Yaoi กระผมจะรักท่านตลอดไป

9.6

วันที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 01.48 น.

  6 เกล็ดหิมะที่
  13 วิจารณ์
  8,617 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21.05 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

6) กระผมจะรักท่านตลอดไป

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่ลีออนสิ้นลมหายไปแล้ว พวกแม่บ้าน

พ่อบ้านพยายามให้เกลปล่อยร่างไร้วิญญาณของ

ลีออนและนำไปจัดงานศพและแจ้งความเรื่องที่เกิด

ขึ้นแรกๆเกลไม่ยอมเปิดปากพูดอะไรทั้งสิ้นได้แต่

กอดร่างไร้วิญญาณอยู่ตรงนั้นเป็นเวลา 2วันเต็มจน

รีชาร์ต เพื่อนเก่าของลีออนทราบเรื่องจึงสั่งให้

ตำรวจจับแมร์รี่เสียและนำดำเนินคดีตามกฏหมาย

ไม่นานก็นำร่างของลีออนไปฝังที่สุสาน แฟรงค์

ทุกคนไม่ว่าจะ พ่อบ้าน แม่บ้าน หรือเพื่อนเก่าของ

ลีออนต่างพากันมาร่วมงานศพของเค้า ส่วนเกล

นั้นก็มาร่วมงานแต่เค้าทำใจยังไม่ได้กับการจากไป

ของลีออน ร่างกายจึงผอมซีดลง

"ลีออน ฮัน ฟรานซี ถึงแม้เค้าจะเป็นคนหวังชนะ

เห็นแก่ตัว เจ้าชู้ และทำหลายๆอย่างที่แย่สำหรับ

พวกเรา แต่อีกด้านของเค้าคือ ทำให้ประเทศของเราไม่เกิดสงคราม และจิตใจของเค้าจริงๆไม่ได้

แตกต่างจาก ลีออนน้อยที่เรารัก ขอขอบคุณแทน

เจ้าบ้านที่เสียชีวิตไปแล้วนะขอรับ กระผมพ่อบ้าน เกล แบล็คกี้ และคนรักของท่านลีออน ขอขอบคุณที่มาร่วมงานศพมากๆนขอรับ...."

หลังจากการฝังร่างของลีออน

"เกล...ข้าเสียใจด้วยกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่แมร์รี่คง

อยู่ในคุกอีกนาน เลยหละ"

"ขอบคุณท่านมาก รีชาร์ต ตอนนี้เรื่องทรัพย์สมบัติ

ของท่านลีออน จะตกเป็นของคุณหนู อามิเลีย

ญาติของท่านลีออน ทั้งหมด..."เกลเอ่ยใบหน้าสงบ

แต่เค้าจ้องแต่เพียงหลุมศพของคนรักของตน

อย่างโหยหายิ่งนัก

"ข้าไม่ได้รังเกียจการรักร่วมเพศแม้แต่น้อย...

แต่ท่านแน่ใจแล้วเหรอที่จะ.../ข้าแน่ใจ" 

"ข้าสัญญากับท่านลีออนไว้แล้วว่ายังไงก็จะตาม

เค้าไป..."เกลเอ่ย รีชารผ์ตจึงไม่ขอขัดขวางหาก

เกลปราทนาเช่นนั้น "ข้าไม่ขัดหรอกแต่ท่านแน่ใจ

งั้นหรือ" รีชาร์ตถามอีกครั้ง

"แน่นอน...ข้าขอตัว..."

เกลเดินออกมาก่อนจะตรงไปยังลานกว้าง

และนึกถึงเรื่องเก่าๆในอดีต

'เกล....ข้าหิว'

'เกล...ข้าง่วง'

'เกล...ข้าอยากเล่น'

'เกล...เกล...เกล...เกล..' เสียง

ของลีออนในวัยเด็กวนเวียนอยู่ในหัวของเกลมาก

ลานกว่างนี้คือที่ๆลีออนกับเค้าเคยมาด้วยกันบ่อยๆ เค้าขอตายในที่แห่งความทรงจำนี่หละดี

ที่สุด...

"ลีออน....ยอดรักของข้า...ข้ากำลังจะตามท่านไป

แล้วนะ...ขอข้านะที่รัก" เกลเอ่ยก่อนจะหยิบมีด

สำหรับปิดชีพแวมไพร์ออกมาและ แทงเข้าไปที่อก

ซ้ายและนอนในจุดๆหนึ่งอย่างไม่กลัวตายเค้าหลับ

ตาลงและรอเพียงร่างกายสลายหายไปเท่านั้น

"เกล...ตื่นสิเกล...เกล...เกล"เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้น

ร่างของเกลถูกเขย่าโดยคนเรียกชื่อเค้าอีกด้วย

"อือ....ลีออน" เกลลืมตาก็ปรากฏร่างของคนรัดของตน เค้าไม่รีรอรีบสวมกอดร่างเล็กอย่างแนบแน่น และบรรจงจูบลงที่ริมฝีปากบาง

"เราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไปใช่ไหมเกล"

"ขอรับ..กระผมจะรักท่านตลอดไปลีออน..."

ทั้งสองจับมือซึ่งกันและกันก่อนจะเดินไปด้วยกัน

เดินไปยังแสงสีขาวตรงหน้าและอยู่ด้วยกันตลอดไปไม่ว่าจะ ชาติหน้า หรือชาติใดๆ ต่อให้เกิดมา

ไม่ครบสามสิบสอง หรือเกิดมาไม่ใช่คน ขอแค่ได้

อยู่ด้วยกันตลอดไปโดยไม่มีอุปสรรคแค่นี้ก็พอ...

'ปึก' หนังสือเล่มหนาสีน้ำตาลถูกตกแต่งสวยงาม

ได้ปิดลงโดยชายหนุ่มที่มีใบหน้าสวยคล้ายหญิงสาว และจู่ได้มีอะไรสักอย่างย่องมาด้านหลัง

"แฮ่! ทำอะไรอยู่หืมมมม มีออน"ชายหนุ่มหน้าตา

หล่อเหลาสวมกอดคนรักจากด้านหลังก่อนจะมอง

หนังสือในมืออย่างสงสัย

"นิยายรักตลอดกาลน่ะเคลลี่...สนใจเลยมาลองอ่านน่ะ"มีออนหันไปยิ้มให้คนรักหนุ่มก่อนจะ

พามานั่งข้างๆและคุยกันอย่างสนุกสนานสองคน

'ในที่สุด...ก็ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป..'

(จบบริบูรณ์)


ขอบคุณที่อ่านมากนะค่ะ ขอบคุณ

หลายๆคอมเม้นนะค่ะเจอกันเรื่องต่อไป

นะค่ะขอบคุณมากค่ะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา