ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)
8.3
35)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตู้ด... ตู้ด... ตู้ด...
หวาย-เป็นไงคะพี่โทโมะ
โทโมะ-แก้วไม่ยอมรับสายพี่เลย
หวาย-ลองโทร.อีกทีสิคะ
โทโมะ-อืมๆ
"ให้เธอทายว่าชั้นคิดถึงใคร ลองเดาได้มั๊ยชั้นคิดอะไร"
"มันเป็นเรื่องที่ใกล้หัวใจ คงไม่ยากเกินไปนะคนดี ถ้าตอบถูกชั้นมีรางวัล" P' Tomo 50 สายไม่ได้รับ
โทโมะ-เฮ้อ....
หวาย-ไม่รับ
โทโมะ-ใช่ ทำไมแก้วไม่ยอมรับสายเนี่ยะ เป็นอะไรไปรึเปล่านะ
ฟาง-ให้ฟางลองโทร.มั๊ยคะ
โทโมะ-อื้มๆ ลองดู
ตู้ด... ตู้ด... ตู้ด...
ฟาง-ไม่รับเลยค่ะ
โทโมะ-งั้นเดี๋ยวพี่จะไปหาแก้วเดี๋ยวนี้เลย
ป๊อปปี้-แกรู้หรอว่าเค้าไปเที่ยวกันที่ไหน
โทโมะ-ไม่รู้หรอก แต่น้องแก้วไม่น่าจะไปไหนไกล ฉันไปล่ะนะ
ป๊อปปี้-ฉันไปด้วย
ฟาง-ฟางไปด้วยนะ
หวาย-เฮ๊ย! ทุกคน รอด้วยสิคะ
แก้ว-ทุกคนไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น
โทโมะ-น้องแก้ว (จับมือแก้ว) กลับมาแล้วหรอ พี่เป็นห่วงแก้วมากนะครับ
แก้ว-จะห่วงทำไม แก้วไม่ได้เป็นไรซะหน่อย
ฟาง-แก้วจ้ะ พี่เค้าอุตส่าห์เป็นห่วงนะ พูดดีๆหน่อยสิ
หวาย-พี่แก้ว...
ป้อง-น้องแก้วครับ
แก้ว-คะ
ป้อง-แก้วลืมของไว้น่ะครับ
แก้ว-ขอบคุณค่ะ
หวาย-ทุกคนรอด้ว..... แก..
ป้อง-เธอ...
หวาย-ใสหัวออกจากบ้านของป้าฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันเกลียดแก!!!
ฟาง-หวาย จะไปไล่เค้าทำไม
ป้อง-ฉันไปก็ได้ ฉันก็ไม่ได้อยากเห็นหน้าเธอซักเท่าไหร่นักหรอกนะ
โทโมะ-แก้ว... มานี่เดี๋ยวนี่
แก้ว-นี่ปล่อยแก้วนะ เอ่อ..ขอบคุณมากนะคะที่พาไปเที่ยว วันหลังเราไปเที่ยวด้วยกันใหม่นะคะ
ป้อง-หึๆ ครับๆ ผมลาล่ะนะครับทุกคน ลานะครับคุณโทโมะ
โทโมะ-มันจะไม่มีวันหลังแน่ พี่จะไม่ยอมให้แก้วอีก มานี่เดี๋ยวนี่นะ
โทโมะพูด แล้วกระชากแก้วไปที่ห้องครัว
จบตอนแล้วค่ะ
บอกนิดนึง ไรเตอร์จะแต่งNcโมะแก้วนะ
อยากอ่านมั๊ย บอกหน่อย ...
ถ้าอยากก็ช่วยเม้น ช่วยบอกต่อกันด้วยนะคะ
บ๊ายบายน้า... จุ๊บๆ
หวาย-เป็นไงคะพี่โทโมะ
โทโมะ-แก้วไม่ยอมรับสายพี่เลย
หวาย-ลองโทร.อีกทีสิคะ
โทโมะ-อืมๆ
"ให้เธอทายว่าชั้นคิดถึงใคร ลองเดาได้มั๊ยชั้นคิดอะไร"
"มันเป็นเรื่องที่ใกล้หัวใจ คงไม่ยากเกินไปนะคนดี ถ้าตอบถูกชั้นมีรางวัล" P' Tomo 50 สายไม่ได้รับ
โทโมะ-เฮ้อ....
หวาย-ไม่รับ
โทโมะ-ใช่ ทำไมแก้วไม่ยอมรับสายเนี่ยะ เป็นอะไรไปรึเปล่านะ
ฟาง-ให้ฟางลองโทร.มั๊ยคะ
โทโมะ-อื้มๆ ลองดู
ตู้ด... ตู้ด... ตู้ด...
ฟาง-ไม่รับเลยค่ะ
โทโมะ-งั้นเดี๋ยวพี่จะไปหาแก้วเดี๋ยวนี้เลย
ป๊อปปี้-แกรู้หรอว่าเค้าไปเที่ยวกันที่ไหน
โทโมะ-ไม่รู้หรอก แต่น้องแก้วไม่น่าจะไปไหนไกล ฉันไปล่ะนะ
ป๊อปปี้-ฉันไปด้วย
ฟาง-ฟางไปด้วยนะ
หวาย-เฮ๊ย! ทุกคน รอด้วยสิคะ
แก้ว-ทุกคนไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น
โทโมะ-น้องแก้ว (จับมือแก้ว) กลับมาแล้วหรอ พี่เป็นห่วงแก้วมากนะครับ
แก้ว-จะห่วงทำไม แก้วไม่ได้เป็นไรซะหน่อย
ฟาง-แก้วจ้ะ พี่เค้าอุตส่าห์เป็นห่วงนะ พูดดีๆหน่อยสิ
หวาย-พี่แก้ว...
ป้อง-น้องแก้วครับ
แก้ว-คะ
ป้อง-แก้วลืมของไว้น่ะครับ
แก้ว-ขอบคุณค่ะ
หวาย-ทุกคนรอด้ว..... แก..
ป้อง-เธอ...
หวาย-ใสหัวออกจากบ้านของป้าฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันเกลียดแก!!!
ฟาง-หวาย จะไปไล่เค้าทำไม
ป้อง-ฉันไปก็ได้ ฉันก็ไม่ได้อยากเห็นหน้าเธอซักเท่าไหร่นักหรอกนะ
โทโมะ-แก้ว... มานี่เดี๋ยวนี่
แก้ว-นี่ปล่อยแก้วนะ เอ่อ..ขอบคุณมากนะคะที่พาไปเที่ยว วันหลังเราไปเที่ยวด้วยกันใหม่นะคะ
ป้อง-หึๆ ครับๆ ผมลาล่ะนะครับทุกคน ลานะครับคุณโทโมะ
โทโมะ-มันจะไม่มีวันหลังแน่ พี่จะไม่ยอมให้แก้วอีก มานี่เดี๋ยวนี่นะ
โทโมะพูด แล้วกระชากแก้วไปที่ห้องครัว
จบตอนแล้วค่ะ
บอกนิดนึง ไรเตอร์จะแต่งNcโมะแก้วนะ
อยากอ่านมั๊ย บอกหน่อย ...
ถ้าอยากก็ช่วยเม้น ช่วยบอกต่อกันด้วยนะคะ
บ๊ายบายน้า... จุ๊บๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ