ขอทาน...ที่สกปรก ?

9.3

เขียนโดย แมวยามค้ำคืน

วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 02.26 น.

  1 ตอน
  0 วิจารณ์
  3,155 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 02.31 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) ตอน เมี้ยว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ผู้คนสมัยดูกันที่ภายนอกสะส่วนยังแต่ เราจะรู้ได้ไง

เรื่องสั้นๆกับข้อคิดดีๆ

"เป็นเช้าที่สดใสอีกวันของพนักงานบริษัทผู้ที่มีนิสัยไม่ชอบช่วยเหลือใครและหยิ่งมาก
ซึ่งเป็นประจำที่เขาจะมาแวะดื่มกาแฟที่ร้านใกล้ๆที่พักของเขาก่อนไปทำงาน
ระหว่างที่เขากำลังอ่านหนังสือพิมพร้อมจิบกาแฟของเขา ก็มีชายร่างอ้วนเตี้ย ใส่เสื้อผ้าขาดๆ ในมือถือขันใบหนึ่ง แน่นอนขอทานนั่นเอง เดินเขามาพร้อมเคาะขันเพื่อขอเสียเงิน จากพนักงานบริษัทคนนั่น ด้วยความที่เจ้าตัวเป็นคนมีนิสัยอย่างที่ว่ามา
ก็ไล่ ขอทานพร้อมด่าไล่หลังไปว่า "เบื่อจริงๆ พวกขอทานเนี้ย สกปรก และอื่นๆอีกมากมาย" ขอทานก็เดินออกไปด้วยสภาพแวดล้อมที่คนแถวนั่นมองด้วยสายตาเหยียดหยาม ดั่งที่พนักงานพูดออกมา เมื่อพนักงานกำลังจะลุกออกจากร้านเพื่อไปทำงาน ก็ได้พบว่า ตนเองนั่นทำกระเป๋าเงินหาย ด้วยนิสัยของเขาจึงไม่คิดขอความช่วยเหลือใคร ได้แต่แกล้งสั่งกาแฟเพิ่มไปเลื่อยๆเพื่อ ซื่อเวลาไปเลื่อยๆ ตั่งแต่เช้าจน
เวลาผ่านไปถึงเย็นร้านกาแฟใกล้ที่จะปิด พนักงานเก็บเงินก็เดินมาพร้อมบินเก็บเงิน
ที่ยาวเหยียดเต็มไปด้วยรายชื่อกาแฟ แน่นอน คนในร้านก็ออกไปหมดแล้ว พนักงาน
จึงยอมสารภาพว่าตนนั่นไม่มีเงินแม้แต่บาทเดี่ยว พนักงานจึงไปบอกเจ้าของร้าน
เจ้าของร้านเดินออกมาพร้อมท่าทีโกรด เพราะถ้าไม่มีเงินจริงๆบอกตั่งแต่แรกก็ได้
ก็จะให้ติดไว้ก่อนเพราะเป็นลูกค้าประจำ แต่รู้ทั้งรู้แล้วยังจะสั่งเพิ่มเรื่อยๆ จึงคิดที่จะ
แจ้งตำรวจ ว่าตนเองนั่นถูกพนักงานบริษัท หลอกกินฟรีจะเอาเรื่องอะไรประมาณนี้
เรื่องวุ่นวายได้สักพักหนึ่งก็มีเสียงฝีเท้าหนักๆ เดินเข้ามาในร้าน ไม่ใช่ใครที่ไหน
เป็นขอทานเมื่อเช้านี้เอง ขอทานเดินเข้ามาหันไปมองหน้าพนักงานบริษัทพร้อมทั้งส่ง
เงินในขันให้เป็นค่ากาแฟทั้งหมด และยิ้มพร้อมเดินออกไป เจ้าของร้านก็ถือว่าไม่เอาเรื่องกับพนักงานบริษัท เมื่อเขาเดินออกมาจากร้านก็ส่งใสว่าทำไมขอทานจึง
นำเงินมาจ่ายแทนเขาและขอทานนำเงินพวกนั่นมาจากไหน เลยเดินไปถาม
ขอทานหันมายิ้มพร้อมตอบว่า เงินส่วนนั่นเป็นเงินที่เก็บได้จากวันนี้และวันก่อนๆ
ที่เขาสะสมเอาไว้ พนักงานยังส่งสัยอยู่ดีว่าทำไมต้องมาช่วยเขาล่ะทั้งที่
เขาด่าทอขอทานไปเมื่อเช้านี้เอง ขอทานตอบด้วยน้ำเสียงที่ดุเหมือนไม่โกรดเคืองพนักงานว่า "ผมก็เป็นแค่ขอทานขอเงินอยู่รอดไปวันๆ เงินที่เหลือผมก็ไม่คิดว่าคงไม่ได้ใช้ ผมจึงนำเงินพวกนี้มาช่วยคุณ จะดีกว่า" พนักงานเงียบและคิดถึงเรื่องที่ตนเองด่าขอทานไปเมื่อเช้า อยู่ครู่หนึ่ง เมื่อรู้ตัวอีกที่ ขอทานก็เดินหายเข้าไปในซอยมืดไปสะแล้ว"

//คุณค่าของคนไม่ได้ดูแต่เพี่ยงภายนอกเท่านั่น...คนบ้างคนภายนอกอาจจะดูดีแต่ในใจคิดร้ายกับคนอื่นตลอดเวลา บ้างคนอาจจะเป็นได้แค่ขอทานหรือคนข้างถนนทั่วๆไป
แต่เขาก็ไม่เคยคิดร้ายกับใครและพร้อมช่วยเหลือคนที่ยากลำบากเหมื่อนเขาเสมอ//

// เมี้ยวววว

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา