เพื่อนสนิท(Dearfriend)

สวัสดีเราชื่อมายด์มิ้นเรียกสั่นๆว่า มิ้น ก็ได้

เราก็เป็นแค่เด็ก ม.ปลาย ธรรมดาไม่ได้มีอะไรพิเศษ

แต่สำหรับบางคนเราพิเศษมาก 

เราไม่รู้หรอกว่าเพราะอะไร เราถึงทำให้เขาคิดว่าเราคือคนที่เศษสำหรับเขา

(เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า)

เราจำได้ว่าวันนั้นเราอกหัก เราโดนแฟนทิ้งเราเลยปิดfacebookไปหลายเดือน แล้วพอเราเปิดfacebookมาเราเหงา เราเลยโพส โสดโปรดจีบ บลาๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเขาคนนั้นก็มากดlike (เขาชื่อ ต้น) 

แล้วตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดหรอกว่าเราจะได้คุยกัน5555 ต้นเข้ามาไลค์รูปไลค์โพสเราเยอะแยะ เราเลยเข้าไปบอกฝรรนดี แล้วอยู่ๆต้น ก็ทักมา บอกเราอะไรสักอย่างนี้แหละ (ลืม) แล้วก็คุยกันมาเลื่อยๆ เราคิดว่าต้นเป็นคนดีน่ะ แล้วเราเลยบอกกับต้นว่า "เรามาเป็นเพื่อนกันไหม " ต้นก็ตอบตกลง เราก็คุยกันทุกวันคุยกันตลอด ต้นทำให้เราลืมเรื่องแฟนเก่าไปเลย แต่ต้นก็มีอะไรหลายๆอย่างนะที่คล้ายแฟนเก่าเรา5555 แต่ก็ช่างมันสิ ตอนแรกที่เราคุยกับต้นนะเราคิดว่าต้นแบบเป็นเด็กเนริ์สใสๆไรหงี้5555(บ้าเนอะ) แต่ความจริงไม่ใช่แบบนั้นล่ะสิ มันกลับกันกับที่เราคิดไว้ แต่ก็ช่างมันสิ ยังไงต้นก็เพื่อนเรา^^ เราก็พิม์คุยกันในเฟสประมาณ 3 อาทิตย์ได้มั้ง(น่าจะประมานนี้) แล้วต้นก็ส่งคลิปเสียงมา 5555 แล้วเราก็ส่งกลับไป ส่งไปส่งมาอยู่อย่างนั้นแหละ5555 แล้วต้นก็โทรมาแล้วพูดว่า "ไอ้บ้า" แล้วก็วาง แล้วเราเลยโทรกลับไปแล้วพูดว่า "ไอ้บ้า" แล้วก็วาง5555 แล้วต้นก็โทรมาแล้วเราก็โทรคุยกัน โทรคุยกันตลอด เราก็คุยกันแบบนี้อยู่นานอะ จนมาวันหนึ่งเราทะเลาะกัน เรื่องแรกที่ทะเลาะกันคือเรื่องไรน่ะ5555 (ลืม)

แต่ก็ช่างมันๆ ที่จริงเราก็ทะเลาะกันบ่อยน่ะ เรางอลต้นก็ง้อเราแต่เราเป็นคนที่งอลแล้วชอบเงียบ555แย่เนอะ ต้นงอลต้นก็งอลไม่นาน บางทีต้นงอลเรา เราไม่ง้อต้นหายงอลต้นกลับมาง้อเราแทน555 (ตลกเนอะ) ต้นเป็นคนเดียวที่อยู่ข้างๆเรามาตลอด ทั้งตอนที่เราทะเลาะกับแม่ ต้นก็คอยปลอบเรา ตอนที่เราร้องไห้ต้นก็ไม่ทิ้งเรา มันทำให้เรามีความรู้สึกดีๆ ทั้งๆที่เราไม่เคยเจอหน้ากันเลยสักครั้ง แต่มันสามารถทำให้เราผูกผันกันได้ขนาดนี้ แล้วอยู่ๆวันหนึ่งก็ประมาณว่ามีคนมาคุยกับเราเนี้ยแหละมั้ง ต้นไม่ชอบให้เราไปคุยกับคนอื่นต้นเลยโมโหเรา เราก็สงสัยน่ะ ทำไมเราจะไปคุยกับคนอื่นไม่ได้ ทำตัวอย่างกับเป็นแฟนกัน ตอนนั้นเราก็คิดว่า ต้นไม่คิดกับเราแค่เพื่อนแน่ๆ แต่เราก็คิดว่าเราคงคิดไปเอง แล้วอยู่ต้นก็มาขอเราว่าอย่าไปคุยกับคนอื่น เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไม แล้วอยู่ๆต้นก็บอกว่าต้นชอบเรา คือตอนนั้นเราแบบช๊อคพันวิ55555 ต้นเลยถามเราว่าชอบต้นบ้างไหม เราก็ไม่รู้ใจตัวเองหรอก ต้นเลยถามว่าคุยกับต้นเรารู้สึกยังไงบอกเลยรู้สึกดีมาก มันเป็นเหมื่อนสิ่งที่ขาดหายไปแล้วมาเติมเต็มในชีวิต มันเป็นเหมื่อนความรักที่หายไป ต้นเลยขอเราเป็นแฟน แต่เราปฏิเสธเพราะเราไม่อยากให้ต้นเสียใจ เราไม่อยากทำร้ายต้น เราเลยบอกว่าถ้าวันไหนเราพร้อมเราค่อยเป็นแฟนกัน ตอนนี้เราก็คุยๆคบๆกันเป็นเพื่อนกันไปก่อน ต้นก็รับปากน่ะ ต้นบอกต้นจะรอเรา^^ แล้ววันหนึ่งก็มีพี่คนหนึ่งมาจีบเราคือพี่คนนี้เขาตรงสเป๊คเราทุกอย่างอะ พี่เขาเป็นนักร้อง เราก็แอบคุยกับพี่เขาโดยไม่บอกต้น แล้วคุยกันไปนานๆเข้าพี่เขาก็ขอเราเป็นแฟนแต่ตอนนั้นเรายังไม่ตกลงหรอก เราเลยไปคุยกับต้น เราถามต้นว่า "ถ้าเรามีแฟนจะโกรธเราไหม" ต้นเลยบอกว่าไม่โกธรแต่ต้นก็คงจะหายไป เพราะคงทนเห็นแบบนี้ไม่ได้เราก็หนักใจมากอะ ในใจเราก็ชอบพี่เขานะ แล้วอยู่ๆพี่เขาก็ขึ้นสเตตัสกับเรา แล้วต้นเห็นต้นก็เสียใจมาก แล้วก็ทักมาบอกเราอย่างโน้นอย่างนี้ เราเลยหยุดคุยกันไปพักหนึ่ง เราเลยคิดได้ว่า ทำไมคนที่เข้ามาไม่นานถึงทำลายความสัมพันธ์ของคนสองคนได้มากขนาดนี้ เราไม่รู้ว่าตะเลือกใครระหว่างต้นกับพี่เขา เราเลยเลิกใช้สมองและใช้หัวใจเลือก และคิดว่า คนที่อยู่ข้างๆเรามาตลอดกับคนที่พึ้งเข้ามาเราจะเลือกใคร เราเลยตัดสินใจเลือกต้น และเลิกคุยกับพี่เขา เราเลยทักต้นไปแล้วบอกว่าเราเลิกกับพี่เขาแล้ว แต่ก็ดูเหมื่อนต้นจะดีใจน่ะ แต่ก็ถามเหตุผลว่าทำไม เพราะต้นหรือป่าว ไม่เลยเรื่องทุกอย่างมันเป็นเพราะเรามันไม่ได้เป็นเพราะต้นเลย ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่จะทำให้ต้นไปจากเรา 

แล้วพอเปิดเทอม เรากับต้นก็ไม่ค่อยได้คุยกันเราได้คุยกันน้อยลงมากเพราะต้นต้องไปอยู่หอในโรงเรียนเขาห้ามใช้มือถือ วันหนึ่งเรากับต้นก็ได้คุยกันไม่นานคุยกันวันละ5นาที บางวันก็ไม่ได้คุยเลย เราคุยกันน้อยลงทำให้ต้นคิดมากว่าเราจะเปลี่ยนไป เราจะไปมีคนอื่น ต้นเลยขอให้เรารับปากจะเหมื่อนเดิม แต่ตอนนั้นเราก็ไม่แน่ใจหรอกว่าจะเหมื่อนเดิมหรือป่าว เพราะไม่ได้คุยกันนานอาจจะรู้สึกแปลกๆบ้าง ต้นได้ยินแบบนั้น ต้นก็ร้องไห้ ทั้งๆที่ต้นไม่ใช่คนอ่อนแอ เราเลยบอกต้นว่า เราจะพยายามเหมื่อนเดิมนะ ก็อย่างว่าแหละต้นอยู่หอไม่ค่อยได้คุยกันแต่ต้นก็หาเวลามาคุยกับเราจนได้ ฝนตกต้นก็วิ่งตากฝนมาโทรตู้โทรหาเรา จนไม่สบาย บางทีเราก็ไม่ได้รับเพราะเราก็ไม่ว่างเหมื่อนกัน บางทีต้นก็หนีออกหอมาร้านเกมส์เพื่อคุยกับเรา^^ ต้นบอกจะทำทุกอย่างให้เหมื่อนเดิมเอง แล้ววันหนึ่งต้นก็ได้ออกหอเพราะอะไรไม่รู้เราถามต้นต้นก็ไม่ยอมบอกเราเราคิดว่าคงเป็นเพราะเราที่ทำให้ต้นต้องออกหอ เราเสียใจมากแต่ต้นก็บอกเสมอว่าไม่ใช่เพราะเราแต่เป็นเพราะต้นต่างหากต้นทำผิดมาเยอะ แล้วต้นก็ออกหอมาเราก็มีเวลาคุยกันมากขึ้น แต่เป็นฝ่ายเรามากกว่าที่ไม่ค่อยมีเวลาให้ 

เห้อ..... แล้วมันก็มีหลายๆเรื่องที่ทำให้เราทะเลาะกันเราทะเลาะกันบ่อยขึ้นทุกวัน เพราะเราชอบทำอะไรไม่บอกต้นและต้นเป็นคนที่โกธรง่าย ถึงทำให้เรางอลบ่อยๆ แต่พอต้นหายโกธรต้นก็มาง้อเรา บางทีเราไม่งอลต้นก็มาง้อเรา จะมีผู้ชายสักกี่คนที่เป็นแบบนี้ ต้นเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับเรามาก^^ ต้นบอกว่าวันเกิดเราต้นจะขอเราเป็นแฟน 555เราเลยตกลงบังเอิญต้นกับเราเกิดเดือนเดียวกันด้วยย 5555

บางทีเราก็ไม่เข้าใจน่ะทำไมเราทำตัวไม่ดีใส่ต้น ต้นก็ยังไม่ทิ้งเราเราทำตัวแย่ๆต้นก็อยู่ข้างเรา ในวันที่เราไม่เหลือใครต้นก็ไม่ทิ้งเรา 

มันยังไม่จบแค่นี้หรอกมันมีอีกหลายอย่าง 

มันเยอะเกินยังไงเราก็พิมพ์ไปไม่หมดแน่ๆ^^

แค่อยากจะขอบคุณสำหรับทุกเรื่องที่ผ่านมา

ตอนนี้เราก็เป็นเพื่อนกันมา 5 เดือนกว่าแล้วเนอะ^^

สัญญาแล้วน่ะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราจะไม่ทิ้งกัน

ถ้าเราทำอะไรไม่ดีเราขอโทษน่ะ

--------------------------------------------------------

ถึงเรื่องราวมันจะไม่สนุก แต่มายด์มิ้นแค่อยากเขียน

อยากระบายความรู้สึก^^ 

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

ถ้ามีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ

{ The ahd }