ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)

8.3

เขียนโดย aoommy

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.45 น.

  49 ตอน
  284 วิจารณ์
  76.37K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ไร่องุ่น
โทโมะ-เกิดอะไรขึ้นครับ
ลุงอิน-มีใครไม่รู้มันลอบเข้ามาจากท้ายไร่ แล้วเผาไร่องุ่นของคุณชายไม่มีชิ้นดีเลยครับ
โทโมะ-เข้ามาจากท้ายไร่หรอ พาผมไปดูหน่อยนะครับ
ลุงอิน-ทางนั้เลยครับ ลุงอินพาโทโมะเดินไปท้ายไร่
 
ท้ายไร่องุ่น
ลุงอิน-นี่ครับ รอยงัดแงะ และรอยขีดข่วนที่หหน้าจะเป็นของไอ้คนเผาไร่ของคุณชายครับ
โทโมะ-หรอครับ ผมขอดูหน่อย โทโมะเดินไปดูรอยขีดข่วน
ลุงอิน-ผมมาเห็นอีกทีก็ตอนไฟกำลังไหม้ไร่องุ่นแล้วครับ พวกเราพยายามดับแล้ว แต่มันไม่ยอมดับครับ
โทโมะ-แล้ว คนตรวจตราที่ท้ายไร่ล่ะ เค้าหน้าจะเห็นใครบ้างนะ ลองถามรึยัง
ลุงอิน-ถามแล้วครับ แต่ไอ้พวกนั้น โดนอะไรไม่รู้ตีเข้าที่ท้ายทอยอย่างแรงมาก แล้วก็จำอะไรไม่ได้ มีคนในนั้นคนนึงตอนนี้อยู่ใน ICU ยังไม่ฟื้นเลย จะตายรึเปล่าก็ไม่รู้ คือพวกเราขอโทนะครับ ที่ดูแลไร่องุ่นของคุณชายไม่ได้
โทโมะ-ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือ มันไม่ใช่ความผิดของลุงอินหรอกผม แล้วนอกจากนี้ มีอะไรหายรึเปล่าครับ
ลุงอิน-มีครับ สร้อยทองของคุณนายหายไป5เส้นครับ
โทโมะ-แล้วโทร.เรียกตำรวจรึยัง
ลุงอิน-โทร.แล้วครับ ซักพักคงจะมาแล้วล่ะครับ
 
5 นาทีผ่านไป
ลุงอิน-นั่นไงครับ ตำรวจมาแล้ว
โทโมะ-สวัสดีครับผู้หมวด
ผู้หมวด-สวัสดีครับ คุณเป็ยเจ้าของไร่ที่โดนเผาใช่มั๊ยครับ
โทโมะ-ใช่ครับ ผมชื่อโทโมะครับ
หมวดเขื่อน-ครับ ผมหมวดเขื่อน ยินดีที่ได้รู้จักครับ
โทโมะ-ครับยินดีเหมือนกัน
"ฝากไปเตือนเขา ฝากไปเตือนเขา ทั้งที่ได้เธอไปไม่แคร์แล้วยังได้แต่รังแกหัวใจ ฝากไปเตื..."
โทโมะ-ขอตัวซักครู่นะครับ
หมวดเขื่อน-ครับๆ
โทโมะ-ฮัลโหลแก้ว
แก้ว-พี่โมะ แก้วมาถึงกรุงเทพแล้วนะคะ
โทโมะ-หรอ แล้วถึงที่พักรึยัง
แก้ว-ยังค่ะ แต่แก้วกำลังนั่งรถไปแล้วล่ะ
โทโมะ-ถึงแล้วโทร.หาพี่ด้วยแล้วกัน
แก้ว-พี่โมะเป็นไรรึเปล่า น้ำเสียฟังดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยค่ะ
โทโมะ-เปล่าๆ พี่ไม่ได้เป็นไรหรอกครับ แค่นี้ก่อนนะแก้ว พี่ทำงานอยู่
แก้ว-ค่ะ บาย...
โทโมะ-เอ่อ ถึงไหนแล้วครับ
ลุงอิน-แย่แล้วครับคุณชาย
โทโมะ-มีอะไรหรอครับ
 
ที่โรงพยาบาล
จงเบ-จากผลการชันสูตรศพนะครับออกมาว่า นายพันนะครับถูกของแข็งตีเข้าตีศีรษะอย่างแรงครับ
แม่มล-ตายแล้ว จริงหรอคะ แล้วของแข็งที่ว่าเนี่ยะมันคืออะไรคะ
จงเบ-ผมไม่ทราบเหมือนกันครับ แต่มันต้องหนักพอที่จะทำให้คนเสียชีวิตเลยล่ะครับ
 
ไร่องุ่น
โทโมะ-จริงหรอครับ แล้วตำรวจรู้รึยังครับ
ลุงอิน-ทราบแล้วครับ ผมเป็นคนบอกเอง
หมวดเขื่อน-เอ่อ คุณโทมิครับ
โทโมะ-ผมชื่อโทโมะครับ
หมวดเขื่อน-ตอนนี้เราพบอาวุธที่ใช่สังหารไอ้พันแล้วครับ
โทโมะ-จริงหรอครับ แล้วมันคืออะไรล่ะครับ
หมวดเขื่อน-มันเป็นแท่งเหล็กครับ หนักประมาณ 5 กิโลกรัมครับ (อิอิ ไรเตอร์เว่อร์ไปนิดนึง 5 โลเลยหรอ หนักไปเปล่า)
โทโมะ-5 กิโลเลยหรอครับ เจอที่ไหนครับ
หมวดเขื่อน-ห่างจากจุดเกิดเหตุประมาณ 3 กิโลเมตรครับ
โทโมะ-แล้วตอนนี้คดีคืบหน้าบ้างรึยังครับ
หมวดเขื่อน-ยังไม่คืบหน้าไปถึงไหนเลยครับ เพราะเรามีหลักฐานแค่แท่งเหล็กนี้ เด๊๋ยวทางเรา จะนำไปตรวจสอบรอยนิ้วมือแล้วกันนะครับ
โทโมะ-ครับหมวดเขื่อน สวัสดีครับ
หมวดเขื่อน-ครับคุณโทมิ เอ๊ย! คุณโทโมะ สวัสดีมาก....ครับ เฮ๊ยพวกเรากลับเว๊ย
 
จบตอนแล้วๆๆๆๆ
ตอนนี้มีการตายเกิดขึ้นในเรื่องนี้แล้ว ใครกันนะคือคนร้าย
ติดตามต่อได้ในตอนหน้าเด้อ... ลาล้าลานะจ้ะ รีดเดอร์ที่รัก...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา