รักแรกไม่มีวันลืม

  

  "มิ๊ค" เป็นผู้ชายฮอตในโรงเรียนอินเตอร์แห่งหนึ่ง เรียนมัธยมปีการศึกษาที่ 6 ที่มีแต่ผู้หญิงมารุมจีบ

และมารุมชอบทุกวันในวาเลนไทน์ก็จะมีของไว้ใต้โต๊ะและได้ดอกกุหลาบทุกๆวันในตอนเช้ามิ๊คเป็นนักเรียนดี

เด่น เก่ง หน้าตาดีและเท่ห์ก็ไม่รู้ว่าใครให้ ตัวมิ๊คเองก็สงสัยและอยากรู้มากว่า..ใครให้ดอกกุหลาบทุกๆวัน

มิ๊คก็พูดว่า..

 

"นี่ใครให้เรามานะ? >//<"

 

และเพื่อนสนิทมิ๊คก็เดินมาเห็นว่ามิ๊คถือดอกไม้และของที่คนในโรงเรียนให้เต็มมือเพื่อนเห็นเข้าก็เลยถามว่า..

 

"มีคนให้ดอกไม้ทุกๆวันเลย น่าอิจฉาจริงๆเลยอ่ะ O.o"

 

"คนฮอตก็เป็นแบบนี้แหละ >//<"

 

"น่าหมั่นใส้555+ :D"

 

"ไปนั่งเรียนเดี๋ยวนี้เลยย.. -0-"

 

(ระหว่างเรียน)

 

   มิ๊คนั่งเงียบๆเพื่อนสนิทก็เห็นเลยถาม

 

"มิ๊ค! เป็นไรอ่ะ? เราเห็นนั่งเมลอๆมานานและ -.-?"

 

"ป่าวๆเราไม่ได้เป็นไร -..-"

 

"อืมๆ..ดีแล้ว :)"

 

"และมิ๊ครู้ยังว่าใครให้ดอกกุหลาบทุกๆวันอ่ะ หรือว่าที่นั่งเมลอๆคิดเรื่องนี้อยู่เหรอ? ใช่หรือป่าว? " (เพื่อน-

พูดและถามด้วยความสงสัย)

 

"บอกแล้วไงว่า ป่าว -.-"

 

"อืมๆ.. -..-"

 

(ระหว่างพักเที่ยง 12:00 น.)

 

   มิ๊คเดินไปห้องสมุดและเดินไปชนเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง(เด็กผู้หญิงคนนั้นเธอชื่อ เพลย์ เรียนมัธยมการ

ศึกษาที่ 4 เธอเป็นเด็กเงียบๆน่ารัก หน้าตาดี แต่ก็มีคนชอบอยู่หลายๆคน เพราะ เธอจิตใจดีแม้ว่าเธอจะ

เงียบไม่ค่อยคุยกับใครก็ตามมิ๊คเขิลและยิ้ม) ทันใดนั้นมิ๊คก็ลุกขึ้นและประคองตัวเธอลุกขึ้นและพูดว่า..

 

"ผม..ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆครับ เป็นอะไรมากไหมครับ *.*"

 

"ไม่เป็นไรค่ะๆ >//<"

 

   มิ๊คสงสัยว่าทำไมต้องวิ่งหนีไปเลยไม่รู้จะทำไงเลยวิ่งตามไป พอมิ๊คเจอเพลย์เข้าไปหาเพลย์ เพลย์ตกใจ

และทำตัวไม่ถูก (เพราะ เพลย์แอบชอบมิ๊คอยู่) (มิ๊คเองก็ชอบเพลย์ไม่น้อยเพราะ มิ๊คแอบดูเพลย์ในห้อง

สมุดเกือบๆทุกวัน ต่างคนต่างไม่รู้) มิ๊คก็เลยพูดว่า..

 

"ผมขอโทษจริงๆนะ ทำไมต้องวิ่งหนีผมด้วย? -.-?"

 

"ไม่เป็นไร ฉันโอเคขอบคุณนะที่ช่วย ;)"

 

 มิ๊คก็ถามว่า..

 

"ผมชื่อ มิ๊ค นะ เธอ..ชื่ออะไรเหรอ? o.o"

 

"เพลย์ค่ะ ค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ >//<"

 

"เช่นกันครับ >//<"

 

(หลังพักเที่ยงเสร็จ 13:00 น.)

 

 มิ๊คเดินเข้าห้องเรียนและเจอเพื่อนสนิทกำลังคุยกันและเห็นมิ๊คเดินเข้ามาและถามว่า..

 

"ไง? ได้ข่าวว่าเจอสาวด้วยเหรอ? สวยไหม? น่ารักป่ะ? 0.0"

 

"นี่ใครบอกเนี้ย รู้ได้ไง? ก็โอเคน่ารักดี >//<"

 

"เก็บอาการหน่อยย..แก้มแดงและๆ"

 

''อะไรๆ5555+ ป่าวซะหน่อย มั่วและๆ >//<"

 

"อืมๆ!!..กะว่าจะจีบ ชื่ออะไรอ่ะ? คนไหน? แนะนำให้เพื่อนรู้จักหน่อยดิ"

 

"เรียนได้แล้วๆ"

 

"และมิ๊คเจอผู้หญิงคนนั้นได้ไงอ่ะ? O.o"

 

"เจอในห้องสมุด"

 

"อืม.."

 

"เรียนต่อได้แหล่ว -0-"

 

"เออๆ!.. -.-"

 

"บอกหน่อยก็ไม่ได้ งอลเเหล่ว T^T"

 

"โอ๋ๆ!..มาๆจุ๊ฟหน่อยไม่งอลน่าา..จุ๊ฟฟๆๆ >3<"

 

"ไม่เอาๆ ไม่ต้องๆ555+ ขนลุก -.-"

 

(หลังจากเรียนเสร็จก็ได้เวลากลับบ้าน 16:00 น.)

 

"พรุ่งนี้เจอกัน"

 

"อื้ม!..บาย! ;"

 

"บาย! :)"

 

(มิ๊คเดินลงมาจากชั้นเรียนก็เจอเพลย์เลยทัก)

 

"เพลย์! กำลังกลับบ้านเหรอ? >//<"

 

"ค่ะ >//<"

 

"เราไปส่งไหม? o.o"

 

"ไม่เป็นไรค่ะ O.O"

 

"เอาน่าา..เราไปส่ง^^"

 

"ค่ะ ขอบคุณค่ะ >//<"

 

"ครับผม ไม่เป็นไร :p"

 

(หลังจากนั้นมิ๊คก็ไปส่งที่บ้านแต่ระหว่างทางมิ๊คก็ชวนเพลย์คุยด้วย และในตอนนั้นรถกระบะพุ่งเข้ามาอย่าง

เร็วมิ๊คเบรคไม่ทัน มิ๊คและเพลย์ตัวกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง ผู้คนให้เข้าเลยนำไปส่งโรงพยาบาลพ่อแม่

มิ๊คก็ได้ทราบข่าวจากโรงบาล พ่อแม่มิ๊คและเพลย์ร้องไห้และเสียใจมาก ทางคุณหมอย้ายห้องไปอยู่ห้อง

ICU ทำการผ่าตัดเสร็จคุณหมอเดินออกมาคุย)

 

"แสดงความยินดีด้วยครับผู้บาดเจ็บปลอดภัยแล้วครับ :)"

 

(พ่อแม่ของมิ๊คก็พูดว่า..)

 

"ครับ/ค่ะ ขอบคุณครับ"

 

"ทางเราจะให้ผู้บาดเจ็บย้ายไปห้องพิเศษนะครับ"

 

"ครับ"

 

(หลังจากการย้ายห้องแล้ว มิ๊คฟื้นขึ้นมาก็ปาไป 4-5 วัน แล้ว มิ๊คฟื้นขึ้นมาก็ถามว่า..)

 

"ป๊าแม่! เพลย์อยู่ไหน? เพลย์โอเคไหม? เพลย์อยู่ห้องไหน? พาผมไปหน่อยได้ไหม?"

 

"เพื่อนโอเค กลับไปแล้ว"

 

"ครับ"

 

(หลังจากพักฟื้นร่างกาย ร่างกายดีขึ้นมิ๊คก็ไปโรงเรียนได้แล้วและพอวันรุ่งขึ้นของอีกวันอีกวันหนึ่งตอนเย็น

ตอนมิ๊คกำลังกลับบ้านพอดีมิ๊คเจอเพลย์ก็ทักทายคุยกันเลยพอไปไหนด้วยกันกินขนมด้วยกันไปเดินเล่น

ด้วยกัน เพื่อนเห็นก็สงสัยแต่ก็ไม่ถามอะไร แต่พอลงรูปอินสตาแกรม เฟส เพื่อนเห็นเข้าเลยก็เลยส่งข้อ-

ความไปถามว่า..)

 

"ถ่ายรูปกับใครอ่ะ?"

 

"แฟน"

 

"ไหน? ไม่เห็นเลย"

 

(เพื่อนก็ส่งรูปให้ดูว่าไม่มีใครในรูปนั้นจริงๆ)

 

"อ่ะ เราให้ดูรูปที่มิ๊คลงและลองดูดิ๊ว่ามีไหม? ที่บอกว่าถ่ายรูปกับแฟน!!"

 

(มิ๊คก็นึกและภาพเหล่านั้นก็เข้ามาในความคิด มิ๊คน้ำตาไหลและจำคำที่พ่อแม่พูดได้ว่า "เพื่อนโอเคแล้ว!"

 แต่พอมิ๊คนึกได้ก็เลยกลับบ้านไปถามพ่อแม่เห็นพ่อแม่นั่งอยู่เลยถามว่า..)

 

"ป๊าแม่! เพลย์อยู่ไหน?"

 

(พ่อแม่มิ๊คร้องไห้และสะอื้น)

 

"ป๊าครับ แม่ครับ"

 

"ฟังดีๆนะมิ๊ค เพื่อนลูกตายแล้วตั้งแต่วันที่ลูกประสบอุบัติเหตุในวันนั้น ป๊าขอโทษที่โกหก ป๊าไม่รู้ว่าจะทำให้

เรื่องบานปลายไปขนาดนี้"

 

"ป๊าโกหกผมทำไม"

 

(ในวันนั้นมิ๊คร้องไห้หนักมาก และจากวันนั้นมิ๊คเป็นคนเงียบไปเลยไม่คุยกับใครและกลายเป็นคนเก็บตัว)

 

 

 

  " แม้ว่าผมไม่มีเพลย์แต่ผมก็ยังรักและชอบเค้าอยู่เสมอ แม้ว่าเค้าไม่อยู่ตรงนี้แต่ผมจะอยู่ในความทรงจำ

และใจเค้าเสมอ บทเรียนครั้งนี้คือเรื่องราว ความรัก ของผมมันก็ไม่ได้หวานแหววแบบคู่อื่นมากนักแต่ก็ทำ

ให้ผมมีประสบการณ์และความทรงจำดีๆ ถ้าตอนนี้เพลย์เห็นผม ผมก็จะบอกว่า.. เรารักเพลย์นะ "

 

                                                                                จาก     Mix

 

 

   (สิ่งที่มิ๊คเห็นว่า..เพลย์ยังอยู่เพราะ ความรัก ความผูกพันธ์และความทรงจำที่เคยให้กันตลอดมา)