Age of phobia

    แสงทอ ยามเย็นใกล้ค่ำเต็มทีสาดส่องเขามายังบ้านหลังหนึ่งที่ติดริมถนน ซึ่งเป็นบ้านที่ล้อมด้วยรั่วดูแล้วมีบริเวณพอให้มีต้นไม้อยู่ ลอดผ่านหน้าต่างของชั้น2ของบ้านหลังนั้นไป ปรากฏร่างของเด็กสาวดูเหมือนจะเป็นวัยรุ่นคนหนึ่งนั่งกอดเขาพิงกับแพงที่ติดกับหน้าต่างนั้นเอง

    โดยมีแสงยามเย็นที่ลอดผ่านหน้าต่าง ทำให้ทั้งห้องย้อมไปด้วยสีส้ม ที่ริบหรี่เต็มที
โถ่เว้ย !! มีลูกทั้งทีก็ได้เด็กบ้าไม่สมประกอบนี่มา ช่วยอะไรก็ไม่ได้สักอย่างมีแต่สร้างปัญหา ไอ่ลูกเวรแบบนี้ไม้มีมันสะดีกว่า เสียงของผู้ชายร่างใหญ่ที่นั่งพิงโซฟาด้านล่างของบ้านหลังน้อยที่ เอ่ยถ่อยคำเชิงด่าทอลูกของตนอยู่

    นี่ คุณค่ะพูดแบบนี้เดี๋ยวลูกก็ได้ยินหรอกค่ะ คุณเป็นพ่อ น่ะค่ะ ที่จริงน่ะคุณเอาแต่ทำงานไม่สนใจลูกเลยทำให้ลูกก็เป็นแบบนี้ คนที่ไม่สนใจลุกอย่างคุย อย่ามาทำเป็นพูดดีหน่อยเลยน่า !! เสียงแย้งภรรยาของเขาที่ยืนอยู่หลังโซฟาพร้อมถือถาดที่มีมะม่วงกับมีดปลอกอยู่
จะไปใหนก็ไปไป้ พูดจบชายร่างใหญ่ก็หยิบรีโมทกดเปิดโทรทัศน์

    ได้ค่ะฉันก็ไม่อยากจะเถียงกับคุณแล้ว สาววัยกลางคนจึงเดินถือถาดขึ้นบันไดไป
แอ๊ด!! ไม่นานประตูในห้องของหญิงสาวก็เปิดขึ้นผู้เป็นแม่เดินเข้ามาในห้องและ ตรงมาที่สาวน้อยพร้อมวางถาดลงข้างขาของสาวน้อยแสงสีส้มที่ลอดผ่านเข้ามาถูกความมืดของค่ำคืนกลืนกินจนโดนย้อมเป็นสีดำ ปิดหน้าต่างบ้างสิ่ลูก

    แม่ของเธอเดินไปปิดหน้าต่างที่เปิดตั้งใว้ ในขณะที่แม่กำลังปิดหน้าต่างนั้นเอง
แม่ค่ะเมื่อกี้ พ่อเขาพุดถึงหนุใช่ไม้ !!?
อ๊อๆ ก็ป่าวนี้จ่ะคุณพ่อเขาแค่บ่นเรื่องงานน่ะ หนูไม่ต้องไปใส่ใจหรอก ร่างที่ยืนปิดหน้าต่างหยุดไปก่อนที่จะก้มหน้าตอบคำถามของเด็กสาว
ไม่ค่ะ แม่โกหกหนู เดกสาวที่ก้มหน้าเขาชิดก็เงยหน้าขึ้นมาตั้ง โดยที่คางทับแขนอยู่ ไม่ว่าใครก็ใว้ใจไม่ได้ วินาทีนั้นเองหญิงสาวเอื้อมมือไปคหาแม่ของเธอ ที่ยืนอยู่พร้อมำหน้าช๊อคสุดขีด

   กรี๊ดดดดดด !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 

    หึ่ย !! เสียงโหวกแหวกแสบแก้วหูนี่มันของยัยเด็กบ้านั้นสิ่น่ะ เป็นบ้าขึ้นมาอีกแล้วสิ่ พ่อของเด็กสาวด้านล่างก็เงิยหน้าขึ้นไปแล้วกล่าทอ ผู้เป็นต้นเสียง
เฮ้ย !! เสียงร้องหลงๆของชายชุดดำ ที่จู่ๆก็หลุดออกมาจากตู้ โดยที่มีหนูวิ่งกระจายกันออกมา อะไรหว่ะเนี้ยบ้านนี้ไม่คิดจะทำความสะอาดบ้างหรือยังใง
   

       นี่แกเป็นขโมยสิน่ะ
ก็ใช่สิ่พี่ พี่คิดว่าผมเป็นพ่อพี่เหรอ ใง ฮ่าๆ !! โจรหนุ่มหัวเราะทั้งๆที่กลัวไปด้วย
     

     เล่นถึงพ่อเลยเหรอ งั้นแกก็ตายส่ะ เจ้าของบ้านหันไปหยิบไม้เบสบอลตรงมาไปที่ โจร
หนอยแกบ้าไปแล้วหรือ โจรชุดดำวิ่งตรงไปหลังบ้านที่ห่างกับตู้เพียงแค่เมตรเดียว แกรกๆโจรที่กลัวสุดขีดกับพบกับประตูหลังบ้านที่ปิดล๊อดใส่กลอนใว้ โถ่เว้ย !!

ตึกๆ ตึก !!

เสียที่เหมือนมีอะไรตกลงมาจากฝั่งบันได ทำให้ชายเจ้าของบ้านหยุดการเคลื่อนไหวชั่วขณะ เมื่อหันไปเห็นหัวของหญิงอันเป็นที่รัก ค่อยๆใหลตกบันไดลงไปที่ละขั้น และตามทางที่หัวตกลงมาที่บันไดแต่ล่ะขั้นก็มีรอยเลือดแฉะกระจายไปทั่ว ตึก ตามมาด้วยร่างชโลมเลือดของลูกสาว ที่ถือมีดปลอกผลไม้ตามหลัง หัวแม่ของตนลงมา
นี่แก ฆ่าเขาเหรอ ไอ่เด็กเวรเอ้ย พอ่ที่เปลี่ยนมาสนใจลูกของตนด้วยความโกรธแค้นแทน
ฮิๆ !! เสียงหัวเราะปลายริมฝีปากของเธอ กวนประสาทพ่อของเธอยิ่งนัก ไม่ว่าใครก็ใว้ใจไม่ได้ใช่ไม้ค่ะ พ่อเคยสอนหนูแบบนั้นหนิ่ เนอะ พลันจบประโยคหญิงสาวก็พุ่งตรงมา เอามีแทงที่ท้องน้อย ของพ่อขงตนจนล้มลง

แฉะๆ ฉึกๆ 23 .. 29.. 32.. 40 .. 44

    เด็กสาวกระหน่ำมีดไปที่พ่อของตนอย่างบ้าคลั่งด้วยดงตาสีแดงก่ำ พลางนับเลขไปตามจำนวน ของ      มีดที่ปักลง มือมีดหยุดลงที่จำนวนเลข 50 ด้วยสายต่าที่ดูกลัวพ่อของตนราวกับปีศาจ เด็กสาวก้มหน้าพลางหันหน้าไปหา โจรที่จนมุม
    โจรที่หลงเข้ามาก็ทำหน้าเหวอ กลัวตายยิ่งขึ้น ที่ได้เห็นร่างบอบางของสาวน้อย กระหน่ำมีดไปยังร่างพ่อของตน กำแพงและพื้นบริเวรนั้น เตมไปด้วยการละเลือดจากมีดที่ฉุดฉาด ไปทั่ว

     หึ ! เด็กสาว ลุกขึ้นออกจากศพที่เพิ่งฆ่าไปแล้วจับมีดด้วยมือทั้ง2ข้าง จ่อมาทางที่โจรอยู่
นี่ๆ สาวน้อยฟังกันก่อนหน้า เรามาพูดดีๆกันดีกว่าน่า

ไม่ !!  

     สาวน้อยเบิกตากว้างจ้องมองโจร ไม่ ไม่ ไม่ว่าใครก็ใว้ใจไม่ได้ กรี๊ดดด !! เด็กสาวที่คลุ้มคลั้ง    กรีดร้องราวกับโดนแทงเสียเอง พร้อมกับวิ่งถือมีดตรงไปยังโจร กริ๊ดดดด !!! จำใว้น่ะค่ะไม่ว่าใคร ..    

    หญิงสาววิ่งมาหยุดตรงหน้าโจรและ ถือมีดมือเดียวใว้ในระดับคาง ก็ใว้ใจไม่ได้ จบประโยคร่างบางๆ  ของสาวน้อยก็ล้มลงไป พร้อมกับมีดเปลื้อนเลือดที่หลุดร่วงจากมือของหล่อน โจรที่รับรุ้เรื่องราว

ทั้งหมด   ถึงกับอึ้งเมื่อ เห็นศพของเด็กสาวที่พยายามจะฆ่าเขา ปาดคอฆ่าตัวตายต่อหน้าต่อตา

 -------------------------------------------------------------

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ เรื่องนี้เคยเป็นเรื่องที่ผมแต่งใว้เมื่อก่อน ผมเลยเอามารีเมค มือใหม่หัดแต่งขอคำแนะนำด้วยน่ะครับ ^^ By Team Memory fReeDome