คืนเดียวกับท่านประธานหน้าหล่อ

บริษัทของเฉิงชู่เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่เก่งในด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์และขายผลิตภัณฑ์การส่งออกเกือบจะครอบคลุมทั่วประเทศ และยังเป็นสถานที่ทำงานของโรเซ่นางเอกของเรื่อง เธอทำหน้าที่ฝ่ายขายมาเป็นระยะเวลาสองปีจนได้ตำแหน่งหัวหน้างานมา เนื่องจากยอดขายของเธอทำได้มากกว่าเป้าหมายที่ตั้งไว้ทุกไตรมาส มันทำให้เธอเติบโตในบริษัทได้โดยไม่มีข้อโต้แย้งจากคนในแผนก และในปีที่สามนี้เธอก็ยังคงครองตำแหน่งหัวหน้าอยู่

ช่วงเช้าของวันนี้หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเมื่อคืน เฉิงชู่ประธานหน้าหล่อที่ถอดแบบออกมาในแนวพระเอกเกาหลีก็มาเข้าทำงานในห้องประจำตำแหน่งของเขาตามปกติ แต่ว่าวันนี้เขามาสายนิดหน่อยเพราะต้องรอคุยกับทางโรเซ่ให้รู้เรื่องก่อนที่จะมาทำงาน 

ในห้องทำงานของเฉิงชู่ถูกรายล้อมไปด้วยกระจกบานใสที่สามารถมองทะลุเห็นวิวด้านนอกได้ทั้งหมด ด้านในห้องประกอบไปด้วยโต๊ะทำงานไม้สักตัวใหญ่ และโซฟาหนังราคาแพงสีน้ำตาลพร้อมโต๊ะกลางลายหินอ่อนที่มีการออกแบบให้ดูมีความหรูหราด้วยลวดลายของหินสีเทาอ่อนปนขาว ที่เหมือนคลื่นทะเล มันตั้งอยู่ห่างจากกำแพงนิดหน่อย ในตอนนี้ภายในห้องนั้นก็กำลังเกิดการสนทนาตามประสาเจ้านายลูกน้อง

"วันนี้ประธานมาสายจังนะครับ"

เสียงที่ถูกเอ่ยถามนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเลขาประจำกายที่เฉิงชู่ไว้ใจที่สุด เขามีชื่อว่าเลขาซังซึ่งเฉิงชู่เป็นคนเรียกจนคนอื่นเรียกจนติดปากตามไปด้วย เลขาซังเป็นคนเอาจริงเอาจังเสมอ สามารถจัดการปัญหาได้เก่งกาจสมกับที่เฉิงชู่ไว้ใจ แต่เขามีส่วนหนึ่งที่นิสัยดูคล้ายผู้หญิงนิดหน่อยมันเป็นเรื่องของความจุกจิกจู้จี้และไม่ยอมเสียเปรียบใครง่ายๆ เรื่องงานนี่ต้องเด็ดขาดมันทำให้เขาถูกเลือกเข้ามาในตำแหน่งเลขาทันที

"พอดีผมติดธุระนิดหน่อยน่ะครับ เลขาซัง"เฉิงชู่พูดไปพร้อมกับเดินไปส่องกระจกหน้าต่างจากตึกสูงที่อยู่ชั้น7เพื่อดูสถานการณ์ด้านล่าง

"เมื่อวานประธานหายไปไหนมาเหรอครับ เล่นเอาวุ่นวายไปหมดเลย คุณเจี๋ยนเขาสั่งให้ตามหาตัวประธานให้วุ่น"

"เหรอครับ "

"ผมแค่ไปหาอะไรสนุกๆทำนิดหน่อยน่ะครับ เลขาซัง "

เฉิงชู่เริ่มนึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วมองออกไปดูวิวด้านล่าง

"หือ"

เขามองเห็นโรเซ่ผู้หญิงที่อยู่ในห้องนอนที่โรงแรมกับเขาเมื่อคืนเธอกำลังเดินเข้ามาทำงานในบริษัทแน่นอนว่าเธอมาทำงานสายเหมือนกับเขา เฉิงชู่เริ่มนึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อเช้าหลังจากที่คุยตกลงกันกับเธอ เขาได้สัญญาเรื่องหนึ่งเอาไว้ เฉิงชู่มองโรเซ่สักพักเขาจึงพูดในสิ่งที่เขารับปากไว้กับเธอออกมา

"เลขาซังครับ"

"ครับ"เขากำลังหยิบแฟ้มเอกสารที่ให้ประธานเซ็นลายเซ็น

"เดี๋ยวผม รบกวนเลขาซังช่วยเลื่อนตำแหน่งให้ห้วหน้าฝ่ายขายขึ้นเป็นระดับผู้จัดการด้วยนะครับ"

"หือ....หัวหน้าฝ่ายขาย ประธานหมายถึงคุณโรเซ่หัวหน้าฝ่ายขายเหรอครับ"

"ชื่อโรเซ่เหรอครับ"

"น่าจะคนนั้นแหละครับ"

"......"