คาเฟ่อิตาเลี่ยนเล็กๆ ที่ซุกตัวอยู่ในนิคมอุตสาหกรรม - Lupo Caffe Italiano, reviewed

มีร้านอาหารท้องถิ่นบางแห่งที่มีสถานที่พิเศษในหัวใจของคุณ

อาจเป็นชาวอิตาลีในท้องถิ่นที่คุณมีเดทแรกของคุณ ผับที่คุณเปียกหัวลูกน้อย บ้านแกงที่คุณฉลองวันเกิดที่สำคัญ

สำหรับฉัน มีธุรกิจไม่กี่แห่งในแมนเชสเตอร์ที่ฉันรักอย่างสุดใจจนติดกับความหลงใหล

หนึ่งในร้านอาหารดังกล่าวคือ Lupo Caffe Italiano

ไม่ใช่ว่าฉันมีประวัติอันยาวนานเป็นพิเศษกับบริษัทเล็กๆ ในอิตาลีแห่งนี้ อันที่จริง ความรักของฉันกับลูโปเพิ่งเริ่มต้นเมื่อปีที่แล้ว

แต่เมื่อนึกถึงช่วงกักตัวนานหลายเดือน ความเบื่อหน่ายกับการนั่งเล่นแล็ปท็อปคนเดียวและทำอาหารเป็นมื้อๆ กันที่บ้าน ความโล่งใจที่เบาที่สุดมาจากลูโป

ไม่ว่าจะเป็นการเคาะประตูบ้านในคืนวันศุกร์ที่เผยให้เห็นกล่องพิซซ่าที่หน้าประตูบ้าน หรือเวลาอาหารกลางวันที่เดินไปที่ร้านกาแฟในท้องถิ่น (All The Shapes in Prestwich) เพื่อเก็บโดนัทชิ้นใหญ่ชิ้นหนึ่ง ขนมอบของพวกเขาหยุดลงในปี 2020 จะเต็มวันกราวด์ฮอก

เครื่องหมายวรรคตอนระบาดถ้าคุณต้องการ

Lupo เริ่มต้นชีวิตใน Salford ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกที่ทำให้ถนน Chapel Street กลายเป็นกลุ่มธุรกิจอิสระ

แต่ช่วงเวลาฮันนีมูนมีทั้งหมดอาศัยอยู่มากเกินไปในระยะสั้น, เต็มไปด้วยงานวิศวกรรมที่ตัดเขาออกจากลูกค้าแล้วเพียงเดือนต่อมาได้รับแจ้งจากเจ้าของบ้านของพวกเขา

จากที่นั่น Lupo ย้ายไปที่ Exchange Quay โดยเสิร์ฟอาหารอิตาเลียนแบบโฮมเมดให้กับพนักงานออฟฟิศในพื้นที่

จากนั้นการระบาดใหญ่ก็เกิดขึ้น และศูนย์กลางธุรกิจอย่าง Exchange Quay ก็เงียบลง

ตอนนี้คุณจะพบว่า Lupo อยู่ในทำเลที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ โดยเชื่อมเข้าไปในนิคมอุตสาหกรรมทางตอนใต้ของ Prestwich ซึ่งร่วมกับธุรกิจต่างๆ ที่จำหน่ายชิ้นส่วนรถยนต์และอุปกรณ์ไฟฟ้า

เป็นวงเวียนใหญ่ที่อยู่ห่างจากถนนสายหลัก Bury New Road ผ่านโกดังเล็กๆ แถวหนึ่ง เพื่อค้นหาหน่วยของ Lupo - แต่เมื่อคุณพบแล้ว คุณจะไม่มีวันลืมมัน

ผู้ก่อตั้ง Nico Pasquali ได้นำผืนผ้าใบที่ว่างเปล่าเชิงพาณิชย์ผืนนี้มาประดับประดาด้วยผ้าปูโต๊ะลายตารางสีแดงและสีขาวบนโต๊ะไม้ ชั้นวางซ้อนกับผลิตผลจากอิตาลีเพื่อขาย สร้างบาร์ตรงกลางยาวซึ่งแสดงแถวโดนัทและพิซซ่า

หัวหมาป่าจ้องมองเหนือแก้วไวน์ พยักหน้ารับชื่อ - Lupo แปลจากภาษาอิตาลีว่า 'หมาป่า'

สนับสนุนโดย : คาสิโนออนไลน์  PGslot ที่มาแรงที่สุด

ความน่าอยู่ของพื้นที่นั้นน่าประหลาดใจ - ท้ายที่สุดนี่คือหน่วยบรีซบล็อกที่มุ่งสู่ปลั๊กและสายไฟขายส่งมากกว่าพิซซ่าและไวน์ที่มีประโยชน์

ถ้าช้าไปในวันนั้น เราก็จะได้นั่งบนม้านั่งด้านนอกที่ห่อเสื้อคลุมด้วยผ้านิโกรนิส หรือ Aperol Spritz หรือไวน์ธรรมชาติหนึ่งขวดจากตู้เย็นทรงสูงด้านใน

ในทางกลับกัน กลับกลายเป็นเรื่องที่ต้องเร่งรีบเกินไป โดยพูดคุยกับ Nico ขณะที่เขาบิดลูกบิดบนเครื่องชงกาแฟอย่างช่ำชองเพื่อชงกาแฟเข้มเข้มข้นสองถ้วย (ใบละ 2.30 ปอนด์) อย่างง่ายดายในหมู่กาแฟที่ดีที่สุดในมหานครแมนเชสเตอร์

อีกครึ่งของฉันคลุกเคล้ากับโดนัทที่คัดสรรมาแล้ว ดวงตาของเขาตระเวนไปตามรสชาติที่มีทั้งคัสตาร์ด ช็อคโกแลต ทีรามิสุ และอบเชย

เขาชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสียของโดนัทเชอร์รี่ Amarena เมื่อ Nico เอื้อมมือหยิบช้อนชาเล็กๆ ตักไส้สีชมพูอ่อนที่ไหลออกมาจากโดนัท และยืนยันว่าเราจะลองชิมดู ตอนนี้คือบริการ

เรานำจานริกาโตนีอัลฟอร์โนกลับบ้าน (8.5 ปอนด์) เพื่อให้มันสามารถเดินไต่เชือกได้ ความหวานของน้ำซุปข้นฟักทอง (ฟักทองที่เก็บเกี่ยวเองจากการจัดสรรของลูโป) กลมกล่อมด้วยซอสเบชาเมลและชีสสคามอร์ซารมควัน

หลอดพาสต้าที่มีไขมันเหล่านี้ถูกบีบลงในกล่อง Takeaway เศษชีสอบกรอบที่เกาะติดกับขอบของกล่อง และไม่มีอะไรที่ฉันจะทำแตกต่างไปจากนี้

คัลโซเน่มังสวิรัติตัวสุดท้าย (3.80 ปอนด์) ออกมาพร้อมกับเราเช่นกัน คอร์เกตต์และมะเขือม่วงหั่นบาง ๆ วางเป็นชั้นในม้วนแป้งที่มีชั้นเคลือบเคี้ยวหนึบ

Nico เป็นพนักงานขายมืออาชีพและเกลี้ยกล่อมให้ฉันดึงอ่างทีรามิสุทำเอง (5 ปอนด์) ที่แบ่งไว้ล่วงหน้าออกจากตู้เย็น และโดนัทสองชิ้นจากเคาน์เตอร์ ไม่ต้องใช้การโน้มน้าวใจมาก

ในบรรดาโดนัทสองอันของเรา อันที่บรรจุถั่วพิสตาชิโอ (3 ปอนด์) เป็นตัวปิดการแสดง

มันมีมงกุฎสีเขียวอ่อนที่เติมได้อย่างสวยงามและโรยถั่วที่เกาะอยู่บนแป้งที่เด้งดึ๋งๆ ซึ่งส่งตัวเองไปที่ปลายจมูกของฉันเมื่อฉันกัดคำใหญ่

โดนัทยัดไส้นูเทลล่า (2.50 ปอนด์) เป็นขนมที่ถูกใจฝูงชนและเปล่งประกายด้วยผลึกน้ำตาล

ประสบการณ์ทั้งหมดน่าพอใจ ถ้าเราพูดตามตรง ตั้งแต่วินาทีที่เราจอดรถข้างนอกและได้รับการต้อนรับด้วยนิโคโบกมือที่ประตูทางเข้า จนถึงช่วงเวลาที่เราทิ้งน้ำหนักลงด้วยขนม ปลายนิ้วอุ่นด้วยกาแฟสองถ้วย

อาจเป็นการเดินทางที่ยากสำหรับ Lupo เพื่อมาที่นี่ แต่ก็คุ้มค่าที่จะไป