Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย

 
“ต่างคนก็ต่างรู้แล้วทำไมยังต้องบอกอีก”
เป็นงั้นไป เขาเองไม่ใช่เหรอที่เรียกร้องให้พูดตามจริงเขาเป็นผู้ชายก็ควรเริ่จะพูดก่อนซิ หรือว่าไม่ถูก??
“แต่พี่เริ่มก่อนนะ”
“ก็อยากได้ยิน”
“แล้วคิดว่าแก้วไม่อยากได้ยินเหรอไง!!”
เริ่มโมโหเมื่ออีกฝ่ายตื้อจะให้เธอเป็นคนพูดท่าเดียว เธอรำคาณแล้วลุกออกจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำไป โทโมะได้แต่นั่งหัวเสียอยู่บนเตียง
“โว้ยยย พี่รักแก้วไง เด็กหยิ่ง”
พูดตอนนี้มันจะเกิดอะไรหล่ะตอนต่อหน้าเธอดันพูดไม่ออกแต่พอเธอไม่อยู่กลับพูดคล่องปรื่อเชี่ยว อาบน้ำเสร็จก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าโทโมะแหวดหาเสื้อผ้าใส่ เธอเป็นพวกประเภทไม่ชอบใส่เสื้อผ้าซ้ำดังนั่นจึงไม่ได้ใส่ชั้นใน เสื้อยืดสีขาวตัวโคร่งถูกสวมอย่างรวดเร็วพร้อมกันกางเกงบาสขาสั้นสีเขียวเข้ม โทโมะก็รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำตา
สวบ~
นั่งหวีผมอยู่ก็มีคนกอดจากด้านหลัง
“ไม่ใส่บราแล้วยังใส่เสื้อสีขาวอีก ยั่วกันเหรอ”
“รู้ได้ไงว่าไม่ใส่!”
จ้องตากันผ่านกระจกบานใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า สายตาโทโมะเลื่อนไปอยู่ที่อกคู่งามจ้องมันราวกับทะลุกเสื้อสีขาวไปได้อย่างไงอย่างงั้น
“เห็นไปจนถึงไหนแล้ว”
“หื่น!! ปล่อยนะจะกลับแล้ว”
“ตดลงจะไม่บอกอะไรพี่จริงๆเหรอ”
“อยากได้ยินว่าอะไรหล่ะ”
“รักกัน...”
“แก้วก็เหมือนกัน!!”
ปลดมือหนาที่เกาะอยุ่ที่เอวแล้วเดินออกไปที่ประตู
 
 
ก๊อก ก๊อก!!
เสียงเคาะยังดังไม่ได้วินาทีหนึ่งประตูห้องก็ถูกเปิดออก ตามมาด้วยผู้หญิงร่างเล็กคนหนึ่งซึ่งแก้วก็จำได้ดีว่าคือใคร เพราะเคยเจอกันมาแล้วหนึ่งครั้งแม้จะเคยเจอกันแค่ครั้งเดียว แต่ความจำเธอก็จำได้แม่นยำเสมอ...จินนี่ อดีตคู่หมั้นของโทโมะ แต่จะเรียกว่าอดีตมันจะใช่หรือเปล่าก็ไม่รู้เพราะตอนนี้เธอกับโทโมะก็ไม่ได้อยู่ในสถานะเหมือนเมื่อก่อนแล้ว บางที่จินนี่อาจจะดูแลโทโมะได้ดีกว่าเธอก็เป็นได้
“สวัสดีค่ะพี่แก้ว”
“ค่ะสวัสดี ตามสบายนะคะ”
แก้วจับเสื้อไม่ให้แนบร่างกายแล้วผายมือให้จินนี่เดินเข้าไป ส่วนตัวเองก็เดินออกจากห้องลงไปชั้นล่าง
“อาการเป็นไงบ้างแก้ว”
“คงไม่มีอะไรแล้วค่ะ ได้คนดูแลแล้วนิ”
น้ำเสียงที่ออกจะประชดประชั้นแสดงออกมาโดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ แต่พี่สาวทั้งสองคนกลับมองหน้ากันแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เลยอยากลองแกล้ง
“อ๋อ...น้องจินนี่เหรอ พอดีน้องผ่านมาก็เลยแวะมาหาโทโมะ”
“ขอบคุณพี่มากิที่บอกนะคะแต่แก้วไม่ได้สนใจค่ะ งั้นแก้วขอตัวนะคะ”
เธอบอกแล้วไงผู้ชายอย่างเขาหาใหม่ได้ไม่อยากเลย แค่นอนอยู่เฉยๆยังมีคนมาดูแลถึงที่ดูสิขนาดอดีตคู่หมั้นยังมาหา แก้วเดินออกไปที่รถแล้วไม่ได้รอพี่สาวที่ยังคุยสนุกอยู่กับมากิคิดว่าเดี๋ยวมากิก็คงไปส่งเองเธอ
 
 
 
....................................................................
 
มาอัพแล้วค๊าบบบเป็นอีกครั้งที่มันไม่มีอะไรจริงๆ อ๊ากกกขอโต๊ดด *ปัง โคร่ม คราม* <--เจ็บรีดเดอร์อย่าเขวียงกระทะมาค๊าบบ้านไรเตอร์มีล้าววว ตอนนี้มันไม่ค่อยจะมีอะไรสักเท่าไหร่ไว้ตอนหน้าค่อยแก้ขัดเนอะ(ตลอดๆ)
 
เอาหล่ะแวะมาอ่านได้โปรดเม้นๆโหวดให้บ้างก็ดีนะคะ พลีสสส
 
ปล.รักรีดเดอร์ไม่เคยเปลี่ยน
ปล.รีดเดอร์รักไรเตอร์ไม่(บ้าใครรักแก ไป๊)