Talking Nonsense เรื่องที่ฉันอยากเล่า

"ขอบคุณนะคะเสี่ย" สาวสวยหน้าตาจิ้มลิ้มในชุดวาบหวิว ยกมือไหว้ชายแก่คราวพ่อที่อ้วนและลงพุง

"เล็กๆน้อยๆ เธอทำให้ฉันสบายใจแล้วก็สบายตัวด้วย" ชายแก่ตอบกลับ

"งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะเสี่ย"

     ...สวัสดีค่ะ ฉันชื่อสโนว์ ไม่ใช่สโนว์ไวท์นะ สโนว์เฉยๆจ่ะ ฉันไม่ใช่เจ้าหญิง ไม่มีแอปเปิ้ลอาบยาพิษ ไม่มีราชินีใจร้ายหรือกระจกวิเศษ แต่สิ่งที่ฉันมีคือความงามของฉัน ความงามทีี่ทำให้ผู้ชายทั้งหลายหลงไหล โหยหา พวกเขาจะมาพร้อมกับค่าตอบแทนแสนงามเพื่อแลกกับการที่จะได้สัมผัสเรือนร่างของฉัน ฉันอยู่ที่ไหนอะเหรอ ที่นี่เขาเรียกว่า "ซ่อง" จ่ะ...

          ...เราเปิดบริการทุกวัน เราไม่ใช่ซ่องข้างถนนนะ แล้วก็ไม่ใช่อาบอบนวดด้วย เราคือโรงแรมซ่อง อาณาจักรของเรา ร้านค้าของเรา บ้านของเรา ฉันเกิดแล้วก็โตมากับที่นี่ ใช่แล้วฉันขายตัว คนอื่นอาจจะมองว่าอาชีพนี้มันไร้ศักดิ์ศรี แต่ฉันว่าไร้สาระ เพราะศักดิ์ศรีไม่ได้วัดค่ากันที่อาชีพการงาน หรือสถานะของคน แต่ศักดิ์ศรีวัดกันที่คุณค่าภายในของบุคคลต่างหาก ฉันชอบอาชีพนี้ และฉันก็รู้สึกดีที่ฉันคือผ่อนคลายความเครียดของผู้ชายทั้งหลาย...

"สโนว์มาพอดีเลย นี่เด็กใหม่ พาไปเที่ยวชมหน่อย นางพักอยู่ห้องข้างๆต๋อย เจ๊สั่งมา ฝากด้วยนะ" ผู้หญิงวัยสามสิบปีผมทองเดินเข้ามาหาสโนว์ พร้อมกับหญิงสาวหน้าหมวยตัวเล็กอีกคน

"ได้สิ ชื่ออะไรเธอ?" สโนว์ถามเด็กใหม่

"หมีค่ะ"

"มาขายตัวก็ต้องไม่มั่วนะ จำไว้ที่นี่ไม่ใช่ข้างถนน มาฉันจะพาไปดูห้อง"

     ...ฉันเป็นเด็กเก็บมาเลี้ยง คนที่เลี้ยงฉันก็เจ้าของที่นี่แหละ ชื่อเจ๊เดย์ เจ๊แกเป็นคนดีนะ น่ารักมาก ฉันน่ะเรียนจบแค่ม.6 เท่านั้นล่ะ หลังจบม.6ก็ออกไปขายกับข้าวได้ปีสองปี สุดท้ายก็ตัดสินใจเป็นกระหรี่ดีกว่า ก็จนถึงปัจจุบันนี่ล่ะ...

"อ่าว มะลิ มานานยังมึง?" สโนว์เดินไปถามหญิงสาวหน้าสวย

"ก็พักนึงแล้วอะ นี่ก็นั่งรอเจ๊อยู่ แล้วมึงอะวันนี้แขกดีมั้ย?"

"พรุ่งนี้กูจะไปซาร่า ถอยชุดใหม่"

"รำคาญ งานเสี่ยอีกสิมึง"

"ก็เงินถึงเงินดี สายทุ่ม ใครจะไม่เอาวะ ว่าแต่มึงเหอะ เดี๋ยวนี้ไม่มาทำงานเลยนะ"

"ช่วงนี้สอบว่ะ กูจะจบม.6แล้วด้วย ไม่มีเวลาทำอะไรเลย อิปูนาก็ไม่จบไม่สิ้นกับกูซะที"

"นี่พวกมึงสองคนยังไม่เลิกตีกันอีกเหรอวะ จะจบแล้วนะ 555 อายุเท่าไหร่กันแล้วคะ คิดสิคิด"

"ก็กูเกลียดมัน"

"มึงฟังกูนะ ในฐานะที่กูเป็นพี่มึง คำว่าเพื่อนถ้ามึงอยากจะเรียนต่อมหาวิทยาลัย คำๆนี้แม่งหายากมากนะ เพราะฉะนั้นเพื่อนที่ดีที่สุดของมึงก็คือเพื่อนในวัยมัธยมเนี่ยล่ะ ลองไปเคลียร์กันดู มึงอย่าเพิ่งตัดสินว่าจบแค่นี้ถ้ามึงยังไม่คิดที่จะลองทำ" สโนว์จับไปที่ไหล่ของมะลิ

...ขณะนั้นเองบนสรวงสวรรค์...

"...อิ อิ อิ อิ อิ อิ อิ" รัศมีพรรณารายทำเสียงเหมือนขำ

"อิ อะไรเหรอ พรรณา" ภูติตัวน้อยสีเขียวอมฟ้า มีรูปร่างเหมือนลูกม้าแต่บินได้ถาม

"อิดอก!"

"อ่าว ทำไมต้องด่าด้วยอะ"

"ฉันไม่ได้ด่าเธอ..." รัศมีพรรณนารายยิ้มแปลกๆแล้วมองไปที่ปุยเมฆในมือนาง

"เธอคิดจะทำอะไรน่ะ..."

          ...ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

"อ่าวมะลิ มาทำไรอะ เรียนพิเศษเหรอ?" เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งทักทายเข้ามา

"เอ็กซ์... หวัดดี มีไรเปล่า?" มะลิอึ้งนิดๆ

"เราถามว่ามาเรียนพิเศษเหรอ"

"ใช่" สาวสวยเลือกตอบห้วนๆ

"แล้วเป็นไง คิดไว้ยังจะไปสอบเข้าที่ไหน?"

"ก็คิดไว้บ้างแล้วล่ะ แล้วเอ็กซ์ล่ะ เป็นไงบ้างดูสบายดีนะ"

"ก็ดีนะ ช่วงนี้วุ่นกับการสอบอะ เราว่าจะเข้าวิศวะ ถ้าข้อสอบมันง่ายเหมือนเธอก็ดีสิ"

"...................." มะลิอึ้งไป เธอกำลังทบทวนในสมองว่ากำลังถูกด่าอยู่หรือเปล่า

"เธอนี่..... สวยไม่เปลี่ยนเลยเนอะ แต่งตัวก็มั่นใจดีนะ ขนาดขนจั๊กแร้เธอยาวถึงตีนยังใส่แขนกุดได้ไม่อายเลยอะ" คำพูดนี้ออกมาจากปากผู้ชาย

"ไอ้เหี้ย!!!"

"โอ๊ย!!" เอ็กซ์ถูกตบหน้ากลางห้าง สาวสวยเดินหนีไป

     ...ไงไง ในที่สุดวันศุกร์ก็มาถึง วันที่ฉันจะกอบโกยเงินทองจากพวกผู้ชายบ้ากามทั้งหลาย คืนนี้จะจัดให้สาสมใจเลยทีเดียวชียว แต่เดี๋ยวก่อนนะลืมเม้าท์ พวกคุณคิดว่าฉันแต่งตัวสวยไหมคะ ฉันใส่เสื้อคลุมบางๆสีขาว ชุดชั้นในของ วิคตอเรีย ซีเคร็ท เชียวนะ ถุงน่องก็งานลูกไม้ มีมงกุฎเล็กๆที่หัว แค่นี้ก็น่าจะโอแล้วเนอะ ไปรอเรียกลูกค้าดีกว่า อ่อ ลืมบอกไปว่าฉันอยู่ด้านในนะ รับเฉพาะแขกเกรด A เท่านั้น คือเงินถุงเงินถังนั่นแหละ ไอ้พวกหล่อหุ่นดีทั้งกระเป๋ามี 300 ฉันบายจ่ะ ไม่เอาหรอก มันไม่คุ้ม...

"สวัสดีค่ะ สนใจไหมคะ ทำได้ทุกอย่างเลยนะ"

"ทำได้ทุกอย่างเลยเหรอจ๊ะ ชื่ออะไรคะเนี่ย คนสวย" ชายวัยกลางคนแต่งตัวเหมือนนักธุรกิจเดินเข้ามาคุยกับสโนว์

"ชื่อสโนว์ค่ะ พี่สุดหล่อ"

"สุดหล่อเลยเหรอจ๊ะน้อง ปากหวานจริงๆ" นักธุรกิจวัยกลางคนเริ่มลูบไล้สัมผัสเรือนร่างของเธอ เป็นการเช็คสินค้า

"ถึงหนูจะไม่ใช่โค้กซาบซ่า แต่หนูก็พร้อมอ้าให้พี่สอดนะ" ว่าแล้วสโนว์ก็จับไปที่ตรงนั้นของเขา

"หูยยย งั้นเราไปอ้า ไปสอดกันดีกว่าจ่ะ เจ๊ๆๆๆ ผมเอาน้องคนนี้นะ" สโนว์พาแขกของเธอเดินไปที่ห้องทันที

          ...เสร็จงานแล้ว สโนว์ก็เดินมาเช็ดหน้าที่โต๊ะเครื่องแป้งพร้อมกับสาวๆคนอื่นๆ ไม่ต้องงงนะจ๊ะ นี่คนเขียนเอง...

"เกิดเป็นมึงนี่มันโชคดีจริงเว้ย อิสโนว์ ทั้งสวย ทั้งรวย ทั้งเก่ง" ผู้หญิงข้างๆสโนว์พูดขึ้นมา

"มึงก็ขยันๆสิ เอาเงินไปลี้ยงผู้ชายจนหมดตัว"

"ก็กูมีผัวกูก็ต้องเลี้ยงผัวกูสิ มึงน่ะ หาผัวได้หรือยัง เสี่ยๆของมึงก็เอาๆไปเหอะ ถ้ามันตายมึงก็ยังมีมรดกให้ใช้ แต่เอ๊ะ หรือที่มึงไม่มีผัวก็เพราะว่า มึงมันสวยแต่รูปจูบไม่หอมวะ อิสโนว์" สาวๆในห้องนั้นต่างพากันขำ

"อ่า อิต่ายเล่นกูแล้วไง มึงจะดมไหมล่ะว่าหอมไม่หอม"

"น่าเกลียด ล้างหรือยังน่ะ เหม็นคาวมาเชียวมึง"

"แล้วแต่งหน้าอะไรของมึง หนาขนาดยุงยังเจาะไม่เข้าอะ"

"ปากเสีย อีนี่" สาวๆที่นี่รักกันดี ไม่มีใครกันซีนใครหรือว่าแย่งงานใคร

     ...สวัสดีจ้า สโนว์เองนะ วันนี้ฉันแวะมาเอาของให้มะลิที่บ้าน นี่ก็กำลังเดินอยู่ในหมู่บ้านของมัน เออทุกคน เมื่อคืนฉันฝันแปลกๆด้วยล่ะ ฝันว่าเห็นเทวดาองค์หนึ่ง นางฟ้าสามองค์ กำลังมองมาที่ฉัน ประหลาดดีเนอะ หรือว่าฉันเป็นกระหรี่จนได้ขึ้นสวรรค์ ก็ดีเนอะ ไปให้ความสุขกับเหล่าทวยเทพ อ่อ นั่นน้องยัยปูนานิ่ เดินเข้าไปทักทายหน่อยดีกว่า...

"หนูนา จุ๊ จุ๊ จุ๊ มาหาหน่อยเร็ว"

"หนูเป็นคน ไม่ใช่หมานะคะ" อ่าว ปากผีจริงๆด้วย

"แล้วนี่เป็นไงบ้างสบายดีไหมจ๊ะ"

"พี่สาวป็นเพื่อนพี่มะลิ หนูไม่คุยด้วยหรอกค่ะ พี่ปูนาบอกว่าเพื่อนพี่มะลิเป็นกระหรี่ทุกคน" เอิ่ม........... เราไปหามะลิกันกว่าเนอะ

21 ธันวาคม 2013