บทนิยายที่ต้องการขอคำแนะนำ

-

เขียนโดย บัทเตอร์

วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 เวลา 13.31 น.

  1 ตอน
  4 วิจารณ์
  3,955 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 13.32 น. โดย เจ้าของเรื่องเล่า

แชร์เรื่องเล่า Share Share Share

 

1) บทความที่ต้องการขอคำแนะนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรย์ได้สติ เขาอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งเขาไม่รู้จัก เขาอยู่ในร่างที่ไม่ใช่ของเขา แต่เคยเป็น เขาคิดบางอย่างออก จิตวิญญาณของเขาอยู่ในร่างของอดีตชาติของเขา เรย์นึกวิธีที่จะสื่อสารกับตัวเขาที่ไม่ใช่เขาออก ชายหนุ่มผมสี บลอนด์ตกใจเมื่อเห็นนัยย์ตาข้างขวาของเขาเป็นสีแดงข้างซ้ายสีฟ้าในกระจก "สวัสดีจอห์นนี่" เรย์กล่าวทักทายตัวเขาในอดีตชาติ ชายคนนั้นหันมาทางเขา มีท่าทางประหลาดใจ "นายเป็นใคร ต้องการอะไร" เขาถามด้วยความสับสน "ชั้นคือนาย และ นายก็คือชั้น" เรย์ตอบ ค.ศ. 2015 ณ โรงเรียนมัธยมฟรีดอมส์ ในห้องเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ ซึ่งอยู่ชั้นที่ 3 สอนโดยครูทีคอส ในหลังห้อง บริเวณด้านประตู มีเด็กนักเรียนวัยรุ่น 2 คน คนหนึ่งผมสีดำผิวสี ชื่อว่า ไมเคิล กำลังเขียนจดสิ่งที่ครูสอนมา ส่วนผู้ชายอีกคนมีผมบลอนด์ผิวขาว หน้าตาหล่อเหลาสไตล์ตะวันตก ชื่อว่า จอห์นนี่ กำลังนอนฟุบอยู่กับโต๊ะเรียน พวกเขาชอบสลับกันเขียนสรุปสิ่งที่ครูสอนมา ส่วนอีกคนนอนหลับ เป็นเพราะพวกเขาสลับกันหลับสลับกันจดกันแบบนี้ ทำให้้ทั้งคู่มีผลการเรียนที่ดีมาก เพราะนอกเสียจากที่จะได้สรุปที่อีกฝ่ายเป็นฝ่ายเขียนให้ ในวันที่ตนเป็นฝ่ายจด ความรู้ที่จดให้กับอีกฝ่าย ก็จะเข้าหัวของตนด้วย ซึ่งในวันนี้เป็นหน้าที่ของไมเคิลที่เป็นคนจดสรุปสิ่งที่ครูสอน ส่วนจอห์นนี่หลับ นี่เป็นคาบสุดท้ายของวันพฤหัสบดี ซึ่งอีกประมาณ 7 นาที ก็จะหมดคาบแล้ว ไมเคิลกำลังจดสรุปสิ่งที่ครูสอนมาใกล้จะเสร็จแล้วอีกแค่ไม่กี่ตัวอักษรเท่านั้น "เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ยย " จอห์นนี่ละเมอขึ้นทำให้ไมเคิลตกใจ จอห์นนี่สะดุ้งตื่นขึ้น ทั่วร่างกายของเขามีเหงื่อไหลเต็มไปหมด "เป็นอะไรหละ จอห์น ฝันว่าเจอเฟรดดี้ครูเกอร์หรือไง ถึงกลัวขนาดนี้ " ไมเคิลพูดขึ้นพลางใช้ลิปขวิดลบคำที่เขาเขียนผิด "น่าจะพอๆกันละมั้ง ชั้นฝันว่าชั้นอยู่ในโลกที่มีแต่ซอมบี้ ชั้นกำลังวิ่งหนีมัน ... และดูเหมือนว่ามันจะเป็นยุคอนาคตด้วย ชั้นเห็นสิ่งปลูกสร้างรูปร่างคล้ายต้นไม้ และโคตรสูงเลย ชั้นว่าน่าที่นั่นจะเป็นปีประมาณ ค.ศ.2100-2200 " "นายนี่ฝันเป็นเรื่องเป็นราวเลยนะ หรือว่าเมื่อคืนนายดูหนังไซไฟ แล้วดูจบนายก็ไปเล่นเกมซอมบี้หละ " ไมเคิลพูด ก่อนที่จะปิดสมุดที่เขาจดใจความ แล้วโยนให้จอห์นนี่ "แต้งกิ้ว ไปละ " จอห์นนี่พูดก่อนที่จะเอากระเป๋าพาดหลัง ไม่กี่วินาที เสียงกริ่งได้ดังขึ้น เป็นสัญญาณว่าโรงเรียนเลิกแล้ว "เฮ้ย ไมค์ คืนนี้ไปตีบอสเต่ากันป่าว " จอห์นนี่เชิญชวนไมเคิลเกี่ยวกับบอสในเกม MMORPG ชื่อ C.A.S Online "เอาดิ ชั้นอยากเอาลูกแก้วของมันมาอัพดาบพอดี " ไมเคิลตอบรับก่อนที่จะสะพายกระเป๋าเป้ และลุกขึ้นพร้อมกับเพื่อนของเขา "เดี๋ยวชั้นจะไปซื้อคาปูกินก่อน แล้วค่อยไปทำงานพาร์ทไทม์ อาจจะเสร็จตอนประมาณ 18:30 น. นายไปฟาร์มเวลรอก่อนเลย " ไมเคิลบอก "โอเค เดี๋ยวชั้นไปซื้อกินด้วย " จอห์นนี่พูด หลังจากนั้นเขาและไมเคิล ก็เดินกันไปที่ร้านกาแฟ ที่พวกเขาไปกันบ่อยๆ ไมเคิลสั่งคาปูชิโน่ จอห์นนี่สั่งมอคค่า และกว่าที่พวกเขาจะออกจากร้าน ก็เป็นเวลา 16:23 น. ไมเคิลแยกตัวไปทำงานพาร์ตไทม์ที่ร้านขายของ ส่วนจอห์นนี่เดินกลับบ้าน เขาถึงบ้านเป็นเวลา 16:39 น. บ้านของเขาเป็นบ้าน 2 ชั้น ไม่ใหญ่มาก พ่อกับแม่ของเขาเคยอยู่ แต่ตอนนี้พวกท่านไปทำงานที่ต่างประเทศ และโอนเงินค่าน้ำค่าไฟข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ทุกสัปดาห์ จอห์นนี่เปิดไขกุญแจประตูบ้าน เปิดประตู และถอดรองเท้า เปิดไฟบ้าน และคิดว่าจะอาบน้ำเป็นอย่างแรก เขาเริ่มเดินไปที่ห้องนอนเพื่อถอดเสื้อผ้า และเอาผ้าเช็ดตัว ในระหว่างที่เขาเดินไปห้องนั้นเอง เขาได้ปวดหัว และปวดขึ้นมากเรื่อยๆ จนต้องหยุดเดิน เขาร้องคำรามลั่นบ้าน นัยย์ตาข้างขวาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง ส่วนข้างซ้ายเป็นสีฟ้าส่องประกาย จากนั้นเขาได้หมดสติลง เขาตื่นขึ้นและพบว่าเขานอนฟุบอยู่ที่โต๊ะเรียนห้องเรียนวิทยาศาสตร์ เขางุนงงกับสิ่งที่เห็น เขามองที่นาฬิกาข้อมือของเขา เป็นเวลา 15:19 น. ทำให้เขาสับสนขึ้นไปอีก วันที่มีคาบเรียนวิทยาศาสตร์เป็นคาบสุดท้ายมีแต่วันพฤหัสบดีเท่านั้น แต่เขาเพิ่งกลับมาจากวันเรียนวันพฤหัสบดีเองนี่นา ก่อนที่เขาจะสับสนไปมากกว่านี้ เขาเห็นไมเคิล กำลังจดสมุดสรุปอยู่ "ไมค์ เกิดอะไรขึ้นอ่ะ " เขาถามไมเคิล "นายหมายความว่ายังไง ก็วันนี้ชั้นเป็นฝ่ายจดสรุปความรู้ไง แล้วนายก็หลับ หรือนายอยากจะเขียนสรุปแทนชั้นหละ"ไมเคิลตอบ "วันนี้วันที่เท่าไหร่ " จอห์นนี่ถาม " 29 สิงหาคม " ไมเคิลตอบ จอห์นนี่รู้สึกพิศวง มันเป็นวันเดียวกับที่เขาไปกินกาแฟกับไมค์ นี่ หรือว่าเขาฝันไปเอง จอห์นนี่นึก แต่ว่าทำไมถึงฝันได้เหมือนจริงขนาดนี้กันนะ เสียงกริ่งดังขึ้น เป็นสัญญาณว่าโรงเรียนเลิกแล้ว "เดี๋ยววันนี้ชั้นไปซื้อคาปู แล้วไปทำงานพาร์ทไทม์ เสร็จเวลาประมาณ 18:30 นะ " ไมเคิลกล่าวก่อนที่จะสะพายกระเป๋าเป้ "อืม " จอห์นนี่ตอบ เขาได้เดินกลับบ้านกว่าจะถึงก็เป็นเวลา 15:50 น. เขาไขกุญแจบ้าน เปิดไฟ เป็นปกติ ในหัวของเขาคิดไว้แต่เพียงว่า มันเกิดอะไรขึ้น เพราะมันไม่เหมือนฝันเลย มันเหมือนความจริงทุกประการ และเขาก็จำรายละเอียดได้ทุกอย่าง แต่ถ้าเป็นฝันเขาอาจจะลืมอะไรบางอย่าง หรือจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าฝันเรื่องอะไร เขาเข้าไปที่ห้องนอนกะจะถอดเสื้อผ้าและไปอาบน้ำ ในขณะที่เขาเดินผ่านกระจกนั้นเอง เขาได้เหลือบมองเห็นบางสิ่ง ทำให้เขาตกใจเป็นอย่างมาก นัยย์ตาข้างขวาของเขาเป็นสีแดง อีกข้างเป็นสีฟ้า เขาได้หลับตาชั่วครู่แล้วมองที่กระจก ตาทั้งสองข้างยังคงเป็นสีฟ้าและแดง นี่มันบ้าอะไรวะเนี่ย จอห์นนี่คิดในใจ "สวัสดีจอห์นนี่" มีเสียงพูดของผู้ชายคนหนึ่งซึ่งอยู่ข้างหลังของจอห์นนี่ จอห์นนี่รีบหันไปข้างหลังด้วยความรู้สึกประหลาดใจ ชายคนหนึ่ง มีนัยย์สีแดงและฟ้าส่องสว่างเหมือนของจอห์นนี่ ใส่เสื้อคลุมฮู้ด หน้าตาหล่อเหลา "นายเป็นใคร ต้องการอะไร" จอห์นนี่ถาม "ชั้นคือนาย และ นายก็คือชั้น"

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องเล่า

✓ เรื่องนี้นำมาจากแหล่งอื่นและได้รับการอนุญาตจากเจ้าของแล้ว

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับเรื่องเล่าเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านเรื่องเล่าเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา