอระดับ 5 คือสัตว์ประหลาดขนาดยักษ์เท่าตึก 6 ชั้นที่มีทั้งพละกำลังและความแข็งแกร่ง
ขนาดจรวดต่อต้านอากาศยานยังไม่สามารถทำอะไรมันได้ เรลกันของเธอเองเคยยิงมันเมื่อหลายปีก่อนก็ทำได้เพียงสกัดมันไว้ 
ไม่สามารถล้มมันได้

 

อาเมริเงยมองไปยังตึกสูงที่ซึ่งชายหนุ่มชุดดำยืนอยู่ เขาเก็บดาบยาวเข้าด้านหลังพร้อมกับมองลงมายังเธอที่ยืนอยู่ด้านล่าง
สายตาทั้งสองผสานกัน ความทรงจำและความรู้สึกในตอนนั้นเธอไม่เคยลืม ...

 

...ได้เจอกันซักทีนะ ท่านยมทูต... 

 

 

 To be continue....   

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา