เมื่อฉันไม่เหลือใคร

8.0

วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.15 น.

  1 ตอน
  3 วิจารณ์
  3,775 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2556 17.39 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) สีขาว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         "ฉัน หญิงสาวอายุ16ปี ผู้ที่มีอารมณ์ขบขัน เฮฮาเมื่ออยู่ในกลุ่มเพื่อน     เพื่อนๆมักจะชอบฉันมากๆเพราะฉันนั้นตลก และชอบสร้างเสียงหัวเราะอยู่เสมอๆ   จนบางครั้งสิ่งนั้นอาจจะเป็นผลทำให้ฉันนั้นรู้สึกเศร้า และน้อยใจบ่อยๆ      ทำไมหน่ะหรือ?   ก็เพราะว่าฉันเป็นแบบนี้ไง   จึงเพื่อนๆจึงมองว่าฉันนั้นเป็นคนง่ายๆ สบายๆ โกรธใครไม่เป็น ใครพูดอะไรมาสิ่งแรกที่ฉันต้องทำคือ 'ยิ้ม' ไม่ก็ 'หัวเราะ' และฉันก็ทำเช่นนั้นมาโดยตลอด"

 

 

         "ฉันไม่ใช่เด็กเรียนดี  แต่ก็ไม่ได้เรียนแย่ซะขนาดนั้น  ระดับการเรียนของฉันถือว่าดีนะ พอใช้ได้เป็นบางวิชา ฉันไม่ชอบคำนวณ ไม่ชอบคณิต  เคมี  ฟิสิกส์  แต่ฉันหลับมาเรียน สายวิทย์-คณิต ซึ่งมันทำให้ฉัน 'เหนื่อย' มาก !! แต่ฉันก็ได้เกรดอันสวยงามมา" 

 

 

 

         "ฉันเป็นลูกคนสุดท้องค่ะ อยากบอกว่าส่วนมากใครหลายคนจะอิจฉาใช่มั๊ยคะ ว่าเป็นลูกคนสุดท้องนั้นดี แต่สำหรับฉันแล้ว มันตรงกันข้ามทุกประการค่ะ     ฉันยังมองไม่เห็นข้อดีของการเป็นลูกคนสุดท้องเลย ทำไมหน่ะหรือคะ   ก็เพราะ  ฉัน มี พี่ 'ส า ม' คน ไง คะ   แต่สำหรับฉันแล้วถึงแม้ฉันจะมองว่าการเป็นลูกสุดท้องนั้นไม่ดี  แต่ฉันก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้พี่ๆหรอกค่ะ" 

 

 

 

         " ฉันชอบนะคะ ที่ 'คุณพ่อ' กับ 'คุณแม่'  ของฉันไม่เคร่งเรื่องการเรียนมาก ฉันจะเล่นก็เล่น จะอ่านก็อ่าน เพราะท่านบอกว่า 'ชีวิตของตัวเอง คิดเองได้ว่าจะทำอะไร ไม่ทำอะไร ถ้าเกิดผิดพลาดมา อย่ามาเสียใจทีหลัง' ฉันจำคำสอนนั้นมาค่ะ และนำมาใช้ ฉัน 'ไม่ใช่' เด็กเรียนมาก  แต่เพื่อนๆในห้อง ชอบมองว่าฉันและเพื่อนกล่มดิฉันนั้น 'เด็กเรียน' เด็กเรียนคืออะไรคะ? เด็กเรียนไม่ใช่คนที่ ตั้งใจเรียนมากๆ มีการบ้ารก็ทำเสร็จภายในวันนั้น ไม่มีงานค้าง อ่านหนังสือตลอดเมื่อมีเวลาว่าง สำหรับฉัน ไม่เข้าข่ายค่ะ เพราะดิฉันนั้นทำตรงข้ามหมดเลยค่ะ แต่ดิฉันได้คะแนนเยอะก็อาจจะเป็นเพราะว่า ดิฉันมีพื้นฐานมาดีกระมั้งคะ"

 

 

        " ชีวิตของฉันสวยงามมาตลอดค่ะ   มีเพื่อนที่น่ารัก  นิสัยดี  มีคุณพ่อคุณแม่ที่เข้าใจ  มีพี่ที่ดี ฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก ที่ได้เกิดมาในครอบครัวที่ดีขนาดนี้  ถึงแม้เราจะไม่ได้ร่ำรวยมหาศาล     ไม่มีเงินทองเยอะ    แต่เรานั้นก็ 'พออยู่  พอกิน' ไม่ได้เบียดเบียนใคร  "

 

 

 

                  ฉันนั่งเขียนข้อความนี้ลงในสมุดบันทึกที่มีชื่อว่า  "ความในใจของฉันทุกสิ่ง" ฉันจะไม่ปิดบังความในใจของตนเอง  ฉันจะต้องนำมันมาเขียนในสมุดบันทึกเล่มนี้    เวลาว่างๆไม่มีอะไรทำ   ฉันจะหยิบมันขึ้นมาอ่าน............... 

 

 

                                      

 

 

 

              

 

 

 

                                                                

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา