oh love ร้ายยังไงก็รัก

10.0

วันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.27 น.

  1 ตอน
  2 วิจารณ์
  4,278 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) ครั้งแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ โรงเรียนเรย์กันไซด์

12.00น.

ตอนนี้นนั่งอยู่กับเพื่อนอีก2คนเรานั่งอ่านหนังสือกันอยู่ แต่เดี๋ยวพวกเราก็ไปกินข้าวแล้ว

โอะ! ลืมแนะนำตัวค่ะ ฉันชื่อแพรนะค่ะ อายุ18 ค่ะ แล้วก็นี่เพื่อนของฉันชื่อ หวาน หวานเป็นคนเงียบๆขรึมๆ

ค่อนข้างเย็นชา เรียบร้อย หวานผมสีคาราเมล นัยน์ตาสีฟ้า จมูกโด่งได้รูป คิ้วโค้งสวย ริมฝีปากแดงอมชมพูอวบอิ่ม

จัดได้ว่าหวานสวยมากๆ  สวยแบบเซ็กซี่ แถมหวานยังชกมวยเก่งอีกด้วย

หวานมีคนมากจีบมากทุกวันจะต้องมีกล่องของขวัญกลับบ้านทุกวัน

ส่วนอีกคนชื่อ ไอซ์ ไอซ์ เป็นคนสนุกร่าเริง ขำๆ แล้วบ้าเกาหลีมากๆ ไอซ์ผมสีดำแซมนำเงิน นัยน์ตาสีนิล

จมูกค่อนข้างโด่ง(--) คิ้วเรียวสวย ริมฝีปากอมชมพู แต่ก็จัดว่าสวยไอซ์ก็มีคนมากจีบ ก็เยอะ

ส่วนฉัน หึๆ ผมสีดำนำตาล ตาโต นัยน์ตาสีนำตาลเข้ม คิ้วเรียว ริมฝีปากชมพู ฉันมีคนจีบมั้ยนะเหรอ

หึๆ มีนั้นแหละแต่ไม่เยอะเหมือนหวานกับไอซ์

 จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่ง หน้าค่อนข้างดี เอาดอกไม้ช่อโตมาให้หวาน เห็นมั้ยละหวานต้องมีของขวัญกลับบ้านทุกวัน

"เอ่อ...คุณหวานครับ คือ...ผมชอบคุณมากนานแล้วครับ ช่วยรับดอกไม้ผมด้วยนะครับ" แล้วนายคนนั้นก็หน้าแดง

ระเรื่อ สงสัยเป็นคนขี้อายละมั้ง

หวานมองดอกไม้ในมือเขาด้วย สายตาอย่างเบื่อหน่าย แล้วมองต่อตายสายตาเย็นชา แล้วหวานก็ยิ้มรับดอกไม้

ด้วยความเบื่อหน่ายมาก พอหวานรับเสร็จแล้ว นายนั้นก็รีบวิ่งหายไปทันที

"เฮ้ออ~ หน้าเบื่อจริงๆ"หวานพูดด้วยนำเสียงเรียบๆ

"แกเนื้อหอมจริงเลยนะหวาน^^"ไอซ์พูดแซวหวาน

"เออ นั้นดิ เราคนมาจีบยังไม่ค่อยจะมี สงสารตัวเองจัง"ฉันพูด

"เฮอะ! พวกแกลองเป็นฉันดูสิ แล้วพวกแกจะเบื่อแบบฉัน"หวานพูดด้วยอาการที่....โคตรเซ็ง!

"อ๊ะๆ! มีผุ้ชายคนหนึ่งเดินมาทางนี้ด้วยหละ หน้าตาหล่อชิปเป๋ง^w^"ไอซ์พูดแบบกระดี้กระด๊ามาก

ฉันลองหันไปดู เขาหล่อจริงด้วยแหละ ผมสีนำตาลเข้ม นัยน์ตาสีดำ คิ้วเข้ม จมูกโด่งได่รูป ริมฝีปากเรียวเหมือน

ผู้หญิง หล่อจังเลย -///-

"สวัสดีครับ~ ไม่ทราบว่าคนไหนชื่อแพรครับ^^"เขาพูกด้วยนำเสียงน่ารัก แถมทำหน้าน่ารักซะด้วย-///-

อ๊ายยย~ แล้วฉันจะเขินทำไมเนี่ย!

"อะ  เอ่อ..ฉันค่ะ"ฉันตอบเขาแบค่อนข้างตะกุกตะกักนิกหน่อยอ่ะนะ

"อะ! คุณน่ารักกว่าที่ผมคิดไว้เยอะเลยนะครับ"เขาบอกฉันว่าฉันน่ารักงั้นเหรอ ปกติฉันจะไม่เขินแบบนี้นะ

"ขะ ขอบคุณค่ะ"

"งั้นวันนี้ผมขอเลี่ยงข้าวคุณได้มั้ยครับ"เขาชวนฉันไปกินข้าวเหรอเนี่ยยย

"เอ่อ..หวาน ไอซ์..."ฉันหันไปหาหวานกับไอซ์ เพื่อขอความเห็น

"อืม"หวาน โอเค

"อืมๆ^^"ไอซ์ก็โอเค

"ได้ค่ะ"ฉันตอบเขาไป

"งั้นเราไปกันเลยนะครับ"เขาตอบกลับมา

"ค่ะ ไปก่อนนะหวาน ไอซ์ แล้วเจอกันบนห้อง"ฉันหันไปพูดกับหวาน และไอซ์

" อืม/อืม"สองคนนั้นตอบพร้อมกัน

"ไปกันเถอะ แพร"เขาหันมาบอกฉัน

ฉันก็เลยเดินตามเขาไป แบบเงียบๆ เอะ! ฉันยังไม่รู้ชื่อเขาเลยนี่นา

"นี่ๆ นายชื่ออะไรเหรอ"ฉันชะโงกหน้าไปถามเขา

"อ๋อ ผมชื่อแบงค์นะครับ"ว้าว ชื่อธนาคาร สงสัยพ่อรวย

"อืม" แล้วเราก็ถึงโรงอาหารพอดี เขาเดิรนำฉันไปแถมฉวยมือฉันให้เดินตามเขาไปด้วย

13.00น.

ตอนนี้ฉันอยู่บนห้องแล้วฉันแยกกับแบงค์ที่หน้าตึกเรียน เขาอยู่ตึก3 ฉันอยู่ตึก2

"แพรๆ! มาดูนี้เร็วๆ!"ไอซ์เรียกให้ไปดู ipad ของหวาน

"แกจะให้ฉันดู ipad ทำไมเนี่ย"

"เปล่าๆ! แกก้มมาดูสิ"ฉันลองก้มไปดูใน ipad ของหวาน ซึ่งมันก็คือข้อมูลประวัตินักเรียน ของนายแบงค์

อ้อ! ลืมบอกไปหวานเก็งเรื่องแฮกข้อมูล

"นี่ไงนายแบงค์ นายพชรพล บุญเพชรแก้ว อายุ18 ส่วนสูง187ซม. หนัก 65 sex นับครั้งไม่ถ้วน.."หวานพูด

"หา!!!!! O-Oนายแบงค์เป็น badboy เหรอเนี่ย"ฉันเผลอตะโกนออกไปจนเพื่อนในห้องหันมาดูเป็นตาเดียว

"เห็นน่ารักๆ อย่างนั้น เลวอย่าบอกใครเชียวละ"ไอซ์พูดถูกจริงๆ เลว-*-

"อย่าไปยุ่งกับมันอีก เข้าใจมั้ย ฉันไม่อยากให้แกเป็นอะไรไป ฉันเป็นห่วง"หวานบอกกับฉัน หวานไม่เคยพูดแบบนี้

มาก่อนเลยพึ่งได้ยินเป้นครั้งแรก

"อืม ได้ ขอบใจมากนะหวาน"ฉันหันไปขอบใจหวาน

"แพรๆ มีคนมาหานะ แฟนเหรอ" เอะ! แฟน? ฉันไม่แฟนซะหน่อย

"อืมๆ จ้ะ"ฉันเดินไปที่หน้าก็เจอกับ....แบงค์

"มีอะไรแบงค์"

"อ๋อ เราจะชวนแพรไปกินไอติมที่ร้าน sweet's time ที่อยู่ใกล้โรงเรียนเนี่ย แพรไปมั้ย ว่างรึป่าว"เขาบอก

ฉันกลัวเขาพาฉันไปทำ 'เรื่องอย่างว่า'จังเลย เอาไงดีอ่ะ

"เอ่อ....คือ"พอฉันจะปฏิเสธเขาก็พูดกดักไว้

"นะๆ ไปนะแพร"เขาอ้อนได้..น่าหมั้นไส้มาก

"เอ่อ..."

"โอเคแพรไปนะ เย้!" ฉันยังไม่ได้พูดอะไรหมอนั้นก็วิ่งหยไปซะแล้ว

"เห้! นายแบงค์ นายอย่าพูดเองเออเองดิ"ฉันตะโกรบอกเขา แต่ทำเป็นไม่ได้ยิน

ฉันเลยเดินกลับมาในห้อง พอนั่งที่ตัวลงอาจารย์ก็เข้ามาพอดีเลย

"แพรเป็นไงบ้าง"ไอซ์ถาม

"เงียบๆหน่อยนักเรียน!!"อาจารน์ตะโกนบอก

"เอาไว้ค่อยบอกตอนเรียนเสร็จละกัน"ฉันหันไปบอกไอซ์

"อืมๆ ได้ -o-"

แล้วไอซ์หันไปฟังอาจารย์สอนต่อส่วนหวานนั่งจดเล็กเชอร์อยู่ ส่วนฉันในสมองมีแต่เรื่องนายแบงค์

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา