ซะขนาดนี้หรือจะลืมลง

9.9

เขียนโดย มังกุมภ์

วันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.05 น.

  48 ตอน
  40 วิจารณ์
  45.17K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 เมษายน พ.ศ. 2558 16.39 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

47) พี่ตะกายหลุม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                         - ช่วงเหตุการณ์ ป 5 หรือ 6 นี่แหละ

          เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้น มีข่าวร้ายสำหรับนักเรียนอย่างพวกผม นั่นก็คือ มีครูที่สอนพวกเราเสียชีวิต  ซึ่งตัวผม

เองก็เสียใจเป็นอย่างมาก เนื่องจากคุณครูท่านนี้ เคยมองเห็นความพิเศษบางอย่างในตัวผม จึงให้การสนับสนุนและ

กำลังใจผมเป็นอย่างดี แต่ในความเศร้านั้น มันก็ยังมีความขำ ที่เกิดขึ้นในเหตุการณ์ครั้งนี้

          ระหว่างพิธีศพ ผมจำได้ว่าตอนนั้นแต่งชุดลูกเสือ ถูกยืนเข้าแถวอยู่ข้างทาง เพื่อรอรับขบวนศพ  ลืมบอกไปว่า

คุณครูท่านเป็นคริสเตียน พิธีศพจึงเป็นการฝังศพ และเมื่อถึงหลุมที่ฝังศพ เขาได้ทำการหย่อนโลงลงไปในหลุม และ

กล่าวคำไว้อาลัย ระหว่างที่กำลังมีการกล่าวไว้อาลัยอยู่นั้น อยู่ๆก็มี ร่างของเด็กนักเรียนคนหนึ่ง กระเด็นตกลงไปในหลุม

ลงไปกอดโลงอยู่สักพัก ก่อนจะตะเกียกตะกายขึ้นมา โดยมีเพื่อนนักเรียนด้วยกันช่วยกันดึงขึ้นไป สิ่งที่ผมอดหัวเราะ

ออกมาเล็กๆไม่ได้ ก็คือคนที่กระเด็นลงไปนั้น เป็นพี่ชายผมเอง ซึ่งก็มีเสียงหัวเราะออกมาจากกลุ่มนั้นเล็กน้อย ครูท่าน

หนึ่งแซวว่าเธอคิดถึงครูเขามากหรือไง ถึงกับลงไปกอดโลง หลังเสร็จงานศพและกลับถึงบ้านแล้ว ผมก็ได้ถามพี่ชายว่า

เกิดอะไรขึ้นทำไมถึงลงไปในหลุม  พี่เอเขาเล่าให้ฟังว่า ระหว่างที่กำลังยืนเศร้าอยู่นั้น ก็มีตีนใครไม่รู้มาถีบพี่ผมก็คะมำ

ลงไป พอเลิกงานเลยถามเพื่อน ก็ได้ความว่า เพื่อนสนิทของแกนี่แหละที่เป็นคนถีบลงไป

         แต่เหตุการณ์มันไม่จบแค่นั้น วันถัดมา เพื่อนของพี่ผม ก็มาโรงเรียนด้วยใบหน้าซีดเผือด สรุปได้ใจความว่าคืนนั้น

พอนอนหลับ เขาฝันเห็นคุณครูที่เสียไป ว่าคุณครูโผล่หน้ามา แล้วถามว่า เธอมีปัญหาอะไรกับครูเหรอ? เล่นเอาเพื่อนพี่

คนนี้ ถึงกับตกใจตื่น พอหลับตา ก็เห็นครูอีก เล่นเอาเหวอไปทั้งคืน ตอนเช้าก่อนมาโรงเรียน ต้องแวะไปที่สุสาน เพื่อ

ไหว้ขอขมาคุณครูก่อน ส่วนตัวผมเอง มาฝันถึงคุณครูท่านนี้ ก็ตอนเรียนมหาลัยแล้ว คือก่อนนอน ผมคุยกับพี่ชาย ถึง

เรื่องที่พี่โดนถีบลงหลุม ซึ่งผมก็พูดกับพี่ไปว่า ป่านนี้คุณครูท่านจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ พอตกกลางคืนที่ผมหลับไป ผมก็

ฝันว่า ท่านมายืนกอดอกพิงประตูระเบียงอยู่ ด้วยรูปร่างใบหน้าที่เหมือนเดิม เหมือนสมัยตอนที่สอนผม มองผมยิ้มๆ แล้ว

ก็พูดว่า ครูสบายดี ก่อนที่จะค่อยๆจางหายไป เมื่อผมตื่นขึ้นมา หลังจากนึกได้ว่าฝันอะไร เลยนำดอกไม้ไปไหว้ท่านที่

สุสาน

 

                                                            ----จบ----

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา