Hello Kitty ตุ๊กตาผีมาแล้วจ้า

-

เขียนโดย กระบี่ใบไม้

วันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 08.45 น.

  1 บท
  2 วิจารณ์
  3,132 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 กันยายน พ.ศ. 2558 08.49 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“เป็นเวลากว่า 3 ปีแล้ว ที่ฉันเข้ามาสิงตุ๊กตาตัวนั้น แต่ฉันไม่ชอบเลย ฮัลโหล คิตตี้ สีชมพู มันดู คิขุ อาโนเนะ เกินไป เพราะความซุ่มซ่ามของฉันทำให้เข้าสิงผิดพลาดไปหน่อย อุตส่าห์หมายตาตุ๊กตาหน้ากลัวตัวข้างๆเอาไว้แล้วเชียว ดันพุ่งหลาวมาเข้าสิงตุ๊กตาคิตตี้ตัวนี้เสียได้”

“หนูเตือนพี่แล้ว ตอนพุ่งหลาวเข้ามาสิง พี่ต้องลืมตาด้วย” เสียงกุมารทองที่นั่งอยู่บนขื่อร้านขายของเก่ามันหัวเราะเยาะอยู่คิกคัก

“ถ้าฉันลืมตาตอนหัดไหว้น้ำได้ ฉันคงไม่จมน้ำตายตอนเป็นคนหรอกเว้ยเห้ย..” ตุ๊กตาผีคิตตี้ตะโกนเถียงดังลั่น

แต่เอาเถอะ ตอนนี้ฉันก็เป็นตุ๊กตาผีไปแล้ว ฉันก็จะเป็นตุ๊กตาผีที่ลือลั่น เป็นตุ๊กตาผีในตำนาน น่ากลัวเหมือนอนาเบลไง หึ หึ

“หม่ามี๊ หนูจะเอาตุ๊กตาหมีพูห์ตัวนั้น” เด็กหญิงอายุ 5 ขวบ ชี้ไปที่ตุ๊กตาผีสิง

“ตัวสีชมพูนั่นเหรอ เค้าเรียกคิตตี้นะจ๊ะ ไม่ใช่หมีพูห์”เสียงคุณแม่ตอบ

“ใช่ๆ ฉันเป็นคิตตี้นะ ไม่ใช่หมีพูห์ ยัยเด็กรู้น้อยเอ้ย” ตุ๊กตาผีร้องโวยวาย(แต่ไม่มีใครได้ยิน)

“นั่นแหละๆ หนูจะเอาตัวนี้” ยัยหนูน้อยส่งเสียงร้องอีก

“อะฮ้า เอาฉันไปเลย เอาฉันไปเลย ฉันจะเป็นตุ๊กตาคิตตี้ที่สุดแสนสยองขวัญและน่ากลัวที่สุดในประวัติศาสตร์ให้ดู”

“อย่าเอาไปเลยลูก สกปรกจะตาย แถมหน้าตาขี้เหร่ด้วย”

“อ่าว..เห้ย พูดจาน่าตบปากฉีก คิตตี้เป็นแบรนด์ชั้นนำระดับโลกเชียวนะเว้ยยย”

“หนูจะเอาหมีพูห์ตัวนี้ หนูจาอาวว...”

“ก็บอกว่าคิตตี้ คิ้ตตี้ ไง ยัยเด็กเปรต ...คิตตี้...คิตตี้..”

แต่ถึงจะเป็นเสียงวิญญาณที่ไม่มีใครได้ยิน ตุ๊กตาผีคิตตี้ที่ภาคภูมิใจ ก็ระเห็จไปอยู่บ้านของเด็กน้อยจนได้

บ้านหลังนี้ภายนอกเหมือนบ้านจัดสรรทั่วๆไป แต่ที่ไม่เหมือนบ้านทั่วๆไปก็คือสภาพภายในบ้านเหมือนอยู่ในสนามรบ ของเล่นกระจายเกลื่อนกลาดเต็มห้องไปหมด มีแมวพันธุ์วิเชียรมาศที่ชอบวางมาดเป็นผู้ดีหนึ่งตัว และหมาพันธุ์โกลเด้นรีทีฟเวอร์หน้าตาโง่ๆที่ไม่เคยเห่าใครตัวหนึ่ง

“น้องนิว ตุ๊กตาคิตตี้ตัวนี้มันสกปรกมากแล้ว เดี๋ยวแม่เอาไปซักให้หนูก่อนนะคะ”เสียงแม่ตะโกน ก่อนได้ยินเสียงตึกๆของน้องนิววิ่งออกไปนอกบ้าน

“สนใจฉันหน่อยสิเว้ยเห้ย ฉันเป็นตุ๊กตาผีเชียวนะ แต่เอ๊ะ จะซักฉันเหรอ? เครื่องซักผ้า? ว้ากกกกก “เสียงตะโกนโหยหวนที่ไม่มีมนุษย์คนไหนได้ยินดังมาจากเครื่องซักผ้า

เป็นเวลากว่าครึ่งชั่วโมงผ่านไป ตุ๊กตาผีผู้โชคร้ายก็แปลงกายใหม่ปิ๊งอยู่บนราวตากผ้าจนได้

“จำเลยนะพวกแก ฉันจะหลอกจะหลอนพวกแก ฉันจะเป็นตุ๊กตาพยาบาท ฉันจะอาฆาตมาดร้าย ฉันจะ...โว้ย ร้อน โว้ย จะเอาตุ๊กตาผีมาตากแดดทำบ้าอะไรเนี่ย...”

ความซวยของตุ๊กตาผียังมีมาไม่จบสิ้น ตอนนี้ตุ๊กตาผีคิตตี้ผู้โชคร้ายได้กลายเป็นเครื่องเล่นของน้องนิวไปโดยสมบูรณ์

เธอจับมันแหย่ๆ ใส่เจ้าวิเชียรมาศผู้เก๋าเกมส์ เจ้าแมวตัวแสบมันก็ขู่แล้วก็ตบๆ พอมันย้ายที่ไปเธอก็ตามไปแกล้งมันอีก

“เห้ยๆๆ เคารพกันหน่อยสิ ฉันเป็นตุ๊กตาผีนะเว้ย”เสียงคร่ำครวญจากตุ๊กตาผู้คับแค้นดังขึ้น แต่ก็เหมือนเดิมไม่มีใครได้ยินมันอยู่ดี

“เอาเหอะ ในคืนนี้เป็นคืนเดือนดับที่วิญญาณฉันจะเฮี้ยนสุดขีด พวกแกกลั่นแกล้งฉันมาหลายเพ-ลาแล้ว ได้เวลาเอาคืนทบต้นทบดอกเสียที หึหึ “ตุ๊กตาผีเอ่ยคำอาฆาตเหมือนตัวร้ายในละครหลังข่าว

ติ๊ก..ต็อก...ติ๊ก...ตอก...เข็มนาฬิกาใกล้เที่ยงคืนเข้าไปทุกที

แม่น้องนิวออกไปทำธุระข้างนอกซะด้วย ตายแน่ยัยเด็กเปรตเอ๋ย...

หึ หึ ขอคิดก่อน เวลาตุ๊กตาผีหลอกคนมันต้องทำยังไงนะ โอ๊ะ ใช่สิ อนาเบลไง ตุ๊กตาผีอนาเบล ตุ๊กตาผีในตำนานฝรั่งไง ใช่แล้วก่อนอื่นต้องเคลื่อนย้ายตัวเองจากที่หนึ่งไปยังที่หนึ่งอย่างเป็นปริศนา แล้วทำให้ข้าวของเคลื่อนที่ได้เอง คราวนี้แหละพวกแกเอ๋ย โลกทั้งโลกจะต้องแซ่ซ้องในความน่ากลัวของตุ๊กตาผีผู้ยิ่งใหญ่ “คิตตี้ผีน่ารัก” ผู้นี้ เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ฉายาฉันควรจะน่ากลัวกว่านั้น อย่างเช่นว่า...เอ่อ คิดไม่ออก เอาไว้หลอกก่อนแล้วกันนะ

ติ๊ก..ต็อก...ติ๊ก...ตอก..

.เป๊ง.....เที่ยงคืนแล้ว ขอหลอกก่อนนะขอรับ ^-^

ก่อนอื่นตอนนี้ฉันอยู่ที่หัวเตียงของน้องนิวที่กำลังนอนหลับสนิท ฉันต้องขยับตัวไปอยู่ที่กลางห้องสินะ หึ หึ

ฮึบ ฮึบ (ตุ๊กกระตาผีค่อยๆกระดิบทีละนิด)

ฮึบ ฮึบ (จะถึงปลายเตียงแล้ว)

ตุ๊บ...โอ้ย (น้องนิวดิ้น เตะตุ๊กตาผีลงไปที่พื้น)

หนอยแน่ ยัยเด็กแสบ ขนาดหลับยังออกฤทธิ์รังแกฉันได้ เดี๋ยวเถอะแก

ฮึบ ฮึบ (จะถึงกลางห้องแล้ว)

ถึงกลางห้องแล้วเฟร้ยยยยย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แต่เอ๊ะ อะไรใหญ่ๆ อยู่บนหัวเนี่ย ว้ากกกกกกกกกกกก ไอ้หมาหน้าโง่ แกจะคาบฉันมาทำไม?

เจ้าโกลเด้นตัวใหญ่คาบเจ้าตุ๊กตาผีไปที่หัวเตียงอีกครั้ง

“แกๆๆๆ ไอ้หมาหน้าโง่ ฉันไม่คิดว่าแกจะมาฉลาดในเวลาที่ฉันไม่ต้องการหรอกนะ “ ตุ๊กตาผีส่งเสียงเขียวขุ่น

เจ้าหมาใหญ่ตัวแสบนั่งกระดิกหางรอ สีหน้าภาคภูมิใจอย่างเปี่ยมล้นที่ได้ทำความดีความชอบ

“แสดงว่าแผน A ล้มเหลวแล้วหรือนี่” เจ้าตุ๊กตาผีคิตตี้ คิดแผนต่อ

“แผน B ก็คือ ให้หลอดไฟในบ้าน ติดดับเองคราวนี้ไม่พลาดแน่”

เสียงดังกึกกัก เบาๆเข้ามาในห้อง “แม่น้องนิวกลับมาแล้วหรือนี่ เหอๆ เสร็จโจ๋”

แต่เอ๊ะ เสียงไม่ได้มาจากหน้าประตู เจ้าตุ๊กตาผีเสกไฟดับพรึบ ก่อนเปิดขึ้นมาอีกครั้ง มีผู้ชายเงอะๆงะๆโผล่เข้ามากลางห้องอย่างเป็นปริศนา

“อ้าว เห้ย ฉันไม่ได้เสกคนเข้ามาในห้องนะ ไอ้หมอนี้เข้ามาได้งั้ยยยย”

“อ้อ มันลงมาจากฝ้าเพดานนี่เอง หัวขโมยนี่หว่า อ่า ฮ้า แผนเปลี่ยนๆ ถ้าฉันหลอกหัวขโมยให้กระเซอะกระเซิงหนีออกไปได้ ฉันก็เป็นข่าวดังเหมือนกัน” ตุ๊กตาผีเปิดปิดไฟในห้องเป็นระยะ แต่โจรไม่สนเพราะคิดว่าหลอดไฟที่บ้านหลังนี้เสีย

“หนอยแน่ อย่าทำเป็นเมินฉันนะเฟร้ย ฉันเป็นตุ๊กตาผีคิตตี้ที่โลกทั้งโลกภาคภูมิใจเชียวนะ”

ว่าแล้วก็ใช้แผน C เสกข้าวของเคลื่อนไหวเอง เจ้าหัวขโมยสะดุดตุ๊กตาไม้ที่เสกกระเด็นมาขวางคว่ำไม่เป็นท่า

เสียงโจร ร้องเฮ้ย...ขยับตัวถอยกรูดจนติดผนังห้อง

“ฮ่าๆๆๆๆ เห็นฤทธิ์ฉันหรือยัง”

โจรไม่สนใจเพราะยังหวาดผวาหมาใหญ่ที่ยืนจ้องมองอยู่

“เฮ้ยยย ไอ้หมาบ้า แกอย่ามาแย่งซีนฉันนะเว้ยยย ฉันจะหลอกกมัน”

หมายืนนิ่ง

“.....................”

คนนั่งนิ่ง

“.....................”

แล้วหมาก็นั่งลง

“.....................”

ยกขาขึ้น กระดิกหาง หวัดดี!

“.....................”

โจรจับขามันหวัดดีตอบ ถอนหายใจขึ้นอย่างโล่งอก

“หมามันเชื่องคนนี่หว่า”

“....เฮ้ยยยยย!!!!”

น้องนิวอุ้มตุ๊กตาคิตตี้ยืนมองดูโจรตาแป๋ว

“คุณอาเป็นใครเหรอคะ?”

“อาเป็นโจรจ้ะ”โจรตอบตามจริง

“เป็นโจรทำไมเหรอคะ?”

“เอ่อ....”

โจรตอบเด็กไม่ถูก คิดถึงลูกสาวอายุเท่ากันที่รออยู่ที่บ้าน โจรตกงานมาสามเดือนแล้วไม่มีเงินซื้อข้าวซื้อนมให้ลูกด้วย

“คุณอาขา หนูหิวนม”

“จะบ้าเหรอ ไปขอนมโจร”ตุ๊กตาผีร้องลั่น(แต่ไม่มีใครได้ยินอีกแล้ว)

โจรนิ่งอึ้งไปซักครู่ ก่อนเดินตามน้องนิวเข้าไปในครัว แล้วเริ่มชงนม

“อ้าวเห้ยยยย ไอ้โจรไม่รักสถาบัน”ตุ๊กตาผีส่งเสียงเครียดเพราะความหวังการหลอกหลอนได้พังทลายลงไปหมดแล้ว

“ไม่นะ มันต้องไม่เป็นอย่างนี้สิ ก็ในหนังผีน่ะ ทุกคนจะต้องหวาดกลัวสยดสยองนี่นา”

ตุ๊กตาผีคิตตี้คร่ำครวญด้วยความปวดร้าว มองน้องนิวกำลังควบม้ากุบกับอยู่บนหลังโจร

“คุณอาจะกลับแล้วเหรอคะ?”น้องนิวมองตามโจรด้วยสายตาละห้อย

“จ้ะ ลูกสาวอารออยู่ที่บ้าน ป่านนี้คงหิวแล้ว”

“คุณอาขา หนูให้”น้องนิวยื่นขวดนมที่เหลือครึ่งขวดไปให้โจร โจรรับไว้ น้ำตาคลอ ก่อนบรรจงจูบที่แก้มเธอ

“คุณอาขา ตุ๊กตาตัวนี้หนูก็ให้”

“อ้าว เห้ยยยย ฉันยังไม่ได้หลอกหลอนพวกแกเลยนะเว้ยยยยย ค้ามนุษย์ เอ้ยไม่ใช่สิ ส่งมอบวิญญาณเถื่อนผิดกฎหมาย อย่าทำอย่างนี้กับตุ๊กตาผีที่ภาคภูมิใจนะ”ตุ๊กตาผีร้องโวยวาย แต่โจรหนุ่มไม่ได้ยิน เขาปีนกลับขึ้นฝ้าเพดานไปพร้อมด้วยขวดนมครึ่งขวดและตุ๊กตาผีคิตตี้หนึ่งตัว หวังว่าลูกสาวเค้าคงยินดีในวันรุ่งขึ้น

ตุ๊กตาผีคิตตี้จะย้ายที่หลอกหลอนแล้วนะ ระวังตัวกันด้วยล่ะ!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านเรื่องสั้นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา