มันออกมาหลอน

ขณะที่ชัยกำลังจะขาดใจ...ก็พยายามฮึดสู้รวบรวมกำลังทั้งหมดที่มีแล้วก็ยก..เท้า...ขึ้นยันตัวผีสาวนั้นเข้าอย่างจัง...อย่างสุดแรงเกิด

                           โอ๊ย !  โอ๊ย !  

ชัย      :     สำเร็จแล้ว ฉันขยับตัวได้แล้ว  (ชัยรีบลุกขึ้นมานั่ง มองไปที่ปลายเท้า ก็พบว่ามี

               มือเกาะอยู่ขอบเตียง)

ชัย      :     เอาวะ !   วันนี้ขอเตะผีอีกสักทีเถอะวะ เป็นไงเป็นกัน (ชัยลุกขึ้นยืนกำลังจะยก

                 เท้าขึ้น..  หมายจะเตะสุดแรงเกิด  ก็ได้ยินเสียง

                          โอ๊ย ! ช่วยด้วย ช่วยดึงฉันขึ้นไปที 

ชัย      :     หนอย !   ยังคิดจะให้ฉันช่วยอีกหรอ  ฝันไปเถอะ  แต่เอ๊ะ ! ทำไมเป็นเสียง

                ผู้ชายวะ

                          ชัย....ชัย... ช่วยดึงฉันขึ้นไปที

ชัย      :     เฮ้ย  ทำไมมันรู้จักชื่อเราด้วยแฮะ  ไม่ได้การและ  อย่าอยู่เลย…ยกเท้าเทียบเข้าหน้าเต็ม ๆ

                          โอ๊ย !  ไอ้น้องเวร  ถีบฉันทำไมวะ

ชัย      :       ชัดเลย เสียงนี้  (ชัยก้มลงไปมองตามเสียง)   พี่วิทย์!

                  ฉันขอโทษ   แล้วพี่มาทำอะไรอยู่ตรงนี้  ฉันคิดว่า...

วิทย์     :       คิดว่า..อะไรของแก  คิดว่าฉันเป็นผีรึไง  โอย...เจ็บชะมัดเลย

ชัย      :        ก็ใช่นะซี  ก็ผมถูกผีหลอก  ผีผู้หญิงด้วย มันมาชวนผมไปอยู่ด้วย ผมไม่ยอม

                   มันก็เลยบีบคอผมใหญ่เลย  ผมก็ถีบมันไป 2 ครั้ง

วิทย์     :        ผ่ง ผี อะไร  และไอ้ที่แกถีบ 2 ครั้ง มันก็โดนเข้าที่ฉันเต็ม ๆ ทั้ง 2 ครั้งแหล่ะ

ชัย      :         เป็นไปไม่ได้  ผมเห็นชัด ๆ เลยว่ามันเป็นผี 

วิทย์     :         ผีบ้าผีบออะไร  ชัด ๆ ของแกนะ   หน้าฉันเต็ม ๆ 

ชัย      :         เป็นไปได้ไง....  เอ...รึว่าเราฝันไปแฮะ

วิทย์     :      เออ..  ฉันตื่นขึ้นมา ก็เห็นแกนอนละเมอ  ร้องว่า  ไม่  ไม่  ผมยังไม่อยาก

                  ตาย......   อะไรของแกนี่แหล่ะ   แล้วก็เห็นแกเอามือบีบคอตัวเองอยู่  ฉันเรียกชื่อแกตั้งนาน แกก็ไม่ตอบ ฉันก็กลัวแกหายใจไม่ออก ขาดใจตายซะก่อน ก็เลยรีบไปดึงมือแกออก ที่ไหนได้....แกเกิดบ้าอะไรก็ไม่รู้ถีบฉันเข้าอย่างจัง.....แค่นั้นยังไม่พอ...ยังจะมาซ้ำอีก...ไอ้น้องเวร

ชัย   :    ก็ผมคิดว่าผีเป็นผีน่านา...  แต่ทำไม... มันเหมือนจริงมากเลยนะพี่  (ชัยได้แต่ครุ่น

            คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

วิทย์    :   เร็ว  ๆ  รีบมาพยุงฉันเลย  ไอ้น้องเวร.....   แล้วรีบอาบน้ำ เก็บข้าวเก็บของ

             เตรียมกลับกรุงเทพได้แล้ว  สายแย่แล้ว

ชัย     :     ครับ ๆ

            ขณะที่ชัยและวิทย์กำลังขับรถออกจากโรงแรมมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพ  ถ้าทั้งสองคนจะมองเหลียวกับมาเงยหน้ามองไปยังห้อง 1313  ก็จะพบว่า  มีผู้หญิงสาวตนหนึ่งกำลังมองตามรถยนต์ของทั้งสองที่แล่นออกไป.....  พร้อมกับเสียงกรีดร้อง  ก้องอยู่ในโรงแรม... 

              “กลับมาอยู่กับฉันเถิด...............  กลับมา ......  ฉันเหงาเหลือเกิน ........”

                                    จบ....แล้ว....คร๊าบ...