ใบไม้หลากสี
เขียนโดย 
คนนี้สีเทา
วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.04 น.
แก้ไขเมื่อ 12 กันยายน พ.ศ. 2557 18.07 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเดินมานานเท่าไหร่แล้วนะ
ฉันว่าฉันกำลังหลงทาง
ที่นี้เป็นป่ากว้าง ป่าหลากสีสัน
มองไปทางใดความหลากหลายก็อยู่รอบ ๆ ตัวฉัน
แปลกดีจริง ชีวิตของฉันนี้สีเทา
ฉันกำลังหลงทางท่ามกลางความแปรผันของสีสัน
หน้าตาของความแปลกประหลาดไล่ต้อนด้วยความเจ็บปวด บางทีที่นี้อาจไม่ต้อนรับคนสีเทาแบบฉัน
สีสดใสหม่นหมองเมื่อฉันเดินผ่าน มีใบไม้ใบหนึ่งเหี่ยวตาย
ความจริงฉันเสียใจ ฉันมองความตายหลากสีอย่างเจ็บปวด
รักนะฉันรักต้นไม้ รักแม่น้ำสีรุ้ง รักใบสีทอง
แต่ฉันกำลังถูกรังเกลียดทีละนิดทีละน้อย “พวกเธอไม่ต้อนรับฉันหรือ ?”
ไม่มีสิ่งใดรอคอยฉันอยู่ที่แห่งนี้ สีเทาหม่นของฉันบดบังทุกสิ่ง
ฉันกำลังหลงทาง เมื่อฉันก้าวเท้าอีกหน
“ขอบคุณนะป่าหลากสี” บอกลาสีสันที่ไม่ต้องการฉัน สายลมเย็นหนาวพัดกระทบตัว
สูดหายใจเข้าลึก ๆ น้ำตาแห่งความเหงาไหลออกมา
ฉันกำลังร้องไห้ ก่อนจะจากป่าแห่งนั้นไป ในฤดูใบไม้ร่วงหล่น
ขอให้ใบใหม่ของพวกเธอ ยังคงสีสันสวยงาม
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
