ดนตรีคือฝัน เธอนั้นคือรัก
เขียนโดย 
wannamโอริโอ้
วันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.05 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 21.57 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
9) เรากลับมารักกันนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตั้งแต่ที่ฉันทะเลาะกับแดน ฉันก็ไม่ออกไปไหนเลย แถมยังโดดเรียนเพราะไม่อยากเจอเขา โอ๊ยยย!
ปวดหัว แต่ความจริงฉันก็คิดถึงเขานะ มากด้วย แต่ฉันยังไม่อยากเจอเขาตอนนี้ วันที่แล้วเขาก็มาหาฉัน แต่ฉันไม่ยอมเปิดให้เขา ก็ทำไงได้ละ คนมันโกรธนิ ฮึ!
ก๊อก!ก๊อก!ก๊อก!
''ลีน่าเปิดประตูให้หน่อยสิ''
''ไม่! นายกลับไปเถอะ''
''ไม่จนกว่าเธอจะยอมเปิดประตูให้ฉัน''
''ฉันไม่มีวันเปิดประตูให้นายหรอก กลับไปซะ!''
''ไม่!ถ้าเธอไม่เปิดประตูให้ฉัน ฉันก็จะคุกเข่าอยู่ตรงนี้จนกว่าเธอจะยอมเปิดให้ฉัน''
''ฝันไปเถอะว่าฉันจะเปิดให้นะ!''
''งั้นฉันก็จะอยู่ตรงนี้ทั้งคืนเลย!''
นี้เขาพูดจริงเหรอ ที่เขาบอกว่าจะยู่ตรงนี้ทั้งคืนนะ ไม่จริงมั้ง ช่างเขาเถอะไปนอนดีกว่า เชอะ!
3ชั่วโมงผ่านไป
อื้อ นี่กี่ทุ่มแล้วเนี่ย...3ทุ่มครึ่ง แล้วแดนไปรึยังเนี่ย เป็นห่วงๆ
แอ๊ด
''แดน...''
''อื้อ ลีน่า..''
''นาย..ยังไม่กลับอีกเหรอ''
''ก็ฉันบอกแล้วไงว่าจะอยู่ตรงนี้จนกว่าเธอจะเปิดประตูให้ นีเธอให้อภัยฉันแล้วใช่ไหม''
''เอ่อ..คือว่า''
''ว่าะไร''
''ก็ฉันเป็นห่วงนายนี่!ฉันไม่ได้โกรธนายหรอก คิดถึงด้วยซ้ำ!''
''นี่เธอพูดจริงเหรอ''
''อื้อ แดน''
''มีอะไรหรือป่าว''
''ฉะ.ฉันรักนายนะ''
''จริงนะ''
''อื้อ''
''เป็นแฟนกันนะ''
''ฟะ..แฟนเหรอ''
''อื้อ ไม่ได้เหรอ''
''ได้สิ ฉันรักนายนะ''
''ฉันก็รักเธอ''
สาบานเลย ว่าฉันจะรักเขาไปจนตาย!
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
