มารยาหญิง...ลืมไม่ลง

          มีคำกล่าวว่าคนสองขวัญ ขยันหาเมีย คำโบราณว่าอย่างงั้น แต่ข้าพเจ้าว่าไม่จริงเท่าไร เพราะข้าพเจ้าไม่เคยที่จะขยันหาเมียทั้งที่มีสองขวัญ ชีวิตมีแต่ความเหงา ความอ้างว้าง ว้าเหว่ และทนแต่งงานกับมือตัวเองมานาน เพราะสะดวก ประหยัด สะอาด ปลอดภัย และไม่รู้จะทำอย่างไรในวัยที่เริ่มโรยรา 

          ก่อนหน้านี้เคยมีเพื่อนแนะนำสถานที่แห่งหนึ่ง พร้อมบรรยายรายละเอียด ข้าพเจ้าไม่ค่อยได้ใส่ใจมากนัก เพราะค่าบริการที่แสนแพงนั่น และไม่มั่นใจว่าจะตอบสนองความต้องการของชาย เมืองสิงห์ได้ 

          ปีนั้นเป็นปีชงของข้าพเจ้า หลังจากได้ไปไหว้ศาลเจ้าเพื่อแก้ปีชง เสริมศิริมงคลให้แก่ชีวิต วันนั้นต้องเผชิญกับแดดแรงยามบ่าย ลมร้อน พัดเปลวแดดระยิบ ข้าพเจ้ายิ่งร้อนรุ่มเช่นกัน ดังนั้นจึงต้องหาทางออกเพื่อให้คลายกลัดกลุ้ม และกลัดมันบ้าง ขับรถยังไม่ทันถึงบ้านดี ไม่รู้อะไรดลใจให้ข้าพเจ้าและเพื่อนมุ่งตรงไปยังสถานบริการแห่งนั้น

          ในตึกแถวนั้นไม่ไกลห่างเมืองนัก เปิดประตูเข้าไปในห้องรับแขกชั้นล่างกว้างประมาณ 4 เมตร พบชายหนุ่มหน้าเข้ม ยิ้มตอนรับหลังโต๊ะบัญชี  

                    "สวัสดีครับพี่ วันนี้มีน้องสวย ๆ หลายคนเลยครับ"

                    (อธิบายการบริการและราคา)

                    "ขอดูด้วยครับ"

          เขายิ้ม แทนคำพูด กดออด แล้วเรียกน้องออกมาให้ดูทีละคน

                    "น้อง.....ลูกค้ามา"

          งามคนแรก ออกมาจากห้องด้านหลังพร้อมยกมือไหว้ แล้วเดินเข้าไป ออกมาทีละคนจนครบทั้งหมด

          มีน้องคนหนึ่งน่าจะสูงประมาณ 167 รูปร่างสวยสมส่วน เอวบาง ร้อยยิ้มมีแก้มบุ๋ม หน้าตาเหมือนนางในฝันของข้าพเจ้า แต่สวยกว่า ทั้งรูปร่างหน้าตา แน่นอนข้าพเจ้าเลือกเธอ

          น้องพาขึ้นไปชั้นบน เปิดแอร์ เปิดเพลงเบา ๆ แล้วขอตัวออกไป นำน้ำเย็นมาให้ดื่ม แล้วให้ข้าพเจ้าถอดเสื้อผ้า เพื่อพาไปอาบน้ำ  

          ข้าพเจ้ากลับไปเป็นเด็ก 3 ขวบอีกครั้ง น้องบีบสบู่เหลวลูบไล้ แผ่นหลัง หน้าอก ซอกคอ ซอกขา และซอกต่าง ๆ ป้อนน้ำยาบ้วนปาก ให้ลมหายใจสดชื่น ทั้งข้าพเจ้าและน้องด้วย เปิดน้ำอุ่นกำลังดี ล้างเนื้ัอตัวจนสะอาด 

          แล้วเข้ามาที่ห้องเย็นฉ่ำนั้น เสียงหวานบอกให้ข้าพเจ้านอนคว่ำ ซึ่งข้าพเจ้าก็ทำตามอย่างว่านอนสอนง่าย แล้วน้องค่อย ๆ ลูบไล้เจลบนแผ่นหลัง ซักครู่ ก็ใช้มือนวดและใช้ส่วนอื่น ๆ นวดด้วย ไม่รู้น้องหนักเท่าไร ข้าพเจ้านอนคว่ำหน้าไม่รู้สึกหนักเลย มือเรียวนั้น บีบนวด เบา ๆ ผ่อนคลายต่างกับหมอนวดแผนโบราณร่างท้วมที่มือแข็งอย่างกับคีมบีบแต่ละที่กระดูกแทบแตก

          น้องสั่งให้ข้าพเจ้านอนหงาย แล้วก็ปฏิบัติเหมือนกับตอนนอนคว่ำ แต่ชายน้อยของข้าพเจ้าที่เหมือนนาข้าวแล้งฝนใกล้ตาย พลันได้รับปุ๋ยและน้ำฝนจนชุ่มฉ่ำฟื้นกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

          น้องมีเมตตา กรุณาต่อข้าพเจ้าช่วยให้ความเครียดนั้นหายไป ละลายปนไปกับเจลนั้นด้วยความร่วมมือเป็นอย่างดีของข้าพเจ้า

          เวลาตั้งแต่เริ่มเข้าห้อง อาบน้ำ และนวดผ่านไปราว ๆ 40 นาทีก็เสร็จคอร์สนั้น น้องพาข้าพเจ้าไปอาบน้ำอีกครั้ง เสร็จแล้วกลับมาแต่งตัวใส่เสื้อผ้า แล้วคุยเล่นกับน้องจนใกล้หมดเวลาจึงชวนน้องไปเลี้ยงขอบคุณหลังเลิกงาน แต่น้องปฏิเสธนุ่มนวล ด้วยการยิ้มหวานให้

          ต่อมาข้าพเจ้าทราบว่าน้องขับรถป้ายแดงคันละเกือบ 2 ล้าน ขณะที่ข้าพเจ้าขับรถติดแก๊สเก่า ๆ ที่ขับไปลุ้นไปไม่รู้ว่าจะสตาร์ทไม่ติดตอนไหน