ปฐมบทฆาตกรต่อเนื่อง

8.4

เขียนโดย ชิโร่

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 01.44 น.

  6 chapter
  5 วิจารณ์
  8,583 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน พ.ศ. 2558 17.28 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) ปฐมบทฆาตกรต่อเนื่อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

28/7/10

7.30 PM

กริ๊งๆ ๆ ๆ ๆ เสียงนาฬิกาปลุกตอนเช้าบนหัวเตียงดังขึ้นลั่นห้อง..

อืม..อา... อีก5นาทีไม่ได้รึไง..

 

ปั้งง เสียงเปิดประตูดังขึ้น น้องสาวมองไปที่เตียง พี่ตื่นได้แล้วน่ะ ให้ตายสิมาปลุกทุกเช้าแบบนี้ไม่ไหวนะ มากินข้าวแล้วก็ไปเรียนได้แล้ว..

 

หือ ห๊าวว เสียงหาวในขณะเดินไปเรียนที่โรงเรียนไกล้บ้าน

ผมชื่อ sasha KenjU(ชาช่า เคนจู) เป็นลูกครึ่งรัสเซียและญี่ปุ่น มีน้องชายและน้องสาวอย่างล่ะคน ส่วนน้องชายไม่ได้อยู่บ้าน เพราะหัวสมองดีเลยไปเรียนที่ต่างประเทศแต่ไม่รู้เลยว่าไปเรียนที่ไหน

ส่วนน้องสาวผมชื่อ sasha ayaka (ชาช่า อายากะ)

พ่อแม่ก็ทำงานที่ต่างประเทศ ส่งเงินมาให้อย่างเดียว ไม่เคยได้ติดต่อกันเลย แต่จะว่าไปแล้วก็ยังไม่เคยเห็นหน้าพ่อหน้าแม่เลยนะ จะมีก็แต่เพื่อนสมัยเด็กที่ชื่อ ไอริน เธอเป็นคนอเมริกันมีสีผมทอง หุ่นก็ดีแถมน่ารักด้วย

ซึ่งผมก็หลงรักเธอมาตั้งแต่เด็กๆแล้วหล่ะ แล้วก็คุณป้าที่เป็นแม่ของไอรินข้างบ้านช่วยดูแล 2พี่น้องเรา แต่ก็น่ะ ไม่รู้ทำไม ถามเรื่องพ่อแม่ทีไรก็เปลี่ยนเรื่องคุยตลอด

 

 

 

ณ ถนนก่อนเดินไปเรียน

''อ๊ะ หวัดดีไอริน'' เคนได้่ยกมือพร้อมทักทายด้วยลอยยิ้ม

ไอรินหันหน้ามามอง พร้อมทำหน้าตาเฉยเมย แล้วหันกลับไป

''เฮ้ วันนี้เป็นอะไรไปน่ะ เย็นชาจังเลยน๊า!''

''อย่ามายุ่งน่า'' ไอรินทำหน้าเหมือนโกรธแล้วรีบเดินไปโรงเรียน

เคนได้หยุดเดินแล้วมองท่าทีแปลกๆ ''อะไรของเขากันน๊า''

 

 

 

ณ หน้าเสาธงในโรงเรียน

 ''แม้งเอ้ย ร้อนอะไรขนาดนี้ ครูแม้งก็บ่นอยู่นั้นหล่ะ แถมคุยก็โดนด่าอีก ทั้งๆที่ตัวเองอยู่ในร่ม'' เพื่อนสนิทของเคนชื่อว่า เบลได้บ่นพึมพัม

''เลิกบ่นได้แล้วตูก็ร้อนเหมือนกันหน่าชิ'' แล้วเหลือบหันไปมองทางด้านซ้ายซึ่งเป็นแถวของ นักเรียนหญิง ไอรินหันมามองแล้วหันหลบไป

''อะไรของยัยนั้นนะ วันนี้ทำตัวแปลกๆ''

 

 

ณ ห้องเรียนก่อนพักกลางวันไม่กี่นาที

 ''เฮ้ ไอริน เป็นอะไรรึเปล่าวันนี้ดูแปลกๆไปน่ะ ไม่สบายหรอ''เคนได้ถามอย่างเป็นห่วง

''เปล่า..''ไอรินตอบแล้วเดินออกจากห้องเรียนไป

''เฮ้--'' เบลเรียกเคนมาดูข่าวจากบอร์ด พร้อมพูดว่า ''ดูข่าวนี่สิ พักนี้มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้นน่ะ แล้วก็แถวๆโรงเรียนเราด้วยน่ะ''

''แล้วมันเรื่องอะไรหล่ะ?''เคนถาม

''ฆาตกรเลือดเย็นอ่ะดิ เห็นว่ารายที่ 6 แล้วนะ แถมใช้มีดแทงที่หัวใจทุกรายเลยด้วย แถมเป็นเหมือนจะเป็นรอยมีดอิโต้ด้วยนะ บ้านนายอยู่ใกล้ โรงเรียน อย่ากลับดึกแล้วกันตูเป็นห่วง''

''เหอะ'' เคนพูดออกมาเหมือนไม่ค่อยเชื่อแถมทำหน้าเหมือนดูถูก

''อะไรของมึงฟ่ะ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะเว้ย''เบลพูดอย่างเสียงดัง

''แล้วมันเกี่ยวอะไรกับลบหลู่ฟ่ะ เห้อ''

 

 


16.07 Pm

''กลับดีกว่า วันนี้การบ้านแม้งก็เยอะอีกล่ะเหรอเนี่ย'' เคนคิดในใจ

ฟ้าเริ่มครึ่มมืด ''เห วันนี้ทั้งวันไม่เห็นเหมือนจะฝนตกนี่น่า แปลกจัง''

ระหว่างทางกลับบ้าน ฝนตกลงมาจากเบาไปหนักถึงหนักมาก เคนได้วิ่งไปถึงหน้าบ้านทั้งที่ตัวเปียกโฉก เห็นไอรินยืนอยู่หน้าบ้านพร้อมถือมืดอิโต้อยู่พร้อมไปด้วยลอยเลือด

''เออ่..อืม..''เคนพิมพำด้วยเสียงเบาๆ พร้อมกับกลืนน้ำลาย ยืนด้วยท่าทีงงๆ แล้วนึกย้อนไปถึงที่เบลเล่าให้เขาฟัง

ไอรินหันหน้ามามอง ลอยเลือดที่ติดอยู่ที่กระโปรงนักเรียนและใบหน้าของเธอ ทำให้เคนเริ่มกลัว

''นี่เธอ''..... หะเดี๋ยวก่อน เคนพูด

''...''ไอรินมองหน้าแล้วเดินเข้าไปในบ้านของเคน

''น้องสาวตู''อยู่ในบ้านรึเปล่าน่ะ!! เคนรีบวิ่งเข้าไปตามไอริน ขณะที่ฝนตกอย่างหนักกว่าเดิม เสียงฟ้าเรื่องข้องข้างน่ากลัว

ขณะที่เคนเปิดประตูไป เห็นรอยเลือดเต็มบ้าน เข้าไปที่ห้องครัวเห็นน้องสาวนอนจมกองเลือด ขณะที่ไอรินอยู่ข้างๆน้องสาวของเคน

เคนรีบวิ่งไปดูอายากะโดยวิ่งผ่านตัวไอรินไป และไปกอดอายากะ แต่อายากะก็ลืมตาขึ้นมาเหมือนจะแค่สลบไป เคนดูไปที่เรือนร่างของอายากะแต่ก็ไม่มีรอยฟันอะไร

เคนเงยหย้าขึ้นพร้อมถามไอริน ''นี่เธอกำลังจะทำอะไร คิดอะไรอยู่?!''

''ก็แค่มาฆ่า ฆาตกรฆ่าข่มขืนแถวนี้ก็แค่นั้นเอง''

เคนเหลือบมองดูรอบๆ และเห็นศพผู้ชายเปลือยท่อนบนอยู่

''หมายความว่าเธอช่วยน้องฉันเหรอ''เคนถาม

''ก็ใช่''ไอรินตอบ

ทั้งสองมองหน้ากันอยู่พักใหญ่ ก่อนที่จะมานั้งคุยกัน เรื่องศพของชายคนนั้น

''น้องฉัน ยังไม่โดนทำร้ายใช่ไหม''เคนถาม

''ก็เกือบหล่ะนะ'' ไอรินตอบ

''จากนี้ไปจะทำยังไง แจ้งตำรวจก่อนดีไหม''เคนถาม

''ไม่ต้องฉันจัดการเอง''ไอรินตอบ

 

 

ไอรินลุกจากที่นั้งเดินไปที่ศพพร้อมมีดอิโต้ จากนั้นสับไปที่หัวของชายคนนั้นจนสมองไหลออกมา เธอจับไปที่สมองของชายคนนั้นแล้วก็กินมันเข้าไปทั้งหมด

ขณะเดียวกันเคนได้มองอยู่นิ่งๆ อย่างบอกไม่ถูก และด้วยเคนที่ชอบไอรินมานาน จึงกลับมาทำหน้าปกติ

ไอรินกินสมองเสร็จแล้ว สิ่งที่แปลกไปก็คือ เลือดตามทาง ร่างกายทุกส่วนของชายคนนนั้น กำลังละลายเหมือนน้ำที่ระเหย จนกระทั้งหายไปอย่างไร้ร่องรอย

''ขอโทษน่ะ ฉันหิวมากจริงๆ ฆ่ามา 6 คนแล้วพึ่งจะกินเป็นคนแรกนี่หล่ะ'' ไอรินคุยด้วย

!!!!!!!???

''ฉันอยู่ข้างเธอน่ะ ไอริน'' เคน

''ขอบใจนะ''แล้วเดินไปหาเคนแล้วยื่นหน้าไปหาเคน จูบเข้าไปที่ริมฝีปากของเขาในขณะที่เปื้อนเลือด

''ไม่กลัวฉันหรอ''ไอริน

''ฉันชอบเธอนี่''เคน

''ฉันไม่ใช่คน''ไอรินทำหน้ายิ้มเล็กๆออกมา

''ถ้าฉันไปนรกเธอจะตามไปไหม''ไอริน

''ไม่ได้อยากจะตามหรอกน่ะ แต่อยากอยู่กับเธอ แต่ก็น่ะถ้าบอกแบบนั้นคงไม่ดี เอาเป็นว่าถ้าฉุดเธออกมาจากนรกนั้นก็อาจจะทำได้ละมั้ง''เคน

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา