ชายผู้กระหายเลือด

8.7

เขียนโดย Levray

วันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 06.55 น.

  2 ตอน
  2 วิจารณ์
  4,387 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 มีนาคม พ.ศ. 2558 07.10 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

2) มรณะขยะอิเล็กทรอนิกส์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


หน้าต่างทุกบานต่างพัดไปมาอย่างแรง และมีควันสีขาวพวยพุ่งจากหน้าต่าง ทำให้ห้องของกิวเต็มไปด้วยควันจนมองไม่เห็นว่าอะไรเป็นอะไร ทันทีที่ควันเริ่มจางก็ปรากฏกลุ่มชายฉกรรจ์
5-6 คน รูปร่างสูงใหญ่ ใส่สูทที่ดูแล้วเหมือนจะสั่งตัดโดยเฉพาะ และทุกๆคนนั้นปกปิดหน้าด้วยผ้าสีดำ ที่ปิดไว้ครึ่งหน้าพอให้เห็นดวงตา พวกคนเหล่านี้ทำให้กิวแข็งเป็นท่อนไม้แล้วเอ่ยถามพวกเขาด้วยเสียงที่ตะค่อนตะแค่นแบบกลัวๆ
            “พวก….ก…คุ…...คุณณ......เป็นน....ใคร”
ชายทั้ง6คนโน้มตัวเคารพกิว เหมือนกิวเป็นเจ้านายของพวกมัน ชายคนหนึ่งพูดตอบไปว่า
            “พวกเรามารับนายท่าน โปรดกลับไปกลับพวกเราเถอะครับ”
สิ้นเสียงทำให้เด็กหนุ่มอึ้งเข้าไปใหญ่
          “นายท่านอะไรของพวกคุณ ผมไม่รู้จักพวกคุณและผมไม่มีทางที่จะไปกับพวกคุณ!!”
ความกลัวของเด็กหนุ่มเลือนหาย แต่ความงุนงงกลับเข้ามาแทนที่
          “พวกเราคือ แกรน นายท่านเป็นคนตั้งชื่อให้กับองค์กรของเรา องค์กรของเราเป็นองค์ที่ทำหน้าที่ในการกำจัดพวกขยะ เศษอิเล็กทรอนิกส์ที่ลกโลกให้หมดไป นายท่านโปรดกลับไปกับพวกเราเถอะ”
กิว ไม่รู้เรื่องกับคำที่พวกแกรนบอกมา แต่ในหัวของเขาเริ่มมีอะไรบางอย่างแล่นเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็ว มันคือเหตุการณ์ที่เขาเป็นคนทรมานมนุษย์ ฆ่ามนุษย์ อย่างโหดเหี้ยมนับสิบคน
เด็กหนุ่มสะแยะยิ้ม และเดินตรงไปในกลุ่มของพวกมาเฟียควันสีขาวล้อมรอบตัวหายวับไปกับตา เหมือนจิตใต้สำนึกในการเป็นนักฆ่าของกิวจะเริ่มทำงานแล้วสิ
แกรนแท้จริงแล้วเป็นชื่อขององค์กรลับองค์กรหนึ่ง ซึ่งคอยทำหน้าที่รักษาทรัพยากรอันมีค่าให้คงอยู่ ภายนอกพวกเขาจะเป็นมาเฟียที่ใครๆก็รู้จักในนามว่า แกรน ตามชื่อขององค์กร แต่แท้จริงพวกเขาเป็นนักฆ่า นักทดลอง พวกเขาจะไม่ชอบการฆ่า การทรมานมนุษย์อย่างเด็กๆเขาทำกัน ยิง ฟัน แทง ปาดคอ นั่งยาง ถ่วงน้ำและการทรมานในรูปแบบต่างๆ แกรนไม่มีทางจะใช้วิธีสิ้นคิดแบบนั้นเป็นอันขาด มนุษย์คือหนูทดลองของพวกเขา แกรนจะทำการทดลองที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครอยากเหมือน เช่น การแขวนมนุษย์โดยการห้อยหัวลงเพื่อดูความอดทนของมนุษย์ว่ามากแค่ไหนจนถึงตาย การตัดแขน ตัด ขาแล้วนำไปต่อแบบสลับข้าง การตัดกระเพาะอาหารของมนุษย์ออก การผ่าตัดโดยไม่ใช้ยาสลบ พวกเขาคิดว่ามนุษย์ทำร้ายทรัพยากรมากกว่าที่แกรนทำกับมนุษย์ แกรนคิดเสมอว่าสักวันธรรมชาติจะลงโทษมนุษย์ สักวัน แต่แกรนก็ไม่อยากให้ธรรมชาติต้องแปดเปื้อนกับพวกขยะ พวกเขาเลยลงโทษมนุษย์ให้เร็วขึ้น แค่นั้น
กิว เด็กหนุ่มที่ไร้เดียงสาไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ แท้จริงแล้วเขาเป็นหัวหน้าของพวกแกรน เมื่อตอนกิวยังเด็กเขาได้มาเป็นหัวหน้าองค์กรอาชญากรระดับโลกอายุเพียง 7 ขวบ เขาเป็นคนคิดค้นการทดลองต่างๆในการทำลายมนุษย์ จิตใจของเขาเริ่มฝังลึกกับเรื่องนี้มากขึ้นทุกวัน ถึงกับเคยคิดค้นการนำเลือดมนุษย์มาแทนทรัพยากรแต่ต้องล่มสลายเมื่อเรื่องนี้ไปถึงหูขององค์กรระดับชาติ FBI ทำให้แกรนต้องหนีการจับกุมพวกเขาไม่มีทางที่จะหนีการจับกุมได้ กิวบอกกับแกรนให้ลบความทรงจำของเขาให้หมดและนำเขาไปให้ผู้ที่สามารถที่จะปกป้องเขาได้ แล้วกิวก็ให้แกรนล้างตัวเองให้เป็นสามัญชนทั่วไป เมื่อถึงเวลาแกรนต้องกลับมาอีกครั้ง และเมื่อถึงเวลาแกรนก็กลับมาตามที่กิวเคยบอกไว้ เขาจะกลับมาทำการทดลองเลือดมนุษย์ให้สำเร็จ ความวุ่นวายในเมืองเริ่มทวีคูณเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากหัวหน้าของแกรนปรากฏตัว จากเด็กชายที่ชอบไขคดีต่างๆ กลับมาเป็นคนที่ก่อคดีขึ้นเอง ตำรวจไม่มีทางที่จะจับเขาได้ ไม่มีสักโรงพักที่ยังคงตั้งอยู่ได้ ทุกๆครั้งที่ใบไม้ล่วงหล่นถึงพื้น ชะตาชีวิตของมนุษย์ที่เปรียบเหมือนเส้นด้ายผุกร่อนลงเรื่อยๆและสุดท้ายมันก็ขาด
“อ๊า…………!!ฉึก!!” เสียงท่อเหล็กเสียบเข้าร่างของชายคนหนึ่ง น้ำเลือดสีแดงฉาดสาดติดกับกำแพงเป็นแนวยาว มือของนักฆ่าเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด กิวแสยะยิ้มกับความสำเร็จของตนเขาได้เลือดจากชายผู้นี้เยอะพอประมาณจากท่อเหล็ก ท่อเหล็กท่อนี้เป็นท่อที่ทำโดยองค์กรแกรนเท่านั้นเป็นเหล็กพิเศษที่มีความคมมากที่สุดในโลก แต่ที่สำคัญเหล็กชนิดนี้จะไม่เหมือนกับเหล็กทั่วไปตรงที่ว่าสามารถดูดซับพลาสมาได้และน้ำเปล่าสามารถที่จะล้างเลือดที่ติดกับเหล็กออกไม่เหลือแม้แต่จุดเล็กๆ กิวเป็นคนคิดค้นอุปกรณ์ชนิดนี้เพื่อทำตามความต้องการของตนที่จะนำเลือดมนุษย์มาแทนทรัพยากร กิวนำเลือดที่ได้ไปทำการทดลองที่จะเปลี่ยนเลือดเป็นน้ำมันเชื้อเพลิงในการขนส่งอาวุธข้ามชาติขององค์กรแกรน บ้านเมืองตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับป่าช้าที่เงียบสงบ ไร้ล่องรอยของสิ่งมีชีวิตผู้คนต่างหนีคนละทิศละทาง เพื่อเอาชีวิตรอดแต่สุดท้ายมนุษย์ก็ไม่รอดจากเงื้อมมือของแกรนได้ แกรนจับพวกมนุษย์กักขังเหมือนหมูเหมือนไก่เพื่อรอเวลาเชือดเท่านั้น เลือดของมนุษย์ไหลหลั่งในกระบอกเหล็กที่เสียบเข้าร่างกายไม่เว้นวัน เสียงโหยหวนร้องขอชีวิตไม่มีประโยชน์สำหรับกิวเขามองเลือดที่หลั่งไหลออกมาอย่างมีความสุข
          “5555 เลือด เลือดเท่านั้นที่ข้าต้องการ 555”
กิวพูดด้วยความสะใจ
 การกระทำของกิวทำให้โลกสั่นสะเทือน FBI ต่างจ้องมองการกระทำที่บ้าเลือดไร้มนุษยธรรม กิวคลั่งไคร้ในเลือดมากขึ้นทุกๆวัน ประชากรที่ลดลงอย่างมากทุกๆวันทำให้ทุกๆหน่วยงานต่างพากันพูดถึงประวัติศาสตร์ที่น่ากลัว ระหว่างแกรนกับ FBI
กิวรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเขาที่ FBI กำลังสืบสวนสอบสวนอยู่ ทุกๆก้าวของFBI แกรนจะก้าวนำหน้าหนึ่งก้าวเสมอ ข้อมูลทุกอย่างของ FBI ถูกส่งออกมาองค์กรแกรนเรื่อยๆ

          “เนี่ยหรอ กำแพงป้องกันรักษาความปลอดภัยของ FBI อย่าหวังว่าจะจับคนอย่างฉันเข้าคุกได้”
กิวทำการโหลดข้อมูลจากฐานบัญชาการของFBI เกี่ยวกับความเคลื่อนไหวของคดีการรีดเลือดมาแทนน้ำมัน เหมือนโหลดเกมเข้าเครื่องอย่างไงอย่างงั้น
              “ติ๊ด......ติ๊ด........ ระบบรับขอมูลล้มเหลว”
ข้อความดังกล่าวปรากฏหน้าจอคอมพิวเตอร์ของกิว
               “เฮ้ยไม่มีทางที่จะเป็นไปได้!! FBI ไม่มีทางรู้ตัว พวกนายเจาะระบบเข้าไปใหม่”
ความโชคดีพาให้กิวมีความสุขไปชั่วขณะ ที่เจาะข้อมูลของ FBI ได้ แต่ FBI ไม่ได้กระจอกอย่างที่กิวคิด FBI แค่ปล่อยช่องทางที่ทำให้กิวเข้าไปเจาะข้อมูลง่ายๆเพื่อที่จะตามหาที่อยู่ขององค์กรแกรน และข้อมูลดังกล่าวที่ไปเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์ของกิวนั้นเป็นข้อมูลที่ไม่เป็นความจริง
FBI ล้อมรอบองค์แกรนไว้หมดแล้ว ภายใน 5 นาที หลังจากที่ได้รับข้อมูลที่ตั้งขององค์กรแกรน
               “หยุดการกระทำของแกสะ กิว !! การกระทำของแกมันไร้มนุษยธรรมสิ้นดี”
หัวหน้าหน่วยสอบสวน FBI ตะโกนบอกให้กิวหมอบตัว
                “หึ....หึ.....ลูกเล่นเยอะจริงนะ”
กิวพลางหัวเราะในลำคอ และไม่เคยที่จะคิดหนีหรือร้อนรนกับคำขู่ของ FBI ภายในองค์กรไม่มีใครเคลื่อนไหว ไม่มีใครตระหนกตกตื่นกับการกระทำของ FBI รีดเลือดมนุษย์อย่างไงก็รีดเลือดอยู่อย่างนั้น
                “ถ้าแกไม่ยอม ฉันจะฆ่าแกสะกิว!!”
หัวหน้าหน่วยโกรธมากเพราะไม่เห็นว่ากิวจะกลัวอะไรกับกองกำลังอาวุธที่จะทำลายองค์กรเขาไม่กี่วินาทีนี้สักนิด
               “ได้ไปอยู่กรุเดิมแน่ FBI”
พลันเสียงกิวสิ้นสุดลง อาวุธปืนนิวเคลียโพล่ขึ้นมาเหนือองค์กร
         “ตึ้ม!!!!”
เสียงกระสุนนิวเคลียพุ่งเข้าไปทำลายกองกำลังของFBI พร้อมกับสารเคมีที่พุ่งกระจายไปทั่วบริเวณ ทำให้กองกำลังของ FBI พังไปกว่าครึ่ง
               “เหอะ.....พวกแกรู้จักแกรนน้อยเกินไป5555”
กิวหัวเราะกับการทำลายกองทัพ กิวสั่งให้แกรนพร้อมต่อสู้กับFBI สั่งกองกำลังอาวุธนิวเคลียเตรียมพร้อมกับการฆ่าที่ยิ่งใหญ่ FBI ระดมยิ่งอาวุธต่างๆเข้าโจมตีองค์กรแกรนอย่างบ้าคลั่ง
               “จับกิวให้ได้!!!”
หัวหน้าหน่วยตะโกนบอก ทหารทุกหน่วยให้จับกิวให้ได้
                “ตึ้ม!!!! เฟี่ยวววว ตู้ม!!!!”
เสียงอาวุธนับพันโจมตีกันอย่างบ้าคลั่ง องค์กรแกรนไม่เป็นอะไรสักนิด เนื่องจากตัวองค์กรทำด้วยเหล็กชั้นดี ถึงจะเป็นอุกกาบาตพุ่งชนก็ยังทำอะไรไม่ได้
                 “มาสะเยอะขนาดนี้....คงได้เลือดเยอะแน่ 555”
กิวพูดเมื่อเห็นกองกำลังของ FBI ล้มตายกันเป็นระนาบ
                 “กึก!!!..ตึ้ม”
เสียงกำแพงป้องกันชั้นนอกขององค์กรพังง
          “ทุกหน่วยพร้อม ตอนนี้กำแพงชั้นนอกพังหมดแล้ว บุกได้!!”
หัวหน้าหน่วยบอกกองกำลังเข้าบุกจับกิว
                  “เฮ้ยยย!! ไม่มีทางที่กำแพงแน่นหนาอย่างนั้นจะพังได้”
กิวตกใจเมื่อเห็นกำแพงชั้นนอกพัง
 ถึงแม้กิวจะเหนือขนาดไหน FBI ก็ไม่ได้อ่อนอย่างที่กิวคิดเขาใช้เครื่องตรวจโลหะที่มีความสามารถในการตรวจ โลหะและอโลหะที่แม่นยำมากที่สุดตรวจหาเหล็กที่ไม่แข็งแรงรอบองค์กรและเข้าบุกจับตัวกิวทันที
                   “หยุดการกระทำของแกสะกิว แกโดนจับแล้ว”
หัวหน่วยตะโกนบอกกิวที่กำลังร้อนรนหาทางนี้
                    “ไม่มีทาง แกไม่มีทางที่จับคนอย่างฉันได้”
กิวหยุดนิ่ง แสยะยิ้ม งัดอาวุธปืนออกมาเตรียมจะยิง FBI
            “ตึ้ม! ตึ้ม!!!!”
FBI ยิ่งกระสุนนับพันใส่กิว เมื่อเห็นกิวควักปืนออกมาจะยิง
ควันฟุ้งกระจายทั่วห้อง ไร้วี่แววซากศพของกิว
                    “5555 ก็บอกแล้ว ไอ้กระจอกพวกแกไม่มีทางทำลายแกรนได้หรอก555”
เสียงกิวโพล่งออกมาและหรี่เบาลงเรื่อยๆ แต่ไม่ปรากฏตัวกิว
ปืนที่กิวควักออกมานั้นเป็นปืนพลางที่กิวพกติดตัวไว้ตลอด FBI ไม่มีทางที่จะจับแกรนได้ เมื่อกิวหายไป องค์กรแกรนก็หายไปด้วย ไม่มีใครรู้ว่าแกรนไปหลบอยู่ที่ไหน ไม่มีใครรู้ว่ากิวยังมีชีวิตอยู่ ไม่มีใครรู้ว่าแกรนอาจจะกลับมา.........
             “กิวลูกตื่นได้แล้วลูก!!!”
พราวดีตะโกนบอกลูกชายที่นอนยังไม่ตื่น
             “คร้าบบบบบแม่!!”
กิวรับปากแม่
             “หึ หึ หึ!!”
กิวสะแยะยิ้ม!!!!!!
 
THE END

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา