ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)

8.3

เขียนโดย aoommy

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.45 น.

  49 ตอน
  284 วิจารณ์
  76.37K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ห้องนอนของแก้ว
แก้ว-เฮ้อ... พี่โมะนะพี่โมะ ถ้าไม่รักเรา จะมาให้ความหวังเราทำไมว่ะ ชอบมาบอกว่าเราน่ารง น่ารักกว่าน้องสาวตัวเอง แต่ก็ไปแอบคบกันจนได้ ชิ!!! มาว่าเรางี่เง่า งี่เง่าแล้วไงว่ะ ไม่อยากง้อก็ไม่ต้องง้อ ไอ้พี่บ้าเอ๊ย!!!
แก้วเข้าห้องมานอนบ่นพึมพัม เนื่องจากน้อยใจ ที่ทะเลาะกับโทโมะวันนี้ แต่ก็มีเรื่องให้ดีใจอยู่นิดนึง
แก้ว-แต่... วันนี้เรากับพี่โมะจูบกันด้วย อร๊ายยยยยยยย อยากให้จูบไปนานๆๆๆๆๆจังเลย เราคงจะมีความสุขน่าดู แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอก เอ๊ะ!! หรือจะเป็นไปได้ เราก็แค่รอให้พี่โมะกับยัยหวายเลิกกัน แล้วเราก็รอเสียบ อิอิ แต่... ถ้าเค้าไม่เลิกกันล่ะ อร๊ายยยยยยยยย ว้าวุ่นไปหมดแล้ว อ่านหนังสือสอบดีกว่า ชิ!!! ไม่มาช่วยติวก็ตามใจ เราสอบได้ไม่ต้องมาดีใจด้วยละกัน เชอะ!!!!!
30 นาทีผ่านไป
แก้ว-โอ๊ยยยยยยยยย อ่านไม่รู้เรื่องเว๊ย ไม่เข้าใจอะไรซักอย่าง ตายๆๆ นี่เราต้องเป็นคนไปง้อพี่โมะใช่มั๊ยเนี่ยะ ไม่ได้ๆ พี่เค้าก็ต้องรู้น่ะสิว่าเราแค่แกล้งงอน ให้เค้ามาง้อ แต่...ถ้าไม่ให้พี่เค้าสอน ก็จะอ่านไม่รู้เรื่องน่ะสิ เชอะ!!! ยอมไปง้อเองก็ได้....
สุดท้าย แก้วก็ต้องยอมเสียท่าไปง้อโทโมะจนได้
หน้าห้องนอนของโทโมะ
ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ-คร๊าบบบบบ..
แก้ว-พี่โมะ
โทโมะ-มีไรหรอ
แก้ว-คือ... แม่ให้แก้วมาตาม ลงไปทานข้าว
โทโมะ-หรอ... แต่เมื่อกี้คุณอาเพิ่งโทร.มาบอกพี่ ว่าคุณอาไม่อยู่บ้าน ให้พี่ทำอาหารให้แก้วทานอยู่เลยนะ
แก้ว-หรอ คือ แก้วไปนะ
โทโมะ-อะไรของเค้า จะมาง้อเราล่ะสิ
แก้ว-โธ่ยัยแก้ว ไม่พูดไปเล่าๆๆๆ โง่จริงๆเลย แค่พูดว่า พี่โมะ แก้วขอโทษที่แก้วแกล้งงอนพี่ ก็แค่อยากให้ง้อนี่นา...
โทโมะ-แค่แกล้งงอนงั้นหรอ!!!
แก้ว-เฮ๊ย!!! มาได้ไงเนี่ยะ
โทโมะ-เปิดประตูมาคร๊าบบบ
แก้ว-กวนเบื้องล่างซะแก้ว แก้วไปก่อนนะ
โทโมะ-เดี๋ยว โทโมะจับแขนแก้วเอาไว้
แก้ว-อะไรคะ
โทโมะ-พี่ได้ยินนะ ว่าเธอพูดอะไร โทโมะพูดแล้วยิ้มเล็กน้อย
แก้ว-ก็ดี จะได้ไม่ต้องพูดบ่อย
โทโมะ-งั้นหรอ แล้วมาหาพี่มีอะไรรึเปล่า
แก้ว-อ๋อคือ แก้วไม่ค่อยเข้าใจวิชาภาษาอังกฤษเท่าไหร่ ก็เลยอยากให้พี่สอนอ่ะ
โทโมะ-อืม.. พูดมาตรงๆตั้งแต่แรกก็จบ ว่าอยากให้พี่สอนอ่ะ โทโมะขยี้หัวแก้วเล็กเบาๆ
แก้ว-โอ๊ยพี่โมะ!!! หัวแก้วยุ่งหมดแล้ว
โทโมะ-ฮ่าๆๆๆ โทโมะหัวเราะชอบใจ
แก้ว-แก้วหิวแล้ว หาอะไรให้ทานหน่อยนะคะ
โทโมะ-ได้สิ อยากทานอะไรล่ะ
หวาย-อยากทานสปาเก็ตตี้ค่ะ พี่โทโมะทำให้หวายทานหน่อยน้า...
โทโมะ-พี่ถามแก้ว ไม่ได้ถามหวาย
หวาย-แต่หวายอยากทาน พี่โทโมะต้องทำให้หวายานเดี๋ยวนี่
โทโมะ-มีสิทธิ์อะไรมาสั่งพี่อ่ะ อยากทานก็ทำเองสิ
หวาย-ก็เราเป็นแฟนกันนี่คะ
โทโมะ-แล้วไง โทโมะพูดเหมือนไม่แคร์หวาย
หวาย-พี่โทโมะ ก็..
โทโมะ-แก้ว หิวไม่ใช่หรอ เดี๋ยวพี่ทำอะไรให้ทานนะ โทโมะพูดแล้วก็จูงมือแก้วไป
แก้ว-ไปก่อนนะ พูดพร้อมกับโบกมือ เหมือนเยาะเย้ยนิดๆ
หวาย-พี่โทโมะ กลับมาเดี๋ยวนี้นะ
 
ในครัว
แก้ว-พี่โมะทำอย่างงั้น มันจะดีหรอ
โทโมะ-ดีแล้วล่ะ ตั้งแต่ตอนนั้น หวายก็ตามพี่ไม่เลิกเลย น่ารำคาญชะมัด
แก้ว-แก้วผิดรึเปล่าเนี่ยะ
โทโมะ-เฮ้อ... ก็ไม่ผิดหรอกนะ
แก้ว-งั้นแก้วว่า เรามาแข่งกันทำอาหารดีกว่า
โทโมะ-ได้สิ ใครแพ้ปั่นจักยานรอบสวนส้ม 5 รอบ
แก้ว-5 รอบน้อยไปมั๊ย 10 รอบไปเลย
โทโมะ-ได้ ถึงเวลานั้นอย่าหนีละกัน
แก้ว-ไม่หนีอยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆ
แม่มล-ทำอะไรอยู่จะเด็กๆ
แก้ว-คือแก้วกับพี่โมะแข่งกันทำอาหารอยู่น่ะ
แม่มล-จริงหรอ
โทโมะ-จริงครับ ถ้าใครแพ้ต้องปั่ยจักรยานรอบสวนส้ม 10 รอบครับ
แม่มล-ไม่น่าละ กลิ่นหอม.... ไปถึงหน้าบ้านนู้นเลย งั้นแม่จะเป็นกรรมการให้ละกันนะ ยังไงก็ออมมือให้น้องหน่อยล่ะตาโมะ ปั่นจักรยานรอบสวนส้มตั้ง 10 รอบ เดี๋ยวน้องตายกันพอดี
โทโมะ-ไม่ได้หรอกครับ แล้วเป็นคนบอกเองว่า 10 รอบ ห้ามลด ถ้าผมออมมือให้แล้วผมแพ้ขึ้นมา ผมก็ซวยน่ะสิ
แม่มล-ตามใจๆ แม่ไปก่อนนะจ้ะ
ในระหว่างที่ดทโมะกำลังหันหลังไปหยิบของ แก้วก็แอบขี้โกงนิดๆ โดยวิธี...
แก้ว-ฮ่าๆๆๆๆ ใส่น้ำปลาลงไปเยอะขนาดนี้ ต้องเค็มปี๋ จนคุณแม่ปรับแพ้แน่เลย อิอิ
โทโมะ-แก้ว!!! อย่าให้รู้นะว่าโกงพี่อ่ะ
แก้ว-เออน่า ไม่โกงหรอก ใครโกง ไม่มี๊.... ไม่มี
 
30 นาทีผ่านไป
แก้ว+โทโมะ-เสร็จแล้วค่า.../เสร็จแล้วครับ...
แม่มล-โอ้โห น่าทานทั้งคู่เลย จะให้ใครชนะดีเนี่ยะ
แก้ว-ลองชิมดูเดี๋ยวก็รู้ค่ะ (อิอิ เราต้องชนะแน่/แก้ว) (อย่าเพิ่งดีใจไป/ไรเตอร์) (แก้วต้องชนะอยู่แล้วเพราะแก้วใส่น้ำปลาลงไปตั้งเยอะ/แก้ว) คุณแม่ชิมของแก้วก่อนสิคะ ของพี่โมะอ่ะ ไว้ทีหลังก็ได้
แม่มล-จ้าๆ แม่มลตักอาหารเข้าปาก
แม่มล-โอ็โห!!! แก้ว อร่อยมากลูก
โทโมะ-อย่าเพิ่งด่วยตัดสินใจไปครับคุณอา เพราะคุณอายังไม่ได้ชิมอาหารของสุดหล่ออย่างผมเลย
แม่มล-จ้าๆ แม่มลตักอาหารของโทโมะเข้าปาก
โทโมะ-เป็นไงครับ
แม่มล-โทโมะ!!!!!! นี่โทโมะทำอะไรให้อาทานเนี่ยะ
โทโมะ-ทำไมหรอครับ
แก้ว-ฮ่าๆๆๆ ไม่อร่อยใช่มั๊ยคะ แก้วชนะแล้ว ไปปั่นจักรยานไป๊ ชิ้ว ชิ้ว
แม่มล-อร่อยมากเลยจ้ะ
แก้ว-ฮ่ะ อะไรนะ แก้วใส่น้ำปลาลงไปตั้งเยอะ จะอร่อยได้ไง อุ๊บ.. หลุดปากไปแล้ว
โทโมะ-คุณอาครับ แก้วขี้โกงอ่ะ จัดการเลยนะครับ วิ่งไปกอดแม่ของแก้ว เชิงอ้อนนิดๆ
แม่มล-แก้วทำแบบนี้มันไม่ดีนะลูก อย่าทำอีกนะเข้าใจมั๊ย
แก้ว-ค่าคุณแม่
แม่มล-ก็ดี งั้นแม่จะตัดสินแล้วนะ ผลคือ...
แก้ว-แก้วชนะๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ-เราต้องชนะๆๆๆๆ
แม่มล-คนที่ชนะคือ..........
 
 
จบแล้วๆๆๆๆๆ
อยากให้แก้วชนะกดโหวต อยากให้โทโมะชนะคอมเม้น
ถ้าอยากให้เสมอก็ทั้งโหวตทั้งเม้นเลยละกันน้ารัดเดอร์.....

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา