Love Girl เผลอใจรัก นายขี้เก๊ก

8.8

เขียนโดย Mhie

วันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 16.25 น.

  1 ตอน
  5 วิจารณ์
  3,551 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 21.58 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) สับสนวุ่นนัก แอบรักนายขี้เก๊ก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

......อ๊ายยยยยยยยย!!!!!>< ช่วยด้วยค่าาาาาาาา

......พี่เซนนนนนนนนนนช่วยด้วยยยยยยยย

.......อะไรๆ เกิดอะไรขึ้น......

.......มีแมลงมุม อยู่ในตู้ล๊อคเกอร์ของหนูอ่ะ ช่วยเอามันออกไปที><

.......โถ้ แค่แมลงมุม ร้องเหมือนโดนมดเหยียบเท้าไปได้...- -\\\\

.......อ้าวก็เค้ากลัวนี่หน่า อ๊ะมดอะไรจะมาเหยียบเท้าคนได้ยะ อีตาพี่เซนบ้าาาาาา><\\\\

........อืมๆไหนๆ เดี๋ยวพี่จัดการเอง......

........อ่าา เรียบร้อยละ ทีหลังเจอแมลงมุม ก็แค่เอาไม้กวาดปัดมันไปเข้าใจมั้ย ไม่ต้องร้องโวยวาย

........ค่าาาาาา คุณรุ่นพี่ขี้บ่น><

........หาว่าไงนะ

........ป่าวๆไม่มีอะรายยยยย^^

........อืมงั้นพี่ไปนะ บาย

.......บายค่ะพี่เซน^^

พี่เซนเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนของชั้นค่ะ ชั้นหลงรักพี่เค้าตั้งแต่แรกเห็นพี่เซนเป็นผู้ชาย นิ่งๆไม่ค่อยพูดจา

บางทีก็ดูเหมือน หยิ่งๆนิดๆด้วยค่ะแต่ถ้าสนิทกันจริงๆก็จะรู้ว่าพี่เค้าไม่หยิ่งเลยค่ะ แถมยังใจดีมากๆด้วย ชั้นกับพี่เซนอยู่ชมรมนักอ่านค่ะโดยมีพี่เซนเป็นประธานชมรม และชั้นเป็นคนทำความสะอาดห้องชมรมค่ะ พอชมรมเลิกทุกคนกลับบ้านกันหมด ชั้นก็จะเริ่มทำความสะอาดชมรม แต่ชั้นไม่ได้ทำคนเดียวนะคะ มีพี่เซนมาคอยช่วยด้วยค่ะ พี่เค้าจะกลับบ้านทีหลังคนอื่น เสมอๆ เพราะว่าต้องจัดการกับหนังสือที่อ่าน เยอะแยะไปหมด ชั้นทำความสะอาดไป ตาก็แอบมองใบหน้าใสๆของพี่เค้าไป...ฟินเว่อร์ ๆ แล้วทันที ที่พี่เค้าแลสายตามามองชั้น หัวใจชั้นแทบละลายยยยยย\\\\\ สายตาที่อบอุ่นบวกกับรอยยิ้มที่สาวเห็นเป็นต้องใจละลาย แล้วยิ่งคำพูดที่พี่เค้าถามชั้นว่า ..เหนื่อยมั้ย มิ้ลค์^^...... ชั้นผยักหน้าแล้วตอบไปว่า สบายมากค่ะ จากนั้นพี่เค้าก็ยิ้มแล้วก็ทำงานต่อ

เวลาประมาณ 17.00 น. ชั้นทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อย พี่เค้าก็ทำงานเสร็จเหมือนกัน พี่เซนถามชั้นว่า  มิ้ลค์หิวมั้ย ชั้นยืนอึ้งไป3วินาที แล้วตอบว่า ค่ะ หิวค่ะ^^  พี่เซนตอบกลับมาว่า

หรองั้นดีเลย เราไปกินข้าวด้วยกันนะ^^ ....คำพูดนั้นของพี่เซน ทำให้ชั้นใจสั่น ชั้นพูดกับตัวเองว่าไปกินข้าวกับพี่เซน ๆ ๆ ๆ ๆ 2ต่อ2 วุ้ววววววววว เหมือนฝันเลยค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาฝัน ฝันอะไรหรอ....ป่าวค่ะไม่มีอะราย^^ อื้อ งั้นไปด้วยกันนะ.....ค่าาาาา

ระหว่างทานข้าวชั้นแทบไม่ได้ตักข้าวเข้าปากสักคำชั้นเอาแต่มองตาพี่เค้า แววตาที่เป็นประกาย

ทำเอาชั้นใจละลายเลยค่ะ......เอ๊ะ มิ้ลค์ไหนบอกหิวข้าวไม่เห็นกินซักคำเลยนะ อ๊ะหรือว่าไม่ชอบที่มากับพี่.....อ๊ะป่าวนะคะ....แล้วทำไมไม่กินล่ะ...ค่ะๆกินก็ได้ค่ะ พูดจบชั้นก็กินเอากินเอา(มูมมาม) ฝุดๆ><.......นี่ๆค่อยๆกินก็ได้ พี่ไม่หนีไปไหนหรอก.....อ๊ะค่ะโทดที.....พี่เซนยิ้มหวานมา จากนั้นก็เอานิ้วโป้งมาแตะที่ปากของชั้นแล้วก็หยิบเมล็ดข้าวออกจากปากของชั้น

ช่วงเวลานั้น ชั้น ชั้น ชั้น ช๊อคไปแล้วค่าาาาา

รู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่บ้านของชั้นแล้ว แม่ชั้นบอกว่าพี่เซนพาชั้นขี่หลังมาส่งที่บ้าน แล้วก็กลับบ้านไปโดย

ลืมกระเป๋าสพายไว้ที่ชั้น ในกระเป๋ามีโทรศัพท์ของพี่เซนอยู่ชั้นแอบเปิดดูในโทรศัพท์ของพี่เซน

พบว่าในโทรศัพท์ มีแต่รูปของชั้นทั้งนั้นเลยค่ะ ไม่ว่า เวลาเรียน เวลากินข้าว เวลาทำความสะอาด

ก็มีหมดเลยค่ะ ชั้นเริ่มแปลกใจว่าพี่เค้าถ่ายรูปชั้นไว้ทำไม ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น กริ๊งงงงงงงง!!

ชั้นรับโทรศัพท์แล้วมีเสียงผู้ชายพูดมาว่า " ฮัลโล สวัสดีครับ ผมเซน นะครับ" ชั้นตอบ ค่ะพี่เซน

นี่มิ้ลค์เองค่ะ   " อ๊ะ มิ้ลค์โทรศัพท์พี่อยู่กับมิ้ลค์ใช่มั้ย"  ค่ะพี่เซนอยู่ที่มิ้ลค์ ค่ะ "อ่อโทดทีนะพี่ลืมไว้น่ะ ช่วยเก็บไว้ให้พี่ทีนะ" ค่ะ "งั้นพี่วางสายนะ บายมิ้ลค์ " เดี๋ยวค่ะพี่เซน หนูมีอะไรจะถาม

"อะไรหรอ" คือ รูปในมือถือ อ่ะค่ะ พี่ถ่ายไว้หรอคะ "หะ เห็นแล้วหรอ" ค่ะพี่เซน ถ่ายไว้ทำไมอ่ะ

"เอ่อคือ เอ่อ" ว่าไงคะ "ขอโทษนะ มิ้ลค์ ที่พี่ไม่ได้บอกอ่ะ" บอกอะไรคะ

" คือ.......พี่.......... ชอบเธอนะ มิ้ลค์......" (หลังจากพี่เซนพูดจบ ชั้นก็อึ้งไป3วินาที)ชั้นพูดอะไรไม่ออก และไม่คิดว่า ผู้ชายที่ชั้นหลงรัก จะมาบอกชอบชั้น จากนั้นพี่เซนก็พูดต่อ...

"ชอบพี่หรือเปล่า" ชะ ชะ ชั้น เอ่อ " ว่าไงล่ะ ชอบพี่มั้ย" ค่ะชอบค่ะ^^ "อืม งั้นเปิดหน้าต่างให้พี่หน่อย" หน้าต่าง อะไรคะ "หน้าต่างห้องเธอไง หนาวจะแย่อยู่แล้ว" อ๊ะ ค่ะๆ(ภาพที่ชั้นเห็น คือพี่เซน ที่มีสภาพเปียกชุ่ม ไปด้วยฝนชั้นยืน งงสักพักแล้วพี่เซนก็จามขึ้นมา ฮัดชิ่วววว><

ชั้นตกใจ จึงรีบเอาผ้าขนหนูมาให้พี่เค้าชั้นเอาชุดของพ่อชั้นมาให้พี่เซนใส่แล้วก็ชงนมร้อนให้พี่เซน

แล้วถามว่า พี่มาได้ไงคะเนี่ย พี่เซนตอบ "ก็ปีนขึ้นมาไง" ปีนทำไม "ต้องปีนสิ เพราะประตูบ้านไม่เปิด" ก็เรียกสิ "เออนั่นสิ พี่ลืม" หราาาาาาาา "ไม่ใช่หรอก ที่จริงเพราะโทรศัพท์นั่น เพราะว่ามีรูปเธออยู่พี่ไม่อยากให้เธอเห็นรูปพวกนั้น" ทำไมพี่เซนชอบหนูแล้วไม่บอกอ่ะ

"พี่น่ะ ชอบเธอก็จริง แต่ว่าไม่ได้อยากได้เธอมาไว้แค่ตัวพี่ พี่อยากให้เธอเจอคนที่ชอบก่อน แล้วถึงจะบอก แต่ว่าเธอดันเห็นรูปพวกนั้นก่อน พี่ก็ไม่มีทางเลือก" อืมมมม ที่หนูบอกว่าชอบพี่อ่ะ เรื่องจริงนะ หนูอยากได้พี่เซนมาไว้ข้างกาย มายืนข้างๆหนู เวลาไม่มีใคร มาคอยปลอบใจ เวลาหนูท้อ

เพราะงั้น....มาคบกับชั้นได้มั้ยคะ พี่เซน...(พูดจบพี่เซนก็ลุกขึ้นมายืนตรงหน้าชั้น เอื้อมมือมาจับที่แก้มชั้น แล้วพูดว่า " พี่รักเธอนะ มิ้ลค์) พูดจบพี่เซนก็ จูบลงที่ปากของชั้นเบาๆ แล้วชั้นก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย....

วันรุ่งขึ้น ชั้นไปที่ห้องชมรม ของโรงเรียนเจอพี่เซนนั่งอ่านหนังสืออยู่พี่เซนทักทายชั้นมาว่า

" ไง ตะเอง มาเช้าจังนะ^^ " ชั้นยืน งง สักแป๊ป แล้วพูดว่า ค่ะพี่เซน พี่เซนตอบมาว่า ไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้ เราเป็นแฟนกันแล้วนะ^^ เรียกเซน อย่างเดียวก็พอ นะ^^ ขะ ค่ะ เซน

หื้อ ยัยบ๊อง ไม่ต้องค่ะด้วย มานี่มา ไปกินข้าวกัน หาา ไปดิตะเอง ค่ะ "บอกว่าไม่ต้องค่ะงายยย"

ค่ะ.........

(หลังจากวันนั้น เราก็เริ่มคบกันแบบจริงจัง แต่ชั้นยัง สับสนอยู่เล็กน้อยแต่ก็ชั่งมันเถอะได้เป็นแฟนกับพี่เซน ที่เป็นผู้ชายที่ชั้นหลงรัก แค่นี้ก็พอใจแล้ว^^...

       ..........................จบบริบูรณ์.................................

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา