คุณชายเย็นชา กับ นางฟ้าขี้เอาใจ

 

  ตอนเช้าจร๊าาา

 

 

                     "  ยัยแก้วตื่นนะนี่มันกี่โมงแล้ว จะนอนไปไหนนักหนาเนี่ย!!!!! "  

 

 

 

 

 

 

 

                     "  อะไรของแก โวยวายแต่เช้ามืด "  แก้วที่เพิ่งตื่นงัวเงีย

 

 

 

 

 

 

                       "  เช้ามืดป้าแกสิ นี่มัน 7 โมงกว่าๆแล้ว ไปอาบน้ำเร็ว "

 

 

 

 

 

 

 

                         " อืม ๆ แกนี่น๊าา  เพิ่ง 7 โมงเอง ห๊าาา  7 โมง ตายๆๆๆๆๆๆ ชั้นไปอาบน้ำก่อน "  แล้วแก้วก็

 

 

วิ่งไปทางห้องน้ำอย่างเร็ว

 

 

 

 

 

 

 

                           ...........................................................

 

 

 

          30 นาทีผ่านไป   ทั้งแก้วและฟางมารอผู้กองที่หน้าค่าย

 

 

 

 

 

             ปี๊ดๆๆ....    (แล้วชายที่อยู่ในรถก็เดินลงมา)

 

 

 

 

 

                            "  พวกเธอรีบๆหน่อยสิ "  เค้าหันมาตะคอกพวกเรา

 

 

 

 

 

 

                             " นิ ผู้กองคะ มี 2 มือนะคะไม่เห็นเหรอ "  แก้วบ่นกลับเพราะพวกเรากำลังขนของลง

 

รถ(ไม่ใช่แค่ของ ของพวกเรานะ ของผู้กองด้วย)

 

 

 

 

 

 

                               " ใช่ๆ ผู้กองหน่ะ ไม่ช่วยก็อย่าพูดมากสิ "  ฟางเสริมบ้าง  จากนั้นรถสปอร์ตคันหรูก็

 

แล่นออกจากค่ายอย่างรวดเร็ว มุ่งหน้าไปกองบัญชาลับ xxxxx ปล. เป็นความลับบอกไม่ได้(ที่จริงคิดชื่อไม่ออก)

 

 

 

 

 

                                "  สวัสดีค่ะ คุณธนันต์ธรณ์  คุณจริญญา "  พนักงานทักพวกเราอย่างเป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

 

                                 "  ตามสบายนะ ถือว่าเหมือนบ้าน "  ผู้กองบอกกับ 2 สาว  ฟางและแก้วได้แต่พยัก

 

หน้าหงึกๆ

 

 

 

 

 

 

                                   " ผู้กองคะ แล้วงานที่ว่าเนี่ย ยังไงอ่ะ "  แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

                               " พวกเธอคงได้ทำแน่ รอไปก่อน ไม่แน่นะเค้าอาจมอบงานใหญ่ให้ก็ได้ "  ผู้กองบอก

 

 

 

แก้วเบาๆ

 

 

 

 

 

 

                               " ที่นี่อยู่ใกล้บ้านพวกเรา  งั้นเราขอนอนที่บ้านได้มั๊ยคะ "  ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

 

                              "  เชิญ  เพราะต่อไปนี้ พวกเธอก็เหมือนพนักงานที่นี่แหละ ชั้นจะมาเยี่ยมบ่อยๆละกัน"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                             "  โมะคะ มีนคิดถึงคุณจัง ไปไหนมา "  ผู้หญิงท่าทาง 11 รด คนนึงวิ่งมาหาผู้กองแล้ว

 

ทั้ง กอด หอม คลอแข้งคลอขา 

 

 

 

 

 

 

                               "  ออกไปนะมีน อย่ามาจับตัวผม "  ผู้กองพยายามผละตัวออกจากแม่มีนไรนั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

                                 "  โมะอ่ะ แต่เอ๊ะ  โมะพาใครมาเนี่ย "

 

 

 

 

 

 

 

                                "  ไม่ใช่เรื่องของเธอ ไปซะ "  โทโมะส่งสายตาอันอาคาดไปให้มีน

 

 

 

 

 

 

                                "  โมะไม่บอกไม่เป็นไร มีนถามเอง นี่เธอชื่อไร " มีนตีแก้ว (เกือบ) เบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

                               "  ชั้นไม่จำเป็นต้องบอกเธอมั้ง "  แก้วหันมาทำตาโตใส่เธอ

 

 

 

 

 

 

 

                                 "  นี่ แก อย่ามาทำอวดดีแถวนี้นะ ชั้นถามไม่ได้ยินเหรอ " มีนเริ่มใส่เสียงหนักขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

                                 " อย่ามายุ่งกับเพื่อนชั้นนะ "  ฟางที่เพิ่งมาจากซื้อขนมว่ามีน

 

 

 

 

 

 

 

                                   "  อ๋อ เพื่อนกันเหรอ นี่บอกเพื่อนเธอด้วยนะว่า อย่ามาอวดเก่งนักเดี๋ยวศพจะไม่

 

 

สวย "  มีนจับคางแก้วเบาๆแล้วเหวี่ยงไปข้างแจกัน

 

 

 

 

 

 

                                     "  มีอะไรต้องทำก็ไปทำซะมีน อย่าให้ผมโกรธ "  โทโมะไล่มีน

 

 

 

 

 

 

                                   "  ก็ได้ค่ะ ชิส์ "  เธอหันก้นสะบัดใส ฟางและแก้วก่อนเดินจากไป

 

 

 

 

 

 

                                 " ใครคะผู้กองน่า  เ่อ่อ ตบจริง "  ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

                                  " มีนเป็นเลขาผมหน่ะ ถ้าเขามยุ่งพวกคุณก็จัดการเลยนะ ผมไม่ได้แคร์เธอเท่าไหร่"

 

 

 

 

 

 

                              " ไอ้จัดการอ่ะ แน่นอน อย่ามายุ่งกับชั้นแล้วก็ฟางก็พอ " แก้วพูดเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน

 

 

 

 

 

 

 

 

                              " ไปไหนหน่ะ "  ผู้กองถามแก้ว

 

 

 

 

 

 

                              "  ไปหาสารวัตรไงคะ นี่มันบ่ายโมงแล้วถึงเวลานัดแล้วค่ะ "  

 

 

 

 

 

 

 

                          โทโมะ+ฟาง : " เออ จริงด้วย "

 

 

 

 

 

          ณ  ห้องสารวัตรใหญ่

 

 

                       "  เอ่อ สารวัตรครับ ผมพา2 สาวที่สารวัตรเรียกหามาครับ "

 

 

 

 

 

                        " อ๋อ แม่หนู 2 คนนี้ นั่งก่อนสิ "  ท่านชวนพวกเรา

 

 

 

 

 

 

 

                           " ขอบคุณค่ะ "  ชั้นและแก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

                          "  พวกคุณถนัดการบริหารแบบไหนล่ะ ผมจะได้หาตำแหน่งให้ "  ท่านถามฟาง แต่ฟาง

 

 

เหมือนจะตอบไม่ได้เลยโยนให้แก้ว แก้วก็ตอบไม่ได้ ผู้กองเลยต้องตอบแทน

 

 

 

 

 

 

                               "  2 คนนี้เป็นหน่วยปฏิบัติงานพิเศษได้ครับ เพราะมีความสามารถเยอะ "

 

 

 

 

 

 

                             " โอ้โห ตำแหน่งนี้ขาดคนอยู่พอดี ขอบคุณจริงๆครับผู้กอง งั้นพรุ่งนี้เรียกทุกคนมาประชุม

 

 

เวลา 10 นาฬิกานะ รวมทั้งผู้กอง หนูธนันต์ธรณ์  หนูจริญญาด้วย " สารวัตรพูดยิ้มๆ 

 

 

 

 

                              " ค่ะ/ครับ "  ทุกคนรับคำก่อนจะเดินออกมาจากห้องสารวัตร

 

 

 

 

 

 

                               " แล้วพวกเธอจะกลับบ้านยังไง "  ผู้กองถาม

 

 

 

 

 

 

 

                                " ฟางให้พี่ชายมารับค่ะ "  ฟางตอบทีนี้ก็เหลือแต่แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

                                   " เอ่อ ชั้น เอ่อชะ "  แก้วไม่ทันตอบโทโมะก็ชิงตอบซะก่อน

 

 

 

 

 

 

                                  " เธอชั้นไปส่งเอง บ้านอยู่ละแวกเดียวกัน ไม่เปลืองน้ำมัน " ผู้กองพูดแล้วลากแก้ว

 

 

ออกไปด้วย ทำเอาฟางที่เดินตามหลังแอบหัวเราะในความน่รักลึกๆของผู้กองเลยหล่ะ

 

 

 

 

 

 

                                     "  ยะ แยะกันตรงนี้นะฟาง "  แก้วตะโกนบอกชั้นก่อนที่รถคันหรูจะเคลื่อนออกไป

 

ช้าๆ แล้วก็เร็วขึ้นจนหายไป

 

 

 

 

 

                     ..... จากนั้นน้องซูซี่สุดสวยก็มารับชั้นจนได้..........

 

 

 

 

                          "  พี่คิดถึงจังเลยลูกหมา มาหอมที "  พี่ป๊อปยื่นหน้ามาใกล้ชั้น ชั้นได้แต่ผลักหน้าเค้าออก

 

ไปเต็มแรง

 

 

 

 

                            "  พอเลยค่ะ ไปบ้านกันดีกว่า ฟางเปลี่ยนมาทำงานที่นี่แล้วน๊าา แล้วได้กลับไปนอนที่จิระ

 

คุณทุกคืนเลย "  ฟางพูดยิ้มๆ แต่ป๊อปปี้ยิ้มกว่า ถ้าฉีกได้คงฉีกเลยมั้ง

 

 

 

 

                              " เหรอ งั้นพี่ขอรับอาสาเป็นคนขับรถให้ได้มั๊ย "  ป๊อปปี้ทำหน้าอ้อนๆ

 

 

 

 

 

 

                             " ถ้าไม่ขี้เกียจเหมือนเมื่อ 3 วันก่อน "  ฟางพูดด้วยน้ำเสียงประชด

 

 

 

 

 

 

 

                               "  ก็พี่ขี้เกียจอ่ะ ขอโทษนะ " 

 

 

 

 

 

 

 

                              "  ฟางไม่ได้งอนค่ะ ไม่ต้องขอโทษหรอก "

 

 

 

 

 

 

                                 " กินไรมั๊ย หรือไปบ้านเลย "  ป๊อปปี้หันมาถามอีกที

 

 

 

 

 

 

                                   " ไปบ้านดีกว่า แต่เอ๊ะ ไปกินสุกี้หน่อยมะ ฟางอยากกิน "

 

 

 

 

 

 

                                    " อืม "

 

 

 

 

 

 

                                     " ทำไมแค่ อืม อ่ะ ไม่อยากกินเหรอ "

 

 

 

 

 

 

                                   " เปล่าพี่แค่ขี้เกียจพูดหน่ะ  แฮ่ " 

 

 

 

 

 

 

 

                                      " พี่ป๊อปนะพี่ป๊อปเฮ่อออ"

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

                                         มันคลอดออกมาแล้วตอนนี้ กว่าจะเขียนได้นะ เกือบตาย เอามาลงก็เกือบตาย

 

 

           จะฟื้นก็เมื่อมีคนมาช่วยเม้น ช่วยโหวตเท่านั้นแหละ5555 พรุ่งนี้คงไม่ได้มาเขียนแล้ว วันนี้เลยจัด 2 ยก

 

 

รักคนอ่านทุกคนค่าาาา

 

 

                                                            ปล. พี่อุ้มเล่นเฟสมั้งเน่อ คิดถึงแล้ว