Psychopomp เรื่องเล่าสยองขวัญ

-

เขียนโดย api3api

วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 14.52 น.

  10 บท
  1 วิจารณ์
  12.75K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 02.22 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) รถไฟผี ช่วงต้น และปลาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                         ที่ชานชาลารอรถไฟแห่งหนึ่งมีผู้คนรอมากมาย แต่ทุกคนต้องตกใจหวีดร้องเมื่อมีรถไฟขบวนหนึ่งวิ่งมาด้วยความเร็ว

 

                                     รถไฟที่เต็มไปด้วยสนิมและรอยผุพังและไฟที่ลุกท่วมโบกี้ᅠ

 

ซากศพของทหารที่ใหม้เกรียม กำลังเริงระบำอยู่ในนั้นᅠ

                                    หลังจากวันนั้นก็ไม่เคยมีผู้ใดเห็นหรือทราบได้เลยว่ามันมีจุดหมายอยู่ᅠที่ใด

 

                                     ............................................................

 

          "นี่พวกเธอเคยได้ยินเรื่องเด็กหญิงชุดขาวรึเปล่า ที่เขาบอกว่าเป็นวิญญาณของนักเรียนโรงเรียนเราน่ะ คนที่โดนรถไฟทับตายเมื่อสามวันที่แล้ว "

                             ทำใมฉันจะจำไม่ได้เพราะเธอคนนั้นเป็นเพื่อนสนิทของฉันเอง  จะเล่าทำใมนั่นเป็นที่ที่ฉันต้องขึ้นรถกลับบ้านทุกวันนะ

 

                             "นี่เกดจะเล่าอะไรก็เกรงใจมินมันบ้างสิ เดี๋ยวเขาก็กลัวกันพอดี ทางกลับบ้านเขานะ"

 

ขอบใจจะว่ากลัวก็ไม่เชิงหรอก เพราะฉันรู้สึกผิดต่อเขามากทั้งที่ฉันอยู่กลับเขาตอนนั้นแต่กลับช่วยเธอไว้ไม่ทัน  และฉันก็ไม่เคยเจอกับตัวเองเลยบอก

 

ทั้งโรงเรียนกลับบ้านเร็วกว่าปกติเพราะเรื่องที่เขาลือกัน  แต่ฉันต้องรอส่งงานครูเลยกลับช้ากว่าคนอื่นᅠ

 

                 หกโมงครึ่งแต่ทำใมมืดนักก็ไม่รู้ คนที่ชานชาลาก็ไม่มีแต่ฉันรู้สึกอุ่นใจหน่อยที่มีเด็กหญิงรุ่นคราวเดียวกันมารอรถด้วยᅠ

            "เธอลงตรงใหนเหรอ  แปลกจังฉันไม่เคยเห็นเธอเลย"

 

               เธอคนนี้มองฉันแปลกๆเหมือนตกใจ  ใครกันนะ สวมหมวกแก็ปลายประหลาดและใส่เสื้อคลุมแขนยาวทับชุดนักเรียน แต่เธอหน้าตาน่ารักมากเลย

 

                      "ทำใมเธอมองเห็นฉัน  แต่ไม่ต้องกลัวนะ ไม่ว่าเขาจะพูดยังไงให้ยืนกรานว่าเธอไม่ผิด"ᅠ

                                       อะไร เขาพูดเรื่องอะไร แต่ช่างเถอะไม่รู้จักสักหน่อย

 

                            แปลกจังปกติรถไฟน่าจะมาตรงเวลา ทำใมมาช้านัก      ฉันรู้สึกคอแห้งจึงเดินไปกดน้ำดื่ม

 

                      "เห็นแขนฉันใหม"

ฉันสำรักน้ำทันทีเพราะภาพปรากฎตรงหน้า

                    ซากของคนที่เละเทะ แขนขาถูกกระชากออก   ไม่มีดวงตา มันกระดึ้บมาที่ฉัน

 

                   "เห็นขาฉันใหม"

 

มันกระดึ้บมาที่ฉัน ฉันทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ตัวแข้็งปล่อยให้มันเข้ามาไกล้

 

ฉันเหลือบไปหาเธอคนนั้นเธอมองดูด้วยความเฉยเมย

                       "เห็นคนฆ่าฉันใหม  ยัยมินมันฆ่าฉัน

 

                             กรี๊ดดดดดᅠ

 

                ฉันหวีดร้องด้วยความกลัว  และกัดฟันวิ่งหนีอย่างสุดชีวิต

 

                         จนตกลงมากลางรางรถไฟ   แย่แล้วมีสัญญานดังขึ้น

 

รถไฟกำลังจะมา           ร่างอันน่ากลัวนั้นกระดึ้บมาหาฉันอย่างยากลำบาก  ด้วยสภาพอันเละเทะเต็มไปด้วยเลือดนั้นทำให้ฉันแทบเป็นลม

 

                             "ฉันไม่ได้ฆ่าเธอ  ฉันไม่ได้ฆ่าเธอ   ฉันไม่ได้ทำ"ᆪ

 

                             "ฉันไม่ได้ทำนะ"

 

ฉันตะโกนสุดเสียงด้วยความกล้าที่เหลือเพียงน้อยนิด       ร่างนั้นชะงักและเปลี่ยนทิศทางไปหาเด็กคนนั้น แต่เธอเหมือนจะไม่กลัวเลย

 

                             "ปิดศาล"

พอเธอคนนั้นพูดจบ ลมก็กรรโชกแรงพร้อมกับเสียงรถไฟที่ดังมาแต่ไกล

 

ด้วยความกลัวตาย ฉันรีบปีนขึ้นจากรางรถไฟด้วยอาการเสียวแปรบในใจและร้อนรน

 

                      รถไฟขบวนใหญ่วิ่งมาด้วยความเร็วแต่มันไม่ใช่รถไฟที่ฉันเคยขึ้น

 

           มันเป็นรถไฟที่ผุพังและมีไฟลุกท่วมทั้งคัน  ในรถนั้นเต็มไปด้วยผู้คนที่มีบาดแผลที่ไม่น่าจะรอดชีวิต   ทุกคนในนั้นต่างเริงระบำ  มันวิ่งผ่านหน้าฉันที่นั่งเข่าอ่อนอยู่บนชานชาลา

รถไฟนี้ยาวมากหลายสิบโบกี้  ฉันมองอยู่นานก็ยังไม่สิ้นสุดซะที

                      และแวบนึงที่ฉันเห็นᅠ

 

ฉันเห็นเด็กหญิงคนนั้นโดยสารไปกับรถไฟนั้นด้วย  เธออุ้มร่างอันยับเยินที่เคยไล่ตามฉันไปด้วย                

                      จนรถไฟมรณะผ่านหน้าฉันไปไกลลับ ฉันยังเห็นเปลวไฟที่ลุกโชนอยู่ไกลๆ

 

                                ...............................................

 

                      

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา