ไร่สวนของคุณปู่กับคุณย่า

       ตอนผมเด็กๆแม่เลี้ยงผมกับน้องสาวเอาไว้ที่จังหวัดนนทบุรีเลี้ยงพวกเราตั้งแต่เด็กเกิด

จงกระทั้งโตขึ้นมา แม่เขามักจะทํางานบ้านและอาศัยอยู่กับพี่น้องขอตัวเองและผมกับน้องก็อยู่

กับผมด้วย น้องสาวของผมชื่อ''แก้ว'' เธออายุ 13 ปีอายไล่เลี่ยงกว่าผม เธอชอบอ่านพวกแนว

แฟนตาซีหรือพวกต่อสู้ ดูไม่น่าเข้ากับกับเด็กสาวซึ่งควรอ่านนิยายรักมากกว่า 

แต่เธอก็ชอบแบบผมที่เป็นแนวนิยายแบบนี้ พวกเราเติบโตกันจงอายุได้พอสมควร ทางคุณปู่กับ

คุณย่าที่อยู่ต่างจังหวัด''ชัยภูมิ'' ก็รู้สึกเหมือนเห็นใจพวกเราที่อยู่กับแม่แค่สามคนแม่ลูกเพราะพ่อ

ของทางนั้นได้ทิ้งพวกเราให้ปล่อยเลี้ยงดูไป จวบจงปัจจุบันนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่าเขาหายไปไหน      

พวกเขาจึงรับเลี้ยงขออุปการะจากพวกเรา แต่แม่ไม่เห็นด้วยพวกเราจึงไม่ได้ไปตั้งแต่ตอนเด็กแต่

เรื่องค่าใช่จ่ายที่โรงเรียนที่สูงและค่ากับข้าวกับหลายๆเรื่องที่พวกเราต้องใช้ พวกเราจึงปรึกษาหาลือ

กันว่าควรจะกล่อมเกลี่ยมแม่เพราะไม่อยากให้เป็นภาระเรื่องค่าใช้จ่ายในตอนนี้ จึงได้ตกลงว่าจะไป

อยู่กับปู่กับย่าแต่น้องก็ไม่อยากจะไปเพราะเป็นห่วงแม่ที่ต้องอยู่คนเดียว แต่ผมก็บอกไปว่ายังมีลูก

หมาอยู่ด้วยและพวกญาติพี่น้อง จริงสิ ลูกหมา? พันธุ์บีเกิร์ลละนะครับ เป็นเหมือนลูกคนที่สามของ

แม่เลยละมั้ง แม่ชอบจับมันไปแปรงขนและอาบนํ้าตลอดพร้อมพาไปเดินเล่นและจูงมือพวกเราไป

ด้วย หลังจากนั้น ... พวกเราก็ตัดสินใจกันแล้ว

พอพวกเรานั่งคุยและพยายามหาทุกวิธีทางเพื่อไม่ให้แม่ต้องใช้จ่ายสูงมากคุณแม่ก็ตัดสินใจให้พวก

เราไปอยู่กับคุณปู่กับคุณย่า ตอนนั้นเหมือนนี้คือครั้งแรกที่เราจะได้ย้ายไปหาคุณปู่กับคุณย่าอย่าง

มากจงพวกเรารีบเตรียมเสื้อและรอคุณปู่มารับ 

ตอนนี้คุณปู่อายุ 60 ปีแล้ว แต่ยังขับรถร่างกายแข็งแรงยังกับหนุ่มๆ (หัวเราะออกมา) มารับพวกผม

กับน้องพร้อมเสียงกวนโอ๊ยแบบวัยรุ่นที่กวนประสาทหลานๆอย่างพวกเราด้วยละนะครับ พวกเราหัน

ไปมองตรงกระจกที่แม่ยืนโบกลา ผมไม่เข้าใจความรู้สึกตอนนี้เลยว่า แม่จะคิดถึงพวกเราไหม? แม่

จะรักพวกเราตลอดไหม? ทุกๆวันในตอนนี้แม่ก็ยังโทรมาหาพวกเราสองพี่น้องถามความสุขสบาย

กินข้าวยัง? อาบนํ้ายัง? นอนยัง? ทุกๆวันตลอดนี้เลย ทําให้เหมือนว่าพวกเรายังไม่ได้แยกจากแม่

ไปไหนเลย

------------------------------------------------------------------------------------

''ไร่วัฒนา'' ช่วงปิดเทอมของทุกวันผมจะต้องไปอยู่กับปู่กับย่าตลอด ต้องล้างจานต้องซักผ้าต้องทํา

กับข้าวให้น้องเพียงอายุสิบสี่ปีดูเหมือนเป็นงานที่หนักแต่ผมก็ไม่ได้บ่นอะไร เพราะผมรู้ว่าตอนนี้เรา

ย้ายมาแล้วคงกลับไปไม่ได้อีก พวกเราสองคนได้ตัดสินใจกันแล้ว และจะต้องรู้จักทําอะไรกันได้

บ้างแล้วละนะ ไร่ของคุณปู่เป็นสวนไร่ที่กว้างใหญ่มาก มีต้นไม้มากมายที่ผมไม่รู้จักและผลไม้ที่

สามารถเก็บเอามากินได้อย่างสบาย โดยที่พวกเราสองคนชอบวิ่งเล่นกันปีนเก็บตั้งแต่ตอนเด็กๆใน

ช่วงปิดเทอม 

บ้านหลังใหญ่บนภูเขาที่ปู่กับย่าอยู่กันมาตั้งแต่สาวๆหนุ่มๆ 25ปีกันแล้วพร้อมต้นไม้หลากหลายพันธุ์

ชนิดมีต้นไม้พระยูงตรงแถวๆทางข้างซ้ายที่เรียงเต็มไปหมดพร้อมดอกมะลิกับดอกชบาสีชมพูขาวที่

ตกลงมาตรงหน้าบ้านพร้อมกลิ่นหอมที่ลอยออกมาตลอดช่วงเย็นย่าก็มักจะอยู่กับสวนดอกไม้ ขอยํ้า

เลยว่าคุณย่าของผมเป็นผู้หญิงที่ชอบสวนดอกไม้มาก สวนดอกไม้ของคุณย่าเป็นดอกไม้พันธุ์ไทย

หลายชนิด พร้อมบ่อนํ้าขนาดใหญ่ที่มีบัวหลวง บัวตง และบัวหลากสีอยู่ด้วย ช่วงเช้าคุณย่าจะปลุก

พวกเราไปไหว้พระตักบาตรหน้าบ้านทุกวัน ส่วนคุณปู่อดีตท่านเคยเป็นส.สจังหวัดชัยภูมิ ทําให้ผม

ชื่นชมท่านและนับถือท่านอย่างมาก เลยคิดว่าต้องให้เห็นว่าผมก็เก่งแบบปู่ได้ 

ทางข้างหน้าตรงหน้าบ้านของคุณปู่กับคุณย่าคุณอาเปิดร้านขายอาหารที่มีชื่อว่า''ครัวอิงนํ้า'' มี

อาหารที่พวกเรากินตลอดนั้นคือ''สเต็กปลาและสเต็กหมู'' เนื้อนุ่มๆที่ละลายเข้าไปในปากพร้อม

ซอลสลัดผลไม้ที่เคี่ยวลงไปในบนเนื้อ ... (เริ่มบรรยายอาหารก่อนจะถูกลุม)