ลวงรัก แรงแค้น

       แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามา  ดวงตาเรียวที่ปกคลุมไปด้วยแพขนตาหนาเงางาม ค่อยๆขยับเพราะ

องค์ประกอบหลักค่อยๆลืมตาขึ้น กระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับเข้าหาแสงที่แยงเข้ามา  โทโมะค่อยๆลุกขึ้น

เมื่อสิ่งที่เขาเห็นคือวามว่างเปล่า  ปราศจากร่างงดงามตรงหน้าที่เขานอนตระกองกอดทั้งคืน

“แก้ว  ...”

    ร่างแกร่งยันกายลุกขึ้น  ก่อนจะรีบกวาดสายตามองหาไปทั่วทั้งห้อง ก็ไม่เจอ ขาเรียวยาวก้าวเข้าไปใน

ห้องน้ำหมายจะเจอเธอในนั้น  แต่ก็ไม่มีแม้แต่เงา

“แก้ว..เธออยู่ไหน  แก้ว !!!”

โทโมะร้องเรียกตะโกนลั่นบ้านพัก   แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับของใคร

      ตี๊ดๆๆ   เสียงโทรศัพท์ดังเข้ามา เขามองชื่อหน้าจอก่อนที่จะกดตัดสายแล้วปิดเครื่องหนี ตอนนี้เขาไม่

ต้องการรับรู้สิ่งใด  นอกเหนือที่จะหาคนที่เฝ้าหาให้เจอเพียงเท่านั้น  พลันดวงตาเรียวก็เหลือบไปเห็นความ

เคลื่อนไหวของผ้าม่านทำให้เขาได้เห็นว่ามีร่างสุงเพรียวบางของคนที่ตนกำลังตามหากำลังยืนรับลมอยุ่ด้าน

นอก   ริมฝีปากบางยกยยิ้มอย่างดีใจ  เดินไปกอดเอวบางจากด้านหลัง  จมูกโด่งฝังจูบลงบนกลุ่มผมนุ่มหอม

ของแก้ว

“ฉันนึกว่าเธอจะหนีฉันไปแล้ว ”

     เสียงทุ้มที่คลอเคลียอยุ่ที่ใบหู  แก้วที่เหม่อมองบรรยากาศทะเลด้านหน้า ค่อยๆหลุบสายตาต่ำลงมองมือ

ที่ตระกองกอดเอวของเธอ  ก่อนที่เธอจะยกมือขึ้นมาจับกับมือเขาไว้

“ทำไมฉันต้องหนีด้วย...ฉันไม่จำเป็นต้องกลัว..และหนีนายไปเหมือนนางเอกนิยายน้ำเน่า”

    แก้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาก่อนที่จะแกะมือเขาออก แล้วหันหน้ามาเผชิญหน้ากับโทโมะ 

  ดวงตากลมโตกระพริบขึ้นลง ก่อนที่มือเรียวบางจะยกขึ้นจับใบหน้าหวานเขาเอาไว้ด้วย  2มือ

“นายทำดีกับฉัน...ต้องการอะไร โทโมะ”

“ฉันต้องการเธอ”

คำตอบตรงไปตรงมาของโทโมะ  ทำให้ดวงสวยถึงกับขึ้นสี ก่อนที่เธอจะยิ้มหวานให้เขา

“หึหึ..อย่างงั้นหรอ..เข้าใจหล่ะ ...”

“มันไม่ใช่เรื่องตลก....ฉันอยากให้เรากลับมาเหมือนเดิมน่ะแก้ว...กลับมาเป็นคนรัก คอยเป็นห่วงและดูแลกันเหมือนเก่า....”

“ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมแล้ว...นายต้องยอมรับความจริง  ฉันตอนนี้อยุ่ในฐานะน้องสาวนาย ”

“ไม่มีวัน....ฉันบอกเธอแล้วไง..ฉันไม่มีวันยอมรับเธอเป็นน้องสาว  นอกเสียจาก.....”

“โทโมะ !”

     แก้วร้องขึ้นเสียงดัง  เมื่ออีกฝ่ายกำลังจะพูดในสิ่งที่เธอไม่ชอบ  โทโมะมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าเศร้า

สร้อย 

“...4 ปีก่อน  ฉันไม่ได้ต้องการทิ้งเธอ รู้ไหมฉันเจ้บปวดไม่น้อยไปกว่าเธอ...แต่ถ้าฉันไม่เลิกยุ่งกับเธอ...เธอจะเสียหายน่ะแก้ว...ฉันทำไปเพื่อปกป้องเธอ”

แก้วฟังอีกฝ่ายพูด  น้ำตาค่อยๆรื้นที่ดวงตากลมโต   เธอหันหน้าหนี ไม่อยากรับฟังอะไรทั้งสิ้น

“ฉันไม่อยากรุ้...ฮึก...หยุดพูดเถอะ”

“ไม่เธอต้องฟังน่ะแก้ว....ถ้าฉันไม่เลิกกับเธอ พวกมันจะ.....จะ”

“จะ อะไร”

“ฉันบอกเธอไม่ได้...เอาเป็นว่า เรามาเริ่มต้นใหม่กันน่ะแก้ว…ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก”

“เก็บคำว่ารักของนาย...ไปใช้ที่อื่นเถอะ...ฉันไม่มีวันหลงเชื่อคำว่ารัก..อุ๊บ”

ตอนหน้า NC ล้วนๆๆ  อยากอ่านก็เม้นเยอะๆๆน่ะ

ป.ล  ถามก่อนว่าเขาจะแบนมั้ยถ้าลง NC

ถ้าเม้นเยอะ อาจจะมาลงให้วันนี้เลย