รุ่นน้องสุดป่วนกับรุ่นพี่สุดร้าย ♥

                    หลังจากได้ไปรับน้องแล้วก็ได้หยุดหลายวัน มันทำให้วันนี้ฉันขี้เกียจมากเลย อยากนอนอยู่บ้าน รู้สึกว่ายังไม่หายเหนื่อยเลย 
          ก็เดินเข้าห้องเรียนปกติ และนั่งเรียนแบบหลับๆตื้นแบปกติที่เคยทำมาตั้งแต่สมัยมัธยม - - การกระทำนี้ ผู้ปกครองควรให้ความแนะนำกับเด็กนะก้ะ -0- แล้วส่วนยัยเฟย์ นู้ นั่นเม้าท์กับยัยฟางที่อยู่ข้างๆฉันเนี่ยแหละค่ะ 
.
.
งื้อ เมื่อไหร่ อาจารย์จะเลิกสอน เมื่อไหร่อาจารย์จะสอนจบ เริ่มไม่ไหวล่ะนะ จริญง่วงงงงงงง
เฟย์ : แก้ว อย่านอนเดะโดนจารย์ว่า
   เฟย์เอามือมาสะกิดบอกฉัน บอกตัวเองด้วยเหอะว่าห้ามคุยนะ ไอบ้า - -  
อาจารย์ : จริญญา อย่าชวนเพื่อนคุยสิ
 
       หื้อ ฉันชวนเฟย์คุยเหรอ ตอบสิ จากง่วงหายง่วงเลย ฉันว่าอาจารย์คงง่วงแทนฉันเลย ฉันยังไม่พูดสักคำแล้วมาบอกว่าฉันชวนยัยเฟย์คุย ถ้าใครไม่เชื่อย้อนกลับขึ้นไปอ่านเลยค่ะว่ามีฉันพูดมั้ย - -  
       ตอนนี้ฉันออกมาเดินเร่รอนที่นอกห้องเรียบร้อย เรียนมหาลัยก็ดีอย่าง คืออาจารย์ไม่ค่อยจุกจิกจูจี้เหมือนอาจารย์มัธยม เราไม่ส่งงานอาจารย์มหาลัยก็ไม่ตามนะ เพราะเค้าคิดว่าเราโตแล้ว คงมีความรับผิดชอบไรงี้ แต่บอกเลยว่าฉันนะไม่มี !! -0-
        และแล้วฉันก็มาหยุดพักและฟุบหน้าลงใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง เย็นสบายดีแหะ เงียบด้วย ฉันรู้สึกว่าชอบที่นี่จัง ต่อไปนะถ้าฉันง่วง ฉันขีเกียจเมื่อไหนฉันจะมานอนฟุบหน้าใต้ต้นไม้ต้นนี้แหละ มันเหมาะสำหรับการนอนของฉันมาเลยยย ><
         เห้อง่วงแล้วน้าาา จะนอนแล้วน้าาา หลับแล้วน้าาา ฝันดีจุ้บๆ (คือกะจะค้างคืนที่นี่เลยว่างั้น -0- )
.
.
.
.
                
                         ~ ช่วยบอกว่าฉันมีสิทธิ์เจ็บถึงเมื่อไหร่ อีกนานมั้ยที่ได้ยื่นข้างๆเธอ ~
~ ช่วยบอกว่าฉันมีสิทธิ์เจ็บถึงเมื่อไหร่ อีกนานมั้ยที่ได้ยื่นข้างๆเธอ ~
~ ช่วยบอกว่าฉันมีสิทธิ์เจ็บถึงเมื่อไหร่ อีกนานมั้ยที่ได้ยื่นข้างๆเธอ ~
แก้ว : งื้อ ใครโทรมาว่ะ กำลังเข้าเฝ้าพระอินทร์เลย
           ฉันบ่นไปมือก็ควานหาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วรับสาย
แก้ว: ฮโหล
(เฟย์ : อยู่ไหนมาหอประชุมตึกเราด่วย รุ่นพี่ปี3เรียกรวมตัว)
แก้ว : ห้ะ จริงอ่ะ เดี๋ยวฉันรีบไปแค่นี้นะ
  หลังจากที่เฟย์โทรมาตาม ฉันก็รีบวิ่งไปยังหอประชุมเลย 
   มันเหนื่อยมาเลยนะกว่าที่จะยิ่งฝ่าฝูงนกมาเนี่ย -0- เข้ามาปุ๊ป ฉันก็นั่งลงข้างๆเฟย์ปั๊บ 
แก้ว : ประชุมอะไรกันไปบ้างแล้วอ่ะ
เฟย์ : ก็เรื่องที่จะบูมรุ่นพี่ปี4นั่นแหละแก แกไปไหนมา
แก้ว : นอน 
เฟย์ : ชิ ไม่ชวน
แก้ว : ก็เห็นเม้าท์กับฟางอยู่นิหว่า
           ไม่รู้ว่าฉันกับเฟย์คุยกันนานเท่าไหร่ รู้ตัวอีกทีก็เหมือนมีคนขัด
รุ่นพี่ปี3 : น้องปี1 ตรงนั้นนะคุยไรกันค่ะ พี่ขอความร่วมมือก่อนนะ
            ฉันกับเฟย์รีบพากันหันกลับไปมองที่พี่ปี3ที่พูดอยู่ทันที
รุ่นพี่ปี3 : เอาล่ะคะ นอกจากที่จะประชุมเรื่องบูมรุ่นพี่ปี4แล้ว ยังมีรุ่นพี่ปี3อีกคนที่เขาขอรบกวนเวลาๆน้องอยู่เป็นพยานในการขอรุ่นน้องคนนึ่งเป็นแฟนด้วย ช่วยอยู่กับแปปน้าา แล้วก็ช่วยกันนั่งเป็นวงกลมใหญ่ๆด้วยค่ะ
 
             โห เจ๋งอ่ะ มีมาขอกันเป็นแฟนแบบนี้ด้วย อิจฉาว่ะอยากมีบ้าง >< ตอนนี้ทุกคนต่างนั่งเป็นวงกลมใหญ่ๆตามที่พี่คนนั้นบอกเรียบร้อยแล้ว เอ้อ ว่าแต่โทโมะไปไหน เขื่อนกับพี่ป๊อปปี้ยังนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเลย
ฟาง : โอ้ย ใครเป็นคนที่โชคดีคนนั้นนะ อิจอ่ะ ><
เฟย์ : นั่นดิ 
แก้ว : ใช่ อยากมีโม้เม้นนี้ อยากโดนขอเป็นแฟนแบบนี้บ้าง ><
เฟย์ / ฟาง : บอกโทโมะสิ
              จบเลย รายนั้นนะเหรอยังไม่เคยขอเป็นแฟนเลย เราแค่รู้ๆกันอยู่ว่าต่างฝ่ายต่างคิดยังไงแค่นั้น จะให้ผู้หญิงแบบฉันไปขอโทโมะเป็นแฟนนี่ก็ใช่เรื่องมะ -0-
พี่ปี3 : เอาล่ะค่ะทุกคนหลับตาก่อนนะค่ะแปปนึ่ง
               กะจะเซอร์ไพร์กันถึงไหน ตาฉันนี่ลุกเป็นไฟล่ะนะ -0-  ทุกคนตอนนี้คงหลับตาแล้ว ร่วมฉันด้วย แต่ที่ต่างจากทุกคนคือ อีกสักพักฉันจะหลับล่ะนะ 
     อ๊ะ 
                อะไรอ่ะ อยู่ดีๆมีคนดึงแขนฉันขึ้นมาให้เดินตามเค้าออกมา
พี่ปี3 : อย่าเพิ่งลืมตานะทุกคน 
                 รวมฉันด้วยสินะ -3- แล้วตอนนี้เหมือนฉันโดนปล่อยให้ยืนแบบนี้ เหมือนอยู่คนเดียวเลยว่ะ
พี่ปี3 : ทุกลืมตาได้
                  ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาแทบช็อคเมื่อเห็นตัวเองยื่นอยู่กลางวงที่ทุกคนในคณะนั่งล้อมรอบ และที่สำคัญคือ โทโมะที่นั่งคุกเข่าแล้วมีดอกไม้ช่อนึ่งยื่นมาให้ฉัน 
โทโมะ : เป็นเเฟนกันนะ
                   ที่ฉันพูดออกไปว่าอิจฉาคนที่โดนขอเป็นแฟนในตอนนี้ นี่ฉันกำลังอิจฉาตัวเองอยู่เหรอ นี่ฉันกำลังโดนขอเป็นแฟนเหรอ จริญปลื้มค้าาา ><
โทโมะ : เห้ อย่าเงียบดิ ใจคอไม่ดีนะเว้ย
แก้ว : ไม่คบ 
                    ฉันพูดพร้อมทำหน้าเศร้า แล้วหยุดคำพูดไว้
โทโมะ : ทำไม...
แก้ว : ไม่คบได้ไงเล่า >//<
                      ฉันพูดเเล้วรับดอกไม้มาอยู่ในมือ
โทโมะ : ก็เป็นซะแบบนี้ไง ห้ะ อะไรนะ ! 
แก้ว : อะไรเล่า
โทโมะ : แก้วตกลงใช่มะ ><
แก้ว : เออ 
ทุกคนยกเว้น โทโมะแก้ว : ฮิ้วววววววววว
                        ใครมันจะไปรู้ว่าจะเซอร์ไพร์กันแบบนี้ ใครมันจะไปร้ว่าจะมาขอเป็นแฟนกันแบบนี้ ไอบ้าเอ้ย เสียเวลาคนอื่นหมด แต่ก็ต้องขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าตอนนี้แก้วอยู่ในสถานะไหนสำหรับโทโมะ ขอบคุณนะรุ่นพี่ที่รัก....
 
 ขอบคุณนะที่รักกัน
ขอบคุณที่คิดอยู่ด้วยกัน
ขอบคุณที่จะอยู่ข้างๆกันแบบนี้
ขอบคุณค่ะที่รัก ♥
 
***TOMOKAEW END***
 

 
จบแปลกมั้ย ไม่แปลกเนาะ  สำหรับในตอนต่อไปจะเป็นเรื่องของใครต่อ ฝากติดตามกันด้วย้นาา ><