Wonder of Love นายปากร้ายที่รัก

     บทนำ

     ภาพที่ฉันเห็นตอนนี้มืนคืออะไรกัน หมอกควันสีขาวจางๆ โอบรอบล้อมตัวฉันมาในสถานที่แห่งที่ฉันไม่เคยคุ้นเอาเสียเลย ฉันเดินไปเรื่อยๆโดยไร้จุดหมาย ตะโกนเรียกทั้งพ่อ แม่ พี่ชาย และน้องชาย กลับไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากใครเลย เมื่อหมอกจางลงเหลือบไปเห็นศาลาหลังเล็ก อยู่ข้างริมธารใสที่ไหลเอื่อยอย่างสงบนิ่ง บริเวณนั้นร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ใหญ่สองต้น ที่กำลังไหวไปตามสายลมอ่อนๆ  แต่เอ๊ะ ! นั่นเงาลางๆอยู่บนศาลาหลังน้อย จึงเดินเข้าไปเพื่อหวังจะไปดูให้ชัดเจนว่าเป็นเงาของอะไร  และก็พบว่าเป็นเงาคนที่เป็นผู้ชายที่กำลังยืนหันหลังให้ฉัน เขาเป็นคนร่างใหญ่ สูง ผมสีน้ำตาลเข้ม 

    'นั่นใครน่ะ ช่วยบอกได้มั้ยว่าที่มันที่ไหนกัน' ฉันตัดสินใจถามออกไป

    '...' ไร้ซึ่งสัญญาณตอบรับ

    'นี่...ได้ยินมั้ย'

    สักพักเขาก็เริ่มขยับตัวและทำทีว่ากำลังจะหันมา ใครกันน่ะ หันมาให้ดูหน่อยเถอะ เมื่อเขากำลังหันมา หันมา และหันมา...

กริ๊งงง... กริ๊งงง... กริ๊งงง...

เสียงนาฬิกาปลุกให้ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมา

     "ตื่นได้แล้วลูกอมมม" เสียงตะโกนทะลุประตูเข้ามาในห้อง

     "ค๊าาาา ตื่นเดี๋ยวนี้แล้วค่ะแม่" ตกอกตกใจหมดเลยนะแม่ แม้ว่าจะตะโกนเรียกฉันอย่างนี้ทุกเช้า แต่มันก็ไม่ชินอยู่ดี

   เฮ้อออ.. แปลว่าเมื่อกี้เราก็ฝันไปน่ะสิ เป็นอย่างงี้ตลอดเลยนะไอ่ลูกอม ฝันไปเรื่อยเปื่อย ไปอาบน้ำดีกว่าเรา...