ลวงรัก แรงแค้น

8.6

เขียนโดย aeytomokaew

วันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 18.47 น.

  13 session
  659 วิจารณ์
  40.90K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) การกลับมา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     
 
      แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาทั่วห้องชุดสุดหรุของคอนโดแห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงเทพ บนเตียง
ขนาดคิงไซค์ที่ร่าง 2 ร่างเปลือยปล่าวกำลังใช้งานมันเพื่อนอนหลับไหล  หลังจากเหตุการณ์รักสวาท
ของทั้งคุ่เมื่อคืนที่ผ่านพ้นมาทำให้ทั้ง 2 คนนอนหลับไม่ได้สติเพราะความอ่อนเพลีย
 
Rrrrr
 
    เสียงสั่นโทรศัพท์ที่หัวเตียงดังขึ้นช้าๆและเรื่อยๆทำให้เจ้าของโผล่หัวมาจากหมอนเผยให้เห็นใบ
หน้าหล่อใส และหวานที่ทำหน้าบึ้งไม่พอใจเ มื่อมีคนมารบกวนการหลับนอนที่แสนสุขของเขา มือเรียว
คว้าสะเปะสะปะก่อนจะคว้าโทรศัพท์มากดรับด้วยอารมณ์งัวเงีย
 
 
 
"ฮัลโหล..มีไรว่ะ คนจะหลับจะนอน"
 
(มีสิ  มีเยอะด้วย ไอ้ลุกเวร มึงไสหัวไปอยู่ไหนเนี่ย)
 
เสียงปลายโทรศัพท์ที่ดังสุขุมทำให้เขาถึงกับเบิกตากว้างลุกขึ้นนั่ง แทบทันที
 
"พ่อ....เอิ่มพ่อมีอะไรหรอครับ โทรหาผมแต่เช้า"
 
(มี..แล้วนี่แกอยุ่ไหน กลับบ้านด่วน พ่อมีเรื่องจะคุย)
 
"ผมมานอนบ้านเขื่อนครับ...เดี๊ยวผมจะกลับไปเด๊ยวนี้แหล่ะ "
 
 
      เสียงคุยโทรศัพท์ที่ดังลั่น ทำให้ร่างเปลือยของสาวสวยข้างๆขยับแล้วหันมากอดร่างโทโมะไว้
 เหมือนออดอ้อน
 
 
"โมะค่ะ...ตื่นแล้วหรอ...อืมทำไมไม่ปลุกหวายด้วยหล่ะอุ๊บ.."
 
 
     โทโมะเอามือปิดปากหญิงสาวไว้ เพื่อไม่ให้เสียงหวานเล้ดลอดให้พ่อของเขาได้ยิน
 
 
(เสียงผู้หญิง...ไอ้ลุกเวร   แกหิ้วผู้หญิงไปนอนคอนโดอีกใช่มั้ย...ฉันต้องจัดการแกจริงจังแล้วสิน่ะ)
 
"โธ่...พ่อครับขำขำ  น่าเด๊ยวผมจะกลับบ้านแล้ว แค่นี้น่ะครับ"
 
 
 
     เสร้จสิ้นการสนทนา โทโมะก็ปล่อยมือออกจากริมฝีปากงาม หญิงสาวทำหน้าบึ้ง เพราะได้ยินว่า
โทดมะคิดกับเธอแค่ขำขำ  ไม่คิดจริงจังเหมือนที่เธอคิด หญิงสาวเดินลงจากเตียงขาเรียวเดินไปหยิบ
เสื้อคลุมก่อนจะเดินหนีเข้าห้องน้ำไป  โทโมะเมื่อเห็นอาการงอนของคุ่นอนตนเอง เดินตามเข้าไปห้อง
น้ำ เจอร่างเปลือยอวบอัดเย้ายวนสุดเซ็กซี่กำลังเล่นน้ำอยุ่ใต้ฝักบัวมือแกร่งเข้าไปสวมกอดจากด้านหลัง
แล้วกดจุบลงแรงๆที่ต้นคอ
 
 
"ปล่อยค่ะโมะ...หวายจะอาบน้ำกลับบ้าน"
 
"ที่รักงอนผมหรอ...ผมพูดไปแบบนั้น เพื่อไม่ให้หวายคิดมากน่ะ "
 
"แต่โมะบอกว่าแค่ขำ...อุ๊บ"
 
 
 
     หวายกำลังเผยอริมฝีปากพูด แต่ชายหนุ่มกดจูบปิดเสียงหวานไม่ให้เล้ดลอดออกมาซะก่อน 
ลิ้นร้อนชอนไชเข้าไปในโพรงปากเล้กอย่างชำนาญ มือแกร่งเลื่อนขึ้นมาจากเอวคอดแล้วกอบกุมทรวงอก
อวบอิ่มอย่างเต็มมือ บีบขย้ำมันอย่างเมามัน  หญิงสาวจุบตอบชายหนุ่มกลับไปอย่างเร่าร้อนมือบางลูบ
ไล้ไปตามแผงอกกำยำสร้างความเสียวซ่านให้แก่โทโมะเป็นอย่างมาก โทโมะผลักร่างสาวพิงผนังมือ
แกร่งไล้ลงไปที่ขาเรียวก่อนจะจับขาเรียวแยกออกกว้าง แล้วสอดร่างตนเองไปค้ำไว้
 
 
 
"อื้อ..อ๊าส์.."
 
 
       เสียงหวานร้องครางออกมาอย่างพอใจ  สีหน้าเซ็กซี่และหุ่นที่เย้ายวนตรงหน้าทำให้โทโมะ
แทบดิ้นเพราะเธอคนนี้ทำให้เขาพอใจละไม่เคยรุ้จักพอพูดง่ายๆ คือ เขาติดใจในลีลาที่เร่าร้อนของเธอ
ริมฝีปากบางผละออกจากหญิงสาว ก่อนจะลากลิ้นร้อนลงมาที่ลำคอและต่ำลงเรื่อยๆจนมาถึงทรวงอกคุ่
โตและสวยอยุ่ตรงหน้าโทโมะกลือน้ำลายก่อนจะก้มหน้าลงชิมยอดอกคุ่สวยอย่างกระหาย
 
 
 
"โมะค่ะ..อืม..พอก่อน คุณต้องรีบกลับไปหาพ่อน่ะค่ะ "
 
หวายผลักร่างสุงออก แม้เธอจะเสียดาย แต่ก็ไม่อยากให้โทโมะโดนดุ
 
"โมะขอกินหวายก่อนไม่ได้หรอ "
 
"ไม่ได้ค่ะ  ไปอาบน้ำแล้วกลับบ้านได้แล้ว"
 
 
 
          ณ  หลังใหญ่สวยหรุโซฟาเนื้อทองที่ตั้งตระง่านตาอยุ่ห้องโถงที่ใหญ่ที่สุดในบ้าน
กำลังถูกใช้งานโดยร่าง3 ร่าง ที่นั่งรอใครคนหนึ่งอยุ่
 
 
"แม่ค่ะ..แม่คิดดีแล้วหรอที่ทำแบบนี้...แก้วว่ามันไม่ถูกต้อง"
 
 
         หญิงสาวใบหน้าสวยสดที่หาตัวยากภายใต้กลุ่มผมลอนสีทองแดงยาวสยายถึงกลางหลัง
เข้ากับรุปหน้าได้เป็นอย่างดี เอ่ยถามมารดาที่กำลังทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ถึงแม้เธอจะดีใจที่เห็นแม่มีความ
สุข แต่เธอก็ไม่ค่อยชอบใจ เพราะบ้านที่เธอจะมาอยุ่ เป็นบ้านคนที่เธอเกลียดที่สุดในชีวิต
 
 
"แก้ว...แม่ว่าเราคุยกันเรื่องนี้แล้วน่ะ"
 
คุณแม่ยังสาวเอ่ยดุลุกสาวที่ถามคำภามที่เธอตอบมาตั้งแต่เมื่อคืน
 
"แต่ว่ามัน..."
 
"นุ๋แก้ว...อาขอโทษที่ทำให้นุ๋ไม่พอใจแต่อารักแม่นู่จริงๆและเอ็นดูนู่เหมือนลุกของอา...ถือว่าเห็นแก่อาน่ะ  อาสัญญาว่าจะดูแลและรักแม่นู๋ไม่แพ้พ่อของนู่แน่นอน"
 
"ค่ะคุณอา.."
 
 
        แก้วถอนหายใจ เมื่อทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งรอคนที่ไม่อยากเจอที่สุดกลับมาเสียงเบรกรถ
ยนต์ดังสนั่น ทำให้เธอรุ้ว่าคนคนนั้นได้มาถึงแล้ว ใบหน้าสวยซีดเผือดก่อนจะหันไปมองทางเข้าประตุ
ปรากฎร่างสูงที่เดินฮัมเพลงเข้ามาอย่างอารมณ์ดี สองสายตาสบเข้าพอดีร่างโทโมะชะงักมองแก้วอย่าง
อึ้งตะลึงก่อนจะเดินเข้ามาหาช้าๆและหยุดอยุ่ตรงหน้า
 
"แก้ว!...."

คลอดแล้ว 1 ตอน ยาวไปมั้ยอ่า
ฝากติดตามด้วยน่ะค่ะมือใหม่หัดแต่งอิอิ
เม้นเป็นกำลังใจน่ะจ้ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา