นายหญิงครับ รักผมหน่อย NC 18+
เขียนโดย 
SiriPP
วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2564 เวลา 14.33 น.
แก้ไขเมื่อ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2564 16.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ร้านประจำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“นายหญิงจะออกไปไหนครับ”
“ไม่ต้องรู้” ตอบด้วยท่าทางเบื่อหน่าย “ไม่ต้องตามมา”
“…….” มาโค่ เดินตามไปติดๆ
“ไม่ต้องตามมาไง!!” อารมณ์หญิงสาวเริ่มหงุดหงิดขึ้น
“…….” เดินตามอย่างไม่สนใจคำพูดของหญิงสาว
“จะเอางี้ใช่ไหม”
“เอาอะไรนะครับ”
“ได้!!!!!!!!!!แล้วอย่างมางอแงแล้วกัน” พร้อมสาวเท้าไปหน้าลิฟต์
ฉันโยนกุญให้ มาโค่ ขับรถ บรรยายกาศในรถคือเงียบสงบ เพราะถ้าฉันไม่สนิทกับใครก็จะไม่ค่อยพูด ซึ่งคนที่ฉันสนิทด้วยมีน้อยมาก หนึ่งในนั้นคือ กิฟซี่ เพื่อนสนิทของฉันคนเดียวที่ฉันมีอยู่ในไทย
เอี๊ยด ….
“คุณผู้หญิง เชิญทางนี้ครับ” พนักงานที่ยืนต้อนรับอยู่หน้าร้านกล่าว เชิญด้วยความคุ้นชิน
ฉันพยักหน้าและเดินตามไปจนถึงโต๊ะที่ กิฟซี่ คนสนิทของฉันนั่งรออยู่พร้อมเครื่องดื่ม
“มารอนานไม”
“ฉันมาถึงก่อนหน้าแก5นาทีเอง”กิฟซี่พูดขึ้นพลางเหล่ตามองโต๊ะข้างๆ
“มองใครอะ แถวนี้มีอะไรดีหรอ”พลางมองหาต้นต่อที่ทำให้ตาของเพื่อนคนสนิทระส่ำระส่าย
“โต๊ะนั้นดูเหมือนเค้าจะสนใจแก ตั้งแต่มาที่โต๊ะแล้วนะ”
“ฉันไม่สนใจหรอก”
“เค้าน่ารักนะ แกเห็นหน้าเค้ารึยัง”ฉันและกิฟซี่เม้าส์กันอย่างเมามันส์
มาโค่
ด้าน มาโค่ หนุ่มหล่อหน้าตาลูกครึ่งที่หน้าตาถือว่าหล่อเลยทีเดียวเชียวละ ปากนิดแดงระเรื่อ สันจมูกโด้งเด่นรับกับใบหน้ารูปไข่ของเค้า หลังจากเอารถให้พนักงานไปเก็บแล้ว ก็มายื่นสูบบุหรี่แก้ความเครียดที่มีเล็กน้อย แต่ในระหว่างคีบบุหรี่เข้าปากนั้น
“ครับนาย ได้ครับ”เสียงคุยโทรศัพท์จากชายด้านข้างที่ยืนสูบบุหรี่กับเพื่อนชายอีกคน
“นายสั่งให้จัดการได้เลย ห้ามบอบช้ำแค่วางยาแล้วถ่ายคลิปไว้ก็พอ”
“แม่งรอบนี้ของดีวะ อย่างเด็ด”
“กูนี่โคตรอยากได้เลยวะ”
ผมสูบบุหรี่อยู่ข้างได้ยินแค่ผ่านหูไม่ได้สนใจอะไรและเดินเข้าไปที่โต๊ะ ของยูนะเพื่อดูแลความปลอดภัยอยู่ข้างๆโต๊ะ
“ใครอะแก” กิฟซี่เอ่ยถามยูนะ
“บอดี้การ์ดส่วนตัว พ่อส่งมา”
“หล่อดีนะแก ลูกครึ่งด้วยอะ สเปคเลย”พูดพร้อมส่งสายตาหวานไปให้มาโค่
“ขอโทษนะครับ คุณ…………….”
“ยูนะค่ะ ฉันชื่อยูนะ และเพื่อนฉันกิฟซี่”
“ผมแจ๊คครับ จะรังเกียจไมครับถ้าผมจะขอดื่มด้วยกันสักแก้วได้ไหมคับ”
“อ่อค่ะ”
และเค้าก็นั่งลงข้างฉัน เรา 3 คนคุยกันอย่างออกรสก่อนที่จะ..
“นายหญิงครับอย่าดื่มแก้วนั้น” ผมมาสะกิดและบอกกับหญิงสาวร่างเล็กผู้เป็นเจ้านาย
“ฉันจะดื่.….” พูดไม่ทันจบหญิงสาวยกแก้วและกระดกน้ำสีอัมไพจนหมดแก้ว
ว้ายยยยยยยยยยยยย!
ผวะ ผม ปรีเข้าต่อยตรงผู้ชายร่างสูงใหญ่ตรงหน้าอย่างไม่กลัวอะไรเลย แจ๊ค ล้มลงไปกับพื้น ตามไปกระชากคอเสื้อของผู้ชายคนนั้นแต่ซ้ำเข้าไปอีกรอบจนคิ้วแตก
“มาโค่ทำไมทำแบบนั้น”ยูนะหันมาถามผมด้วยท่าทีที่ตกใจ
ผมไม่พูดอะไรแต่กระชากแขนเรียวเล็กของฉันแล้วรีบเดินไปที่รถโดยเร็ว พร้อมมีกิฟซี่เดินตามมาและทำหน้าไม่เข้าใจสถานะการอยู่ตลาดเวลา
“ฉันไม่เข้าใจ” กิฟซี่ด้วยท่าทีสงสัยเป็นอย่างมาก
“ผมขอตัวนายหญิงกับบ้านนะครับ”ผมพูดเสียงเรียบ ราวกับว่าไม่ได้เกิดอะไรขึ้น
“คุณก็ควรกลับบ้านนะครับ”
“ใครจะอยู่ต่อลง”
“กลับบ้านโดยสวัสดิภาพนะครับ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงความเคารพและเป็นห่วง แล้วรีบวิ่งขึ้นรถฝั่งคนขับแล้วออกรถในทันที
บรรยากาศบนรถเต็มไปด้วยความวุ่นวายที่ไม่สามารถห้ามได้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
