The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ

10.0

เขียนโดย Sai_BR

วันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.35 น.

  32 chapter
  471 วิจารณ์
  53.46K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) ศึกครั้งใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ขอโทษด้วยนะคะ ที่หายหน้าหายตาไปเป็นปี (สมองมันตัน+กำลังตัดสินใจว่าจะอัพต่อหรือจะปิดเรื่องดี)


 

“ ป๊อปปี้ ป๊อปปี้! ป๊อปปี้จริงๆด้วย ”

 

“ เฮ้ย! จริงด้วยอ่ะ ดีใจจังที่ได้เจอนาย ป๊อปปี้ ”

 

            สิ้นเสียงเรียกที่ดังมาจากด้านหลังของเราส่งผลให้พวกเราทุกคนไม่เว้นแต่เจ้าบ่าวเจ้าสาวของงาน

หันไปดู ก่อนจะพบเจอกับหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งอายุคงจะราวๆ เดียวกับฉันหรือไม่อายุมากกว่าฉันเล็กน้อย

 

“อ้าว! มดนั่นเอง นึกว่าใคร ”

 

            พี่ป๊อปปี้หันหน้ามาพยักเพยิดกับฉัน เป็นเชิงขออนุญาต ฉันที่เห็นดังนั้น จึงพยักหน้าตอบกลับไป

อย่างเลี่ยงไม่ได้ พี่ป๊อปปี้จึงเดินออกไปคุยกับเพื่อนของตนเองทันที

 

 

“ ฟาง นี่มด เพื่อนพี่เองครับ ” พี่ป๊อปปี้ที่หายไปคุยกับเพื่อนของตนเองซักพักใหญ่ๆ ก็เดินกลับมาหาฉันที่ยืนอยู่

กับเพื่อนๆ ของฉันที่ข้างเวที

 

“ สวัสดีค่ะ ชื่อฟางค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ”

 

“ อืม ฉันชื่อมด เพื่อนของป๊อปปี้ ” เธอมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะยิ้มเหยียดๆออกมา

 

“ ทราบแล้วค่ะ ” สิ้นสุดคำพูดของฉัน เพื่อนของพี่ป๊อปคนนี้ก็ทำท่าเหมือนจะตรงเข้ามาบีบคอฉันให้ได้ เอ้า!

ทำไมล่ะ! ก็ฉันรู้แล้วนี่นา จะย้ำอะไรกันนักกันหนา น่ารำคาญ!

 

“ พี่ฟาง! หยิบน้ำที่ตั้งอยู่ที่โต๊ะแม่ให้เฟย์หน่อยสิ ”

 

                เฟย์ที่นั่งพักอยู่ที่โซฟาตะโกนเรียกฉัน ก่อนจะสั่งให้ฉันไปหยิบน้ำของเธอที่โต๊ะให้ฉัน จะบ้า

ตาย!! เพื่อนพี่ป๊อปก็คอยแต่จ้องหน้าฉันเหมือนกันกินเลือดกินเนื้อ ส่วนยัยเฟย์ก็คอยพยักเพยิดหน้าไปทางโต๊ะ

อาหารตรงกลางหน้าเวทีที่มีพ่อแม่ของฉัน และเพื่อนๆ นั่งกันอยู่

 

“ อืม รอปะ… ”

 

“ ไม่เป็นไรครับน้องฟาง เดี๋ยวพี่ไปหยิบให้เอง ” ไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบกลับไป พี่ป๊อปปี้ก็พูดแทรกฉันขึ้นมา

ก่อนจะเดินตรงไปหยิบน้ำให้ยัยเฟย์ทันที

 

              มด เพื่อนของพี่ป๊อปเดินตรงเข้ามายืนประชิดอยู่ข้างตัวฉัน ก่อนจะก้มหน้าลงมากระซิบที่ข้างหูของ

ฉัน

 

“ ป๊อปปี้ของฉัน! ถ้าฉันไม่ได้ ใครหน้าไหนก็ต้องไม่ได้! ”

 

              เมื่อพูดจบเธอก็ถอยหลังก้าวกลับไปยืนยังตำแหน่งเดิมอย่างรวดเร็ว เป็นจังหวะเดียวกับที่พี่ป๊อปหัน

หน้ากลับมาทางที่พวกเรายืนอยู่ จึงทำให้พี่ป๊อปไม่เห็นเหตุการณ์ใดๆ ทั้งสิ้น

 

“ เอ่อ…ป๊อป มดว่ามดกลับไปนั่งที่โต๊ะดีกว่า ไว้ค่อยเจอกันนะ ”

 

“ โอเคๆ แล้วเจอกัน ”

 

              มดเดินตรงมาทางฉัน เพื่อจะเดินกลับไปยังโต๊ะของเธอที่ตั้งอยู่ด้านหลังของฉัน และเมื่อเธอเดินมา

ถึงตัวฉันเธอก็พูดกระซิบออกมาอีกครั้ง ก่อนจะเดินกระแทกไหล่ฉันออกไป

 

“ แล้วเจอกัน รับมือให้ดีๆ หล่ะ! ”

 


 

หลังจากอัพตอนนี้แล้ว ทรายก็ขอตัดสินใจอีกครั้งนะคะ ว่าจะเอายังไงกับเรื่องนี้ 

ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอดนะคะ ^_^

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา